Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Περί γαστροσκόπησης

Εδώ και μέρες είχα στείλει με μέϊλ την σαρωμένη γαστροσκόπηση ώστε να την δει ο χειρουργός και να μου πει αν είμαι εντάξει ώστε να δώσω τα χαρτιά μου στο ΙΚΑ όποτε αυτά τα έχω έτοιμα.
Το μέϊλ το έστειλα στην γραμματέα του, σεβόμενη το γεγονός πως είναι πολυάσχολος και δεν ήθελα να τον ενοχλήσω στο τηλέφωνο.
Η γραμματέας το κινητό τηλέφωνό που έχει για να καλύπτει ανάγκες του ιατρείου, το απαντάει όποτε νομίζει! Με τα πολλά την πέτυχα και της υπενθύμισα το μέϊλ που της είχα στείλει. Μου απάντησε πως έχει προωθήσει την εξέταση στον γιατρό και θα την δει "σήμερα-αύριο".
Το "σήμερα-αύριο" εγώ το έκανα για μετά από 2-3 μέρες.
Ειδοποίηση δεν έλαβα σαν απάντηση στο μέϊλ μου και επειδή πλησιάζει και η μέρα που θα κάνω ξανά εξέταση για τις ορμόνες, ήθελα μια απάντηση αν ο γιατρός βλέπει κάτι ανησυχητικό στη γαστροσκόπηση.
Αρχίζω από προχθές τα τηλέφωνα. Πότε στο κινητό, πότε στο ιατρείο. Στο δε ιατρείο το σήκωνε άλλη γραμματέας άλλου γιατρού. 
Δοκιμάζω χθες πάλι τα ίδια. Πότε στο κινητό, πότε στο ιατρείο. Μετά από πολλές επίμονες προσπάθειες η γραμματέας απαντά στο κινητό. Με το που ακούει το όνομά μου, ξάφνου η γραμμή κλείνει (;). Δοκιμάζω πάλι "ο αριθμός που καλείτε είναι κατειλημμένος". Επί μισή ώρα επιμονής μου, ο αριθμός έβγαινε κατειλημμένος. Σκέφτομαι "φαντάσου να πάρω την έγκριση απ' το ΙΚΑ"!
Αρχίσαμε με τον άντρα μου διάφορες υποθέσεις, κατ' αρχήν ότι τα 70 ευρώ της επίσκεψης στο ιατρείο του πήγαν χαμένα...!
Τηλεφωνώ και πάλι στο ιατρείο και το σηκώνει μια κοπέλα. Ζήτησα κατ'αρχήν την γραμματέα και μου είπε πως δεν ήταν εκεί και να τηλεφωνούσα την επομένη ή στο κινητό της. Της είπα ότι ήθελα τον γιατρό τάδε για μια εξέταση και πότε είναι στο ιατρείο: "μισό να ρωτήσω λίγο". Πως φάνηκε ότι η κοπέλα εκεί πως μάλλον ήταν καινούρια στο πόστο και εξυπηρετούσε άλλον γιατρό. Μου απάντησε μετά από λίγο πως "μάλλον Τετάρτη". Την ευχαρίστησα κι έκλεισα το τηλέφωνο.
Αυτή την φορά βάλθηκα να ενοχλήσω απ' ευθείας τον γιατρό. Την πρώτη φορά δεν απάντησε. Κοιτάζω μήπως το Ιπποκράτειο είχε εφημερία, δεν είχε. Σκέφτηκα πως ίσως είχε κάποιο χειρουργείο ή ήταν σε κάποιο συνέδριο.
Δοκιμάζω μετά από μια ώρα και ω! θαύμα-θαύμα! απάντησε ο γιατρός. Του ζήτησα συγγνώμη για την ενόχληση κι αν τον απασχολώ από κάτι να το κλείσω. Δεν ήταν αρνητικός -ευτυχώς- και με ρώτησε τι θα ήθελα. Του εξήγησα ποιά είμαι κι ότι έστειλα την γαστροσκόπηση με μέϊλ στην Ντίνα κι ότι την είχε προωθήσει για να την δει. Μάλιστα του διάβασα και το συμπέρασμα του γαστρεντερολόγου στην εξέταση. Με καθησύχασε και μου είπε πως όσες εξετάσεις είδε, σε καμία δεν υπήρχε κάτι παθολογικό κι ότι ήταν εντάξει. Το δε συμπέρασμα της εξέτασης δεν είναι ανησυχητικό κι ότι μπορώ να προχωρήσω την διαδικασία με το ΙΚΑ. Όλα καλά λοιπόν*. Τον ρώτησα και κάθε πότε είναι στο ιατρείο γιατί τηλεφωνούσα στο σταθερό και δεν έβγαζα άκρη και μου είπε πως είναι κάθε Δευτέρα και Τετάρτη. Μάλλον το ιατρείο πρέπει να το μοιράζεται με συνάδελφό του, γιατί δεν εξηγείτε αλλιώς. Δεν ρώτησα την λεπτομέρεια αυτή, δεν με αφορά, αρκεί πλέον που ξέρω ποιές μέρες θα τον βρω.

