Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Μην το κάνεις!

Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι.
Άλλη μια Δευτέρα που με βρήκε στο τρέξιμο. Σήμερα είχα δύο ραντεβού, στο ιατρείο υπερήχων και στο γυναικολογικό. Χαμός στα εξωτερικά για τα εισιτήρια. Πήγα πρωί και μετά από μια ώρα ήρθε και η σειρά μου να πάρω τα εισιτήρια μου. Ήταν ακριβώς την ώρα που εγώ θα έπρεπε να είμαι στους υπέρηχους! Τέλος πάντων προσπερνάω την αναμονή και βγάζω τα εισιτήρια. Ανεβαίνω στο ισόγειο και πάω στο ιατρείο υπερήχων. Με ρωτάει ο ένας γιατρός ποιός με έστειλε για τους υπέρηχους. Του λέω πως χρειάζονται για χειρουργείο παχυσαρκίας που θα γίνει στην Αθήνα. Το ακούει η νοσοκόμα του ιατρείου. Ο γιατρός ήταν απασχολημένος κι εκείνη βρήκε την ευκαιρία την στιγμή που ξάπλωνα στο κρεββάτι για να μου βάλει λίγο χαρτοβάμβακο στην κοιλιά και μου λέει: "μην το κάνεις". Της εξηγώ πως η απόφαση δεν έχει ληφθεί έτσι ελαφρά τη καρδία πως είναι μια τελευταία λύση, αφού ταλαιπωρούμαι όλα μου τα χρόνια με προσωπικές προσπάθειες να χάσω βάρος, με βοήθεια διαιτολόγων κλπ.. Εκείνη επέμενε στο "μην το κάνεις". Κι άρχισε να μου λέει για μια φίλη της που έχασε κιλά γιατί έκανε αλλαγές στην διατροφή της, τον τρόπο που μαγείρευε και μπλα μπλα μπλα... Κι εκεί βρήκα  την ευκαιρία να της πω: "έχω δοκιμάσει όλες τις λύσεις, αλλά όταν τελικά ξαναγυρίζεις εκεί που ήσουν καταλήγεις στην τελευταία λύση, η φίλη σου μπορεί να αδυνάτισε αλλά είναι απ’ τις εξαιρέσεις και γενικά δεν μπορείς να γνωρίζεις την ψυχολογία του κάθε παχύσαρκου, όπως και το τι προσπάθειες έχει κάνει". Εκείνη την στιγμή μπήκε μέσα μια άλλη γιατρός για να μου κάνει τους υπέρηχους. Με ρώτησε αν με έστελνε κάποιος παθολόγος. Της είπα πως ήταν για χειρουργείο παχυσαρκίας και η απάντησή της ήταν θετική: "πολύ σωστή απόφαση, να το κάνετε". Η νοσοκόμα λούφαξε και δεν μίλησε. Είναι αυτό που λέω: όποιος είναι έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια λέει!
Πήρα την απεικόνιση με την γνωμάτευση και κατέβηκα στο γυναικολογικό. Γινόταν κι εκεί χαμός. Πολλές τσιγγάνες περίμεναν με την κοιλιά τούρλα! Αυτές ρε παιδί μου "πιάνουν" τα παιδιά... με τον αέρα και εμείς οι μπαλαμοί -οι περισσότεροι- ή θα είμαστε άκληροι ή θα ταλαιπωρούμαστε με εξωσωματικές. Να στα εισιτήρια, όσο περίμενα να έρθει η σειρά μου κάθισε δίπλα μου μια τσιγγάνα με το μωρό της. Με αυτό είχε 4 στο σύνολο. Ζωή να έχουν. 
Έρχεται η νοσοκόμα του ιατρείου παίρνει τα εισιτήρια μας και περιμέναμε να έρθει και κάνας γιατρός. Μετά από 10 λεπτά βγαίνει και μας λέει πως επειδή έτυχε τοκετός, γυναικολόγος θα κατέβαινε μετά από μια ώρα περίπου. Μας έδωσε πίσω τα εισιτήρια και μας πρότεινε να πάμε να κάνουμε τυχόν άλλες δουλειές που είχαμε.
