Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Έγκριση απ'τις 25 Νοεμβρίου!

Σήμερα πήγα στο ΙΚΑ και πήρα και το "επίσημο" -και καλά- έγγραφο της έγκρισης. Βασικά ήταν το ίδιο με αυτό που μου έδωσαν στο ΚΕΣΥ, απλά είχε μια επιπλέον σελίδα υπηρεσιακή του ΙΚΑ. 
Όπως μου είπαν στο ΚΕΣΥ τελικά -στην τελευταία- τηλεφωνική επικοινωνία που είχα: όλες οι αποφάσεις για τα χειρουργεία παχυσαρκίας έφυγαν στις 19 Νοεμβρίου. 
Στο ΙΚΑ την απόφαση την δική μου την παρέλαβαν στις 25 Νοεμβρίου, βάση του αριθμού πρωτοκόλλου της εισερχόμενης -μάλλον- αλληλογραφίας! Η δε απόφαση έφτασε στο γραφείο της προϊσταμένης στις 5 Δεκεμβρίου βάση πάλι άλλου αριθμού πρωτοκόλλου... Δηλαδή η απόφαση για την περίπτωσή μου, μέσα στο ΙΚΑ έκανε ταξίδι από γραφείο σε γραφείο.. με μπουνάτσες και μποφόρια, γιατί και η εμφάνισή της ήταν λες και είχαν τυλίξει πίτα γύρο! 
Βάση λοιπόν ημερομηνιών είναι το διάστημα που εγώ είχα αρχίσει να "χτυπάω" τηλέφωνα στο ΙΚΑ και η απόφαση να μην λέει να έρθει! 
Περίμεναν δηλαδή να κλείσει ακριβώς το δίμηνο, για να μου την δώσουν στα χέρια! Εδώ τι να πω... Έχουν κάποια εγκύκλιο που να τους δεσμεύει ώστε να μην δίνουν τις αποφάσεις στους ενδιαφερόμενους πριν κλείσει δίμηνο; Τι να πω...

Σήμερα τηλεφώνησα και στην γραμματέα του γιατρού, η οποία μου είπε πως το είδε το μέϊλ με την σκαναρισμένη απόφαση και την ενημέρωσα με την σειρά μου πως παρέλαβα την απόφαση κι από το ΙΚΑ.

Και πλέον ... αναμείνατε στο ακουστικό σας!

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

6μηνη αναμονή;

Δεν γίνεται να πάρεις χαρά και να μην σου έρθει στενοχώρια στο καπάκι!
Κατ'αρχήν μου τηλεφώνησαν απ' το ΙΚΑ για να με ενημερώσουν πως ήρθε η απόφαση για το χειρουργείο παχυσαρκίας! Αύριο θα πάω να την πάρω κι απ' το ΙΚΑ να ξεμπερδεύω κι από εκεί.
Με το αντίγραφο της απόφασης στα χέρια μου τηλεφώνησα σήμερα στην γραμματέα του γιατρού για να με βάλει σε λίστα αναμονής. Μου είπε πως θα πάρει κάπου στο 6μηνο η αναμονή, γιατί ο γιατρός έχει φόρτο και έχει να κάνει χειρουργείο παχυσαρκίας εδώ κι ένα μήνα! Στενοχωρήθηκα όταν άκουσα πως θα πάρει 6μηνο και της είπα πως "τελικά έκανα τόσο τρέξιμο για το τίποτα..." και με ρωτάει "πως για το τίποτα;" και της εξηγώ πως αφού θα πάρει 6μηνο η αναμονή μου δεν πρόκειται να χειρουργηθώ γιατί δεν θα έχω ασφάλεια, η οποία λήγει τον Φεβρουάριο του 15. "Αχ ναι είχα ξεχάσει αυτή την λεπτομέρεια" μου λέει και μου είπε πως θα κάνει την εξαίρεση ώστε να κάνω το χειρουργείο εντός του χρονικού διαστήματος που μου απομένει. Έτρεμε η φωνή μου γιατί έκλαψα η αλήθεια είναι όταν άκουσα το χρόνο αναμονής. Σκεφτόμουν πόσο πολύ προσπαθούσαμε με τον ενδοκρινολόγο να φέρουμε τις ορμόνες σε φυσιολογικά όρια ώστε να κερδίσω την έγκριση κι αυτό ίσως μου κόστιζε το χειρουργείο λόγω αναμονής.
Την ρώτησα αν χρειάζεται να κάνω κάποιες επιπλέον εξετάσεις γιατί στο χαρτί που μου είχε δώσει μου είχε τσεκάρει μόνο αυτές που χρειαζόταν το ΙΚΑ. Μου είπε πως είναι να γίνουν και κάποιες άλλες αλλά όταν έρθει η ώρα και θα μιλήσουμε τότε. Για την ώρα αυτό που πρέπει να κάνω είναι να της στείλω με μέϊλ την απόφαση για επιβεβαίωση κι όλα θα πάρουν το δρόμο τους!
Μακάρι. Όχι άλλα εμπόδια. Ας τελειώνουν αυτά τα εμπόδια.

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Εγκρίθηκα!

Απ'το ΙΚΑ η προϊσταμένη μου είχε πει στην τελευταία επικοινωνία που είχα μαζί της (την Τετάρτη που μας πέρασε) πως όποτε είχε την απόφαση στα χέρια της θα με ειδοποιούσε η ίδια. 
Το καλό το παλικάρι όμως ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Άφησα πέρασε Πέμπτη, έφτασε Παρασκευή, χωρίς τηλεφώνημα.. Είπα "αφού θα κατέβεις που θα κατέβεις Αθήνα την Δευτέρα, γιατί να μην πας να πάρεις έστω ένα αντίγραφο της απόφασης;".
Τηλεφώνησα στο ΚΕΣΥ και είχαν την ευγενή καλοσύνη να με εξυπηρετήσουν. Σήμερα λοιπόν έλαβα αντίγραφο της απόφασης το οποίο πρέπει να δώσω στον γιατρό, αλλά και για να μπω σε λίστα αναμονής. Πλέον είναι το τελευταίο βήμα αυτό, η αναμονή! Αύριο αρχίζω τα τηλεφωνήματα στην γραμματέα του γιατρού για να με βάλει στην λίστα αλλά και να με ενημερώσει αν τυχόν υπάρχουν κι άλλες εκκρεμότητες που πρέπει να διεκπεραιώσω πριν το χειρουργείο όποτε γίνει αυτό. Βέβαια δεν θα ξεχάσω το ΙΚΑ, γιατί θέλω να έχω την απόφαση στα χέρια μου κι από πλευράς τους.

Σήμερα στην Αθήνα έβρεχε πάρα πολύ. Οι δρόμοι είχαν μετατραπεί σε ποτάμια, παρά την ομπρέλα, έγινα μούσκεμα απ'την κορυφή ως τα νύχια και για να πάω απ'το Ιπποκράτειο στο ενδοκρινολογικό παράρτημα μόνο που δεν ...κολύμπησα!
Σκέφτηκα το εξής: στο ραντεβού με τον χειρουργό για να πάρω την βεβαίωση για το χειρουργείο το καλοκαίρι έριξε μπουρίνι. Εγώ κι ο άντρας μου γίναμε παπιά!
Σήμερα που ήταν να πάρω την απόφαση για το χειρουργείο... ξανά βροχή! Έριχνε ο Θεός το Θεό! Το σύμπαν συνωμοτεί με τα εμπόδια που μου βάζει με ό,τι είναι να κάνω κι αφορά την υγεία μου.
Ενδοκρινολογικά μια απ'τα ίδια. Ενισχύθηκε η δόση του χαπιού μόνο για μια μέρα ενώ τις υπόλοιπες όπως το παίρνω. Μένει να κάνω την παρακέντηση και θα δούμε πότε.
Γυναικολογικά μια χαρά. Πήρα την απάντηση της βιοψίας του πολύποδα. Δεν υπήρχε τίποτε. Ένας κοινός πολύποδας ήταν που αφαιρέθηκε. Ο διευθυντής της πτέρυγας που νοσηλεύτηκα στο Αλεξάντρα μου είπε πως μετά από 1 μήνα καλό είναι να με δει γυναικολόγος. Θα δούμε τώρα πως θα το καταφέρω εγώ αυτό, μιας και στο νοσοκομείο μας στο γυναικολογικό δεν έχω σκοπό να πάω να τους δείξω την χάρη μου.
Για να με δει κάποιος έξω, τα πράγματα όπως έμαθα άλλαξαν. Όποιος έχει στην μούρη το θέμα με τον Ρωμανό και δεν κοιτάει τι τον περιμένει ας μάθει ένα μέρος απ'το τι αποφασίζεται και τα ΜΜΕ δεν λένε γιατί ασχολούνται με τον πιτσιρικά που και καλά κάνει απεργία πείνας: 
όποιος πλέον επισκέπτεται ιδιώτη γιατρό του ΕΟΠΥΥ θα πληρώνει κανονικά όλο το ποσό της επίσκεψης, θα πληρώνει όλο το ποσό τυχόν εξετάσεων (ίσως και φαρμάκων), θα παίρνει απόδειξη παροχής υπηρεσιών και για οτιδήποτε είναι να πάρει πίσω θα πηγαίνει τα σχετικά δικαιολογητικά στον φορέα του. Τελειώνει πλέον η πληρωμή με συμμετοχή. Κι αφού μάθαμε αυτό το νέο... ας δούμε το βράδυ στις ειδήσεις τι ειπώθηκε στη συνάντηση των γονιών του Ρωμανού με τον Σαμαρά! 
Που σημαίνει ότι για να βρω εγώ έναν γυναικολόγο έξω, θα πρέπει να βάζω το χέρι πολύ βαθιά στην τσέπη, γιατί εδώ στη Χαλκίδα η συγκεκριμένη ειδικότητα είναι λίγο τσουχτερή!

Αυτά τα νέα μου! Πετάω απ'την χαρά μου για την ώρα... Έφτασα στην πηγή πλέον! Μένει να πιω νεράκι! :D

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Περί απόφασης...

Αφού δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ... 

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Μια απόφαση καθ'οδόν!

Σήμερα πήγαμε στον ΟΑΕΔ με τον άντρα μου να ανανεώσουμε τις κάρτες ανεργίας. Ουρά και πάλι! Όποτε πάμε έχει ουρά! Ας μην συγχυστώ με το θέμα... Στο δικό μου τώρα που με καίει.
Απ'τον ΟΑΕΔ στο ΙΚΑ. Ανεβαίνω επάνω. Το πρωτόκολλο είχε αλλάξει γραφείο. Όπου έβρισκα γραφείο ανοιχτό έμπαινα και ρωτούσα. Ο καθένας τα δικά του κι ένας μάλιστα για να φανεί πως εξυπηρετεί άρχισε να μου εξηγεί την όλη διαδικασία, του τι θέλει το ΙΚΑ για το χειρουργείο παχυσαρκίας και.. και.. και... Του έκοψα την φόρα όμως για να του πω με στόμφο πως έχω κάνει την διαδικασία απ'τον Οκτώβρη και θέλω να πάρω την απόφαση γιατί απ'τις 18 του μηνός έχει ήδη βγει. Εκεί κόλλησε ο υπάλληλος και μετά του ήρθε επιφοίτηση για να μου πει πως πρέπει να πάω στις παροχές!
Κόσμος ελάχιστος. Οι γκισέδες στις παροχές κλειστοί και φυσικά κανένας υπάλληλος, παρά μόνο η προϊσταμένη. Οι παροχές την Παρασκευή δεν εξυπηρετούν κόσμο, εγώ όμως βρήκα την πόρτα ανοιχτή και μπήκα. Είδα το γραφείο της κι απογοητεύτηκα. Πάκα με έγγραφα τακτοποιημένα σχεδόν την έκρυβαν! Τόση χαρτούρα μαζεμένη είχα να δω πολλά χρόνια. Της είπα για μένα κι ότι ξέρω πως η απόφαση έχει βγει κι έχει φύγει απ'τις 18 του μηνός απ'το ΚΕΣΥ. Έψαξε να με βρει. Τίποτε. Κοίταξε και σε διάφορα άλλα ντοσιέ παλιών αποφάσεων και δεν είχε τίποτε.
Μου είπε πως υπήρχαν και περιπτώσεις που κάποιες αποφάσεις ενώ είχαν σταλεί τον Μάϊο της παρέλαβε τον Ιούλιο, πως υπάρχουν αποφάσεις επίσης για χειρουργεία παχυσαρκίας και δεν έχει τηλέφωνα των ενδιαφερομένων να τους ειδοποιήσει. Πως μόνο μια απόφαση πήγε και την έλαβε μόνος του ένας κύριος και να της τηλεφωνήσω. Να τηλεφωνώ τακτικά.
Της εξήγησα πως είναι κάτι που με "καίει" γιατί το βιβλιάριο μου λήγει τον Φλεβάρη του 15. Εκεί κοντοστάθηκε η γυναίκα και επέμενε να της τηλεφωνώ. Της είπα πως καταλαβαίνω πως έχει φόρτο εργασίας, αλλά όσες φορές έχω πάρει μια φορά το έχει σηκώσει. Επέμενε να τηλεφωνώ μέχρι να μάθω πως η απόφαση ήρθε. Διευκόλυνση θα της κάνω δηλαδή με αυτό τον τρόπο, όταν ήδη με τις αποφάσεις που έχει στα χέρια της δεν μπορεί ειδοποιήσει κανέναν. Κατ' εμέ δεν έχει τον χρόνο να το κάνει, όχι πως δεν έχει τηλέφωνα των ενδιαφερομένων. Στο πρωτόκολλο άλλωστε μου ζητήθηκε αριθμός τηλεφώνου, δεν ζητήθηκε και στους άλλους;

Τέλος πάντων... από Δευτέρα συνεχίζω πιο εντατικά τα ντριν-ντριν! 


Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Βγήκε η απόφαση για το χειρουργείο παχυσαρκίας!

Αυτό είναι το νέο της ημέρας! Μόνο που δεν γνωρίζω αν είναι εγκριτική ή όχι.

Με ένα τηλεφώνημα στο ΚΕΣΥ έμαθα τα νέα. Η απόφαση έχει βγει και έχει σταλεί εγγράφως απ'τις 18 Νοεμβρίου στο ΙΚΑ! 
Βέβαια στο ΚΕΣΥ μου είπαν πως οι αποφάσεις αποστέλλονται ταχυδρομικά και ίσως η καθυστέρηση να οφείλεται απ'το ταχυδρομείο, αφού δεν έχω ειδοποιηθεί! Ε,στάσου τώρα! Επειδή γίνεται το μπάχαλο στο ΙΚΑ δεν θα ρίξουμε το φταίξιμο στο μπάχαλο του ταχυδρομείου. Εγώ ξέρω πως τα υπηρεσιακά έγγραφα φτάνουν στην ώρα τους. Το θέμα είναι η υπηρεσία που τα παραλαμβάνει, αν τα κοιτάζει καθόλου κι αν κάνει αυτά που πρέπει όπως πρέπει.
Εγώ υποψιάζομαι πως ο φάκελός μου έχει "παραπέσει"! Δεν είναι δυνατόν να έχουν παραλάβει απ'το ΚΕΣΥ όπως μου είπαν στο τηλέφωνο την περασμένη εβδομάδα και να μην έχουν την απόφαση για μένα.
Μια άλλη κοπέλα σε φόρουμ που είμαι μέλος κι αυτής η απόφαση έφυγε 18 Νοεμβρίου, πήγε και έκανε φασαρία στον φορέα που την παρέλαβε και τελικά της έδωσαν την απόφαση. Δικαιολογία για το υπηρεσιακό μπάχαλο δεν χωράει για τέτοιες περιπτώσεις που αφορούν την υγεία. Θα τους κάνουμε εμείς μπάχαλο!

Εγώ σήμερα θα συνεχίσω να τηλεφωνώ στο ΙΚΑ. Μπορεί να έχει απεργία, αλλά δεν νομίζω πως όλοι απεργούν (δύσκολες εποχές για να χάσει το μερομίσθιο)! Και τέλος...
Αύριο θα περάσω απ'το ΙΚΑ. Αν και το τμήμα Παροχών δεν εξυπηρετεί κόσμο, εγώ θα δω πως θα βγάλω την άκρη. Ελπίζω!

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Ζηλεύω!

Σήμερα το μεσημεράκι δέχθηκα τηλεφώνημα απ'την Βάσω. Η Βάσω είναι η κυρία που γνωριστήκαμε έξω απ'το ιατρείο παχυσαρκίας του Ευαγγελισμού, η οποία είχε πάει να συζητήσει με τον χειρουργό για την επέμβαση του συζύγου της. Είχα αναφερθεί σχετικά γι' αυτήν σε παλιότερη ανάρτηση.
Πήρε τηλέφωνο για να με ενημερώσει πως τελικά ο σύζυγός της έκανε το χειρουργείο εδώ κι ένα μήνα και έχει ήδη χάσει 16 κιλά. Αυτή την στιγμή είναι στην διατροφική φάση που τελειώνουν τα υγρά και τα αλεσμένα και θα αρχίσει την άλλη εβδομάδα την κανονική τροφή. Πήγαν όλα καλά, δεν κατάλαβε καν ο σύζυγος της πως χειρουργήθηκε. Δεν είχε πόνους, δεν είχε ενοχλήσεις, δεν είχε τίποτε. 
Με ρώτησε αν προχώρησα κι εγώ. Της είπα πως περιμένω την έγκριση απ'το ΙΚΑ, πως έκανα την επέμβαση αφαίρεσης πολύποδα κι αναμένω το αποτέλεσμα απ'την βιοψία. 
Ήταν σύντομη η συνομιλία μας, αλλά ουσιώδης. Μου ευχήθηκε καλές γιορτές και να τελειώσω γρήγορα κι εγώ με το χειρουργείο μου και θα ξαναμιλήσουμε.