Την άλλη εβδομάδα έχω να κάνω την εξέταση αίματος για τις ορμόνες μου. Κλείνω 1,5 μήνα που είμαι σε φαρμακευτική αγωγή και θέλω να ελπίζω πως η TSH θα έχει αγγίξει την φυσιολογική της τιμή.



[*] Έχω πάρει φοβία με τα κινητά των γιατρών, από τότε που με κατσάδιασε ο ενδοκρινολόγος του εδώ ΙΚΑ όταν ήθελα να τον ρωτήσω αν είχε στα χέρια του τα αποτελέσματα εξετάσεων που μου είχε ζητήσει να κάνω και που τις απαντήσεις το ΙΚΑ τις έδινε απευθείας στους γιατρούς κι όχι στους ασθενείς (οι οποίοι γιατροί τις "έχαναν" -και καλά-  και συ μετά έπρεπε να τις ξανακάνεις έξω για να πας μετά στο ιδιωτικό τους ιατρείο...). Δεδομένο σύστημα για να τσεπώνουν φράγκα και που εγώ αρνήθηκα να παίξω το παιχνίδι του ενδοκρινολόγου και ήθελα να πηγαίνω στο ιατρείο του στο ΙΚΑ.

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

TSH στο 6,7

Πήγα στο νοσοκομείο προχθές να μου γράψει ο παθολόγος ξανά τις εξετάσεις για T3, T4 & TSH κι αρνήθηκε να μου τις γράψει παρά μόνο την TSH. Τον ρώτησα γιατί και μου είπε πως μόνο ενδοκρινολόγος μπορεί να τις γράψει και τις 3 μαζί για επανέλεγχο.
"Ωραία! Ποιός είναι ο ενδοκρινολόγος εδώ στο νοσοκομείο γιατρέ μου να πάω;" ρωτάω ευγενικά. Με  κοιτάζει αμήχανα: "Δεν υπάρχει".
Του εξήγησα πως έχω ένα βιβλιάριο ΙΚΑ για να κάνω εξετάσεις που χρειάζονται και το ΠΕΔΥ της Χαλκίδας δεν έχει γιατρούς όπως πριν γίνει το μπάχαλο. Να πληρώσω έξω δεν έχω την δυνατότητα. Πως θα ξέρω αν όλα είναι καλά στην υγεία μου, αν κάθε φορά που έρχομαι βγαίνει κάτι καινούριο; Απάντηση δεν έλαβα. Τι να πει! Και δεν πήγα έτσι, είχα κλείσει ραντεβού και πλήρωσα 5 ευρώ.
Την άλλη μέρα πήγα στο μικροβιολογικό, μου πήραν αίμα και περίμενα να  παραλάβω την απάντηση στην ώρα της. Απ'τα πέρα δώθε το γόνατο -και με την υγρασία της εποχής- με τσιγκλάει και πηγαίνω κουτσαίνοντας. Οπότε έκατσα να περιμένω για να αποφύγω την διαδρομή που θα έκανα την Δευτέρα.
Λαβαίνω την απάντηση λοιπόν και βλέπω πως συνεχίζει να είναι ανεβασμένη η ορμόνη. Η αιμοληψία έγινε έχοντας πάρει το χάπι μου κανονικά (είχα ξεχαστεί το ζωντόβολο). 6,7 η τιμή της TSH όταν το ανώτατο όριο στο μικροβιολογικό εργαστήριο του νοσοκομείου είναι το 4! Βέβαια μέσα  σε 20 μέρες που παίρνω το χάπι απ'το 8 και βάλε που ήταν στην αρχή η τιμή της έχει βελτιωθεί και θέλω να ελπίζω πως μέχρι το τέλος του μήνα θα πάει στα φυσιολογικά όρια.
Φτάνω σπίτι και τηλεφωνώ στον ενδοκρινολόγο στην Αθήνα (να έχει χίλια καλά ο άνθρωπος που με βοηθάει απ' το τηλέφωνο γιατί δεν το κάνουν όλοι οι γιατροί κάτι τέτοιο) και του λέω τα νέα. Ούτε να αυξήσω χάπι μου επέτρεψε όπως πρότεινα, αλλά να κάνω υπομονή ώστε να φέρουμε την ορμόνη στο όριο όπως πρέπει. Δεν πρέπει να ξαφνιάσουμε τον θυρεοειδή έτσι γρήγορα. Πρέπει να ολοκληρωθεί ο 1,5 μήνας που λαβαίνω το χάπι και να γίνει και πάλι η επαναληπτική εξέταση για να γνωρίζουμε ότι όλα πλέον πάνε καλά. 
Μέχρι τότε θα έχω κάνει και τον υπέρηχο του θυρεοειδούς και ίσως χρειαστεί να πάω στο Ιπποκράτειο να τα πούμε από κοντά.

