Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Γυναικολογική και "ύπνος"

Χθες ήταν μια δύσκολη μέρα για μένα από άποψης ταλαιπωρίας. Ήταν μια μέρα που συνδύασα 2 εξετάσεις ώστε να μην έχω επιπλέον ταξίδι Χαλκίδα-Αθήνα.
8 το πρωί ήμουν Αθήνα και σε περίπου ένα τεταρτάκι ήμουν στο Αλεξάνδρα. Το ραντεβού που είχα κλείσει ήταν για τις 10 παρά. Κατά περίεργο τρόπο στα ραντεβού μου στην Αθήνα δεν έχω πρόβλημα στα εισιτήρια. Λες και με το που εμφανίζομαι κάνουν όλοι στην άκρη να διαβώ!!!
Πάω επί της Λαμψάκου που είναι το ιατρείο ηχογραμμάτων του Αλεξάνδρα. Τους έδωσα το παραπεμπτικό που μου έδωσε η γυναικολόγος από το εδώ νοσοκομείο και ήταν απλοί υπέρηχοι κοιλιάς και φυσικά με ρώτησαν γιατί τους ήθελα. Τους εξηγώ λοιπόν πως βασικά θέλω να κάνω μια γυναικολογική για χειρουργείο παχυσαρκίας και τους δείχνω το χαρτί με το πακέτο εξετάσεων που μου είχε δώσει ο χειρουργός του Ευαγγελισμού. Ενδοκολπικό υπέρηχο λοιπόν χρειαζόταν να κάνω.
"Την εξέταση πρέπει να την πληρώσετε. 44 ευρώ. Δεν την καλύπτει το ταμείο σας". Σοκ! Είναι δυνατόν μια ουσιαστική γυναικολογική εξέταση ζωής επί της ουσίας να την πληρώνεις; Ε, ναι... Έτσι τα κατάφερε  ο παρανοϊκός "μπουμπούκος" που εκεί στο ταμείο μου είπαν πως δεν ήταν απόφαση δική του. Του είπα πως πριν 3 χρόνια την εξέταση μου την είχε γράψει γυναικολόγος του ΙΚΑ και ήρθα και την έκανα στο δικό τους νοσοκομείο (Αλεξάνδρα) και δεν πλήρωσα τίποτα. Μιλιά. Τουμπεκί ψιλοκομμένο μιλάμε ο υπάλληλος. Υπάρχουν και κάποιοι φανατικομνημονιακοί υπάλληλοι που υποστηρίζουν τέτοιες αποφάσεις - χαράτσια για την ελληνίδα. Αποτέλεσμα μετά την εξέταση που έκανα; 
2 ινομυώματα, παχύ ενδομήτριο με υποψία πολύποδα που θα πρέπει να γίνει απόξεση.
Αν τυχόν λοιπόν εγώ δεν είχα χρήματα να πληρώσω την εξέταση, πως θα μάθαινα ότι έχω κι άλλο ινομύωμα κι έναν πολύποδα; Θα μου έλεγα το φλιτζάνι; 
Να υπενθυμίσω πως ενώ φέτος έχω κάνει στο εδώ νοσοκομείο 2 ενδοκολπικούς υπέρηχους, το μηχάνημα δεν μπορούσε να δώσει καλή απεικόνιση των εσωτερικών μου γεννητικών οργάνων και γι' αυτό μου πρότειναν να κάνω την εξέταση ή κάπου έξω ή σε νοσοκομείο της Αθήνας. Τελειώνω με το Αλεξάνδρα. Ο "ύπνος" στο Ευγενίδειο ήταν στις 10 το βράδυ. Τι να έκανα τώρα; Απ'τις 10 και μισή το πρωί που είχα τελειώσει εγώ που θα έκοβα βόλτες να περάσουν οι ώρες; Κατ' αρχήν πήγα στο Ευγενίδειο και έδωσα το παρόν. Αυτό το έκανα στην περίπτωση που δεν είχε σημειωθεί η αλλαγή της ημερομηνίας του ραντεβού και να μην πάει 10 η ώρα το βράδυ τους εμφανιστώ και μου πουν "α, δεν είστε για απόψε"! Ήταν οκ όμως το ραντεβού. 