Ζήλεψα που όλα τελικά πήγαν όπως ήθελαν. Μόνο που η κάθε περίπτωση είμαστε διαφορετική. Ο σύζυγος της Βάσως έχει ασφάλεια δημοσίου, είναι συνταξιούχος, άρα έχει εισόδημα. Ακόμη και την δεκάρα να υπολογίζουν το σημαντικό είναι πως μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει έχουν εισόδημα κι έχουν ασφάλεια. Επιμένω στο θέμα της ασφάλειας, γιατί όσο και να περίμενε το χειρουργείο θα γινόταν κάποια στιγμή.
Εγώ τέτοιο προνόμιο δεν νομίζω πως θα έχω ποτέ. Για την ώρα αυτό που ξέρω κι έχω βαρεθεί να σημειώνω είναι πως ίσως το 2015 θα είμαι ανασφάλιστη. Οπότε ότι προλάβω να κάνω, θα πρέπει να γίνει στους 3 μήνες που έχω ακόμη στην διάθεσή μου ως ασφαλισμένη. Μετά... δεν ξέρω. Άγνωσται αι βουλαί του συστήματος υγείας!

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Τηλεφωνησέ μουυυυυ...

όπως έλεγε κι ο Καρράς
Βλέπω περνάνε οι μέρες κι αρχίζουν να με ζώνουν τα φίδια. Έχω μια ανησυχία για το αν θα με ειδοποιήσουν να μου πουν τα ευχάριστα. Έχω αρχίσει λοιπόν εγώ τα τηλέφωνα αντί γι'αυτούς, γιατί προκοπή ειλικρινά δεν πρόκειται να δω.
Το ΙΚΑ Χαλκίδας είχε τις υπηρεσίες του μοιρασμένες σε δύο κτίρια διαφορετικής κατεύθυνσης το καθένα. Έτσι λοιπόν στο κτίριο που φιλοξενούσε αρκετά ιατρεία και κάποιες απ'τις υπηρεσίες του ΙΚΑ έχουν μάλλον μετακομίσει. Από την στιγμή που όλα έγιναν ΠΕΔΥ, μιλάμε για την ισοπέδωση χάρην του καρατζαφερόπαιδου μπουμπούκου (δεν ξεχνάμε πως κι ο Βορίδης ο σημερινός υπουργός υγείας ένα καρατζαφερόπαιδο είναι)!
Τα χαρτιά μου για το χειρουργείο παχυσαρκίας με έστειλαν απ'το ένα κτίριο να τα πάω στο άλλο και συγκεκριμένα στο τμήμα Παροχών.
Δεν γνωρίζω αν στα άλλα ΙΚΑ της χώρας το τμήμα αυτό έχει κίνηση, αλλά εδώ στην πόλη μου, ξεκινάνε απ'τα άγρια χαράματα να πάρουν αριθμούς σειράς προτεραιότητας και να εξυπηρετηθεί ο κοσμάκης για την δουλειά του. Τα χαρτιά τα δικά μου τα έδωσα μεν στο πρωτόκολλο όπως με είχε παραπέμψει η ίδια η προϊσταμένη, αλλά τα νέα από αυτήν θα τα πάρω.
Σκεφτόμουν πως με τον χαμό που γίνεται εκεί, ό,τι αλληλογραφία λαμβάνουν θα δίνουν την ανάλογη προτεραιότητα και η δική μου περίπτωση ανήκει στην όχι και τόσο σημαντική προτεραιότητα κατά το σκεπτικό το δικό μου. Γιατί αν φτάσει μια εγκύκλιος απ'το υπουργείο Υγείας, θα κοιτάξουν τι απαντήσεις έστειλε το συμβούλιο Υγείας ή την εγκύκλιο του υπουργείου; Ένα παράδειγμα έφερα!
Άρχισα τα τηλέφωνα απ'την περασμένη εβδομάδα εντελώς χαλαρά. Μέρα παρά μέρα. Γιατί πλέον πέρασε ο πρώτος μήνας! 
Με το που μπήκε η εβδομάδα άρχισα τα καθημερινά τηλέφωνα απ'την Δευτέρα μέχρι να το σηκώσουν. Τελικά το σήκωσε -μάλλον η προϊσταμένη- χθες. Είχε λάβει κάποιους φακέλους μου είπε απ'το ΚΕΣΥ για άλλες περιπτώσεις, ρώτησε και ξαναρώτησε το επώνυμό μου και τελικά δεν υπήρχε κάτι για μένα. Μου ζήτησε να ξανατηλεφωνήσω. Εννοείτε! Τώρα που πήρα το κολάι!
Από Δευτέρα πάλι. Που θα πάει θα έρθει και ο δικός μου φάκελος!

Τελικά καταλαβαίνω πως έχουν φτιάξει έτσι την κατάσταση, που πλέον οποιοσδήποτε παχύσαρκος θέλει να δει λίγο την ζωή του καλύτερη (με το χειρουργείο παχυσαρκίας), θα πρέπει ο ίδιος να είναι σε ετοιμότητα και να μην περιμένει απ' το κράτος να του πει "έλα, είσαι έτοιμος"! Αυτό γινόταν μέχρι πριν λίγο καιρό, τώρα... είναι θέμα καθαρά προσωπικού ενδιαφέροντος (και φυσικά επιπλέον άγχους)!

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Περί βιοψίας κι άλλα!

Πέρασαν ήδη 5 μέρες που βγήκα απ'το νοσοκομείο και μέχρι ώρας είμαι πολύ καλά. Πόνους δεν έχω νιώσει παρά μόνο ενοχλήσεις χαμηλά στην κοιλιά, σαν να έχω περίοδο κι αυτό αν τυχόν και κουραστώ.
Παρά την συμβουλή του γιατρού να μην κουράζομαι για καμιά 15αριά μέρες, αυτό είναι κομματάκι δύσκολο γιατί ένα σπίτι αν δεν έχει την νοικοκυρά του ένας σκέτος νοικοκύρης το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πετάξει τα ρούχα στο καλάθι, να φάει ότι έχει το ψυγείο και τα υπόλοιπα να τα περιμένει απ'τον φούφουτο να τα κάνει! Βέβαια δεν είναι όλοι έτσι οι νοικοκυραίοι, ο δικός μου όμως είναι έτσι! 
Οπότε κάποιος πρέπει να μαγειρέψει, κάποιος να πάρει τα ρούχα απ'το καλάθι και να τα βάλει στο πλυντήριο και κάποιος να τα απλώσει και κάποιος να τα μαζέψει όταν κι όποτε στεγνώσουν (λόγω πολύ υγρασίας)! Αυτά είναι οι 2 βασικές δουλειές που έκανα (και κάνω) απ'την ώρα που ήρθα σπίτι. 
Σήμερα πήρα και το τελευταίο χάπι της αντιβίωσης, επιτέλους!

Τώρα περιμένω να περάσουν καμιά 15αριά ημέρες ακόμη για να τηλεφωνήσω στο Αλεξάνδρα να μου πουν αν βγήκε το συμπέρασμα της βιοψίας απ'την αφαίρεση πολύποδα. Θα βγει ο Νοέμβρης δηλαδή.

Σκέφτομαι, πως όλα τρέχουν όπως τα είχα στο μυαλό μου. Σκέφτομαι πως αν δεν άλλαζα γιατρό για το χειρουργείο παχυσαρκίας, το επόμενο ραντεβού στον Ευαγγελισμό θα ήταν τον Δεκέμβρη (αφού θα έχω στα χέρια μου το χαρτί με το αποτέλεσμα της βιοψίας) και σκέφτομαι πως ούτε στο τελευταίο δίμηνο ασφαλιστικής κάλυψης θα μου έδινε ο γιατρός βεβαίωση ώστε να κάνω την υπόλοιπη διαδικασία για το ΙΚΑ. Να το πλάνο της καθυστέρησης: 

Τέλη Νοεμβρίου: συμπέρασμα βιοψίας
Δεκέμβρης: επίσκεψη στον χειρουργό του Ευαγγελισμού για βεβαίωση. Αν μου την έδινε τότε...
κατάθεση χαρτιών στο ΙΚΑ της πόλης μου για έγκριση και
Γενάρης 2015 (1ος μήνας αναμονής για έγκριση) +
Φλεβάρης 2015 (2ος μήνας αναμονής για έγκριση) + μήνας λήξης βιβλιαρίου υγείας!
Μάρτης 2015 ο μήνας που θα λάβαινα την απόφαση της έγκρισης!

Θα έκανα τόσο άδικο τρέξιμο για μια άδικη καθυστέρηση, επειδή ο χειρουργός χρονοτριβούσε επίτηδες, επειδή εγώ ποτέ δεν ανάφερα τίποτε για "δωράκια" (φακελάκια)! 

Ήδη πέρασε ο πρώτος μήνας κι ακόμη δεν έλαβα κάποια ειδοποίηση. Άντε να δούμε πότε θα έρθει η πολυπόθητη έγκριση!


Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Επιτυχές χειρουργείο!

Είμαι χαρούμενη που επιτέλους είμαι στο σπιτάκι μου. Πονάει το κορμί μου από το κρεββάτι του θαλάμου, το κρεββάτι της ανάνηψης και τα φορεία. Με τα παυσίπονα που μου έδιναν δεν το είχα καταλάβει πόσο καταπονήθηκε το κορμί μου, αλλά εντάξει! Ήταν σαν να έκανα λίγη γυμναστική και πονάνε οι μύες! Μην φανταστείς πως οι πόνοι που έχω είναι κάτι διαφορετικό. Τα περιττά κιλά μου λογικό είναι να μου δημιουργήσουν αυτήν την αίσθηση.

Τρίτη γίνεται λοιπόν η εισαγωγή. Παίρνω το χαρτί απ'την γραμματεία για να βγάλω το εισιτήριο κι από κει πάω στην πτέρυγα που μου είπαν. Τελικά δεν φιλοξενήθηκα, απλά άδειασαν κρεββάτια.
Την πρώτη μέρα μου η προϊσταμένη του τμήματος μου πήρε μπόλικο αίμα για να γίνει ένα  σύνολο αιματολογικών εξετάσεων και μου παίρνει και την πίεση. Με στέλνει και βγάζω στο ισόγειο μια ακτινογραφία θώρακος κι επιστρέφω. Μπαίνω στο θάλαμο και εκείνη την στιγμή έχει ιατρική επίσκεψη. Αναφέρει η νοσηλεύτρια πως είμαι νέα εισαγωγή και τότε λέω κι εγώ ποιός είναι ο λόγος που βρίσκομαι στην πτέρυγά τους, δείχνοντας και τα χαρτιά μου: μελέτη ύπνου, εξιτήριο απ'το νοσοκομείο Χαλκίδας γιατί δεν έγινε η επέμβαση και την εξέταση του ενδοκολπικού υπέρηχου που είχα κάνει τον Ιούνη.
Αργότερα ένας  ειδικευόμενος γιατρός με καλεί στο γραφείο της προϊσταμένης και μου παίρνει πλήρες ιστορικό κι αμέσως μετά μου κάνει καρδιογράφημα.
Περιμέναμε με τον άντρα μου να μάθουμε τι θα γίνει κι αν θα γίνει κάτι. Η αναμονή μεγάλωνε, πλησιάζει μεσημέρι, περνάνε οι τραπεζοκόμες με το μεσημεριανό και μου αφήνουν δίσκο με φαγητό: κοτόπουλο ψητό με ρύζι ανάμικτο, λαχανοσαλάτα, ψωμί και μήλο.
Ρωτάω την προϊσταμένη γιατί μου ήρθε φαγητό αφού είναι να κάνω την επέμβαση. Κι εκείνη μου είπε πως θα το συζητήσουν οι γιατροί και θα μου πουν! Γενικά ο θάλαμος μύριζε φαγητό κι εγώ ήμουν νηστική από νωρίς το προηγούμενο βράδυ και να κόβει λόρδα! Μετά από κάποια ώρα μου είπαν να φάω κανονικά. Η επέμβαση δεν θα γινόταν. 
Δεν το ήξερα το σύστημά τους, πως θέλει προεγχειρητικό έλεγχο κι ότι θα κρατούσε κάποιες μέρες. Μία ασθενής γελούσε με την απογοήτευσή μου γιατί ήδη περνούσε την εμπειρία του ελέγχου μια μέρα νωρίτερα από εμένα.
Δεν πρόλαβα να τσιμπήσω μπουκιά απ'το κοτόπουλο και με φωνάζουν να ανέβω για έλεγχο από καρδιολόγο. Χαμός έξω απ'το γραφείο. Ασθενείς από πολλές πτέρυγες με τους φακέλους στο χέρι περίμεναν πως και πως να μπουν για να τελειώνουν γρήγορα, μπουκάροντας σχεδόν με το που άνοιγε η πόρτα να βγουν οι προηγούμενες. Τελικά οι ψυχραιμότερες αποφάσισαν να κρατήσουν λίστα προτεραιότητας γιατί η καρδιολόγος από μέσα φώναζε πως αν συνεχιζόταν αυτό θα σηκωνόταν να φύγει. Και τελειώσαμε γρήγορα. Η δε καρδιολόγος... τι να πω! Ούτε που σηκώθηκε απ'την καρέκλα της να μας ακροαστεί. Άφησε να το κάνει μια μικρούλα ειδικευόμενη και να της λέει το συμπέρασμά της και η καρδιολόγος απλά σημείωνε στον φάκελο! 
Επιστρέφω στο θάλαμο κι ο άντρας μου μου είπε πως οι τραπεζοκόμες κάθε τόσο έρχονταν να πάρουν τον δίσκο! Έφαγα, γιατί πλέον δεν άντεχα τόσες ώρες νηστική και χωρίς καφέ.
Πάει η 1η μέρα. Στο θάλαμο το διακωμωδούσαμε, το διασκεδάζαμε... ήμασταν ο πιο ζωηρός θάλαμος και μάλλον ακουγόμασταν σε όλη την πτέρυγα γιατί κάθε λίγο μας έκλειναν την πόρτα ή μας την χτυπούσαν για να ησυχάσουμε και λίγο!
Το βραδυνό μας ήταν: μπριζόλα χοιρινή με πατάτες στο φούρνο, λαχανοσαλάτα, ψωμί κι αχλάδι.
Έλα που εγώ πήγα απροετοίμαστη. Χωρίς να έχω μια τσάντα με 2-3 πράγματα βασικά. Θα κοιμόμουν με τα ρούχα αναγκαστικά ή θα πλήρωνα τον κούκο για αηδόνι σε κάνα κατάστημα απέναντι για ένα νυκτικό. Μια κοπέλα που ήταν για μέρες στον θάλαμο νοσηλευόμενη μου είπε πως κάθε βράδυ περνούσαν 1 ή 2 κυρίες που πουλούσαν νυχτικά σε πολύ χαμηλές τιμές, 5 ή 6 ευρώ. Κι όντως. Μια ξανθιά κυρία με βαμμένο φρύδι μπαίνει στο θάλαμο κι αγόρασα το νυχτικό που μου έδειχνε. Παραδόξως ήταν όμορφο κι άνετο και κυρίως κόστισε μόνο 6 ευρώ! Βολεύτηκα αυτή την πρώτη βραδιά! Ο άντρας μου μόνο βολόδερνε στο νοσοκομείο να βρει μια γωνιά να ακουμπήσει να κοιμηθεί για λίγο γιατί στον θάλαμο δεν άφηναν τους άντρες συνοδούς.