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Προσθήκη σελίδας για χειρουργείο παχυσαρκίας

Δεν έχει τελειώσει ακόμη, αλλά έχω βάλει τις πιο ουσιαστικές πληροφορίες. Όποιος ενδιαφέρεται ας ρίχνει μια ματιά στην σελίδα. Αν υπάρχει απορία, σημειώστε την στα σχόλια της σελίδας κι αν γνωρίζω θα σας απαντήσω.

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Περιπέτεια χωρίς τέλος;

Πάνω που έλεγα χθες να πήγαινα στο ΙΚΑ να καταθέσω τα χαρτιά μου τελικά συγκρατήθηκα και είπα να μην κάνω κάποια βιαστική κίνηση που θα μου χαρίσει την αρνητική απάντηση για να μην φτάσω στο χειρουργείο.
Κατ'αρχήν σήμερα πήγα στο νοσοκομείο και έδωσα τις λήψεις της γαστροσκόπησης για βιοψία. Σε ένα μήνα θα έχω το αποτέλεσμα μου είπαν.
Όμως αποβραδίς είχα ερωτηματικά στο κεφάλι μου: μπορεί η γραμματέας να σε βεβαίωσε πως η εξέταση αίματος δεν επηρεάζει τόσο την επιτροπή όσο η βεβαίωση του γιατρού, αν όμως την επηρεάσει; Δεν θα είναι άσχημο να έχω ρίξει τόσο τρέξιμο για να πάρω μια αρνητική απάντηση για το χειρουργείο; Τόσα έξοδα στο βρόντο;
Έπειτα σκέφτηκα πριν ξεκινήσω για το ΙΚΑ να τηλεφωνήσω στον ενδοκρινολόγο στην Αθήνα για να μου πει αυτός τι να κάνω. Και καλά έκανα και του τηλεφώνησα τελικά. Μου είπε να μην στείλω την αιματολογική εξέταση που δείχνει της TSH στο 8 γιατί αυτό θα είναι λόγος να μην εγκριθεί το χειρουργείο. Θα πρέπει οι τιμές των ορμονών να είναι σε φυσιολογικές τιμές. Μου πρότεινε να κάνω την εξέταση των T3, T4 & TSH τώρα αφού παίρνω το χαπάκι εδώ και 20 μέρες για να δούμε αν οι τιμές είναι πλέον φυσιολογικές. Αν όντως δείξουν εντάξει κρατάω το χαρτί για το ΙΚΑ, διαφορετικά θα τις ξανακάνω στο τέλος Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτώβρη που κλείνω ενάμιση μήνα με χαπάκι.
Επέστρεψα στο σπίτι, έκλεισα τα ραντεβού μου στο νοσοκομείο: παθολογικό για να μου γράψει την εξέταση ο γιατρός (ας πάω μια φορά και με ραντεβού να μην έχει να λέει)  και την επομένη στο μικροβιολογικό για αιμοληψία. 