Τι να κάνω; Τι να κάνω; Καφέ ή ό,τι έχει καφείνη βάση οδηγιών του ιατρείου ύπνου δεν έπρεπε να πιω. Πάω στον χώρο καπνιστών του Αλεξάνδρα που είναι έξω απ' το νοσοκομείο. Κάθομαι εκεί καμιά ώρα. Πιάνω το βιβλίο μου και περνάω 2 κεφάλαια. Βαρέθηκα. Έκατσα κι απέναντι απ' την λεωφόρο στο μεγάλο πάρκο που είναι δίπλα απ' το μέγαρο μουσικής, το βουητό της κίνησης μου έσπασε τα νεύρα... Κάνω βόλτα μερικά οικοδομικά τετράγωνα. Τα σανδάλια μου με ειδοποιούσαν πως αν συνέχιζα το περπάτημα θα με περίμεναν φουσκάλες κάτω απ' τις πατούσες. Πάει 12 το μεσημέρι. Αγοράζω μια τυρόπιτα να φάω. Φαρμακείο οι τιμές στα καφε-τυροπιτάδικα που βρίσκονται γύρω στα νοσοκομεία. Τρώω την τυρόπιτα και αποφασίζω να καθίσω στην αίθουσα αναμονής του Ευγενιδείου. Οι υπάλληλοι άρχιζαν να σχολάνε, να χτυπάνε τις κάρτες τους, να εύχονται "καλό σαββατοκύριακο" ο ένας στον άλλο - όλα αυτά σε διαφορετικές ώρες απ'τις 3 μέχρι τις 4,5 το απόγευμα. Κι εγώ εκεί! Σε μια γωνιά της αίθουσας αναμονής να διαβάζω. Να νυστάζω και να προσπαθώ να με κρατάω ξύπνια αφού το βράδυ δεν είχα κοιμηθεί καλά. Πιάνει βροχή!
Με κοίταζαν περίεργα στο τέλος που καθόμουν τόση ώρα εκεί στην αίθουσα. Μόνη μου και να διαβάζω. Σκεφτόμουν πως ίσως να με περνούσαν για άστεγη! Κάνω μια βόλτα να δω την βροχή... μου έκανε εντύπωση που το προσωπικό του Ευγενιδείου είχε βάλει ένα κουτί στην είσοδο για να ρίχνει ο καθένας τον οβολό του μιας και ήταν απλήρωτο. Απ' έξω δε είχαν αναρτήσει πανώ: "ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΠΕΙΝΑΜΕ".

Πάει 7 το απόγευμα. Ανεβαίνω στο χώρο που είναι το ιατρείο ύπνου. Σκέφτηκα πως ήταν προτιμότερο να περιμένω εκεί, παρά να κάθομαι στην αίθουσα αναμονής του ισογείου και να γίνομαι στο τέλος θέαμα! Διαβάζω, διαβάζω, διαβάζω.... Πεινάω. Είχα φάει προηγουμένως κάτι κουλουράκια που είχα μαζί μου, αλλά τι να σου κάνουν; Φαγητό δεν είναι! Κατεβαίνω. Αγοράζω μια ζαμπονοτυρόπιτα. Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμουν πολύ να το πετάξω το δίευρω. Δεν γινόταν να μείνω νηστική. Τέλος πάντων... Ανεβαίνω επάνω. Διαβάζω, διαβάζω, διαβάζω... Πάει 9μιση σχεδόν. Βγαίνει ο γιατρός του ιατρείου ύπνου και με ρώτησε τι περίμενα. Του είπα και μου απάντησε πως είχα πάει νωρίς! Σιγά το νωρίς στην τελική. Μισή ώρα. Εδώ είχε κι άλλο ραντεβού για ύπνο. Μέχρι να με καλωδιώσει η ώρα περνούσε. Ναι! Μου  είπε να περάσω στο δωμάτιο που θα κοιμόμουν. Υπήρχε ένα κρεββάτι, ένα κομοδίνο κι ένα γραφείο. Απάντησα σε ένα ερωτηματολόγιο που μου έκανε ο γιατρός, έπειτα έστρωσα το κρεββάτι, έβαλα τις πυζάμες μου και ήρθε και με καλωδίωσε. Βασικά δεν με ενόχλησαν τα πατσάκια με τα καλώδια που είχαν μπει στο κεφάλι (πίσω και μέτωπο) και στις κλείδες των ώμων, αλλά άρχισα να νιώθω ενόχληση απ' το καλωδιωμένο "μανταλάκι" που μου είχε βάλει στο μεσαίο δάχτυλο της παλάμης. Ένιωθα πια αργά τα ξημερώματα το χέρι μου σαν πρεισμένο. Αργά τα ξημερώματα ήρθε ένας νεαρός γιατρός και μου έβαλε μάσκα που "έσκαγε" αέρα στα ρουθούνια. Μου την δοκίμασε νωρίτερα ο άλλος γιατρός. Πρέπει να έκανα άπνοιες το βράδυ. Αν και ο ύπνος μου ήταν κάπως ανήσυχος. Όσο και να ήθελα να κοιμηθώ δεν μπορούσα όπως ήθελα. Η μάσκα στο τέλος μου έγινε εμπόδιο. Υπήρχαν στιγμές που ξεγελιόμουν κι άνοιγα να πάρω αέρα απ' το στόμα και ο αέρας της μάσκας παλινδρομούσε και κάπως μου έκοβε την ανάσα. Χτύπησα το κουδούνι και ήρθε ο γιατρός κατά τις 4:30 και μου έβγαλε την μάσκα. Μου είπε πως αν ήθελα μπορούσα να φύγω. Εκεί το μάτι άνοιξε κάπως παραπάνω. Να πάω που απ'τις 5; Του είπα πως δεν είχε τρένο τέτοια ώρα για να φύγω. Κι έτσι έμεινα μια ώρα παραπάνω και κοιμήθηκα κάπως. 5:30 ξύπνησα και χτύπησα το κουδούνι για να έρθει να με  αποσυνδέσει. Ήρθε μάζεψε τα καλώδια, μάζεψα κι εγώ τα σεντόνια μου, ντύθηκα πλύθηκα, ετοιμάστηκα και στο φεύγα ρώτησα πως πήγα. "Θα σας τηλεφωνήσουμε για να έρθετε να πάρετε τα αποτελέσματα". Τι να μου πει το φυντανάκι; Δεν μού 'κοψε να τον ρωτήσω σε ποιό έτος ήταν (το Ευγενίδειο είναι της ιατρικής σχολής και την ημέρα γίνεται πανζουρλισμός από φυντάνια γιατρών)! Πρωί πρωί όμως δεν είχα τέτοια διάθεση η αλήθεια είναι. Ήθελα να γυρίσω σπίτι πλέον. Κι έτσι.. 8:15 το πρωί ήμουν σπίτι, Χαλκίδα.