Η 2η μέρα είχε εκτίμηση από πνευμονολόγο. Ο διευθυντής ζήτησε απ'την προϊσταμένη - την ώρα της ιατρικής επίσκεψης- να πιέσουν λίγο στο τμήμα των πνευμονολόγων για να περάσουμε για έλεγχο γρήγορα. Έτσι λοιπόν 3 κυρίες απ'τον θάλαμο ανεβήκαμε πακέτο επάνω για να μας κάνουν ένα σπιρογράφημα και να γίνει και η ιατρική εκτίμηση (αφού πρώτα πήραμε το πρωϊνό μας: 1 φλυτζάνι γάλα (ή τσάι), 2 φρυγανιές, 1 κουτάκι μαργαρίνη κι 1 κουτάκι μέλι). 
Κάναμε το σπιρογράφημα αφού πρώτα μία απ'τις γιατρούς εκεί μας εξήγησε τον τρόπο πως θα το κάνουμε κι έπειτα θα έβλεπε τις εξετάσεις άλλη συνάδελφός της που θα σημείωνε και την γνωμάτευση.
Όταν ήρθε η σειρά μου εκεί και πήγα στην άλλη πνευμονολόγο, με ρώτησε αν έχω μηχάνημα και μάσκα για τον ύπνο ώστε να βελτιωθεί το θέμα της άπνοιας. Για άλλη μια φορά εξήγησα τον λόγο που δεν το έχω το μηχάνημα. 
Διαβάζοντας κάποια στιγμή τον φάκελό μου -γιατί πάντα μας τον έδιναν στο χέρι για να πάμε για την επόμενη εξέταση- είχε σημειώσει πως δεν είχα το μηχάνημα για δικούς μου λόγους. Το χειρουργείο παχυσαρκίας αποτελεί "δικό μου λόγο" κι όχι μέσο θεραπείας του προβλήματός μου κατά τα γραφόμενα της πνευμονολόγου! Το προσπερνάω.. 
Το μεσημεριανό είχε λαδερό: μπάμιες λαδερές, 1 κομμάτι τυρί φέτα, ψωμί και μήλο. Σε άλλες ασθενής είδα έβαζαν επιπλέον ή κρέμα ή γιαούρτι. Εγώ τίποτε απ'τα δύο παραπάνω δεν είδα ως έξτρα. Ίσως το μενού έβγαινε σε θερμίδες ανάλογα με τα κιλά του ασθενή. Οι μπάμιες δεν μου άρεσαν γιατί δεν ήταν φούρνου και έτσι συμπλήρωσα το γεύμα με σάντουιτς γαλοπούλα τυρί τομάτα απ'το κυλικείο! Το βραδυνό είχε μακαρόνια με κιμά με μια υποψία από τυρί τριμμένο από πάνω, λαχανοσαλάτα, ψωμί και αχλάδι.
Περνάει κι αυτή η μέρα χωρίς τίποτε άλλο και με την φράση "θα δούμε" όσον αφορά το θέμα του χειρουργείου για τον πολύποδα μιας και το απόγευμα είχε ιατρική επίσκεψη.
Φτάνει η 3η μέρα. Πρωϊνό για μένα δεν είχε. Θεώρησα πως ίσως πήγαινα χειρουργείο. Μια μικρή αισιοδοξία την είχα. Τα "θα δούμε" και "κάτα πάσα πιθανότητα" πάλι κυριαρχούσαν. 
Στην ιατρική επίσκεψη με ρωτάνε αν έκανα ενδοκολπικό υπέρηχο. Τους είπα όχι και με έστειλαν μετά από κάποια ώρα να κατέβω στο ισόγειο να κάνω την εξέταση εκ νέου. Εκεί... μια αγενής ξανθιά ψηλή κοκκάλω έτσι κι ακούσει "αχ" τελειώνει την εξέταση αυτομάτως. Έβαλε απότομα το ενδοσκόπιο μέσα μου και με το "αχ" που έκανα το έβγαλε αμέσως χωρίς να κάνει τον έλεγχο όπως έπρεπε. Δηλαδή η συγκεκριμένη περιμένει να της πηγαίνουν όλες οι γυναίκες με ανοιγμένο τον κόλπο ώστε να τις κάνουμε άνετη την εξέταση.
Ανεβαίνω στον θάλαμο και περιμένω. Μου βάζουν ορό για να μην πάθω τίποτε απ'την πείνα. Φτάνει μεσημέρι και τίποτε. Αναμονή στην αναμονή. Και στην απογευματινή επίσκεψη τα ίδια "θα δούμε" έλαβα. Μέχρι που ήρθε το βραδυνό: φιδές σούπα ανάλατος 1 κομματάκι κοτόπουλο με 1 κουταλιά πουρέ και 1/2 λεμόνι. Έφαγα το κοτόπουλο και τον πουρέ κι από αγανάκτιση  τσίμπησα και μερικά κρακεράκια που ζήτησα απ'τον άντρα μου να φέρει και 2 κουταλιές από προφιτερόλ που είχε φέρει ένας φίλος σε επίσκεψή του. Κάποια στιγμή αργότερα έρχεται μια ειδικευόμενη αναισθησιολόγος και μου παίρνει ιστορικό. Μου προτείνει να αγοράσω συσκευή με μάσκα για να διευκολύνω την αναπνοή μου και να κάνω το χειρουργείο μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Φτου κι απ'την αρχή να εξηγώ τον λόγο που δεν έχω πάρει την συσκευή. Οι λέξεις "χειρουργείο παχυσαρκίας" μάλλον είναι άγνωστες γι' αυτούς! Ντε και καλά να βρουν τρόπο να προμηθευτώ μια συσκευή που θα μου είναι άχρηστη έπειτα. Με ρωτάει τι χειρουργείο είναι να κάνω και τις λέω για την απόξεση του πολύποδα.. "Α, τέτοια επέμβαση έχετε... Δεν είναι τίποτε αυτή. Θα σας ενημερώσουν οι γυναικολόγοι σας πότε θα την κάνετε" και φεύγει.
4η μέρα και πάλι δεν μου έρχεται πρωϊνό σε δίσκο ούτε καν τσάι. Η απέναντί ασθενής μου έλεγε πως το χειρουργείο θα γινόταν αυτή τη φορά. Το διαισθανόταν. Περνάνε αργά οι ώρες. Περνάει η ιατρική επίσκεψη. Ο γιατρός ρωτάει γιατί βρίσκομαι ακόμη στο θάλαμο και τι έγινε. Ενημέρωσαν για τα πάντα οι ειδικευόμενοι. Ο γιατρός δε είχε την εντύπωση πως είχα αμελήσει το θέμα με τον πολύποδα και του ξαναεξιστορώ την περίπτωση. Βαρέθηκα να τους τα επαναλαμβάνω. Μέχρι και για τον νεώτερο κολπικό υπέρηχο τους εξήγησα τον τρόπο που η ειδική του τμήματος με ξεπέταξε χωρίς καν να κάνει τον έλεγχο όπως έπρεπε, φέρνοντάς τους παράδειγμα το τμήμα υπερήχων της Λαμψάκου (οδού) που έχω πάει κι έχω κάνει 2 φορές υπέρηχο χωρίς προβλήματα. Φεύγουν μάλλον το συζητάνε κι έρχεται ένας ειδικευόμενος με ενημερώνει: πως από πλευράς τους είμαι εντάξει κι ότι όλα εξαρτιόνταν απ'τις αποφάσεις του επιμελητή χειρουργού. Κατεβαίνει κάποιος χειρουργός και μου λέει τους λόγους που καθυστερεί το χειρουργείο. "Αν είχαμε την μελέτη ύπνου..." μου λέει μετά. Του εξηγώ πως μαζί μου την έχω και την έχω δείξει σε όλους. Εκεί ο χειρουργός ήταν σαν να βρήκε την λύση στο πρόβλημά μου. Είδε την μελέτη μου ζήτησε την πήρε και την έβγαλε αντίγραφο και μου την επέστρεψε. Με ακροάστηκε και διαπίστωσε πως η αναπνοή μου ήταν εντυπωσιακά καθαρή στους πνεύμονές μου κι αυτό ήταν ένα υπέρ για την επέμβαση. Θα ενημερώσει μου είπε τον επιμελητή για τα νέα δεδομένα και θα μάθω σε λίγο. Έρχεται μετά από 15' και μου λέει πως σε λίγο ανεβαίνω χειρουργείο. Και πάλι μια απαισιοδοξία την είχα γιατί άντε και μπήκα στο χειρουργείο έτσι κι "έσκαγε" επείγον εγώ θα επέστρεφα στον θάλαμο με τον ορό μονίμως στο χέρι! Συνέβη άλλωστε σε ασθενή στο θάλαμο που της τηλεφώνησαν να έρθει για χειρουργείο προγραμματισμένο, την ετοίμασαν, την οδήγησαν στην αίθουσα του χειρουργείου και μετά από μισή ώρα την έφεραν πάλι πίσω γιατί υπήρχαν έκτακτα και της ζήτησαν να ξανακάνει εισαγωγή αυτή την Κυριακή! Και να που έρχεται νοσοκόμα μου δίνει να βάλω μια χειρουργική ποδιά μιας χρήσης και να περιμένω το φορείο... Ήρθε και με πήραν!

Όσο περίμενα να βγει η ασθενής που την έραβαν -μετά από καισαρική- με ενημέρωσε ο γιατρός της πτέρυγας που θα μου έκανε την απόξεση πως μετά την επέμβαση θα με πήγαιναν για 24 ώρες στην ανάνηψη λόγω των απνοιών μου μιας και η αναισθησία θα ήταν ολική και θα κατέβαινα το μεσημέρι της άλλης μέρας στον θάλαμό μου. Μπήκα χειρουργείο, πέρασα με την βοήθεια των τραυματιοφορέων στο τραπέζι, με βόλεψαν όπως έπρεπε, η αναισθησιολόγος άρχισε να ρίχνει τα πρώτα ενέσιμα στην πεταλούδα του χεριού μου κι όσο όλα γύριζαν.... κοιμήθηκα... δεν κατάλαβα για πότε και πόσο... μέχρι που άκουσα να με φωνάζουν να ξυπνήσω,,, Και κατουριόμουν!

Όλα πήγαν καλά, ενημέρωσε τον άντρα μου ο γιατρός. Του είπε πως είχα αφήσει τον εαυτό μου γιατί βρήκαν το ενδομήτριο πάρα πολύ παχύ. Ο άντρας μου εξήγησε πως δεν τον είχα αφήσει και πως έτρεχα συνεχώς να βγάλω άκρη στο νοσοκομείο Χαλκίδας και άκρη δεν έβγαζα. Έγινε λήψη και στάλθηκε για βιοψία και θα έχω το αποτέλεσμα μετά από 20 μέρες.

Στην αίθουσα της ανάνηψης όλα ήταν μοναχικά. Η ώρα ήταν περίπου δύο το μεσημέρι. Η επέμβαση μάλλον είχε κρατήσει κάπου 20 λεπτά! 
Οι μόνοι θόρυβοι που είχε εκεί ήταν απ'το μηχάνημα που μετρούσε το οξυγόνο στο αίμα (είχα μανταλάκι στο δάχτυλο), το οξυγόνο από μια απλή συσκευή οξυγόνου που είχα στη μύτη, απ' το πιεσόμετρο κι απ'το προσωπικό που μπαινόβγαινε. Κατά τα μεσάνυχτα περίπου έρχεται ο γιατρός της μονάδας και μου λέει πως το πρωί θα μεταφερθώ στον θάλαμό μου, αφού βλέπει πως το οξυγόνο μου είναι καλό, αναπνέω καλά και δεν έχει παρουσιαστεί κάποια επιπλοκή όσες ώρες ήμουν εκεί. Οι νοσοκόμες εκεί πρόσεχαν τακτικά τα πάντα και με βοήθησαν χωρίς να το ζητήσω, είτε να μου φέρουν λίγο νερό γιατί απ'την νάρκωση αργότερα είχα ξερόβηχα, είτε να μου φτιάξουν το κρεββάτι όπως με βολεύει, είτε να με βοηθήσουν στο σκέσπασμα γιατί κρύωνα αφού τα παράθυρα ήταν ανοιχτά. 

Το πρωί του Σαββάτου με κατέβασαν στον θάλαμό μου. Ένιωθα αδυναμία. Δεν είχα φάει κάτι σχεδόν μιάμιση μέρα και το τσάι με την φρυγανιά που μου έφεραν για πρωϊνό στην ανάνηψη, δεν τα έφαγα όλα γιατί δεν ήξερα τι θα προέκυπτε.

Κατεβαίνοντας στο θάλαμο (με το φορείο) ο άντρας μου με βοήθησε να πλύνω λίγο τις μασχάλες που μύριζαν, να λούσω λίγο τα μαλλιά, να καθαριστώ λίγο από κάτω απ'τα μπεταντίν, να φορέσω εσώρουχο με σερβιέτα πια (ήμουν με γάζες αποστειρωμένες που μου είχαν περάσει μαζί με ένα διχτυωτό εσώρουχο μια χρήσης ίσα για να τις κρατάει για την αιμορραγία) και να φορέσω νυχτικό και ξάπλωσα. Πέρασε ειδικευόμενος γιατρός και μου είπε πως μπορούσα να φύγω αμέσως. Του είπα πως αισθανόμουν λίγη ατονία, λίγη αδυναμία και θα ήθελα να συνέλθω λίγο πριν φύγω. Δεν έφερε αντίρρηση. Ο άντρας μου πήγε μου έφερε έναν φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι κι ένα τοστ να φάω. Κάπως με καρδάμωσε. Το μεσημέρι μου έφεραν να φάω: μπιφτέκι με πουρέ, λαχανοσαλάτα, ψωμί και μήλο. Τα χαρτιά ετοιμάστηκαν, πήγε ο άντρας μου στο λογιστήριο για τα τελευταία διαδικαστικά, μου αγόρασε και την αντιβίωση που μου έγραψε ο γιατρός, μαζέψαμε  έπειτα τα πράγματα και επιστρέψαμε σπίτι μας.

Οι οδηγίες του γιατρού ήταν για κάποιες μέρες να μην κουράζομαι και στο μπάνιο να αποφεύγω τις πλύσεις από κάτω για κάνα 20ήμερο.
Αυτή την στιγμή νιώθω λιγάκι ατονία και μερικές φορές νιώθω χαμηλά στην κοιλιά μικροενοχλήσεις όπως όταν έχουμε περίοδο οι γυναίκες. Έκανα όμως το μπάνιο μου, γιατί το στεγνό καθάρισμα το νοσοκομειακό δεν συγκρίνεται με ένα ντους στο σπίτι!

Αυτό ήταν το ημερολόγιο της επέμβασης. 
Πλέον ένα ξέρω: μια επέμβαση όσο απλή κι αν είναι, σε ένα δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας γίνεται "περίπλοκη" μόνο και μόνο απ'τον προεγχειρητικό έλεγχο.

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Αφαίρεση πολύποδα της μήτρας

Αφαιρεμένη εντελώς ξέχασα προ ημερών να επιβεβαιώσω την ημερομηνία της επέμβασης και είχα την εντύπωση πως θα γινόταν αύριο.
3//11 μου είχε σημειώσει η γραμματέας εκεί στο Αλεξάνδρα και το μυαλό μου κόλλησε πως ήταν για αύριο 4/11.
Το διαπίστωσα τελευταία στιγμή που τακτοποιούσα τα χαρτιά που θα έχω για αύριο μαζί μου. Στο μεταξύ ο άντρας μου είχε κανονίσει και το θέμα της απουσίας του εκεί που απασχολείτε και το να τον πάρω και να του πω "ξέρεις άκυρο" θα πάθαινε ταραχή. Πριν του τηλεφωνήσω, είπα να τηλεφωνήσω στο Αλεξάνδρα.
Εξηγώ στην γραμματέα τι έπαθα και της ζήτησα να με βάλει σε όποια ημερομηνία ήταν διαθέσιμη. Κοιτούσε τον υπολογιστή της μάλλον και μου είπε πως θα "πήγαινε πολύ μακριά, για Φλεβάρη" η επέμβαση! Κι εμένα δεν μου έκοψε καθόλου να σκεφτώ πως δεν έχω το ασφαλιστικό χρονικό περιθώριο για αναβολές πιο πίσω! Τέτοια άνεση είχα η ανισόρροπη, στο μυαλό!
Τέλος πάντων με τα πολλά μου πρότεινε να κατέβω Αθήνα αύριο. Της εξηγώ πως μένω Χαλκίδα δεν είμαι σε γειτονιά δίπλα ώστε να πω "πετάγομαι" και θα είναι κρίμα να κάνω έξοδα μετακίνησης χωρίς να γίνει επέμβαση. Μου είπε πως υπάρχει θέμα με τα κρεβάτια (έλεος δηλαδή με αυτό το θέμα) αλλά "λογικά θα έχει κρεβάτι άδειο αύριο διαφορετικά θα με βάλει σε άλλη πτέρυγα φιλοξενούμενη"! Πήγα να της πω... ότι δεν θα μείνω μέρες για να έχει μια τέτοια ανησυχία, αφού είναι μια επέμβαση μερικών λεπτών (όπως έχω διαβάσει κι ενημερωθεί) και πως χρειάζεται 1-2 ώρες μέχρι να φύγει η ζαλάδα απ'την νάρκωση και μετά σπίτι.
Δεν μίλησα, γιατί ήδη μου έκανε διευκόλυνση που ούτε περίμενα! Τελικά δεν τηλεφώνησα στον άντρα μου, αλλά του είπα τι έπαθα με το μπέρδεμα της ημερομηνίας!

Αύριο λοιπόν πάω για το χειρουργείο, να φύγει το βάσανο, γιατί ο πολύποδας μου έχει κάνει την ζωή μίζερη... εκτός απ'τα σερβιετάκια ή σερβιέτες που καταναλώνω για λίγο αίμα που μου αφήνει τακτικά, το πρόσωπό μου θυμήθηκε την εφηβεία κι έχω γεμίσει με σπυράκια! Το άλλοτε καθαρό πρόσωπό μου, έχει γίνει σαν της μαϊμούς τον κώλο!!!

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Ο αντιγράψας, του αντιγράψαντος...

Τελικά οι γυναίκες στην πλειοψηφία μας είμαστε πολύ ζηλιάρες. Αντιγράφουμε μια δίαιτα, την καρπωνόμαστε και καλά πως ήταν της μαμάς μας κι αν το ψάξεις καλύτερα βρίσκεις πως αυτή που την "υιοθέτησε" απλά την αντέγραψε από κάποια φόρουμς. Δηλαδή το να σημειώσει στο τέλος της ανάρτησης από που προήλθε η δίαιτα που την έκανε "της μαμάς της" είναι κακό, είναι παρεξηγήσιμο! 
Υπάρχει λοιπόν πάντα ένα πάθος κι ένας παροξυσμός για οποιαδήποτε δίαιτα γίνεται της μόδας. Κι ενώ υπάρχουν κανόνες στη δίαιτα ώστε να αποφεύγεις κάποιες τροφές, ξάφνου σκάνε μύτη οι ερωτήσεις αν επιτρέπεται να φάνε μια από αυτές τις "απαγορευμένες" τροφές και τσουπ! και οι φωτογραφίες με τα πινακάκια των θρεπτικών συστατικών τους για να επιβεβαιώσουν τα άλλα μέλη αν όντως επιτρέπεται!
Ε, μα στάσου λίγο! Η οποιαδήποτε δίαιτα είναι σαφής. Βάδισε με αυτά που σου λέει. Όταν σου λέει: απαγορεύονται τα γλυκά, τα αναψυκτικά κλπ πως το καταλαβαίνεις; Η σοκολάτα δεν είναι γλυκό; Γιατί μοστράρεις την φωτογραφία με τα θρεπτικά συστατικά στη συσκευασία της; Απλά δεν τρως σοκολάτα ή οποιοδήποτε γλυκό. Κι όταν σου λέει όχι στα αναψυκτικά σημαίνει όχι και στο ανθρακούχο νερό! 
Ό,τι χαζό σκεφτεί το μυαλό του καθενός - καθεμιάς, το γράφει και πιστεύει πως θα πάρει το πράσινο φως να φάει το απαγορευμένο. Ή κάνεις την διατροφή όπως πρέπει ή δεν την κάνεις. Μην το κουράζεις περισσότερο.