Στο σπίτι αποφάσισα να στείλω μέϊλ στην γραμματέα του χειρουργού με σκαναρισμένη την γαστροσκόπηση. Το έκανα χθες και πριν λίγο την ειδοποίησα να το ανοίξει να το δει και να ενημερώσει τον γιατρό.

Δεν θέλω να ξεκινήσω για το ΙΚΑ πλέον αν δεν είμαι σίγουρη κατά 99% ότι όλα θα πάνε καλά με το ΚΕΣΥ (κεντρικό συμβούλιο υγείας). Δεν έχει τύχει ποτέ να διαβάσω για περιπτώσεις που δεν πήραν έγκριση, έχω διαβάσει όμως για περιπτώσεις που έτυχε να στείλουν άλλες εξετάσεις από κεκτημένη ταχύτητα και θα έπρεπε να ξαναστείλουν τις σωστές. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
Είμαι στο τέλος λοιπόν, ας γίνει με σωστό τρόπο κι όχι με βιαστικές κινήσεις.



________________________________________
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σύντομα θα προσθέσω μια σελίδα με όλες τις λεπτομέρειες της διαδικασίας για το χειρουργείο παχυσαρκίας για όποιον ή όποια ενδιαφερθεί να δώσει μια άλλη ευκαιρία στον παχύσαρκο εαυτό του.

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Από Δευτέρα η περιπέτεια με το ΙΚΑ!


Σήμερα Παρασκευή σηκώνομαι χαρούμενη, ετοιμάζομαι και παίρνω τον δρόμο για το ΙΚΑ.
Πρώτα κάνω μια στάση στο νοσοκομείο αφού είναι στο δρόμο μου να ρωτήσω στο μικροβιολογικό αν κάνουν βιοψίες. Εκεί λοιπόν μου είπαν, πως παίρνουν τα δείγματα και τα στέλνουν Αθήνα, τα δε αποτελέσματα βγαίνουν ένα με ενάμιση μήνα κι ότι για να γίνει και για μένα το ίδιο χρειάζεται εισιτήριο (που αν ήθελε μπορούσε να γράψει εντολή και να πάω να το βγάλω αμέσως) και παραπεμπτικό από γιατρό (αυτό δεν το είχα, η αλήθεια είναι).