Ελπίζω το βράδυ να κοιμηθώ φυσιολογικά. Τα μαλλιά μου αν και φρεσκολουσμένα σχεδόν, έχουν πάρει κόλλα απ'τα τσιρότα. Κάνω να ξύσω τον σβέρκο και ξύνω κόλλα! Να δω πόσο θα μου πάρει να φύγουν με το λούσιμο.

Πίσω στο σπίτι και πλέον... Δευτέρα θα πάω για την καλλιέργεια ούρων που μου σύστησε η γυναικολόγος εδώ και την πρώτη Πέμπτη του Ιούλη έχω ραντεβού στο γυναικολογικό του νοσοκομείου (θέλω να πιστεύω πως θα είναι η ίδια εκεί) να της δείξω τις εξετάσεις και να δούμε τι μέλλει γενέσθαι με το "πακέτο" που έχω από κάτω μου!!!

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

Το ραντεβού της Πέμπτης 2

Μιάμιση το μεσημέρι παίρνω το τρένο και βουρ για Αθήνα, για το ραντεβού μου στον Ευαγγελισμό για το τρίπλεξ των ποδιών.
Το αν είχε έξω ζέστη εγώ δεν το κατάλαβα, γιατί στο τρένο σίγουρα είχε 20 βαθμούς. Ευτυχώς που έβαλα μπλούζα μέχρι τους αγκώνες των χεριών αλλά και πάλι δοξάζω τον Θεό που δεν με έπιασε το αυχενικό μου! Μιλάμε για την απόλυτη ψύξη και έξω δεν είχε καύσωνα για να δικαιολογεί τέτοια θερμοκρασία ψύξης σε μέσο μεταφοράς. Τέλος πάντων.
Αυτό που παρατήρησα πάντως είναι πως λόγω καλοκαιριού ο κόσμος αυξάνει. Κίνηση αρκετή, τουρίστες, πανζουρλισμός τόσο στον ΟΣΕ όσο και στο μετρό.
Φτάνω στον Ευαγγελισμό. Πανζουρλισμός κι εκεί. Είχε εφημερία το νοσοκομείο. Στα εξωτερικά από κάτω το ίδιο χαμός. Πάω στο ακτινολογικό και ρωτάω που θα κάνω την εξέτασή μου. Η γιατρός εκεί με καθοδηγεί κι έτσι φτάνω στην μεριά του ΑΧΕΠΑ. Βρίσκω την Γραμματεία. Μπαίνω μέσα δίνω το παραπεμπτικό και το βιβλιάριο, μου γράφει μια οδηγία να την δώσω στο γραφείο κίνησης για τα ραντεβού. Η αλήθεια είναι πως δεν το είχα προσέξει και διαπιστώσαμε εγώ και η υπάλληλος πως την εξέταση ο γιατρός την είχε γράψει με τον αριθμό μητρώου στο ΙΚΑ του άντρα μου. Βλέπετε όσο δεν εργαζόμουν ήμουν προστατευόμενο μέλος στο βιβλιάριό του. Όμως αφού εργάστηκα πέρσι στο 5μηνο, φέτος μου ήρθε το αυτοκόλλητο της ασφαλιστικής μου κάλυψης απ'το ΙΚΑ και έτσι κατοχυρώθηκα μέχρι και τον Φλεβάρη του 2015. Ευτυχώς είχα μαζί μου και το βιβλιάριο του προστατευόμενου μέλους κι έτσι γλίτωσα την ταλαιπωρία να μου ξαναγράψουν την εξέταση. Το είπα στην Γραμματεία με ρώτησε αν είναι το δικό μου το ΑΜΚΑ γραμμένο στην εξέταση της είπα "ναι" και τέλος. Ουφ. Περίμενα τον γιατρό έπειτα να με φωνάξει για την εξέταση.
Στο ιατρείο επίσης είχε δροσιά. Ο γιατρός ομιλητικότατος, με τρόπο που σε έκανε να αισθάνεσαι άνετα. Κι αυτό γιατί το τρίπλεξ είναι υπέρηχος που γίνεται σε ολόκληρο το πόδι: από τους βουβώνες (στο μπικίνι πάνω) μέχρι κάτω στις γάμπες. Οι φλέβες μου δούλευαν άψογα. Κανένας θρόμβος, κανένας κιρσός. Αυτά που εγώ νόμιζα κιρσούς ήταν ευρυαγγείες. Τίποτε ανησυχητικό, μιας και είναι αρκετά μικρές και δεν υπήρχε κάποια προέκτασή τους που να δημιουργεί πρόβλημα. Του είπα για τις κράμπες στις γάμπες που παθαίνω καμιά φορά και μου εξήγησε πως αυτό είναι θέμα μυών κι όχι με την κυκλοφορία στις φλέβες. Με ρώτησε και γιατί την έκανα την εξέταση αυτή. Του είπα πως ήταν για χειρουργείο παχυσαρκίας που θα έκανα εκεί. Με ρώτησε με ποιόν γιατρό είχα μιλήσει. Του είπα και το "πολύ ωραία" που μου είπε φάνηκε σαν να μου έλεγε ότι έκανα καλή επιλογή γιατρού. Θα δείξει, βέβαια! Κάπου 10 λεπτά πάνω κάτω διήρκεσε η εξέταση. Έβγαλε την απεικόνιση και πήγε μετά στην γραμματεία για να γραφτεί και η διάγνωση. Καθαρίστηκα απ'τα ζελέ που ήταν γεμάτα τα πόδια και όταν ήταν έτοιμα όλα πήρα το φάκελο των αποτελεσμάτων και έφυγα για το ταξίδι της επιστροφής. 
Επόμενο ταξίδι: την άλλη Παρασκευή. Για γυναικολογική εξέταση στο Αλεξάνδρα  και ύπνο στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο. Μένουν τα αποτελέσματα του ύπνου που και πάλι θα χρειαστεί να ταξιδέψω στην Αθήνα. Αν τύχει και καταφέρω την ίδια μέρα αργότερα να έχω ραντεβού με τον χειρουργό -αφού πλέον θα έχω όλο το πακέτο εξετάσεων που μου ζήτησε- θα είμαι τυχερή και θα μάθω την συνέχεια αυτού του "ταξιδιού".
Όμως μέχρι τότε, έχω μέρες ακόμη! 

Αυτά για χθες!