Κλείνω την παρένθεση παραληρήματος μου και συνεχίζω: 
Έχω το συνήθειο όταν βλέπω μια δημοσιευμένη δίαιτα, να ψάχνω να βρω την πηγή της.  Με δυσκολεύει συνήθως αλλά πάντα καταφέρνω να φτάνω κάπου στο παρελθόν και να βλέπω πως η κάθε δίαιτα έχει αντιγραφεί κι έχει περαστεί από φόρουμ σε φόρουμ κι από μπλογκ σε μπλογκ... Ούτε πηγές να αναφέρονται ούτε τίποτε. Γιατί; Θα σας κλέψουν την δόξα; Δηλαδή ο χρήστης ή το μέλος που μοιράζεται μια δίαιτα, είναι χαζός που το κάνει κι εσύ εξυπνοπούλι που την "άρπαξες" για δική σου; 
Ας μην εξαιρέσω και τους άντρες! Υπάρχουν ορισμένοι που κάνουν το ίδιο. Κι όχι τίποτε άλλο, αυτοί είναι χειρότεροι γιατί ενώ δημοσιεύουν μια δίαιτα, την δημοσιεύουν και λανθασμένα! Βλέπεις αναρτήσεις που φάσκουν κι αντιφάσκουν οι διατροφικές πληροφορίες της δίαιτας που "δανείστηκαν" και ξέχασαν να ξεχρεώσουν!

Αυτό το χούι της "πνευματικής" κλεψιάς δυστυχώς δεν κόβεται κι ούτε πρόκειται να συμβεί ποτέ.


Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Αποτελέσματα βιοψίας λήψεων γαστροσκόπησης

Τελικά, πολύ κακό για το τίποτα!

Κατ'αρχήν το να βγάλω άκρη για το αποτέλεσμα εδώ στο νοσοκομείο με πήγαιναν από μικροβιολόγο σε βοηθό κι από βοηθό στην υπεύθυνη του μικροβιολογικού! Δηλαδή έλεος. Μου είπαν πως είχαν λάβει την απάντηση και με ρώτησαν πως και γιατί κατέληξε σε αυτούς κι ότι απαγορεύεται κι ότι χρεώνεται το νοσοκομείο...
Εξήγησα λοιπόν πως επειδή χρειαζόμουν άμεσα την γαστροσκόπηση την έκανα σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα και επειδή μου έκαναν λήψεις για βιοψία χωρίς να το ζητήσω μου είπαν να την κάνω και αφού οικονομικά δεν είχα την δυνατότητα να πληρώσω για μια τέτοια εξέταση μου την έγραψε ο παθολόγος του νοσοκομείου ώστε να γίνει. "Α, εντάξει τότε", "Μα δεν έφερα το κυπελάκι χωρίς παραπεμπτικό, γιατί και τότε μου τονίσατε πως δεν μπορούσατε διαφορετικά να παραλάβετε λήψεις χωρίς υπογραφή γιατρού". Εντάξει; Εντάξει! Μόνο που έπρεπε να πάω στο τμήμα ενδοσκοπήσεων για να πάρω την απάντηση.
Ξεκινάω το πρωί, πάω στο τμήμα... Το ίδιο τροπάρι! Ότι απαγορεύεται, ότι χρεώνεται το νοσοκομείο στο πανεπιστήμιο Αθηνών... Και ξανά να εξηγώ: Κοίτα, έκανα την γαστροσκόπηση για χειρουργείο παχυσαρκίας και την ζητά το ΙΚΑ για να καλύψει έξοδα, την έκανα σε ιδιωτική κλινική γιατί την βιαζόμουν, όμως προέκυψε να μου κάνει λήψεις για βιοψία κάτι που δεν το φαντάστηκα κι επειδή δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για να την έδινα έξω, ήρθα εδώ, μου έδωσε ιατρικό σημείωμα ο παθολόγος ώστε να γίνει... 
"Αααα μέσω γνωστού"! ήταν η απόκριση!
Ήμουν στο περίμενε για 40 λεπτά για να μου δώσει το χαρτί και να μου πει να το πάω επάνω στο μικροβιολογικό αν δεν έχουν το ίδιο να βγάλουν αντίγραφο!
Πάλι πάνω εγώ στο μικροβιολογικό. Εκεί πλέον εξήγησα στην υπεύθυνη τα πως και γιατί, έδειξε να κατάλαβε η γυναίκα, της εξυπηρέτησα βγάζοντας αντίγραφο στο "πρωτόκολλο" παρακάτω και μετά από μιάμιση ώρα άδικης παραμονής στο νοσοκομείο γύρισα στο σπίτι.
Τι έλεγε η βιοψία; Παπαριές! Ό,τι έλεγε και η γνωμάτευση του γαστρεντερολόγου, ακριβώς ίδιες! Επί της ουσίας τίποτε ανησυχητικό. Έριξα έναν διάολο κι έφυγα. Την τρίχα την κάνουν τριχιά, βαρέθηκα.

Τηλεφώνησα και στο ΙΚΑ για να μάθω αν τα χαρτιά μου "έφυγαν" για Αθήνα. Τετάρτη τα κατέθεσα, τελικά Δευτέρα βγήκαν στο δρόμο! Με ωτοστόπ άραγε να πήγαν; Τι να κάνω; Κοροϊδεύω την κατάσταση... Και το άλλο το κουλό που μου είπαν, ότι υπάρχει περίπτωση να λάβω απάντηση για έγκριση ή όχι, μετά από δύο μήνες, μιας και της προϊσταμένης στο ΙΚΑ κάτι απαντήσεις ανάλογες που έλαβε τόσο έκαναν! 
Τα'βαλα κάτω όμως και σκέφτηκα, πως μεσολάβησε ο Αύγουστος, που όλα υπολειτουργούν και λογικό ήταν να καθυστερήσει η επιτροπή να συνεδριάσει και να δώσει αποφάσεις! Σεπτέμβρης, Οκτώβρης... να το δίμηνο! Να συμβεί το ίδιο και σε μένα! Θα δείξει!

Αυτά τα νέα της Αλεξάνδρας, που δεν ήξερε τι 'πα να πει άντρας!!!

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Κατάθεση στο ΙΚΑ!

Επιτέλους η αποφράδα μέρα ήρθε!

Χθες έκανα την εξέταση αίματος σε ιδιωτικό μικροβιολογικό εργαστήριο. Το νωρίτερο που θα ήταν έτοιμα τα αποτελέσματα ήταν το απόγευμα.
Σήμερα πρωί πήγα και τα πήρα. Όλες οι ορμόνες ήταν στις φυσιολογικές τους τιμές! Φυσικά η λήψη αίματος έγινε χωρίς εγώ να έχω πάρει το πρωϊνό μου χάπι. Τι χαρά που πήρα και έπειτα σιχτήριζα το νοσοκομείο και τις υπηρεσίες που προσφέρουν!
Πήρα έβγαλα 2 αντίγραφα της εξέτασης και βουρ για το ΙΚΑ. Πήγα στον 3ο στις παροχές. Ευτυχώς δεν είχε κόσμο αλλά δεν περίμενα όμως. Πήγα στο γκισέ μόνο για να ρωτήσω αν ήταν το αρμόδιο τμήμα που παραλάμβανε τα δικαιολογητικά για χειρουργείο παχυσαρκίας. Η υπάλληλος μου είπε να ρωτήσω την προϊσταμένη. Εκείνη την στιγμή ήταν στην πόρτα, την ρώτησα και μου είπε να ανέβω στον 4ο στο πρωτόκολλο ώστε να αφήσω τα χαρτιά μου και να πάρω κι αριθμό και από εκεί θα της τα έδιναν για να τα κοιτάξει και να τα στείλει στο ΚΕΣΥ.
Ούτε αναμονή ούτε τίποτε! Στον 4ο ήταν ήσυχα. Η υπάλληλος στο πρωτόκολλο μου έδωσε να συμπληρώσω μια αίτηση' το έκανα, της έδωσα μαζί και τα χαρτιά μου τα οποία τα σύρραψε μαζί με την αίτηση, μου έδωσε τον αριθμό πρωτοκόλλου και μαζί το τηλέφωνο της προϊσταμένης για να ρωτήσω οτιδήποτε χρειαστώ όσον αφορά το αίτημά μου!
Ένιωσα ανακούφιση για πρώτη φορά μετά από τόση ταλαιπωρία και καθυστέρηση. Άναψα κι ένα κεράκι στο εκκλησάκι της Αγ. Βαρβάρας που είναι απέναντι στο ΙΚΑ να δώσει η χάρη της να πάνε όλα κατ' ευχήν.

Στο σπίτι φτάνοντας τηλεφώνησα και στον ενδοκρινολόγο να τον ενημερώσω. Του έδωσα τις τιμές των ορμονών και μου είπε πως τελικά γινόταν εργαστηριακό λάθος. Και μου άλλαξε την δόση του χαπιού, απ'τα 25mg στην αρχή κι απ' τα 75mg τώρα έπεσε στα 50! Μου είπε να τα καταθέσω τα χαρτιά αφού όλα είναι καλά, του είπα πως το έκανα ήδη. Μου ευχήθηκε καλή επιτυχία κι ότι θα τα ξαναπούμε. Εννοείτε αφού τον Δεκέμβρη έχω κανονικό ραντεβού μαζί του να δούμε και πάλι τις ορμόνες και που δυστυχώς θα κάνω την εξέταση προηγουμένως στο νοσοκομείο μας! Φτου!  

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Χωρίς φράγκα υγεία δεν έχει τελικά!

Σήμερα ήταν η μέρα της Αθήνας. Άλλο ένα δρομολόγιο λοιπόν στο Ιπποκράτειο στο ραντεβού μου με τον ενδοκρινολόγο, ο οποίος δεν έγραψε παραπεμπτικό για την παρακέντηση αλλά ένα ιατρικό σημείωμα για το πως ακριβώς να γίνει η εξέταση και τι ακριβώς να ερευνηθεί απ’τις λήψεις που θα γίνονταν. Μου είπε πως η εξέταση δεν καλύπτεται από το ΙΚΑ!
Μου πρότεινε να κάνω την εξέταση ή στον Ευαγγελισμό μιας κι έχει καλύτερο οργανωμένο εργαστήριο και παίρνω μάλιστα αμέσως σχεδόν τις απαντήσεις ή σε κάποιο ιδιωτικό επί της Μεσογείων που είναι εξίσου καλό κι εξυπηρετικό όπως και στον Ευαγγελισμό.
Τηλεφώνησα στον Ευαγγελισμό στην υπεύθυνη -μάλλον- του εργαστηρίου. Μου πρότεινε ή για τις 14 ή για τις 21 Οκτωβρίου να πήγαινα στις 2 το μεσημέρι. Και μου ρίχνει την καμπάνα! "Θα πληρώσετε την εξέταση, κάνει 144 ευρώ και..." Την διέκοψα! Απλά γιατί ταράχτηκα ακούγοντας το ποσό. Δηλαδή δεν καλύπτεται... "Δυστυχώς δεν την καλύπτει κανένα ταμείο" μου είπε. Της ζήτησα ευγενικά να το ακυρώσω το ραντεβού γιατί τόσα χρήματα δεν είχα διαθέσιμα. Θα πρέπει κάπως να τα βρω για να μπορέσω να κάνω την εξέταση. Η γιατρός έδειξε κατανόηση και συμπάθεια -θα έλεγα- και μου είπε πως όποτε μπορέσω να την ενοχλήσω ξανά για να προχωρήσουμε την εξέταση.
Ενημερώνω τον ενδοκρινολόγο για το κόστος και μου λέει πως "ναι είναι ακριβή εξέταση αλλά πρέπει να γίνει κάποια στιγμή, όταν τελειώσεις με το χειρουργείο να κοιτάξεις να κάνεις και την εξέταση, πρέπει να γίνει. Για όλα τα υπόλοιπα εδώ είμαστε και για οτιδήποτε μιλάμε απ’ το τηλέφωνο". Νιώθω τόσο υποχρέωση για τον γιατρό αυτό, ειλικρινά! 
Τέλος πάντων γενικά τώρα: είδε τον υπέρηχο όπου φαίνονταν οι όζοι και γι’αυτό "σχεδόν" μου επιβάλει να κάνω την παρακέντηση, είδε και τις εξετάσεις αίματος που έκανα στο νοσοκομείο και μου είπε πως παρά την τιμή της Τ4 που ήταν μεν αυξημένη λίγο αλλά μέσα στα φυσιολογικά όρια, η TSH δεν δικαιολογείτε να είναι τόσο ανεβασμένη με αγωγή 1,5 μήνα με χάπι. Οπότε μου έγραψε τις εξετάσεις να τις κάνω έξω χωρίς να επιβαρυνθώ με 40 ευρώ που μου είπαν στο ιδιωτικό μικροβιολογικό, μου έγραψε κι ένα ιατρικό σημείωμα να κάνω πάλι τις εξετάσεις στο νοσοκομείο αυτή την φορά μετά από 1,5 μήνα αγωγής με το χάπι σε αυξημένη δόση. 

Πάντως στο ενδοκρινολογικό γινόταν χαμός. Πολύς κόσμος βρε παιδί μου με προβλήματα θυρεοειδή. 2 άνθρωποι που καθόμασταν δίπλα-δίπλα μου είπαν πως είχαν κάνει αφαίρεση θυρεοειδή, ο ένας μάλιστα μου είπε πως δεν γνώριζε πως είχε πρόβλημα και του το διέγνωσαν όταν αναγκάστηκε να πάει σε γιατρό αφού μέσα σε 1 μήνα έχασε 25 κιλά! Αυτός φαντάστηκε για το χειρότερο, αλλά τελικά είχε υπερθυρεοειδισμό και όζους που έπρεπε τελικά να αφαιρεθούν. Τι και τι δεν ακούς στην αναμονή ενός ιατρείου! Και σκεφτόμουν "Εμένα γιατί έπρεπε να είναι υπό κι όχι υπερθυρεοειδισμός και να χάνω κιλά παρά το φαγητό που τρώω...". Χαζή σκέψη, αλλά περνάει απ’ το μυαλό όταν ακούς ότι ο άλλος έχανε κιλά ανεξήγητα!

Τέλος πάντων... μένει πίσω το θέμα της παρακέντησης.

Αύριο πάω στο ιδιωτικό μικροβιολογικό να κάνω τις εξετάσεις αίματος κι ανάλογα πότε θα έχω τα αποτελέσματα στα χέρια θα πάω στο ΙΚΑ να καταθέσω τα χαρτιά για το χειρουργείο. Δεν γίνεται πλέον να το φέρνω άλλο πίσω.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Παρακέντηση;

Πριν από λίγο μίλησα στο τηλέφωνο με τον ενδοκρινολόγο. Είδε την γνωμάτευση του υπερήχου. Υπάρχει όζος στον θυρεοειδή μου είπε κάπου στα 8 χιλιοστά. Πρέπει να γίνει λέει παρακέντηση για να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο κακοήθειας.
Για να γίνει αυτό πρέπει να έχω το ανάλογο παραπεμπτικό. Το που θα γίνει μια τέτοια εξέταση δεν ξέρω. Μου ζήτησε την Δευτέρα να κατέβω στο Ιπποκράτειο για να μου δώσει το παραπεμπτικό της εξέτασης και θα μου πει που θα πάω για να την κάνω.
Του είπα πως σκέφτομαι να ξανακάνω την εξέταση αίματος για τις ορμόνες σύντομα κάπου έξω, γιατί σκέφτομαι και το ενδεχόμενο λάθους, λόγω του ότι στο μικροβιολογικό του νοσοκομείου γίνεται χαμός. Κανονικά μου λέει η εξέταση γίνεται στον 1,5 μήνα, αλλά για μια τέτοια περίπτωση ας την κάνω έξω.
Τον ρώτησα κατά πόσο όλο αυτό που μου συμβαίνει επηρεάζει το ενδεχόμενο χειρουργείο παχυσαρκίας. Μου είπε πως δεν το επηρεάζει και σε μια άλλη σχετική ερώτηση περί της επιτροπής στο ΚΕΣΥ είναι ανάλογα σε τι χέρια θα πέσουν τα χαρτιά μου, είναι άλλοι στην επιτροπή που δεν τους ενδιαφέρει το θέμα των ορμονών κι άλλοι που το κοιτάνε! Δηλαδή η κατάσταση παίζει 50-50, αν από βδομάδα θελήσω να καταθέσω τα χαρτιά στο ΙΚΑ.
Ένα ξέρω τελικά και πάλι... έρχεται μια βδομάδα με τρέξιμο! Για να μην ξεχνιέμαι δηλαδή!

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Και συνεχίζω...

Αυτή η απογοήτευση η χθεσινή με έκανε να μην κοιμηθώ καλά το βράδυ που πέρασε. 
Σήμερα το πρωί τηλεφώνησα στη Βούλα και με πληροφόρησε πως τελικά οι παθολόγοι μπορούν να γράψουν παραπεμπτικά μόνο για Τ4 κα TSH, την Τ3 δεν τους επιτρέπεται απ'το σύστημα. Και γενικά ποιός ξέρει τι άλλες αλλαγές θα έρθουν, έτσι που το'χουν κάνει αυτό το σύστημα.
Στην συνέχεια τηλέφωνησα σε ένα μικροβιολογικό εργαστήριο που κάνουν και ορμονικές εξετάσεις και μου είπαν πως το κόστος και των 3 ορμονών είναι 40 ευρώ χωρίς παραπεμπτικό. 
Αργότερα τηλεφώνησα στον ενδοκρινολόγο στην Αθήνα, μιας και χθες απέτυχα να του στείλω με μέϊλ τη γνωμάτευση απ'τον υπέρηχο του θυρεοειδή που είχα κάνει και σήμερα μου έδωσε σωστά την διεύθυνση που θα του τη στείλω. Με το μυαλό που είχα χθες εγώ έγραψα λάθος την διεύθυνση μέϊλ ενώ ο άνθρωπος μου έλεγε ένα ένα τα γράμματα!
Αύριο μου είπε θα μιλήσουμε για το τι διάβασε στην γνωμάτευση για να δούμε τι γίνεται με τον θυρεοειδή μου.