Έφυγα λοιπόν με το σκεπτικό πως στην επιστροφή για το σπίτι θα σταματούσα στα εξωτερικά να ρωτήσω τον παθολόγο αν μπορούσε να μου δώσει αυτός παραπεμπτικό ή όχι.
Τραβάω προς το ταχυδρομείο κάτω που γνωρίζω ένα κατάστημα για φωτοτυπίες μιας και ήθελα να βγάλω σε έγχρωμη φωτοτυπία την εξέταση της γαστροσκόπησης αφού ήταν έγχρωμη. 2 ευρουλάκια για 2 αντίγραφα μπρος-πίσω, παρακαλώ! Ένιγουέι!
Πάω στο ΙΚΑ επί της Τσιριγώτη (εκεί δέχονταν πέρσι τα δικαιολογητικά για τα χειρουργεία παχυσαρκίας,  όπως μου είπε η Βούλα). Μιλάμε ότι στην κυριολεξία οι όροφοι του ΙΚΑ είναι υπό διάλυση. Αισθάνεσαι ότι είναι έτοιμοι να μετακομίσουν. Το γραφείο των ραντεβού κλειστό, ταμπέλες με τα ονόματα των γιατρών του ΠΕΔΥ ανύπαρκτες, όπως και οι ειδικότητες.
Ανεβαίνω στον 3ο που είναι το πρωτόκολλο. Πάω στον γκισέ και δεν υπάρχει υπάλληλος. Χτυπάω, τίποτε! Χτυπάω το κουδούνι. Βγαίνει μια υπάλληλος και με ρωτάει τι θέλω. Της λέω.
"Α! Ξέρετε δεν δεχόμαστε εδώ πλέον εξετάσεις για χειρουργεία παχυσαρκίας. Αυτό γινόταν μέχρι τον Φλεβάρη φέτος, από κει και πέρα δεν ξέρω".
Χα! Καμπάνες βαρέσαν μιλάμε!
"Κι εγώ που θα το μάθω; Εδώ μου είπαν πως γίνεται η κατάθεση των δικαιολογητικών κι εδώ ήρθα. Που θα πάω τώρα;".
"Περιμένετε να τηλεφωνήσω στο υπουργείο"... Γαμώ τα υπουργεία σας δηλαδή.
Μετά από πέντε λεπτά βγαίνει η υπάλληλος, με ένα χαρτάκι στα χέρια:
"Ξέρετε τηλεφώνησα αλλά δεν το σηκώνουν. Να πάρτε κι εσείς τον αριθμό να τον έχετε μήπως και το σηκώσουν και σας πουν. Όμως αν περιμένετε δέκα λεπτάκια θα τηλεφωνήσω στα κεντρικά να δω αν γνωρίζουν εκεί, γιατί δεν ξέρω αν τα δέχονται στο ΠΕΔΥ ή στον ΕΟΠΠΥ"! 
Ε;
Γκρρρρ... τα νεύρα μου, αλλά εγώ κυρία: "Δεν φεύγω, δεν θα πάω πουθενά αν δεν λάβω απάντηση για το που θα πάω να δώσω τα χαρτιά" είπα ευγενικά και με χαμόγελο.
Όχι που θα το άφηνα έτσι...
Μετά από κάνα τεταρτάκι βλέπω κι ανεβαίνει κι άλλη υπάλληλος απ'το πρωτόκολλο, με νερό και καφέ στα χέρια και το πορτοφόλι της μαζί. Δεν ήταν ότι ήμουν μόνη μου εκεί και περίμενα. Ήρθαν κι άλλοι να εξυπηρετηθούν και περίμεναν πότε θα άνοιγαν την ρημάδα την πόρτα του γραφείου τους. Κι όταν κατεβαίνουν από κάτω στα καφέ για καφέ, ξεχνάνε για κάμποση ώρα ότι τυγχάνει να εργάζονται στο ΙΚΑ, γιατροί και διοικητικοί!
Εξυπηρετήθηκαν όλοι οι υπόλοιποι κι έμεινα εγώ και με ρώτησε τι ήθελα. Μάλλον πρέπει να ήταν η υπεύθυνη. Της είπα και μου είπε να περιμένω γιατί ήδη μιλάει η συνάδελφός της στο τηλέφωνο και σε λίγο θα μου πουν.
Με τα πολλά αφού πέρασε κάνα μισάωρο περίπου, βγαίνει τελικά η υπάλληλος και μου λέει πως τα χαρτιά πλέον τα δέχονται στο άλλο ΙΚΑ στην Αγ. Βαρβάρα στον 3ο όροφο στις Παροχές!
Αχαχαχαχα!!! Έχει να πέσει τρελό γέλιο την Δευτέρα καθότι στις παροχές γίνεται στην κυριολεξία της πουτάνας από κόσμο κι από εξυπηρέτηση... γιόκο τσόκο!!!
Παίρνω τα ποδαράκια μου όμως και πάμε Αγ. Βαρβάρα, γιατί δεν ήξερα. Αναβαίνω στον 3ο όροφο εκεί στο ΙΚΑ, βλέπω ελάχιστο κόσμο! Α! σκέφτομαι, είναι η τυχερή μου μέρα! Πάω σαν καλή κυρία να κόψω αριθμό προτεραιότητας και το μηχάνημα δεν δούλευε. Τι έγινε λέω! Κοιτάω προσεκτικά, οι γκισέδες κλειστοί κι από πάνω μια φαρδιά ανακοίνωση πως εξυπηρετούν τον κόσμο Δευτέρα με Πέμπτη και την Παρασκευή είναι κλειστά! Είμαι για λόττο εγώ σήμερα!