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Το ραντεβού της Πέμπτης

Πέρασε μια εβδομάδα σχεδόν απ' την τελευταία μου ανάρτηση. Έχουν προκύψει νέα δεδομένα και είπα να ενημερώσω.
Κατ' αρχήν τον "στάβλο" τον καθάρισα!!! Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία με την δροσούλα που είχε να κάνω μια γενική. 2 κουβάδες με νερό λασπωμένο έβγαλα. Αλήθεια το λέω. Ναι είμαι τεμπέλα και το παραδέχομαι πως με την σκόνη έχω πολύ καλή σχέση, αλλά... Εδώ και μήνες ο άντρας μου με τον πατέρα μου καθημερινά τοποθετούν μάρμαρα και πλακάκια στην αυλή (ανέλαβαν οι ίδιοι να το κάνουν προκειμένου να γλυτώσουν οι γονείς μου έξοδα σε μαστόρους) κι όπως καταλαβαίνετε η σκόνη είτε το θέλω είτε όχι είναι μονίμως μες το σπίτι. Κι όταν ο άντρας του σπιτιού ξεχνάει να ξετινάξει τα σκονισμένα ρούχα έξω πριν μπει μέσα κι αλλάξει... η σκόνη είναι κατσικωμένη στο σπίτι. Είχα και τα πήγαιν' έλα με τις εξετάσεις, έχω και την "διαμαρτυρία¨ στο γόνατο, οπότε δεν υπήρχε και διάθεση να ασχοληθώ με την καθαριότητα του σπιτιού. Κι όχι ότι θα λάβει τέλος το θέμα με την σκόνη, θα υπάρχει και συνέχεια, όταν θα μου έρθει ο μάστορας να μου φτιάξει το μπαλκόνι που ήθελα εδώ και χρόνια στο υπνοδωμάτιό μου. Τέλος πάντων αυτό είναι άλλη ιστορία... Θα μου πεις, "εσύ δεν κλαίγεσαι πως είστε άνεργοι και την βγάζετε δύσκολα"; Κι εδώ απαντάω εγώ: "γονεϊκή επιδότηση ΕΣΠΑ"!!!

Λοιπόν ως γνωστόν ο παθολόγος στο νοσοκομείο μου έγραψε και την εξέταση τρίπλεξ κάτω άκρων και όπως είχα ενημερώσει θα πήγαινα την περασμένη Πέμπτη στον ακτινολόγο της μάνας μου μαζί με την ίδια αφού είχε ραντεβού, με την ελπίδα πως θα την έκανα. Αμ, δε τελικά! Η γραμματέας του ακτινολογικού μου είπε πως μετά από 2 μήνες θα είχε διαθέσιμα ραντεβού για να πάρω κι εγώ σειρά. Απογοητεύτηκα. Αφήνω την μάνα μου να βγάλει τις δικές της ακτινογραφίες και πάω σε ένα άλλο ακτινολογικό εργαστήριο που ήταν στον δρόμο μου. Μπαίνω μέσα, δείχνω το παραπεμπτικό. "Αν ερχόσασταν την ίδια ημέρα που σας έδωσε την εξέταση ο γιατρός θα κλείναμε το ραντεβού γι' αυτόν τον μήνα. Τώρα δεν μπορώ  να κάνω κάτι". Γαμώ την ατυχία μου. Γυρίζω σπίτι και λέω ας δοκιμάσω στον Ευαγγελισμό να δω τι θα καταφέρω. Τηλεφωνώ και με συνδέουν με το ιατρείο υπερήχων. Ρωτάω για την εξέταση, με ρωτάει η γραμματέας πότε την πήρα και κάποιες επιπλέον λεπτομέρειες για να γνωρίζει τι ακριβώς εξέταση είναι αυτή που θέλω να κάνω: "Το πιο σύντομο διαθέσιμο ραντεβού που έχω είναι για τις 12 Ιουνίου στις 4:16 το απόγευμα. Δεν χρειάζεται να βγάλετε εισιτήριο, θα έχετε το παραπεμπτικό και το βιβλιάριό σας". Την ρώτησα αν γινόταν να το πήγαινα στις 20 που έχω κι άλλες εξετάσεις στην Αθήνα και μου είπε πως δεν γινόταν για τις 20 αλλά για τις 19. Δε πα στο διάολο, λέω και τελικά κλείνω το ραντεβού για μεθαύριο το απόγευμα. Δεν θα καθίσω να περιμένω μετά από 2 μήνες να ξαναπληρώνω 5 ευρώ για να μου ξαναγράψει την εξέταση ο γιατρός κι αν βάλεις και το ποσό της συμμετοχής για την εξέταση πάμε στα 16 ευρώ. Και τώρα το ίδιο μου έρχεται (αφού το ποσό της συμμετοχής για εξέταση έξω θα το πληρώσω εισιτήριο στο τρένο) αλλά τουλάχιστον θα τελειώσω με τις εξετάσεις μέσα στον Ιούνιο και τον Ιούλιο (καλώς εχόντων των πραγμάτων βεβαίως) να τις πάω στο χειρουργό. Μένει μετά να κάνω γαστροσκόπηση κι αυτό μόνο για την επιτροπή στο ΙΚΑ. Αυτό είναι μια λεπτομέρεια που θα την τακτοποιήσω εν καιρώ κι αφού μάθω αν τυχόν υπάρχουν αλλαγές με τις επεμβάσεις παχυσαρκίας.
Κάτι ακούστηκε πως το ΙΚΑ μείωσε κι άλλο το ποσό που καλύπτει για αυτές τις επεμβάσεις. Εγκύκλιο νεώτερη δεν βρήκα διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του ΙΚΑ αλλά και τηλέφωνο που κάνω για να μάθω αν ισχύει κάτι τέτοιο κι αν επιβαρύνει την δική μας τσέπη, δεν το σηκώνει κανείς.