TSH 13,9

Η κλωτσιά στον κώλο που έφαγα  σήμερα ήταν άλλο πράγμα! Να είμαι συνεπής με το χάπι μου, να  το'χω στο κομοδίνο μου και κάθε πρωί με το που ξυπνάω να το παίρνω και το αποτέλεσμα τελικά της εξέτασης, αφού πέρασε 1,5 μήνας που παίρνω το χάπι, όχι να με αποζημιώνει αλλά να μου δίνει μια γερή κλωτσιά κάτω απ'την ζώνη. Ειλικρινά τρελάθηκα!
Χθες βράδυ ήμουν μες την αισιοδοξία πως η περιπέτεια θα λάβαινε τέλος με την ελπίδα πως αν το αποτέλεσμα της εξέτασης αίματος ήταν καλό θα πήγαινα στο ΙΚΑ να δώσω τα χαρτιά μου. Αμ δε!
Είναι σαν κάτι να με εμποδίζει να προχωρήσω. Απ'το αρχικό 8,5 στο ενδιάμεσο 6,5 αντί να δω έστω 5 είδα την τιμή διπλάσια. Λέω δεν μπορεί κάποιο λάθος έχει γίνει στο μικροβιολογικό του νοσοκομείου. Ρωτάω και μου λένε όχι. Τι θα έλεγαν άλλωστε;
Σκέφτηκα μήπως τυχόν μπέρδεψαν τα σωληνάρια αίματος και εξέτασαν το αίμα άλλου. Δεν μπορώ να πιστέψω αλλά και δεν μπορώ να χωνέψω μια τέτοια τιμή σε ορμόνη!
Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ.
Τηλεφώνησα στον ενδοκρινολόγο και τον ενημέρωσα. Μου είπε να παίρνω πλέον 3πλάσια δόση του χαπιού μήπως και τελικά η ορμόνη πέσει στην φυσιολογική της τιμή. 
Απ'την άλλη σκέφτομαι και ποιός θα μου γράψει το σύνολο των εξετάσεων που πρέπει να ξανακάνω, αφού ο παθολόγος την προηγούμενη φορά μου είπε πως δεν μπορεί να γράψει την τριάδα των ορμονών. Ενδοκρινολόγο το νοσοκομείο δεν έχει, ούτε στο ΙΚΑ έχει. Γαμώ την τύχη μου μέσα. 

Σήμερα το απόγευμα βρεθήκαμε πάλι με την Βούλα.Έχασε σχεδόν όλα της τα κιλά! Εντυπωσιάστηκα πόσο γρήγορα τα έχασε. Σήμερα για πρώτη φορά η κολλητή μου της έδωσε να φορέσει παντελόνι. Για πρώτη φορά στην ζωή της η Βούλα φόρεσε ένα ρούχο που ποτέ δεν φανταζόταν πως θα φορούσε. Το παντελόνι φανέρωνε πλήρως το αποτέλεσμα. Και κουβεντιάζαμε για την δική μου γκαντεμιά. Καμάρωνα την παλιά μου φίλη που κατάφερε να χάσει τα κιλά της και καμάρωνα -στην σκέψη- την δική μου γκαντεμιά!
Η Βούλα επιμένει να τηλεφωνήσω στον χειρουργό και να τον ρωτήσω αν μπορώ να στείλω τα χαρτιά μου κι ας έχω ανεβασμένη την ορμόνη. Δεν ξέρω ... Νιώθω πελαγωμένη αυτή την στιγμή.  Ίσως να το κάνω το απόγευμα.
Έβαλα την Βούλα να μάθει αν η νύφη της (είναι παθολόγος) μπορεί να μου γράψει τις εξετάσεις αίματος για να πάω να τις κάνω σε εξωτερικό μικροβιολογικό εργαστήριο. Κι αυτό γιατί το πρωί που επέστρεψα απ'το νοσοκομείο κατέβηκα από κάτω στους δικούς μου να τους πω τα νέα κι αυτοί τα δικά τους μιας και είχαν πάει να κάνουν γενικές εξετάσεις. Ένα χαρτί ανάμεσα στις εξετάσεις τους ήταν αυτό που μου ενίσχυσε την διάθεση να κάνω ξανά τις εξετάσεις αίματος αλλά εκτός νοσοκομείου. Το χαρτί αυτό λοιπόν, ήταν παραπεμπτικό για γενικές αίματος, μιας άλλης ασθενούς με το αυτοκόλλητο της επάνω (που δίνουν στο μικροβιολογικό). 
Τους ρώτησα τι δουλειά είχε το παραπεμπτικό της εξέτασης στα δικά τους τα χαρτιά. Οι ίδιοι δεν το είχαν προσέξει και νόμιζαν πως ήταν το αντίγραφο του εισιτηρίου για να πάρουν τις απαντήσεις των εξετάσεών τους!
Εκεί κάναμε διάφορες υποθέσεις και φυσικά η περίπτωση λάθους μας έβαλε σε περισσότερη υποψία. Μου έδωσαν χρήματα, ώστε αν δεν μου γράψουν τις εξετάσεις, να τις κάνω έξω πληρώνοντας όλο το ποσό χωρίς παραπεμπτικό!

Τι άλλο πια θα μου τύχει γαμώ την γκαντεμιά μου;

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Περί γαστροσκόπησης

Εδώ και μέρες είχα στείλει με μέϊλ την σαρωμένη γαστροσκόπηση ώστε να την δει ο χειρουργός και να μου πει αν είμαι εντάξει ώστε να δώσω τα χαρτιά μου στο ΙΚΑ όποτε αυτά τα έχω έτοιμα.
Το μέϊλ το έστειλα στην γραμματέα του, σεβόμενη το γεγονός πως είναι πολυάσχολος και δεν ήθελα να τον ενοχλήσω στο τηλέφωνο.
Η γραμματέας το κινητό τηλέφωνό που έχει για να καλύπτει ανάγκες του ιατρείου, το απαντάει όποτε νομίζει! Με τα πολλά την πέτυχα και της υπενθύμισα το μέϊλ που της είχα στείλει. Μου απάντησε πως έχει προωθήσει την εξέταση στον γιατρό και θα την δει "σήμερα-αύριο".
Το "σήμερα-αύριο" εγώ το έκανα για μετά από 2-3 μέρες.
Ειδοποίηση δεν έλαβα σαν απάντηση στο μέϊλ μου και επειδή πλησιάζει και η μέρα που θα κάνω ξανά εξέταση για τις ορμόνες, ήθελα μια απάντηση αν ο γιατρός βλέπει κάτι ανησυχητικό στη γαστροσκόπηση.
Αρχίζω από προχθές τα τηλέφωνα. Πότε στο κινητό, πότε στο ιατρείο. Στο δε ιατρείο το σήκωνε άλλη γραμματέας άλλου γιατρού. 
Δοκιμάζω χθες πάλι τα ίδια. Πότε στο κινητό, πότε στο ιατρείο. Μετά από πολλές επίμονες προσπάθειες η γραμματέας απαντά στο κινητό. Με το που ακούει το όνομά μου, ξάφνου η γραμμή κλείνει (;). Δοκιμάζω πάλι "ο αριθμός που καλείτε είναι κατειλημμένος". Επί μισή ώρα επιμονής μου, ο αριθμός έβγαινε κατειλημμένος. Σκέφτομαι "φαντάσου να πάρω την έγκριση απ' το ΙΚΑ"!
Αρχίσαμε με τον άντρα μου διάφορες υποθέσεις, κατ' αρχήν ότι τα 70 ευρώ της επίσκεψης στο ιατρείο του πήγαν χαμένα...!
Τηλεφωνώ και πάλι στο ιατρείο και το σηκώνει μια κοπέλα. Ζήτησα κατ'αρχήν την γραμματέα και μου είπε πως δεν ήταν εκεί και να τηλεφωνούσα την επομένη ή στο κινητό της. Της είπα ότι ήθελα τον γιατρό τάδε για μια εξέταση και πότε είναι στο ιατρείο: "μισό να ρωτήσω λίγο". Πως φάνηκε ότι η κοπέλα εκεί πως μάλλον ήταν καινούρια στο πόστο και εξυπηρετούσε άλλον γιατρό. Μου απάντησε μετά από λίγο πως "μάλλον Τετάρτη". Την ευχαρίστησα κι έκλεισα το τηλέφωνο.
Αυτή την φορά βάλθηκα να ενοχλήσω απ' ευθείας τον γιατρό. Την πρώτη φορά δεν απάντησε. Κοιτάζω μήπως το Ιπποκράτειο είχε εφημερία, δεν είχε. Σκέφτηκα πως ίσως είχε κάποιο χειρουργείο ή ήταν σε κάποιο συνέδριο.
Δοκιμάζω μετά από μια ώρα και ω! θαύμα-θαύμα! απάντησε ο γιατρός. Του ζήτησα συγγνώμη για την ενόχληση κι αν τον απασχολώ από κάτι να το κλείσω. Δεν ήταν αρνητικός -ευτυχώς- και με ρώτησε τι θα ήθελα. Του εξήγησα ποιά είμαι κι ότι έστειλα την γαστροσκόπηση με μέϊλ στην Ντίνα κι ότι την είχε προωθήσει για να την δει. Μάλιστα του διάβασα και το συμπέρασμα του γαστρεντερολόγου στην εξέταση. Με καθησύχασε και μου είπε πως όσες εξετάσεις είδε, σε καμία δεν υπήρχε κάτι παθολογικό κι ότι ήταν εντάξει. Το δε συμπέρασμα της εξέτασης δεν είναι ανησυχητικό κι ότι μπορώ να προχωρήσω την διαδικασία με το ΙΚΑ. Όλα καλά λοιπόν*. Τον ρώτησα και κάθε πότε είναι στο ιατρείο γιατί τηλεφωνούσα στο σταθερό και δεν έβγαζα άκρη και μου είπε πως είναι κάθε Δευτέρα και Τετάρτη. Μάλλον το ιατρείο πρέπει να το μοιράζεται με συνάδελφό του, γιατί δεν εξηγείτε αλλιώς. Δεν ρώτησα την λεπτομέρεια αυτή, δεν με αφορά, αρκεί πλέον που ξέρω ποιές μέρες θα τον βρω.

Την άλλη εβδομάδα έχω να κάνω την εξέταση αίματος για τις ορμόνες μου. Κλείνω 1,5 μήνα που είμαι σε φαρμακευτική αγωγή και θέλω να ελπίζω πως η TSH θα έχει αγγίξει την φυσιολογική της τιμή.



[*] Έχω πάρει φοβία με τα κινητά των γιατρών, από τότε που με κατσάδιασε ο ενδοκρινολόγος του εδώ ΙΚΑ όταν ήθελα να τον ρωτήσω αν είχε στα χέρια του τα αποτελέσματα εξετάσεων που μου είχε ζητήσει να κάνω και που τις απαντήσεις το ΙΚΑ τις έδινε απευθείας στους γιατρούς κι όχι στους ασθενείς (οι οποίοι γιατροί τις "έχαναν" -και καλά-  και συ μετά έπρεπε να τις ξανακάνεις έξω για να πας μετά στο ιδιωτικό τους ιατρείο...). Δεδομένο σύστημα για να τσεπώνουν φράγκα και που εγώ αρνήθηκα να παίξω το παιχνίδι του ενδοκρινολόγου και ήθελα να πηγαίνω στο ιατρείο του στο ΙΚΑ.

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

TSH στο 6,7

Πήγα στο νοσοκομείο προχθές να μου γράψει ο παθολόγος ξανά τις εξετάσεις για T3, T4 & TSH κι αρνήθηκε να μου τις γράψει παρά μόνο την TSH. Τον ρώτησα γιατί και μου είπε πως μόνο ενδοκρινολόγος μπορεί να τις γράψει και τις 3 μαζί για επανέλεγχο.
"Ωραία! Ποιός είναι ο ενδοκρινολόγος εδώ στο νοσοκομείο γιατρέ μου να πάω;" ρωτάω ευγενικά. Με  κοιτάζει αμήχανα: "Δεν υπάρχει".
Του εξήγησα πως έχω ένα βιβλιάριο ΙΚΑ για να κάνω εξετάσεις που χρειάζονται και το ΠΕΔΥ της Χαλκίδας δεν έχει γιατρούς όπως πριν γίνει το μπάχαλο. Να πληρώσω έξω δεν έχω την δυνατότητα. Πως θα ξέρω αν όλα είναι καλά στην υγεία μου, αν κάθε φορά που έρχομαι βγαίνει κάτι καινούριο; Απάντηση δεν έλαβα. Τι να πει! Και δεν πήγα έτσι, είχα κλείσει ραντεβού και πλήρωσα 5 ευρώ.
Την άλλη μέρα πήγα στο μικροβιολογικό, μου πήραν αίμα και περίμενα να  παραλάβω την απάντηση στην ώρα της. Απ'τα πέρα δώθε το γόνατο -και με την υγρασία της εποχής- με τσιγκλάει και πηγαίνω κουτσαίνοντας. Οπότε έκατσα να περιμένω για να αποφύγω την διαδρομή που θα έκανα την Δευτέρα.
Λαβαίνω την απάντηση λοιπόν και βλέπω πως συνεχίζει να είναι ανεβασμένη η ορμόνη. Η αιμοληψία έγινε έχοντας πάρει το χάπι μου κανονικά (είχα ξεχαστεί το ζωντόβολο). 6,7 η τιμή της TSH όταν το ανώτατο όριο στο μικροβιολογικό εργαστήριο του νοσοκομείου είναι το 4! Βέβαια μέσα  σε 20 μέρες που παίρνω το χάπι απ'το 8 και βάλε που ήταν στην αρχή η τιμή της έχει βελτιωθεί και θέλω να ελπίζω πως μέχρι το τέλος του μήνα θα πάει στα φυσιολογικά όρια.
Φτάνω σπίτι και τηλεφωνώ στον ενδοκρινολόγο στην Αθήνα (να έχει χίλια καλά ο άνθρωπος που με βοηθάει απ' το τηλέφωνο γιατί δεν το κάνουν όλοι οι γιατροί κάτι τέτοιο) και του λέω τα νέα. Ούτε να αυξήσω χάπι μου επέτρεψε όπως πρότεινα, αλλά να κάνω υπομονή ώστε να φέρουμε την ορμόνη στο όριο όπως πρέπει. Δεν πρέπει να ξαφνιάσουμε τον θυρεοειδή έτσι γρήγορα. Πρέπει να ολοκληρωθεί ο 1,5 μήνας που λαβαίνω το χάπι και να γίνει και πάλι η επαναληπτική εξέταση για να γνωρίζουμε ότι όλα πλέον πάνε καλά. 
Μέχρι τότε θα έχω κάνει και τον υπέρηχο του θυρεοειδούς και ίσως χρειαστεί να πάω στο Ιπποκράτειο να τα πούμε από κοντά.

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Προσθήκη σελίδας για χειρουργείο παχυσαρκίας

Δεν έχει τελειώσει ακόμη, αλλά έχω βάλει τις πιο ουσιαστικές πληροφορίες. Όποιος ενδιαφέρεται ας ρίχνει μια ματιά στην σελίδα. Αν υπάρχει απορία, σημειώστε την στα σχόλια της σελίδας κι αν γνωρίζω θα σας απαντήσω.

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Περιπέτεια χωρίς τέλος;

Πάνω που έλεγα χθες να πήγαινα στο ΙΚΑ να καταθέσω τα χαρτιά μου τελικά συγκρατήθηκα και είπα να μην κάνω κάποια βιαστική κίνηση που θα μου χαρίσει την αρνητική απάντηση για να μην φτάσω στο χειρουργείο.
Κατ'αρχήν σήμερα πήγα στο νοσοκομείο και έδωσα τις λήψεις της γαστροσκόπησης για βιοψία. Σε ένα μήνα θα έχω το αποτέλεσμα μου είπαν.
Όμως αποβραδίς είχα ερωτηματικά στο κεφάλι μου: μπορεί η γραμματέας να σε βεβαίωσε πως η εξέταση αίματος δεν επηρεάζει τόσο την επιτροπή όσο η βεβαίωση του γιατρού, αν όμως την επηρεάσει; Δεν θα είναι άσχημο να έχω ρίξει τόσο τρέξιμο για να πάρω μια αρνητική απάντηση για το χειρουργείο; Τόσα έξοδα στο βρόντο;
Έπειτα σκέφτηκα πριν ξεκινήσω για το ΙΚΑ να τηλεφωνήσω στον ενδοκρινολόγο στην Αθήνα για να μου πει αυτός τι να κάνω. Και καλά έκανα και του τηλεφώνησα τελικά. Μου είπε να μην στείλω την αιματολογική εξέταση που δείχνει της TSH στο 8 γιατί αυτό θα είναι λόγος να μην εγκριθεί το χειρουργείο. Θα πρέπει οι τιμές των ορμονών να είναι σε φυσιολογικές τιμές. Μου πρότεινε να κάνω την εξέταση των T3, T4 & TSH τώρα αφού παίρνω το χαπάκι εδώ και 20 μέρες για να δούμε αν οι τιμές είναι πλέον φυσιολογικές. Αν όντως δείξουν εντάξει κρατάω το χαρτί για το ΙΚΑ, διαφορετικά θα τις ξανακάνω στο τέλος Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτώβρη που κλείνω ενάμιση μήνα με χαπάκι.
Επέστρεψα στο σπίτι, έκλεισα τα ραντεβού μου στο νοσοκομείο: παθολογικό για να μου γράψει την εξέταση ο γιατρός (ας πάω μια φορά και με ραντεβού να μην έχει να λέει)  και την επομένη στο μικροβιολογικό για αιμοληψία. 