Φεύγω και βουρ για νοσοκομείο. 
Πάω στα εξωτερικά στο παθολόγο, με θυμήθηκε. Του είπα πως έκανα τελικά την εξέταση κι ο γαστρεντερολόγος μου είπε πως έπρεπε  η εξέταση να γράφει λήψη βιοψιών... "Ναι εσύ ήθελες για το χειρουργείο σου όμως" πήγε να δικαιολογηθεί και του είπα πως "ναι για το χειρουργείο μου, αλλά αν τυχόν υπάρχουν ευρήματα γίνονται λήψεις για βιοψία και μετά προχωράει η επέμβαση τελικά και σε μένα υπήρχαν ευρύματα κι ο γιατρός μου τα έδωσε σε κυπελάκι να τα πάω μόνη μου κάπου για βιοψία γιατί δεν είχα το ποσό να πληρώσω ώστε να γίνονταν εκεί ιδιωτικά... μπορείτε να μου δώσετε κάποιο παραπεμπτικό να γίνει η βιοψία κάπου έξω ώστε να πληρώσω την συμμετοχή ή τέλος πάντων να τα δώσω εδώ στο μικροβιολογικό;". Του έδειξα και την διάγνωση του γαστρεντερολόγου κι αυτή την φορά ο γιατρός ήταν αρνητικός να μου δώσει παραπεμπτικό γιατί έπρεπε αυτό να μου το δώσει ο γιατρός που μου έκανε την εξέταση, μου είπε. Δεν μου το έδωσε και ξέχασα κι εγώ να το ζητήσω, είναι έγκλημα αυτό δηλαδή; Μου'χει μείνει μυαλό να θυμάμαι τα πάντα όλο το καλοκαίρι με το τρέξιμο; 
Δεν ήταν πρόθυμος να με εξυπηρετήσει με το παραπεμπτικό και μου έδωσε ένα χαρτί ώστε να δώσω τα δείγματα στο μικροβιολογικό του νοσοκομείου.
Επιστροφή στο σπίτι. Τηλεφωνώ στο 1535 και για καλή μου τύχη το ραντεβού με το μικροβιολογικό είναι την Δευτέρα που θα πάω  και στο ΙΚΑ.

Άντε να τελειώνουμε... κουράστηκα πια!

Γαστροσκόπηση

Χθες ένιωθα κάπως κουρασμένη απ'το ταξίδι, οπότε άραξα στον καναπέ και χάζευα τηλεόραση. Αργά το απόγευμα που άνοιξα τον υπολογιστή επειδή είχα ένα πρόβλημα που κάποια προγράμματα δεν έλεγαν να ανοίξουν, χρειάστηκε να κάνω έναν πλήρες έλεγχο με κάποιο πρόγραμμα για ιούς και "τρώες" μπας και κατάφερνα να κάνω την δουλειά μου! Και πήρε μέχρι αργά ο έλεγχος που εγώ νύσταξα έκλεισα το λαπτοπ και πήγα για ύπνο, γιατί δεν άντεχα!
Από την προηγούμενη μέρα το μεσημέρι εγώ ήμουν νηστική, το πρωί δεν ήπια ούτε καφέ ίσα ίσα λίγο νερό για να πιω το χάπι. Η γαστροσκόπηση θέλει το στομάχι άδειο!
Την έκανα σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα, στον Λευκό Σταυρό. Χωρίς μέθη. Περίμενα να είναι κάτι τραγικό, να τραβήξω των παθών μου τον τάραχο, αλλά ίσα ίσα που ήταν μόνο μια ενόχληση στον λαιμό και τίποτε άλλο.
Ο γιατρός ο κ. Οικονόμου ήταν θαυμάσιος και με αρκετή δόση του χιούμορ ώστε να αισθανθώ άνετα και η εξέταση να γίνει επίσης χωρίς προβλήματα. Η δε νοσοκόμα της μονάδας του επίσης άξια, από τις νοσοκόμες εκείνες που σπάνια βλέπεις όσον αφορά την συμπεριφορά και την αντιμετώπιση ενός ασθενή. 
Αφού πλήρωσα την συμμετοχή μου στη γραμματεία-εξωτερικά ιατρεία της κλινικής ανέβηκα στον όροφο που είναι η μονάδα ενδοσκοπήσεων. Περίμενα για λίγη ώρα, με υποδέχθηκε ο γιατρός, του έδωσα τα χαρτιά, συμπλήρωσα κάποια κενά σε αυτά, με ρώτησε για ποιό σκοπό έκανα την εξέταση και του είπα. Με ρώτησε που θα κάνω το χειρουργείο παχυσαρκίας και ποιός χειρουργός θα κάνει την επέμβαση.
"Εντάξει Μαρία, πήγαινε λίγο έξω μέχρι να βγει το προηγούμενο θύμα και θα μπεις εσύ"! Γέλασα με το μαύρο χιούμορ του, όπως το ίδιο έκανε κι όταν ήρθε η ώρα να μου βάλει το γαστροσκόπιο στον λαιμό, προσπαθώντας να με φοβίσει για την επιλογή μου να κάνω την εξέταση χωρίς μέθη.

