Περιαρθρίτιδα - τενοντίτιδα

 Γράφω με το αριστερό που δεν είναι το "καλό" μου χέρι. Σήμερα πήγα στον ορθοπεδικό. 5 μέρες αναρρωτική, με παυσίπονα κι αντιφλεγμονώδη.Δεν μπορώ να κάνω τίποτε με το ένα χέρι. Χάλια! Πονάει από την ωμοπλάτη μέχρι τον αγκώνα! Το'χω κρεμασμένο με επίδεσμο, γιατί πονάει απίστευτα όταν το'χω ελεύθερο. Πίσω πάει τώρα η διατροφή!

Σταθερή διατροφική πορεία!

 Και ναι... τα πάω καλά! Δεν έχω ξεφύγει στο ελάχιστο. Διατηρώ το περιθώριο που μου αναλογεί και τρώω τόσο όσο πρέπει. Υπάρχουν βέβαια και στιγμές που κάποια φαγητά με "ζορίζουν" με την έννοια πως λόγω του αριθμού των υλικών αυτά μου κοστίζουν στους ημερήσιους πόντους μου και έτσι θα πρέπει εγώ να βρω τρόπο να δω πως θα τελειώσει η μέρα έχοντας έστω μια μερίδα γαλακτοκομικού, που λόγω ηλικίας θα πρέπει να έχω και με το παραπάνω.

Τελικά ναι βρίσκω την λύση. Αυτό που με προβληματίζει όμως, είναι πως την Παρασκευή θα έρθει ο σύζυγος για ΣΚ (τι να κάνουμε λόγω δουλειάς είμαστε χώρια, δυστυχώς), οπότε εκεί να δω πως θα διαχειριστώ την διατροφή μου. Άντε να με δω!

Λοιπόν... τις συνταγούλες για ότι τρώω καθημερινά τις αναρτώ εδώ! Ίσως κάποια να σας αρέσει! Σε μένα μου αρέσουν και τις απολαμβάνω!

Νέα εβδομάδα - νέα αρχή!

 Τα νέα μου είναι ευχάριστα! Γιατί τόσο κατούρημα που έριξα αυτό το 4ήμερο, λογικό είναι η ζυγαριά να με αποζημιώσει! 4 κιλά κάτω! Νιώθω την κοιλιά μου να ξεπρήζεται, γιατί πλέον τρώω ...μετρημένα. Κι επειδή θα υπάρξει απορία, από 97 κιλά πήγα 93. Επόμενος στόχος να χάσω άλλα 3.

Χθες βράδυ -ήμουν απόγευμα στη δουλειά- με θαύμασα για την πειθαρχία μου. Ένας πάγκος γεμάτος λιχουδιές από κεράσματα αλλά κι απ' ότι είχε φτιάξει στο σπίτι της η εφημερεύουσα γιατρός της κλινικής! Συγκρατήθηκα πεισματικά. Έφαγα το ροδακινάκι μου και το σαντουιτσάκι μου και δεν πλησίασα ούτε από περιέργεια να τα μυρίσω τα εδέσματα: πίτσα, πιτάκια, μελομακάρονα, σοκολατένιες τρούφες, πατατάκια, γκοφρετάκια, κρουασανάκια... Από απόσταση όλα. Όλα όμως!

"Μαρία δεν θα πάρεις κάνα γλυκάκι;" με ρώτησε η γιατρός. Αρνήθηκα λέγοντας πως ήθελα να χάσω "1 κιλό, γιατί τα ρούχα μου με στενεύουν"! Κάνω και το ανάλογο χιούμορ, γιατί κι αυτή κάποιες φορές κάνει κράτει σαν βλέπει πως ο κώλος φαρδαίνει! Γλυκατζού κι αυτή, γλυκατζού κι εγώ! Τέλος πάντων... με θαύμασα. Και μια λεπτομέρεια... το στομάχι μου κάνει ώρα να διαμαρτυρηθεί λόγω πείνας, η πείνα είναι του οφθαλμού κι αυτή προσπαθώ να ελέγξω!

Μπήκαμε σε νέα εβδομάδα και για μένα με ένα ωραίο αποτέλεσμα. Συνεχίζω για σήμερα που είναι νέα μέρα, να βγάλω αυτή την μέρα και πάλι με τον έλεγχο που πρέπει!

Καλό φθινόπωρο!

 Πέρασαν περίπου 3 μήνες από την τελευταία μου ανάρτηση. Βασικά ο λόγος ήταν η κούραση. Κούραση στη δουλειά, καθώς αρκετός κόσμος από την στιγμή που άρχισαν τα μέτρα λόγω κορονοϊού, να αίρονται, ερχόταν στην επαρχία. Θυμήθηκαν τα σπίτια των γονιών και των παππούδων κι έτσι για πιο οικονομικές διακοπές αλλά και για να ξεφύγουν από κάνα άλλο κλείδωμα και περιορισμό, πήραν των οματιών τους!