Αυτά τα νέα μου.

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Από ...ραντεview σε ραντεview!!!

Καλημερίζω και φυσικά δεν θα μπορούσα να βάλω άλλον πιο κατάλληλο τίτλο για τα ραντεβού μου.
Κατ' αρχήν στη Χαλκίδα επικρατεί μια μαυρίλα μια συννεφιά έπιασε κι ένα ψιλόβροχο, κρυώνω κιόλας και φόρεσα ζακετούλα! Ιούνης δροσερός μας βρήκε!  
Πίνω τον καφέ μου στο μπαλκόνι μετά του συζύγου κι αφού κουτσομπολέψαμε γενικώς κι αορίστως ο καθένας τράβηξε για τις δικές του αγγαρείες. Βασικά είχα σκοπό να καθαρίσω τον σταύλο που το λέω σπίτι, αλλά βαρέθηκα. Μια μέρα μες την σκόνη δεν χάθηκε ο κόσμος, ας ξεκουράσω λίγο το γόνατο κι αύριο μέρα είναι. 
Πήρα το βιβλιάριο, βάζω και τα πρεσβυωπικά γυαλιά μου και στρώνομαι στο τηλέφωνο να κλείσω ραντεβού. Πρώτη προσπάθεια στο ΙΚΑ. Ο γυναικολόγος μέχρι τέλος Ιουλίου είναι ρεζερβέ. Οπότε βρίσκω μια ευκαιρία και ρωτάω την τηλεφωνήτρια αν οι γιατροί του ΙΚΑ γράφουν εξετάσεις: "Βεβαίως και γράφουν" μου απαντάει η κοπέλα. Της εξήγησα πως πήγα σε παθολόγο και μου αρνήθηκε να μου γράψει κάποιες εξετάσεις που ήθελα. "Κακώς δεν σας τις έγραψε" έλαβα την απάντηση. Τι συμπέρασμα βγαίνει; Πως μάλλον ξαναρχίσαμε τα ίδια και κάποιοι γιατροί στο ΙΚΑ "ψαρεύουν" πελατεία-κορόϊδα για τα ιδιωτικά τους ιατρεία. Δηλαδή απ' τον ΕΟΠΥΥ στο ΠΕΔΥ... "άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς"! Τέλος πάντων... Ήθελα να κλείσω και για ορθοπεδικό  και δεν υπήρχε ιατρείο και πήγε να μου δώσει συμβεβλημένους. Αρνήθηκα γιατί αμέσως σκέφτηκα πως ή θα περάσω απ' το κέντρο Υγείας στο Μαντούδι (ανεβαίνοντας για το χωριό) να βγάλω ακτινογραφία στο πόδι και να μου γράψουν θεραπεία πράγμα που θα γίνει στο τσακ-μπαμ ή θα πάω στο νοσοκομείο αν δεν πάμε στο χωριό να πλύνουμε τα κιλίμια μας,
Τηλεφωνώ στο 1535 στην συνέχεια: Παρασκευή θα πάω στο νοσοκομείο πρωί-πρωί για να δώσω ούρα για καλλιέργεια. 20 Ιουνίου κατεβαίνω Αθήνα στο Αλεξάνδρα να κάνω ενδοκολπικό υπέρηχο -για να τελειώνω και με την γυναικολογική εξέταση- και το βράδυ πάω για ύπνο στο Ευγενίδειο (άλλαξα την ημερομηνία, ευτυχώς που δέχτηκαν).

Νιώθω πως όλες αυτές τις μέρες που τρέχω στο νοσοκομείο και στην Αθήνα για εξετάσεις, πως έχω γίνει κόσκινο. Το θέμα είναι να προλάβω να φτάσω στην πηγή. Και τελικά ενώ κάποιοι πριν εγχειριστούν τελείωσαν με τις εξετάσεις τους σε μια εβδομάδα κάποιοι άλλοι τελειώνουν σε 2 μήνες κι εκεί που έλεγαν πως δεν πλήρωσαν ούτε λεπτό του ευρώ εγώ έχω τρελαθεί να πληρώνω τάληρα. Όταν με το καλό τελειώσουν όλα και πάρω την πολυπόθητη έγκριση για το χειρουργείο θα τα βάλω όλα κάτω και θα βγάλω πόσο μου κόστισε το μαλλί συνολικά. Γιατί τελικά το δωρεάν παίζει πολύ δύσκολα, λες και είναι τζακ-ποτ ένα πράγμα. 