Όταν πηγαίνουμε λοιπόν για γαστροσκόπηση δεν πάμε με το σκεπτικό πως είναι κάποιο βασανιστήριο. Διάβασα ουκ ολίγα σχόλια που έλεγαν "ούτε στον εχθρό μου". Αναρωτιόμουν αν ήταν τόσο βασανιστική εξέταση που από μόνη της η ξυλοκαίνη στον λαιμό δεν βοηθάει και έχει τέτοιο "άγριο" αποτέλεσμα που να επιμένουν να γίνει η εξέταση με μέθη.
Διάβασα λοιπόν πως η εξέταση γίνεται με 3 τρόπους ανάλογα την περίπτωση ασθενή: με ξυλοκαίνη ως τοπική αναισθησία, με μέθη ή με πλήρη νάρκωση. Συνήθως οι γιατροί για διευκόλυνση δική τους προτείνουν την μέθη, ώστε ο κάθε ασθενής να μην αντιδράσει βίαια στην εισαγωγή του γαστροσκοπίου μην τυχόν και τραυματίσει τον οισοφάγο του (όχι να αντιδράσει με βία στον γιατρό).

Εγώ λοιπόν επέλεξα την εξέταση μόνο με την ξυλοκαίνη, η δε νοσοκόμα μου είχε ήδη περάσει πεταλούδα στη φλέβα και φαντάζομαι ότι αν τυχόν εγώ αντιδρούσα κάπως περίεργα θα μου έκαναν μέθη, αλλά μπήκε και προληπτικά μη τυχόν και συμβεί κάτι απρόοπτο. Έβαλε και το μανταλάκι στο δάχτυλο για να βλέπει και το οξυγόνο στο αίμα.
Μου ψέκασε τον λαιμό λοιπόν 2 φορές και μου ζήτησε να αρχίσω να καταπίνω. Να αφήνω το σάλιο μου να τραβάει το αναισθητικό προς τον οισοφάγο. Η αναισθησία έπιασε κι ένιωσα έναν λαιμό λες και είχα τις αμυγδαλές μου (όχι από πόνο, αλλά από ενόχληση που δεν μπορούσα να καταπιώ και τόσο καλά). Για άλλη μια φορά ψέκασε τον λαιμό μου άλλες 2 φορές και εγώ συνέχισα να καταπίνω.
Μου έβαλε οξυγόνο στην μύτη (μια απλή αναπνευστική συσκευή, όχι μάσκα), μου έβαλε και το ειδικό κόκκαλο να το κρατάω με τα δόντια κι ήρθε ο γιατρός. Μου ζητήθηκε να γυρίσω στο αριστερό πλευρό και η νοσοκόμα πίσω στην πλάτη μου έβαλε μαξιλάρι για κόντρα αλλά ήταν και αυτή πάνω απ'το κεφάλι μου να βοηθήσει το γιατρό αλλά κι εμένα σε οτιδήποτε συνέβαινε.
Με τις οδηγίες του έβαλε ο γιατρός το γαστροσκόπιο στο λαιμό μου χωρίς να το νιώσω. Η ξυλοκαίνη είχε κατέβει σε όλο σχεδόν τον οισοφάγο και η αίσθηση που είχα με το γαστροσκόπιο ήταν όπως σου κάθετε μια τροφή στο λαιμό και ξεροκαταπίνεις για να κατέβει. Ε, ξεροκατάπινα κι εγώ! Ούτε αίσθηση για εμετό είχα όπως είναι η κλασσική αντίδραση των περισσοτέρων κατά την εξέταση, ούτε τίποτε. Έπαιρνα όμως βαθιές ανάσες, ουσιαστική κίνηση αυτή και κυρίως δεν άφηνα το μυαλό να σκέφτεται την εξέταση. Άκουγα τις περιγραφές του γιατρού και κοιτούσα το μόνιτορ. Πέρασε με άνεση τον οισοφάγο, το στομάχι, μόνο μια ενόχληση είχα όταν κατέβηκε στο δωδεκαδάχτυλο. 