Οπότε στο μικρό μας νοσοκομείο, υπήρχε δουλειά! Πολλή δουλειά και κούραση! Ποια διατροφή και ποιο blog και πια ενημέρωση... Όλα περίπατο πήγαν. Τίποτε δεν μου έβγαινε όπως εγώ επιθυμούσα. Το άφησα. Με ενδιέφερε μετά το τέλος της κάθε βάρδιας να με ξεκουράζω. Τόσο σωματικά όσο και νοηματικά!

Από την άλλη καλοκαίρι δεν ήταν αυτό που πέρασε. Το πιο σύντομο θεωρώ όλων των εποχών. 1 μήνα καλοκαίρι! Αλλάζουν οι κλιματικές συνθήκες, μυαλό οι άνθρωποι δεν λέμε να βάλουμε... Έχει γεμίσει ο πλανήτης τσίγκους από οχήματα και κλιματιστικά κι αντί να κυλάνε οι εποχές όπως τους πρέπει... δυστυχώς συμβαίνει το ανάποδο. Με αποκορύφωμα το καλοκαίρι. Ίσως να είμαι απ' τις ελάχιστες εξαιρέσεις που επιμένει να μην βάζει κλιματιστικό στο σπίτι και να δροσίζεται με συχνά ντουζάκια κι ανεμιστήρα σε περιόδους καύσωνα!

Με τούτα και με κείνα, όλο αυτό με βοήθησε να παραμείνω στάσιμη στα κιλά. Δεν βοήθησε να χάσω όμως, γιατί όπως προανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση (στα σχόλια κυρίως) κιλά βάζω από λάθος διατροφικές επιλογές. Πιο εύκολα κατεβαίνουν οι συσκευασμένες τροφές απ' ότι οι τροφές που πρέπει να μασάω καλά και να καταπίνω (όπως κρέατα και ψάρια).

Μπήκαμε φθινόπωρο, ο κόσμος επέστρεψε στην βάση του, η δουλειά στο μικρό μας νοσοκομείο μετριάστηκε κι έτσι μου δίνεται κι εμένα η ευκαιρία πιο ξεκούραστη σχετικά, να αφοσιωθώ κάπως στην διατροφή μου. Διατροφή που με βολεύει και οικονομικά. Ναι το θέμα με το οικονομικό το έχω! Με την τελευταία πλημμύρα εδώ στην Εύβοια, πολύ βροχή είχε πέσει και στη Χαλκίδα με αποτέλεσμα μια μικρή αποθήκη -στο σπίτι μας- που είχαμε στο κλιμακοστάσιο πρόχειρη γέμισε νερά λόγω της κακοτεχνίας της κεραμοσκεπής. Αποφασίσαμε λοιπόν να την αλλάξουμε και να βάλουμε πάνελ. Σαν υλικό πιο στεγανό και πιο ελαφρύ! Οπότε πρέπει να μαζέψουμε χρήματα για να το κάνουμε αυτό. Ενάμισης μισθός τόσο ο δικός μου όσο και του συζύγου, δεν φτάνει, αν δεν γίνει η σχετική οικονομία. Οπότε πια διατροφή να μπορέσω να ακολουθήσω... όταν κάποια πράγματα είναι κάπως τσιμπημένα στα σούπερ μάρκετ της Κύμης που μένω (ααα! βάλε και ενοίκιο και λογαριασμούς το μήνα που έχω να πληρώνω... και τι μένει μετά;)!;!

Εδώ και 3 μέρες λοιπόν είμαι σε πρόγραμμα... pure points. Μετράω πόντους. Η πρώτη-πρώτη μέρα μου φάνηκε βουνό! Τα πήγα χάλια και λέω "από αύριο δες πως θα είσαι συνεπής". Έτσι απ' την επομένη κι εδώ και 3 μέρες είμαι συνεπής. Έχω κατά νου απ' την προηγουμένη τι θέλω να φάω κι έτσι κάνω τους υπολογισμούς μου στους πόντους της ημέρας και τρώω αναλόγως. Φροντίζω να μην ξεφεύγω, ούτε καν μισό πόντο. Και φυσικά δεν μπαίνω στην διαδικασία που έχει και κάπου στο βάθος του προγράμματος αν σου μένει πόντος να τον κρατάς για το ΣΚ. Όχι. Αν θελήσω κάτι έξτρα τουλάχιστον να είναι σαν δωράκι την στιγμή που θα δω πως τα ρούχα μου αρχίζουν πάλι να μου είναι πιο άνετα!

Ελπίζω η μέρα σήμερα να περάσει όπως και οι προηγούμενες χωρίς ατασθαλία!

Καλό φθινόπωρο και τα κεφάλια μέσα... στη μάσκα! 😷