Με τις υγείες μας!

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Μην το κάνεις!

Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι.
Άλλη μια Δευτέρα που με βρήκε στο τρέξιμο. Σήμερα είχα δύο ραντεβού, στο ιατρείο υπερήχων και στο γυναικολογικό. Χαμός στα εξωτερικά για τα εισιτήρια. Πήγα πρωί και μετά από μια ώρα ήρθε και η σειρά μου να πάρω τα εισιτήρια μου. Ήταν ακριβώς την ώρα που εγώ θα έπρεπε να είμαι στους υπέρηχους! Τέλος πάντων προσπερνάω την αναμονή και βγάζω τα εισιτήρια. Ανεβαίνω στο ισόγειο και πάω στο ιατρείο υπερήχων. Με ρωτάει ο ένας γιατρός ποιός με έστειλε για τους υπέρηχους. Του λέω πως χρειάζονται για χειρουργείο παχυσαρκίας που θα γίνει στην Αθήνα. Το ακούει η νοσοκόμα του ιατρείου. Ο γιατρός ήταν απασχολημένος κι εκείνη βρήκε την ευκαιρία την στιγμή που ξάπλωνα στο κρεββάτι για να μου βάλει λίγο χαρτοβάμβακο στην κοιλιά και μου λέει: "μην το κάνεις". Της εξηγώ πως η απόφαση δεν έχει ληφθεί έτσι ελαφρά τη καρδία πως είναι μια τελευταία λύση, αφού ταλαιπωρούμαι όλα μου τα χρόνια με προσωπικές προσπάθειες να χάσω βάρος, με βοήθεια διαιτολόγων κλπ.. Εκείνη επέμενε στο "μην το κάνεις". Κι άρχισε να μου λέει για μια φίλη της που έχασε κιλά γιατί έκανε αλλαγές στην διατροφή της, τον τρόπο που μαγείρευε και μπλα μπλα μπλα... Κι εκεί βρήκα  την ευκαιρία να της πω: "έχω δοκιμάσει όλες τις λύσεις, αλλά όταν τελικά ξαναγυρίζεις εκεί που ήσουν καταλήγεις στην τελευταία λύση, η φίλη σου μπορεί να αδυνάτισε αλλά είναι απ’ τις εξαιρέσεις και γενικά δεν μπορείς να γνωρίζεις την ψυχολογία του κάθε παχύσαρκου, όπως και το τι προσπάθειες έχει κάνει". Εκείνη την στιγμή μπήκε μέσα μια άλλη γιατρός για να μου κάνει τους υπέρηχους. Με ρώτησε αν με έστελνε κάποιος παθολόγος. Της είπα πως ήταν για χειρουργείο παχυσαρκίας και η απάντησή της ήταν θετική: "πολύ σωστή απόφαση, να το κάνετε". Η νοσοκόμα λούφαξε και δεν μίλησε. Είναι αυτό που λέω: όποιος είναι έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια λέει!
Πήρα την απεικόνιση με την γνωμάτευση και κατέβηκα στο γυναικολογικό. Γινόταν κι εκεί χαμός. Πολλές τσιγγάνες περίμεναν με την κοιλιά τούρλα! Αυτές ρε παιδί μου "πιάνουν" τα παιδιά... με τον αέρα και εμείς οι μπαλαμοί -οι περισσότεροι- ή θα είμαστε άκληροι ή θα ταλαιπωρούμαστε με εξωσωματικές. Να στα εισιτήρια, όσο περίμενα να έρθει η σειρά μου κάθισε δίπλα μου μια τσιγγάνα με το μωρό της. Με αυτό είχε 4 στο σύνολο. Ζωή να έχουν. 
Έρχεται η νοσοκόμα του ιατρείου παίρνει τα εισιτήρια μας και περιμέναμε να έρθει και κάνας γιατρός. Μετά από 10 λεπτά βγαίνει και μας λέει πως επειδή έτυχε τοκετός, γυναικολόγος θα κατέβαινε μετά από μια ώρα περίπου. Μας έδωσε πίσω τα εισιτήρια και μας πρότεινε να πάμε να κάνουμε τυχόν άλλες δουλειές που είχαμε.