Το στομάχι βρέθηκε ολοκάθαρο, μόνο στο τέλος του οισοφάγου που στρίβει στο στομάχι βρέθηκαν κάποια "σπυράκια", τα οποία μου είπε πως με γαστροσκόπηση πάλι αφαιρούνται και γίνεται καυτηρίαση. Πήρε δείγματα για βιοψία. Σε 3 λεπτά είχα τελειώσει!
Η φίλη μου η Βούλα όταν την είχα ρωτήσει για την εξέταση γιατί εκεί είχε πάει κι αυτή μου πρότεινε να έχω μαζί μου και 2-3 σερβιέτες. Ίσως μη τυχόν και κατουριόμουνα απ'τον φόβο της εξέτασης και για να μην γίνω ρεζίλι να πάνε στην σερβιέτα τα κάτουρα!!!
Δεν χρειάστηκα σερβιέτα! Μόνο το χαρτοβάμβακο που μου έδωσε η νοσοκόμα γιατί βγαίνοντας το γαστροσκόπιο φτύνεις σάλιο, αρκετό σάλιο!
Αφού με "καθάρισε" απ'τα καλώδια και τις πεταλούδες η νοσοκόμα, περίμενα έξω να μου μιλήσει ο γιατρός για την εξέταση.

Το πρώτο που μου τόνισε ήταν πως κακώς ο γιατρός που μου έδωσε το παραπεμπτικό της γαστροσκόπησης την είχε ως απλή εξέταση, ειδικά όταν γίνεται πρώτη φορά και μάλιστα επειδή εμπλεκόταν και το χειρουργείο παχυσαρκίας για το οποιοδήποτε εύρημα γίνεται λήψη για βιοψία. Όπως κι έγινε. 
Μου τόνισε ότι το μείον της επέμβασης που θα γίνει σε μένα -μίνι γαστρική παράκαμψη- κι επειδή απομονώνεται το στομάχι, δεν μπορεί να γίνει γαστροσκόπηση, αν ήταν γαστρικό μανίκι δεν υπάρχει θέμα γίνεται άνετα. Γι'αυτό θα πρέπει να το ενημερώνουν  οι χειρουργοί και να λένε στους ασθενείς τους πως θα πρέπει να κάνουν γαστροσκόπηση με λήψη βιοψιών ώστε να αντιμετωπιστεί πρώτα το οποιοδήποτε εύρημα και μετά να γίνει η επέμβαση. Τον άκουσα με προσοχή θα έλεγα και είχε δίκιο.

Μου έδωσε η νοσοκόμα το κυπελάκι με τα δείγματα για βιοψία, τα οποία είχε σε φορμόλη ώστε να τα δώσω για έλεγχο όποτε εγώ ήθελα.
Μου ευχήθηκαν καλή επιτυχία στην επέμβαση και έφυγα. 
Έφυγα με αισιοδοξία, θα έλεγα και χαρούμενη που η περιπέτειά μου έφτασε σχεδόν στο τέλος της.