Στο σπίτι αποφάσισα να στείλω μέϊλ στην γραμματέα του χειρουργού με σκαναρισμένη την γαστροσκόπηση. Το έκανα χθες και πριν λίγο την ειδοποίησα να το ανοίξει να το δει και να ενημερώσει τον γιατρό.

Δεν θέλω να ξεκινήσω για το ΙΚΑ πλέον αν δεν είμαι σίγουρη κατά 99% ότι όλα θα πάνε καλά με το ΚΕΣΥ (κεντρικό συμβούλιο υγείας). Δεν έχει τύχει ποτέ να διαβάσω για περιπτώσεις που δεν πήραν έγκριση, έχω διαβάσει όμως για περιπτώσεις που έτυχε να στείλουν άλλες εξετάσεις από κεκτημένη ταχύτητα και θα έπρεπε να ξαναστείλουν τις σωστές. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
Είμαι στο τέλος λοιπόν, ας γίνει με σωστό τρόπο κι όχι με βιαστικές κινήσεις.



________________________________________
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σύντομα θα προσθέσω μια σελίδα με όλες τις λεπτομέρειες της διαδικασίας για το χειρουργείο παχυσαρκίας για όποιον ή όποια ενδιαφερθεί να δώσει μια άλλη ευκαιρία στον παχύσαρκο εαυτό του.

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Από Δευτέρα η περιπέτεια με το ΙΚΑ!


Σήμερα Παρασκευή σηκώνομαι χαρούμενη, ετοιμάζομαι και παίρνω τον δρόμο για το ΙΚΑ.
Πρώτα κάνω μια στάση στο νοσοκομείο αφού είναι στο δρόμο μου να ρωτήσω στο μικροβιολογικό αν κάνουν βιοψίες. Εκεί λοιπόν μου είπαν, πως παίρνουν τα δείγματα και τα στέλνουν Αθήνα, τα δε αποτελέσματα βγαίνουν ένα με ενάμιση μήνα κι ότι για να γίνει και για μένα το ίδιο χρειάζεται εισιτήριο (που αν ήθελε μπορούσε να γράψει εντολή και να πάω να το βγάλω αμέσως) και παραπεμπτικό από γιατρό (αυτό δεν το είχα, η αλήθεια είναι).

Έφυγα λοιπόν με το σκεπτικό πως στην επιστροφή για το σπίτι θα σταματούσα στα εξωτερικά να ρωτήσω τον παθολόγο αν μπορούσε να μου δώσει αυτός παραπεμπτικό ή όχι.
Τραβάω προς το ταχυδρομείο κάτω που γνωρίζω ένα κατάστημα για φωτοτυπίες μιας και ήθελα να βγάλω σε έγχρωμη φωτοτυπία την εξέταση της γαστροσκόπησης αφού ήταν έγχρωμη. 2 ευρουλάκια για 2 αντίγραφα μπρος-πίσω, παρακαλώ! Ένιγουέι!
Πάω στο ΙΚΑ επί της Τσιριγώτη (εκεί δέχονταν πέρσι τα δικαιολογητικά για τα χειρουργεία παχυσαρκίας,  όπως μου είπε η Βούλα). Μιλάμε ότι στην κυριολεξία οι όροφοι του ΙΚΑ είναι υπό διάλυση. Αισθάνεσαι ότι είναι έτοιμοι να μετακομίσουν. Το γραφείο των ραντεβού κλειστό, ταμπέλες με τα ονόματα των γιατρών του ΠΕΔΥ ανύπαρκτες, όπως και οι ειδικότητες.
Ανεβαίνω στον 3ο που είναι το πρωτόκολλο. Πάω στον γκισέ και δεν υπάρχει υπάλληλος. Χτυπάω, τίποτε! Χτυπάω το κουδούνι. Βγαίνει μια υπάλληλος και με ρωτάει τι θέλω. Της λέω.
"Α! Ξέρετε δεν δεχόμαστε εδώ πλέον εξετάσεις για χειρουργεία παχυσαρκίας. Αυτό γινόταν μέχρι τον Φλεβάρη φέτος, από κει και πέρα δεν ξέρω".
Χα! Καμπάνες βαρέσαν μιλάμε!
"Κι εγώ που θα το μάθω; Εδώ μου είπαν πως γίνεται η κατάθεση των δικαιολογητικών κι εδώ ήρθα. Που θα πάω τώρα;".
"Περιμένετε να τηλεφωνήσω στο υπουργείο"... Γαμώ τα υπουργεία σας δηλαδή.
Μετά από πέντε λεπτά βγαίνει η υπάλληλος, με ένα χαρτάκι στα χέρια:
"Ξέρετε τηλεφώνησα αλλά δεν το σηκώνουν. Να πάρτε κι εσείς τον αριθμό να τον έχετε μήπως και το σηκώσουν και σας πουν. Όμως αν περιμένετε δέκα λεπτάκια θα τηλεφωνήσω στα κεντρικά να δω αν γνωρίζουν εκεί, γιατί δεν ξέρω αν τα δέχονται στο ΠΕΔΥ ή στον ΕΟΠΠΥ"! 
Ε;
Γκρρρρ... τα νεύρα μου, αλλά εγώ κυρία: "Δεν φεύγω, δεν θα πάω πουθενά αν δεν λάβω απάντηση για το που θα πάω να δώσω τα χαρτιά" είπα ευγενικά και με χαμόγελο.
Όχι που θα το άφηνα έτσι...
Μετά από κάνα τεταρτάκι βλέπω κι ανεβαίνει κι άλλη υπάλληλος απ'το πρωτόκολλο, με νερό και καφέ στα χέρια και το πορτοφόλι της μαζί. Δεν ήταν ότι ήμουν μόνη μου εκεί και περίμενα. Ήρθαν κι άλλοι να εξυπηρετηθούν και περίμεναν πότε θα άνοιγαν την ρημάδα την πόρτα του γραφείου τους. Κι όταν κατεβαίνουν από κάτω στα καφέ για καφέ, ξεχνάνε για κάμποση ώρα ότι τυγχάνει να εργάζονται στο ΙΚΑ, γιατροί και διοικητικοί!
Εξυπηρετήθηκαν όλοι οι υπόλοιποι κι έμεινα εγώ και με ρώτησε τι ήθελα. Μάλλον πρέπει να ήταν η υπεύθυνη. Της είπα και μου είπε να περιμένω γιατί ήδη μιλάει η συνάδελφός της στο τηλέφωνο και σε λίγο θα μου πουν.
Με τα πολλά αφού πέρασε κάνα μισάωρο περίπου, βγαίνει τελικά η υπάλληλος και μου λέει πως τα χαρτιά πλέον τα δέχονται στο άλλο ΙΚΑ στην Αγ. Βαρβάρα στον 3ο όροφο στις Παροχές!
Αχαχαχαχα!!! Έχει να πέσει τρελό γέλιο την Δευτέρα καθότι στις παροχές γίνεται στην κυριολεξία της πουτάνας από κόσμο κι από εξυπηρέτηση... γιόκο τσόκο!!!
Παίρνω τα ποδαράκια μου όμως και πάμε Αγ. Βαρβάρα, γιατί δεν ήξερα. Αναβαίνω στον 3ο όροφο εκεί στο ΙΚΑ, βλέπω ελάχιστο κόσμο! Α! σκέφτομαι, είναι η τυχερή μου μέρα! Πάω σαν καλή κυρία να κόψω αριθμό προτεραιότητας και το μηχάνημα δεν δούλευε. Τι έγινε λέω! Κοιτάω προσεκτικά, οι γκισέδες κλειστοί κι από πάνω μια φαρδιά ανακοίνωση πως εξυπηρετούν τον κόσμο Δευτέρα με Πέμπτη και την Παρασκευή είναι κλειστά! Είμαι για λόττο εγώ σήμερα!

Φεύγω και βουρ για νοσοκομείο. 
Πάω στα εξωτερικά στο παθολόγο, με θυμήθηκε. Του είπα πως έκανα τελικά την εξέταση κι ο γαστρεντερολόγος μου είπε πως έπρεπε  η εξέταση να γράφει λήψη βιοψιών... "Ναι εσύ ήθελες για το χειρουργείο σου όμως" πήγε να δικαιολογηθεί και του είπα πως "ναι για το χειρουργείο μου, αλλά αν τυχόν υπάρχουν ευρήματα γίνονται λήψεις για βιοψία και μετά προχωράει η επέμβαση τελικά και σε μένα υπήρχαν ευρύματα κι ο γιατρός μου τα έδωσε σε κυπελάκι να τα πάω μόνη μου κάπου για βιοψία γιατί δεν είχα το ποσό να πληρώσω ώστε να γίνονταν εκεί ιδιωτικά... μπορείτε να μου δώσετε κάποιο παραπεμπτικό να γίνει η βιοψία κάπου έξω ώστε να πληρώσω την συμμετοχή ή τέλος πάντων να τα δώσω εδώ στο μικροβιολογικό;". Του έδειξα και την διάγνωση του γαστρεντερολόγου κι αυτή την φορά ο γιατρός ήταν αρνητικός να μου δώσει παραπεμπτικό γιατί έπρεπε αυτό να μου το δώσει ο γιατρός που μου έκανε την εξέταση, μου είπε. Δεν μου το έδωσε και ξέχασα κι εγώ να το ζητήσω, είναι έγκλημα αυτό δηλαδή; Μου'χει μείνει μυαλό να θυμάμαι τα πάντα όλο το καλοκαίρι με το τρέξιμο; 
Δεν ήταν πρόθυμος να με εξυπηρετήσει με το παραπεμπτικό και μου έδωσε ένα χαρτί ώστε να δώσω τα δείγματα στο μικροβιολογικό του νοσοκομείου.
Επιστροφή στο σπίτι. Τηλεφωνώ στο 1535 και για καλή μου τύχη το ραντεβού με το μικροβιολογικό είναι την Δευτέρα που θα πάω  και στο ΙΚΑ.

Άντε να τελειώνουμε... κουράστηκα πια!

Γαστροσκόπηση

Χθες ένιωθα κάπως κουρασμένη απ'το ταξίδι, οπότε άραξα στον καναπέ και χάζευα τηλεόραση. Αργά το απόγευμα που άνοιξα τον υπολογιστή επειδή είχα ένα πρόβλημα που κάποια προγράμματα δεν έλεγαν να ανοίξουν, χρειάστηκε να κάνω έναν πλήρες έλεγχο με κάποιο πρόγραμμα για ιούς και "τρώες" μπας και κατάφερνα να κάνω την δουλειά μου! Και πήρε μέχρι αργά ο έλεγχος που εγώ νύσταξα έκλεισα το λαπτοπ και πήγα για ύπνο, γιατί δεν άντεχα!
Από την προηγούμενη μέρα το μεσημέρι εγώ ήμουν νηστική, το πρωί δεν ήπια ούτε καφέ ίσα ίσα λίγο νερό για να πιω το χάπι. Η γαστροσκόπηση θέλει το στομάχι άδειο!
Την έκανα σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα, στον Λευκό Σταυρό. Χωρίς μέθη. Περίμενα να είναι κάτι τραγικό, να τραβήξω των παθών μου τον τάραχο, αλλά ίσα ίσα που ήταν μόνο μια ενόχληση στον λαιμό και τίποτε άλλο.
Ο γιατρός ο κ. Οικονόμου ήταν θαυμάσιος και με αρκετή δόση του χιούμορ ώστε να αισθανθώ άνετα και η εξέταση να γίνει επίσης χωρίς προβλήματα. Η δε νοσοκόμα της μονάδας του επίσης άξια, από τις νοσοκόμες εκείνες που σπάνια βλέπεις όσον αφορά την συμπεριφορά και την αντιμετώπιση ενός ασθενή. 
Αφού πλήρωσα την συμμετοχή μου στη γραμματεία-εξωτερικά ιατρεία της κλινικής ανέβηκα στον όροφο που είναι η μονάδα ενδοσκοπήσεων. Περίμενα για λίγη ώρα, με υποδέχθηκε ο γιατρός, του έδωσα τα χαρτιά, συμπλήρωσα κάποια κενά σε αυτά, με ρώτησε για ποιό σκοπό έκανα την εξέταση και του είπα. Με ρώτησε που θα κάνω το χειρουργείο παχυσαρκίας και ποιός χειρουργός θα κάνει την επέμβαση.
"Εντάξει Μαρία, πήγαινε λίγο έξω μέχρι να βγει το προηγούμενο θύμα και θα μπεις εσύ"! Γέλασα με το μαύρο χιούμορ του, όπως το ίδιο έκανε κι όταν ήρθε η ώρα να μου βάλει το γαστροσκόπιο στον λαιμό, προσπαθώντας να με φοβίσει για την επιλογή μου να κάνω την εξέταση χωρίς μέθη.

Όταν πηγαίνουμε λοιπόν για γαστροσκόπηση δεν πάμε με το σκεπτικό πως είναι κάποιο βασανιστήριο. Διάβασα ουκ ολίγα σχόλια που έλεγαν "ούτε στον εχθρό μου". Αναρωτιόμουν αν ήταν τόσο βασανιστική εξέταση που από μόνη της η ξυλοκαίνη στον λαιμό δεν βοηθάει και έχει τέτοιο "άγριο" αποτέλεσμα που να επιμένουν να γίνει η εξέταση με μέθη.
Διάβασα λοιπόν πως η εξέταση γίνεται με 3 τρόπους ανάλογα την περίπτωση ασθενή: με ξυλοκαίνη ως τοπική αναισθησία, με μέθη ή με πλήρη νάρκωση. Συνήθως οι γιατροί για διευκόλυνση δική τους προτείνουν την μέθη, ώστε ο κάθε ασθενής να μην αντιδράσει βίαια στην εισαγωγή του γαστροσκοπίου μην τυχόν και τραυματίσει τον οισοφάγο του (όχι να αντιδράσει με βία στον γιατρό).

Εγώ λοιπόν επέλεξα την εξέταση μόνο με την ξυλοκαίνη, η δε νοσοκόμα μου είχε ήδη περάσει πεταλούδα στη φλέβα και φαντάζομαι ότι αν τυχόν εγώ αντιδρούσα κάπως περίεργα θα μου έκαναν μέθη, αλλά μπήκε και προληπτικά μη τυχόν και συμβεί κάτι απρόοπτο. Έβαλε και το μανταλάκι στο δάχτυλο για να βλέπει και το οξυγόνο στο αίμα.
Μου ψέκασε τον λαιμό λοιπόν 2 φορές και μου ζήτησε να αρχίσω να καταπίνω. Να αφήνω το σάλιο μου να τραβάει το αναισθητικό προς τον οισοφάγο. Η αναισθησία έπιασε κι ένιωσα έναν λαιμό λες και είχα τις αμυγδαλές μου (όχι από πόνο, αλλά από ενόχληση που δεν μπορούσα να καταπιώ και τόσο καλά). Για άλλη μια φορά ψέκασε τον λαιμό μου άλλες 2 φορές και εγώ συνέχισα να καταπίνω.
Μου έβαλε οξυγόνο στην μύτη (μια απλή αναπνευστική συσκευή, όχι μάσκα), μου έβαλε και το ειδικό κόκκαλο να το κρατάω με τα δόντια κι ήρθε ο γιατρός. Μου ζητήθηκε να γυρίσω στο αριστερό πλευρό και η νοσοκόμα πίσω στην πλάτη μου έβαλε μαξιλάρι για κόντρα αλλά ήταν και αυτή πάνω απ'το κεφάλι μου να βοηθήσει το γιατρό αλλά κι εμένα σε οτιδήποτε συνέβαινε.
Με τις οδηγίες του έβαλε ο γιατρός το γαστροσκόπιο στο λαιμό μου χωρίς να το νιώσω. Η ξυλοκαίνη είχε κατέβει σε όλο σχεδόν τον οισοφάγο και η αίσθηση που είχα με το γαστροσκόπιο ήταν όπως σου κάθετε μια τροφή στο λαιμό και ξεροκαταπίνεις για να κατέβει. Ε, ξεροκατάπινα κι εγώ! Ούτε αίσθηση για εμετό είχα όπως είναι η κλασσική αντίδραση των περισσοτέρων κατά την εξέταση, ούτε τίποτε. Έπαιρνα όμως βαθιές ανάσες, ουσιαστική κίνηση αυτή και κυρίως δεν άφηνα το μυαλό να σκέφτεται την εξέταση. Άκουγα τις περιγραφές του γιατρού και κοιτούσα το μόνιτορ. Πέρασε με άνεση τον οισοφάγο, το στομάχι, μόνο μια ενόχληση είχα όταν κατέβηκε στο δωδεκαδάχτυλο. 
Το στομάχι βρέθηκε ολοκάθαρο, μόνο στο τέλος του οισοφάγου που στρίβει στο στομάχι βρέθηκαν κάποια "σπυράκια", τα οποία μου είπε πως με γαστροσκόπηση πάλι αφαιρούνται και γίνεται καυτηρίαση. Πήρε δείγματα για βιοψία. Σε 3 λεπτά είχα τελειώσει!
Η φίλη μου η Βούλα όταν την είχα ρωτήσει για την εξέταση γιατί εκεί είχε πάει κι αυτή μου πρότεινε να έχω μαζί μου και 2-3 σερβιέτες. Ίσως μη τυχόν και κατουριόμουνα απ'τον φόβο της εξέτασης και για να μην γίνω ρεζίλι να πάνε στην σερβιέτα τα κάτουρα!!!
Δεν χρειάστηκα σερβιέτα! Μόνο το χαρτοβάμβακο που μου έδωσε η νοσοκόμα γιατί βγαίνοντας το γαστροσκόπιο φτύνεις σάλιο, αρκετό σάλιο!
Αφού με "καθάρισε" απ'τα καλώδια και τις πεταλούδες η νοσοκόμα, περίμενα έξω να μου μιλήσει ο γιατρός για την εξέταση.