Παίρνω τα πόδια μου λοιπόν και πάω ΟΑΕΔ. Ουράααα! Εκεί που ήταν 2 γραφεία στην ανανέωση των καρτών ανεργίας, τώρα έφτιαξαν γκισέ. Εξυπηρετούσαν νέους ανέργους που ήταν για ταμείο ανεργίας. Ευτυχώς ήρθε μια υπάλληλος κι όσοι ήμασταν για ανανέωση κάρτας μας έδειξε σε ποιά γραφεία θα πάμε να την κάνουμε με τρόπο ώστε να μην χάσουμε την σειρά μας, για να μην έρθουν οι μπροστινοί τελευταίοι δηλαδή!
Ανανεώθηκε η κάρτα μου και ταυτόχρονα μας έδιναν εκτυπωμένο κλειδάριθμο ώστε να μπαίνουμε στην ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ για οποιαδήποτε χρήση θέλουμε: κατάθεση βιογραφικού για τυχόν εργασία, εκτύπωση βεβαιώσεων ανεργίας και στο σύντομο μέλλον.. ανανέωση της κάρτας μας χωρίς να πάμε στα γραφεία τους. Ε, εκεί βρήκα και φώναξα: "ο ΟΑΕΔ καλά το φρόντισε έτσι,όμως στην περίπτωση που δεν υπάρχει ίντερνετ τι γίνεται, μιας και λόγω της ανεργίας περικόπτονται πάρα πολλά στα σπίτια μας;". Μας είπαν πως περιμένουν σχετική εγκύκλιο για το θέμα. Άντε να τους δω.
Τελειώνω με τον ΟΑΕΔ και το κόβω ποδαράτο να πάω σε ένα ακτινολογικό εργαστήριο δίπλα στο νοσοκομείο να ρωτήσω για το τρίπλεξ. Δεν δέχονται λέει από ταμεία. Και περίμεναν μέσα γέροι και γριές να εξυπηρετηθούν. Κάποιοι έχουν να πληρώσουν! Πήρα την απογοήτευσή μου και πήγα πάλι στο νοσοκομείο στο τακτικό γυναικολογικό. Δεν είχε εμφανιστεί γιατρός αλλά μέχρι να τακτοποιήσω το μπάχαλο της τσάντας μου από εξετάσεις, βιβλιάρια κλπ τσουπ! η Κατερίνα (η ειδικευόμενη γυναικολόγος που έχω αναφέρει σε άλλη ανάρτηση). Την ακολουθώ και της δίνω το εισιτήριο μου.
Έρχεται η σειρά μου. Πλέον υπάρχει εξοικείωση. Λέω στη νοσοκόμα πως απ’ τις πολλές φορές που έχω έρθει στο τέλος θα βγαίνουμε και για καφέ παρέα με την Κατερίνα! Μου εξήγησε πως τελικά δεν μπορεί να μου δώσει απεικόνιση από ενδοκολπικό υπέρηχο γιατί δεν παρέχει την δυνατότητα αυτή το νοσοκομείο και θα πρέπει να κάνω την εξέταση ή κάπου έξω ή να πάω στο Έλενα ή στο Αλεξάνδρα. Την ρώτησα αν μπορεί τουλάχιστον να μου δώσει κάποιο παραπεμπτικό για να μην ταλαιπωρηθώ. Γιατί με το ΙΚΑ γυναικολόγος πριν 2 χρόνια μου είχε δώσει και δεν ταλαιπωρήθηκα με το να με δει γιατρός κλπ, απλά έκανα τον υπέρηχο πήρα την απεικόνιση στο Αλεξάνδρα και τέλος. Το μόνο που μου έδωσε ήταν για εξωτερικό υπέρηχο κοιλίας για έλεγχο μήτρας, σαλπίγγων κλπ κλπ.. Α! Και να κάνω και μια καλλιέργεια ούρων. Αυτό δεν το ξέχασε η Κατερίνα μιας και μου το είχε σημειώσει στον προηγούμενο ραντεβού που είχαμε. Ίσως το κάνω την Παρασκευή. Πρέπει να κλείσω και με ορθοπεδικό, γιατί το γόνατό μου μέρα με την μέρα ζορίζει περισσότερο!
Απ’ τις 8:30 το πρωί, επέστρεψα στο σπίτι στις 12:30.
Θα καθίσω αύριο και μεθαύριο σπίτι. Επιτέλους. Την Πέμπτη θα πάω με την μάνα μου στον δικό της ακτινολόγο για να κάνω το τρίπλεξ. Το έψαξα και δέχεται παραπεμπτικά ΕΟΠΥΥ. Μένει τώρα να κλείσω ραντεβού στο Αλεξάνδρα. Θα κοιτάξω μήπως κι αλλάξω το ραντεβού για τον ύπνο στο Ευγενίδειο ώστε να συμπέσει την ίδια μέρα με την γυναικολογική εξέταση για να μην τρώω 10εύρα στα πήγαιν’ έλα Χαλκίδα-Αθήνα.

Αυτά για σήμερα!