Το πρώτο που μου τόνισε ήταν πως κακώς ο γιατρός που μου έδωσε το παραπεμπτικό της γαστροσκόπησης την είχε ως απλή εξέταση, ειδικά όταν γίνεται πρώτη φορά και μάλιστα επειδή εμπλεκόταν και το χειρουργείο παχυσαρκίας για το οποιοδήποτε εύρημα γίνεται λήψη για βιοψία. Όπως κι έγινε. 
Μου τόνισε ότι το μείον της επέμβασης που θα γίνει σε μένα -μίνι γαστρική παράκαμψη- κι επειδή απομονώνεται το στομάχι, δεν μπορεί να γίνει γαστροσκόπηση, αν ήταν γαστρικό μανίκι δεν υπάρχει θέμα γίνεται άνετα. Γι'αυτό θα πρέπει να το ενημερώνουν  οι χειρουργοί και να λένε στους ασθενείς τους πως θα πρέπει να κάνουν γαστροσκόπηση με λήψη βιοψιών ώστε να αντιμετωπιστεί πρώτα το οποιοδήποτε εύρημα και μετά να γίνει η επέμβαση. Τον άκουσα με προσοχή θα έλεγα και είχε δίκιο.

Μου έδωσε η νοσοκόμα το κυπελάκι με τα δείγματα για βιοψία, τα οποία είχε σε φορμόλη ώστε να τα δώσω για έλεγχο όποτε εγώ ήθελα.
Μου ευχήθηκαν καλή επιτυχία στην επέμβαση και έφυγα. 
Έφυγα με αισιοδοξία, θα έλεγα και χαρούμενη που η περιπέτειά μου έφτασε σχεδόν στο τέλος της.

Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Με πρωινό χαπάκι

Κάτι οι ζέστες κάτι η κούραση η ψυχολογική για όλο αυτό το τρέξιμο που έχω ρίξει απ'την άνοιξη μέχρι τώρα, βαριόμουν να καθίσω και να γράψω τα νεώτερα.
Τώρα που δρόσισε είπα να το κάνω!
Λοιπόν, πήγα στο ενδοκρινολογικό παράρτημα του Ιπποκρατείου που λέτε, μου πήραν πλήρες ιστορικό, είδαν κι όλο το πακέτο των ενδοκρινολογικών εξετάσεων που έχω κάνει από πριν 3 χρόνια μέχρι σήμερα και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που δεν ήθελα. Χαπάκι! Κάθε πρωί πλέον ξαναπαίρνω θυρεοειδικό χαπάκι ώστε να πέσει λίγο η τιμή της TSH και σε λιγότερο από ενάμιση μήνα θα ξανακάνω επαναλληπτικές αιματολογικές εξετάσεις για να δούμε τι γίνεται.
Ευτυχώς δεν είναι πολλά τα mg του χαπιού και θέλω να ελπίζω πως όλα θα πάνε καλά. Ο γιατρός μου ζήτησε να κάνω και ένα υπέρηχο θυρεοειδούς, αφού ο τελευταίος που είχα κάνει ήταν πριν 3 χρόνια. Εν ολίγοις έχω υποθυρεοειδισμό με τα μέχρις στιγμής δεδομένα.. και λέω με τα μέχρι στιγμής γιατί τους είπα πως είμαι σε εμμηνόπαυση και το πρόβλημα ξεκίνησε από τότε. Θα δούμε τι θα δείξει και το υπερηχογράφημα για να υπάρχει μια πιο πλήρης εικόνα.
Θα είμαι υπό έλεγχο πλέον. Το ζήτησα του γιατρού, γιατί ούτε στο ΙΚΑ αλλά ούτε και στο νοσοκομείο μας υπάρχει σχετικό ιατρείο ώστε να κάνω τους ελέγχους που πρέπει και μια επίσκεψη στο ενδοκρινολογικό παράρτημα του Ιπποκρατείου κοστίζει πολύ λιγότερο από μια επίσκεψη σε εξωτερικό ιατρείο εδώ στη Χαλκίδα.

Όσον αφορά τώρα το χειρουργείο παχυσαρκίας. Την ερχόμενη Πέμπτη κατεβαίνω πάλι Αθήνα για να κάνω γαστροσκόπηση. Την Παρασκευή παίρνω τα χαρτιά μου: βεβαίωση χειρουργού, αιματολογικές εξετάσεις και τα χαρτιά της γαστροσκόπησης και τα καταθέτω στο ΙΚΑ. Όποτε κληθώ για την επιτροπή θα πρέπει να έχω μαζί μου και τις νεώτερες αιματολογικές ώστε να φανεί πως ενδοκρινολογικά είμαι υπό έλεγχο για να πάρω και την έγκριση. Θέλω να ελπίζω πως η γαστροσκόπηση θα δείξει καθαρή. 

Αυτά για την ώρα και εις άλλα με υγεία!

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Επίσκεψη σε ενδοκρινολόγο

Σήμερα πήγα πήρα τα αποτελέσματα απ'την χθεσινή εξέταση. Όλες οι ορμόνες είχαν φυσιολογικές τιμές εκτός της TSH. Πήρε βαθμό "πολύ καλά, 8"!
Τόσο πολύ δεν την περίμενα να πω την αλήθεια. Απ'τον Απρίλη μέχρι τώρα σίγουρα θα υπήρχε αλλαγή στις τιμές των ορμονών. Με ταρακούνησε το 8άρι για ένα λόγο: η επιτροπή του ΙΚΑ βλέποντας τέτοια τιμή, εγκρίνει χειρουργείο;
Τηλεφώνησα στο 1535 να κλείσω ραντεβού με ενδοκρινολόγο στο νοσοκομείο μας... σιγά μην έχει! Επέλεξα το Ιπποκράτειο και διάλεξα να δω τον γιατρό που μου πρότειναν απ'το γραφείο του χειρουργού. Κανένα διαθέσιμο ραντεβού. Γαμώτο! Του τηλεφωνώ στο κινητό. Του είπα από που είχα τον αριθμό του κι αμέσως του μίλησα για τα αποτελέσματα των εξετάσεων για τις ορμόνες τι έδειξαν. Με το που άκουσε για το 8άρι, αμέσως μου ζήτησε να με δει αύριο στο ιατρείο του.
Εκεί κάπως κάτι μου έκανε γιατί σκέφτηκα πως πλέον οικονομικά είμαστε οριακά. Του εξήγησα πως έχω δυνατότητα να πληρώσω σε εξωτερικό ιατρείο κι ο άνθρωπος με καθησύχασε πως δεν ήταν απαραίτητο κάτι τέτοιο. Μου είπε να πάω να βγάλω εισιτήριο των 5 ευρώ στο Ιπποκράτειο και μου έδωσε την διεύθυνση του δικού του ενδοκρινολογικού παραρτήματος για να πάω να τον βρω στις 10 το πρωί. Πήρα ανάσα μιλάμε.
Αύριο λοιπόν πρωί πρωί με την δροσούλα κατεβαίνω Αθήνα, για άλλη μια φορά φέτος! Άντε να δούμε τι θα μου πει... χάπια δεν θέλω να μου δώσει μόνο!

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Επιτέλους... φτάνω στην τελική ευθεία!

Το τι απογοήτευση έχω φάει όλο αυτό το διάστημα δεν περιγράφεται. Βάλε και την ταλαιπωρία και τα επιπλέον έξοδα που έκανα αλλά χαλάλι. Σκέφτομαι πως ήταν ένα γενικό τσεκ-απ για να διαπιστώσω πως πέρα από τα κλασσικά μου θέματα υγείας, σε όλα τα υπόλοιπα είμαι εντάξει... μέχρι στιγμής!
Σήμερα το πρωί πήγα στο ραντεβού μου για αιμοληψία -στο μικροβιολογικό- για τις ορμόνες κι αύριο το πρωί θα πάω να πάρω τα αποτελέσματα.
Εδώ και μια ώρα προσπαθούσα να επικοινωνήσω και με άλλα νοσοκομεία στην Αθήνα ώστε να βρω διαθέσιμη κοντινή ημερομηνία για γαστροσκόπηση κι ειλικρινά μου φαινόταν σαν κάτεργο. Να σημειώσω ότι έψαχνα νοσοκομεία που να εξυπηρετεί η πρόσβασή τους με το μετρό (είναι και η μετακίνηση ένα θέμα). Βαρέθηκα όλο αυτό το διάστημα να ψάχνω. Τηλεφώνησα στο Ευγενίδειο στο σχετικό τμήμα και δεν το σήκωνε κανείς. Μάλλον η άδεια τους θα τελειώνει μεσοβδόμαδα. Τηλεφώνησα στο Αρεταίειο κι εκεί μου έδωσαν το τηλέφωνο των ραντεβού. Καλό Οκτώβρη εκεί! Και το καλύτερο το άφησα στο τέλος... τηλεφώνησα στο Γεννηματάς κι εκεί μου είπαν... από Γενάρη! Μου έπεσε το σαγόνι...
Όλοι, μα όλοι όμως... βάλθηκαν να κάνουν γαστροσκόπηση; Τηλεφώνησα και στο νοσοκομείο το δικό μας πάλι -περίμενα η χαζοβιόλα να βρω το ακυρωμένο μου ραντεβού στην θέση του- πριτς! για τέλος Οκτωβρίου υπήρχε διαθέσιμο ραντεβού!
Εντάξει σκέφτηκα, δεν υπάρχει κάτι πιο σύντομο. Τηλεφωνώ στην κλινική που είχε πάει η Βούλα. Συμβιβαζόμουν με αυτό που μου είχαν πει πως απ'τα μέσα Σεπτεμβρίου θα είχαν διαθέσιμα ραντεβού για την εξέταση. Με συνδέουν λοιπόν με το γραφείο των ραντεβού και ρωτάω πότε είναι το πρώτο διαθέσιμο... Μετά τις 2 Σεπτεμβρίου μου λέει η κοπέλα. Ωραία λέω. Πριν το κατοχυρώσω λοιπόν την βάζω να μου πει αν η περιγραφή του παραπεμπτικού ήταν εντάξει. Δεν υπήρχε πρόβλημα... "Θα πληρώσετε την συμμετοχή σας κι αν θέλετε να κάνετε την εξέταση με μέθη θα χρεωθείτε 40 ευρώ επιπλέον". ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ. Μεγάλη κουβέντα το "αν θέλετε". Κι αυτό γιατί υπάρχουν άνθρωποι που την αντέχουν, όπως η Βούλα! Και που χτυπάς το κεφάλι σου γιατί αλλού σε άλλα διαγνωστικά κέντρα  σου επιβάλουν να κάνεις την εξέταση με μέθη!
4 Σεπτεμβρίου, ημέρα Πέμπτη έχω το ραντεβού για την γαστροσκόπηση και... Παρασκευή τρέχω στο ΙΚΑ να καταθέσω τα χαρτιά μου για επιτροπή!
Επιτέλους!

Άσχετο: έχει εδώ και ώρα που μυρίζει φασολάκια λαδερά με μαλακτικό πλυντηρίου (από απλωμένη μπουγάδα). Δεν αντέχεται ο συνδυασμός!

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Γαστροσκόπηση! Άραγε που;

Λοιπόν χθες ήταν η τυχερή μου μέρα στο νοσοκομείο. Αν και πήγα στα γραφεία των γυναικολόγων και μου έγραψε ο ειδικευόμενος το ραντεβού και πλήρωσα 5 ευρώ, τελικά η δουλειά μου έγινε στο παθολογικό. Έμεινα τελευταία και περίμενα να μπω για να ρωτήσω τον γιατρό και φυσικά ήμουν διαθέσιμη να πληρώσω και το 5ευρο για ραντεβού. Δεν χρειάστηκε. Μου έγραψε και τις εξετάσεις για τις ορμόνες τις οποίες θα τις κάνω την Δευτέρα στο νοσοκομείο, μου έγραψε και το παραπεμπτικό για μια απλή γαστροσκόπηση. Το "απλή" το τονίζω γιατί εδώ είναι το ζουμί του θέματος.
Γυρνώ όλο χαρά στο σπίτι να κλείσω τα ραντεβού. Ακυρώνω τα ραντεβού για παθολόγο (που ήταν για την άλλη Τρίτη) και για γαστροσκόπηση στο τέλος Σεπτεμβρίου στο νοσοκομείο και κλείνω για το μικροβιολογικό.
Τηλεφωνώ στο Ιατρόπολις. Μου ζητούν την περιγραφή της εξέτασης και το κόστος. Τα λέω. Και τι μου λένε; Ότι ο ΕΟΠΥΥ δεν θα κάνει δεκτή την εξέταση επειδή ο κωδικός είναι λάθος και θα πρέπει η γαστροσκόπηση να μην έχει την επιλογή "απλή" αλλά "λήψη βιοψίας" και το κόστος να είναι στα 77 ευρώ (ώστε εμένα να μου κοστίσει στα 11 ευρώ η συμμετοχή). Μένω παγωτό και λέω θα ξαναπάω στο νοσοκομείο.
Πάω σήμερα το πρωί. Περίμενα πάλι κάμια ώρα ώσπου με δέχτηκε ο γιατρός. "Το και το γιατρέ μου με το παραπεμπτικό και μου ζητάνε αυτό". Ο γιατρός τα έχασε.
"Το παραπεμπτικό που σου έδωσα είναι για μια απλή γαστροσκόπηση για το γαστρικό by-pass που θες να κάνεις, αυτά που σου είπαν εκεί είναι γιατί θέλουν να βγάλουν κέρδος. Δεν θα γίνω εγώ παράνομος για να κερδίζουν αυτοί", ήταν τα λόγια του γιατρού.
Επιστροφή στο σπίτι. Ξανά τηλέφωνω στο διαγνωστικό, ξανά τα ίδια εκεί.  Έμεινα με την χαρά! 
Τηλεφωνώ στην Βουλά και την ρωτάω αν θυμάται τι έγραφε το παραπεμπτικό της για την γαστροσκόπηση. Απλή, μου λέει. "Εγώ εκεί που πήγα μου είπαν πως αν ήθελα να κάνω και βιοψία θα με χρέωναν 30 ευρώ παίρνοντας υγρά απ'το στομάχι. Δεν το επέλεξα, μάλιστα έκανα την εξέταση και χωρίς μέθη και πλήρωσα μόνο τα 11 ευρώ της συμμετοχής" μου είπε η Βούλα.
Σε μένα λοιπόν, γιατί μου τυχαίνουν όλα τα κουλά; 
Τηλεφώνησα στο Ευγενίδειο τελικά. Μου έδωσαν έναν αριθμό και να τηλεφωνήσω την άλλη εβδομάδα που θα ανοίξει το εργαστήριο (μάλλον ήταν κλειστό λόγω αδειών), να δω τι θα μου που κι εκεί!
Άστα διάλα βαρέθηκα!

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

Αύγουστος, μήνας διακοπών;

Για ορισμένους ναι. Μήνας διακοπών. Όμως όταν πρέπει να βάλεις σε τάξη εντός του μήνα των "διακοπών" τις τελευταίες εκκρεμότητες, εκνευρίζεσαι που αυτά που θες στα εναποθέτουν 1 με 2 μήνες πίσω.
Απ'την επόμενη μέρα της επίσκεψής μου στον χειρουργό, έχω που προσπαθώ να κλείσω ραντεβού για γαστροσκόπηση (για τις εξετάσεις Τ3, Τ4 &TSH δεν ανησυχώ).
Είπα να δοκιμάσω λοιπόν να κάνω τις εξετάσεις στο Ιπποκράτειο. Τζίφος. Αρχικά ζήτησα απ'το 1535 να κλείσω ραντεβού για γαστροσκόπηση το αυτόματο μήνυμα μου έδινε αριθμό τηλεφώνου του ανάλογου ιατρείου ώστε να κανονίσω εκεί. Τους τηλεφωνώ και μου έλεγαν πως πρέπει να με δει γαστρεντερολόγος, τους εξήγησα πως την εξέταση την θέλω γιατί πρόκειται για χειρουργείο παχυσαρκίας και τότε μου έδωσαν άλλο τηλέφωνο σε άλλο τμήμα κάποιου άλλου συναδέλφους τους που τελικά δεν έλεγε να το σηκώσει κανείς. Απογοήτευση εγώ!
Ευαγγελισμός. Από θέμα εξετάσεων κι εξυπηρέτησης δεν έχω να πω άσχημο λόγο, επειδή έτυχε ένας γιατρός αδιάφορος! Κι εκεί μια απ'τα ίδια. 1535 για γαστροσκόπηση και αυτόματο μήνυμα με αριθμό τηλεφώνου του ανάλογου ιατρείου. Κι εκεί τα ίδια. Πρέπει να κλείσω ραντεβού με γαστρεντερολόγο. 2η απογοήτευση.
Τηλεφωνώ σε μια ιδιωτική κλινική (που πήγε η Βούλα και πλήρωσε μόνο την συμμετοχή). Άρχισαν να μου αραδειάζουν το κόστος και τελικά το μαλλί αυξανόταν ραγδαία. Θα έπρεπε να έχω μαζί κάνα 200άρι για να πω ότι θα είμαι καλυμμένη, πέρα από το κόστος δεν έκαναν τώρα γαστροσκοπήσεις αλλά στα μέσα Σεπτεμβρίου. Ε, τι να το κάνω κοπελιά... αν είναι έτσι κάθομαι να περιμένω το ήδη κλεισμένο ραντεβού που έχω για τέλος Σεπτέμβρη στο νοσοκομείο εδώ (Χαλκίδα). 3η απογοήτευση.
Ψάχνω να βρω σε ποιά άλλα δημόσια νοσοκομεία υπάρχουν ανάλογα ιατρεία για γαστροσκοπήσεις. 
Αλεξάνδρα. Κανένα διαθέσιμο ραντεβού. 4η απογοήτευση.
Έλενα Βενιζέλου. Κανένας δεν έλεγε να απαντήσει στις κλήσεις μου. Νεύρα!
Αρεταίειο. Η ιστοσελίδα έδειχνε πως δεν υπήρχε τμήμα.
Αιγινήτειο. Μες την τρέλα μου κι εγώ...
Ευγενίδειο Ίδρυμα. Αν δεν έχω παραπεμπτικό κι εκεί θα με χρεώσουν.
Ασκληπιείο. Και δεν έχει και είναι πολύ μακριά. 
Ξανά τηλέφωνο στο 1535 να διαπιστώσω αν τυχόν υπήρξε καμιά ακύρωση ραντεβού ώστε να επισπεύσω το ραντεβού μου για την γαστροσκόπηση εδώ. Όχι μόνο δεν υπήρχε αλλά μου είπαν πως το πρώτο διαθέσιμο ραντεβού ήταν για τα μέσα Οκτωβρίου! 
Γαμώ την τύχη μου δηλαδή!
Άφησα να περάσει το Σαββατοκύριακο, να ηρεμήσω, να φορτώσω μπαταρίες και ξανακάνω τηλεφωνικές απόπειρες.

Σήμερα:
Κατ'αρχήν μπήκα στο φόρουμ του eatingdisorders στο ανάλογο θέμα για χειρουργεία παχυσαρκίας και ρώτησα που έκαναν γρήγορα την γαστροσκόπηση. Ένα παλικάρι εκεί μου απάντησε και μου είπε για το Ιατρόπολις στην Αθήνα. Το ψάχνω και βλέπω πως είναι διαγνωστικό κέντρο με 4 παραρτήματα στην Αττική.
Το σκεφτόμουν για αυτό, γιατί πρέπει να πληρώσεις.
Ξαναδοκιμάζω να κλείσω ραντεβού με γαστρεντερολόγο πρώτα στο Ιπποκράτειο και μετά στον Ευαγγελισμό. Τζίφος. Για τα μέσα Σεπτεμβρίου το κάθε ραντεβού, που δεν έκλεισα τελικά.
Έλενα Βενιζέλου. Έδωσε ο Θεός και σήκωσαν το τηλέφωνο. Ούτε εκεί δεν υπήρχε διαθέσιμο ραντεβού μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου.
Τι έγινε ρε παιδιά; 
Τελευταία απόπειρα στο Ιατρόπολις. 
"Αν μπορείτε και τώρα μπορούμε να σας κάνουμε την εξέταση". Έπαθα πλάκα η γυναίκα.
Ρώτησα λοιπόν πόσο το κόστος. Αν υπάρχει παραπεμπτικό θα πληρώσω την συμμετοχή και κάτι άλλα έξοδα που προκύπτουν και θα φτάσει στα 50 ευρώ. Αν τυχόν και βρεθεί κάποιο βακτηρίδιο (δεν θυμάμαι και πως μου το είπε τώρα) στο στομάχι θα επιβαρυνθώ κι άλλα 30 ευρώ. Τέλος πάντων.. βρήκα διαγνωστικό κέντρο που μπορούν ανά πάσα ώρα να μου κλείσουν ραντεβού και να κάνω την εξέταση γρήγορα.
Του πούστη, ας πληρώσω ένα 50άρι. Θα κερδίσω ένα μήνα, ώστε αρχές Οκτώβρη να περάσω από την επιτροπή του ΙΚΑ.

Τώρα, τι έχω για αύριο:
βόλτα στο νοσοκομείο. Δεν θα την κάνω με χαρά, αλλά αναγκαστικά για να μου γράψουν τις εξετάσεις για τις ορμόνες. Αν δεν γίνονται στο νοσοκομείο θα κοιτάξω να κλείσω σε μικροβιολογικό έξω.
Θα πεταχτώ κι από κάτω στα εξωτερικά στο παθολογικό μήπως ο γιατρός εκεί με εξυπηρετήσει γρηγορότερα απ'το ραντεβού που έχω μαζί του την άλλη εβδομάδα για να μου γράψει την εξέταση για την γαστροσκόπηση.

Εύχομαι να μην έχω τίποτε κολλήματα στο γυναικολογικό και μου πουν "κλείσε ραντεβού κι έλα".

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

Ιπποκράτειο... σου 'ρχομαι!

Είμαι ενθουσιασμένη. Τόσο πολύ που μετά το χθεσινό ραντεβού με τον γιατρό ΜΟΥ δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα! Γιατί τελειώνει η ταλαιπωρία και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους όπως πρέπει κι όπως διακαώς περίμενα.
Ο Ευαγγελισμός στο θέμα χειρουργείου παχυσαρκίας έφαγε διαγραφή. Η απαράδεκτη καθυστέρηση, όπως και η δήθεν αφορμή για να μη μου δώσει την βεβαίωση ο γιατρός ήταν οι κυριότεροι λόγοι που με ανάγκασαν να ακούσω την Βούλα. Και πολύ καλά έκανα τελικά.
Πλήρωσα στο χθεσινό ραντεβού 70 ευρώ μεν, αλλά ο γιατρός και μόνο που είδε την μελέτη ύπνου αμέσως άρχισε να μου περιγράφει για το είδος της επέμβασης που θα μου έκανε επειδή ο ΔΜΣ μου είναι πλέον 47 που σημαίνει ότι ανήκω στην επικίνδυνη παχυσαρκία και οι άπνοιες που μου παρουσιάστηκαν δημιουργούν σοβαρό λόγο για να προχωρήσω στο χειρουργείο. Μου εξήγησε ΤΑ ΠΑΝΤΑ, τι αλλαγές διατροφικές θα κάνω, τι θα πρέπει να αποφεύγω, ότι η επέμβαση διαρκεί 1 ώρα κι ότι το στομάχι μου θα παραμείνει στην θέση του, κλπ.! Μίνι γαστρική παράκαμψη. Αυτό θα είναι το δικό μου χειρουργείο.
Έπειτα με παράπεμψε στην γραμματέα του για όλες τις υπόλοιπες λεπτομέρειες. Να κάνω μια επανάληψη στις ορμονολογικές εξετάσεις γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο η επιτροπή του ΙΚΑ να μην δεχτεί αυτές που ήδη έχω και είναι απ'τον Απρίλη, να κάνω και την γαστροσκόπηση κι έπειτα μαζί με την βεβαίωση του γιατρού που μου έδωσε να τα στείλω στο ΙΚΑ. Όταν περάσω απ'την επιτροπή αμέσως θα την ειδοποιήσω πως πήρα την έγκριση για να με βάλει στην λίστα αναμονής. Αν δεν με έχουν ειδοποιήσει μέχρι και τέλη Δεκεμβρίου τότε με το που μπαίνει ο Γενάρης αρχίζω εγώ τις ενοχλήσεις ώστε να προλάβουμε και την προθεσμία του βιβλιαρίου του ΙΚΑ. "Μην αγχώνεσαι και θα γίνουν όλα, θα προλάβεις" ήταν η κουβέντα της.
Το θέμα των γυναικολογικών προβλημάτων δεν δημιουργεί τον λόγο ώστε να μην γίνει το χειρουργείο παχυσαρκίας, αυτό το ρώτησα και αυτή η απάντηση μου δόθηκε κι απ'τον γιατρό αλλά και την γραμματέα του που όπως είδα πολλές γυναίκες εμπιστεύονταν την εμφάνισή και την υγεία τους εκεί.
Οι μετέπειτα επισκέψεις παρακολούθησης του γιατρού στο ιατρείο του θα είναι δωρεάν. Αυτό με ανακούφισε πάρα πολύ.
Έπειτα από ένα τέτοιο απόγευμα σκέφτομαι πως σπατάλησα πολύτιμο χρόνο και ευρώ για έξοδα μετακίνησης και για εξετάσεις που δεν ήταν αναγκαίες να γίνουν. 
Τέλος πάντων, έγιναν και δεν επιστρέφονται πίσω. Η ουσία είναι πως πλέον η ελπίδα μου αναζωπυρώθηκε!

Η μέρα πάντως φαινόταν χθες τελείως αλλόκοτη. Στο ραντεβού δεν πήγα μόνη μου, ήρθε κι ο άντρας μου. Με ρωτούσε τι τον ήθελα μαζί μου κλπ.. Χαζές εντελώς ερωτήσεις που εγώ αντιλαμβανόμουν πως δεν ήθελε συμμετοχή. Η απόφασή μου να είναι μαζί μου ήταν επειδή όλο αυτό το διάστημα που κάνω τα πέρα δώθε για εξετάσεις κι επισκέψεις σε γιατρούς κλπ υπήρχε αδιαφορία. Ή θα το ζήσει ή δεν ξέρω εγώ τι! Η λέξη "σύζυγος" σημαίνει πως τα βάρη μοιράζονται σε δύο. Ευκαιρία λοιπόν να μοιραστεί και το δικό μου βάρος, όπως μοιράζομαι πάντα τα δικά του.
Ξεκινήσαμε για Αθήνα με ζέστη και με αραιά συννεφάκια στον ορίζοντα. Στην Σφενδάλη που έκανε στάση το τρένο άρχισε βροχή. Όπου στάση έπειτα, βροχή και ψύχρα. Ψύχρα και στο τρένο με τον εξαερισμό στο φουλ! Είχε και καθυστέρηση. Πάνω που έλεγα πως θα φτάναμε σχετικά νωρίς και θα πίναμε και κάνα καφέ στα όρθια. Αμ, δε!
Φθάνοντας Αθήνα, έριχνε βροχή με το τουλούμι. Κατεβαίνουμε στο μετρό για να φθάσουμε στο μέγαρο μουσικής. Από κει είχε περπατητό. Αν η απόσταση από εκεί μέχρι το Ιπποκράτειο είναι 200 μέτρα, με την βροχή η απόσταση μας φάνηκε διπλάσια. Εν τέλει φτάσαμε βρήκαμε το κτίριο αφού προηγουμένως ρώτησα σε ένα φαρμακείο παρά δίπλα στο νοσοκομείο. Το δε ιατρείο δεν υπήρχε περίπτωση να το βρούμε. Δεν είχε ταμπέλα πουθενά. Να'σου ένας κύριος. Τον ρωτάω. "Α, εκεί πηγαίνω". Μπαίνουμε στο ασανσέρ. "Για χειρουργείο παχυσαρκίας είστε;" με ρώτησε. "Ναι" του απαντάμε κι εγώ κι ο άντρας μου. "Είστε τυχερή" μου λέει. "Αλήθεια; Για ποιό λόγο;" τον ρωτάω με απορία. "Λαμπρός επιστήμονας, θα συναντηθείτε με έναν λαμπρό επιστήμονα". Φτάσαμε στο ιατρείο. Είχε κόσμο. Δήλωσα την παρουσία μου, είπα πως είχα κλείσει ραντεβού για τις 6 και περιμέναμε έπειτα. Η αναμονή γινόταν εκνευριστική. Κι όχι τίποτε άλλο μας άγχωνε το γεγονός πως αν καθυστερούσαμε περισσότερο ίσως και να χάναμε το τελευταίο τρένο. Δεν ξέρω αν είχε σκοπό ο γιατρός να με δει τελευταία ώστε να έχει όσο χρόνο στην διάθεσή του χρειάζεται για πλήρη κι αναλυτική ενημέρωση. Με το που πάει όμως 7.30 με ζώσαν τα φίδια πως δεν θα γινόταν τίποτε. Σηκώνομαι πλησιάζω την γραμματέα και την ρώτησα γιατί καθυστερούσαμε, πως το ραντεβού μας ήταν για τις 6 κι ότι ήρθαμε απ'την Χαλκίδα με τρένο κι όχι με δικό μας όχημα και πως καλό θα ήταν έστω να προλάβουμε το τελευταίο. Μου ζήτησε συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά ξέφυγε λίγο η κατάσταση με τα ραντεβού γιατί το ιατρείο θα έκλεινε λόγω αδειών.
Μετά από μισή ώρα μπήκαμε. 

Αφού τελειώσαμε παρακαλούσαμε να προλάβουμε έστω το τελευταίο τρένο. Ξανά ποδαρόδρομο μέχρι το μέγαρο μουσικής κι από κει μετρό για σταθμό Λαρίσσης. Άσε που κατουριόμασταν κιόλας, πεινούσαμε (είχαμε φάει από δύο μπανάνες στο σπίτι για μεσημεριανό). Κοιτάμε τα δρομολόγια που ήταν αναρτημένα σε τοίχους και τζάμια για Χαλκίδα το τελευταίο τρένο ήταν στις 22:45. Ανάσα! Βουρ στις τουαλέτες για κατούρημα. Ανάσα! Κι έπειτα στην αναμονή.

Να το τρένο από Χαλκίδα. Κατεβαίνουν επιβάτες, ανάμεσά τους κι ένας ναρκομανής που εδώ πατούσε αλλού βρισκόταν. Τον παρατηρούμε με τον άντρα μου όσο πίναμε νερό να ξεκολλήσει ο στόμας μας. Κάθεται στα γόνατα και ξάφνου σωριάζεται κάτω. Κανείς δεν ασχολιόταν με τον άνθρωπο που έδειχνε σαν πεθαμένος. Πιτσιρίκια έπαιζαν και αυτά τον έβλεπαν και ρωτούσαν τους γονείς αν ήταν πεθαμένος! Ωραία εικόνα για έναν σταθμό που τον επισκέπτονται εκατοντάδες κόσμος καθημερινά. Περνάνε 2 σεκιουριτάδες.  Αδιάφοροι ως προς την εικόνα του "πεθαμένου" ναρκομανή. Πετάγεται ο άντρας μου και τους το λέει, πως εκεί απέναντι έχει σωριαστεί ένα παλικάρι και να δούνε αν είναι καλά. Πάνε. Του μιλάνε. Τίποτε. Σαν να ήταν σε κώμα. Κινάει ο ένας τους και πάει μάλλον να ειδοποιήσει τους υπαλλήλους του ΟΣΕ στο γραφείο κίνησης κι αυτοί με την σειρά τους ασθενοφόρο. Περνάει κάνα τέταρτο και κινάει κι ένας υπάλληλος του ΟΣΕ να δει τον "πεθαμένο". Με το που τον πλησιάζει ξαφνικά... ανάσταση! Σηκώνεται επάνω και τρεκλίζοντας ακολουθεί σεκιουριτά και ΟΣΕτζή, βγαίνει κι ένας άλλος και ρωτάει αν όλα είναι καλά και αν πρέπει να ακυρώσει την κλήση (για ασθενοφόρο). Άλλος ένας όπως είπε ο ΟΣΕτζής ήταν και στο περίπτερο μπροστά.
Σε όσα δρομολόγια έχω κάνει απ'τις Αχαρνές μπαίνουν στο τρένο μπουλούκια ναρκομανών. Όλοι τους φτιαγμένοι. Όταν δεν είναι στις Αχαρνές τους βλέπεις στον σταθμό Λαρίσσης να κυκλοφορούνε. Εικόνα μοναδική! Ελλάδα η κατάντια σου. 

Έρχεται το τρένο επιτέλους. Φτάνοντας στο Βαθύ μας περνάει η εξής σκέψη: "με τόσα σήμερα, θες να είναι και η γέφυρα ανοικτή;". Χεχε! Καλύτερα να παίζαμε λόττο. Αν φθάσαμε Χαλκίδα κάπου στις 12:15, στο σπίτι τελικά ήμασταν στη 1 το ξημέρωμα! Μοναδική εμπειρία, αξέχαστη. 


Σήμερα.
Προσπάθησα να κλείσω ραντεβού για γαστροσκόπηση σε νοσοκομεία της Αθήνας και δυστυχώς ήμουν άτυχη. Δεν μπορώ να κλείσω αν δεν με δει γαστρεντερολόγος (μου είπαν στον Ευαγγελισμό), στο Ιπποκράτειο μια απ'τα ίδια αλλά όταν τους είπα πως την χρειάζομαι για χειρουργείο παχυσαρκίας μου έδωσαν τηλέφωνα ενός άλλου τμήματος που δεν τα σήκωνε κανείς. Δοκίμασα στο Αλεξάνδρα, δεν υπήρχε ούτε μισό ραντεβού διαθέσιμο. Δοκίμασα στο Έλενα και για άλλη μια φορά αντί να σηκώσουν το τηλέφωνο για ραντεβού των εξωτερικών επέμεναν να μου ακυρώνουν τις κλήσεις. Δοκίμασα και σε μια ιδιωτική κλινική (που πήγε η Βούλα) και όταν άκουσα τιμές φρικάρισα.
Την Τρίτη έκλεισα ραντεβού με το παθολογικό στο νοσοκομείο εδώ, για να μου γράψει ο γιατρός την εξέταση για γαστροσκόπηση και έπειτα θα ανέβω επάνω στο γυναικολογικό -και δεν ήθελα να ξαναδώ τα μούτρα τους- να μου γράψουν τις ορμονολογικές εξετάσεις. Έχοντας τουλάχιστον το παραμπεπτικό για την γαστροσκόπηση να συνεχίσω να ψάχνω σε νοσοκομεία στην Αθήνα μήπως και την κάνω γρηγορότερα απ'το τέλος Σεπτεμβρίου που έχω ήδη σε πρόγραμμα.

Αυτά για την ώρα...