Παίρνω τα πόδια μου λοιπόν και πάω ΟΑΕΔ. Ουράααα! Εκεί που ήταν 2 γραφεία στην ανανέωση των καρτών ανεργίας, τώρα έφτιαξαν γκισέ. Εξυπηρετούσαν νέους ανέργους που ήταν για ταμείο ανεργίας. Ευτυχώς ήρθε μια υπάλληλος κι όσοι ήμασταν για ανανέωση κάρτας μας έδειξε σε ποιά γραφεία θα πάμε να την κάνουμε με τρόπο ώστε να μην χάσουμε την σειρά μας, για να μην έρθουν οι μπροστινοί τελευταίοι δηλαδή!
Ανανεώθηκε η κάρτα μου και ταυτόχρονα μας έδιναν εκτυπωμένο κλειδάριθμο ώστε να μπαίνουμε στην ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ για οποιαδήποτε χρήση θέλουμε: κατάθεση βιογραφικού για τυχόν εργασία, εκτύπωση βεβαιώσεων ανεργίας και στο σύντομο μέλλον.. ανανέωση της κάρτας μας χωρίς να πάμε στα γραφεία τους. Ε, εκεί βρήκα και φώναξα: "ο ΟΑΕΔ καλά το φρόντισε έτσι,όμως στην περίπτωση που δεν υπάρχει ίντερνετ τι γίνεται, μιας και λόγω της ανεργίας περικόπτονται πάρα πολλά στα σπίτια μας;". Μας είπαν πως περιμένουν σχετική εγκύκλιο για το θέμα. Άντε να τους δω.
Τελειώνω με τον ΟΑΕΔ και το κόβω ποδαράτο να πάω σε ένα ακτινολογικό εργαστήριο δίπλα στο νοσοκομείο να ρωτήσω για το τρίπλεξ. Δεν δέχονται λέει από ταμεία. Και περίμεναν μέσα γέροι και γριές να εξυπηρετηθούν. Κάποιοι έχουν να πληρώσουν! Πήρα την απογοήτευσή μου και πήγα πάλι στο νοσοκομείο στο τακτικό γυναικολογικό. Δεν είχε εμφανιστεί γιατρός αλλά μέχρι να τακτοποιήσω το μπάχαλο της τσάντας μου από εξετάσεις, βιβλιάρια κλπ τσουπ! η Κατερίνα (η ειδικευόμενη γυναικολόγος που έχω αναφέρει σε άλλη ανάρτηση). Την ακολουθώ και της δίνω το εισιτήριο μου.
Έρχεται η σειρά μου. Πλέον υπάρχει εξοικείωση. Λέω στη νοσοκόμα πως απ’ τις πολλές φορές που έχω έρθει στο τέλος θα βγαίνουμε και για καφέ παρέα με την Κατερίνα! Μου εξήγησε πως τελικά δεν μπορεί να μου δώσει απεικόνιση από ενδοκολπικό υπέρηχο γιατί δεν παρέχει την δυνατότητα αυτή το νοσοκομείο και θα πρέπει να κάνω την εξέταση ή κάπου έξω ή να πάω στο Έλενα ή στο Αλεξάνδρα. Την ρώτησα αν μπορεί τουλάχιστον να μου δώσει κάποιο παραπεμπτικό για να μην ταλαιπωρηθώ. Γιατί με το ΙΚΑ γυναικολόγος πριν 2 χρόνια μου είχε δώσει και δεν ταλαιπωρήθηκα με το να με δει γιατρός κλπ, απλά έκανα τον υπέρηχο πήρα την απεικόνιση στο Αλεξάνδρα και τέλος. Το μόνο που μου έδωσε ήταν για εξωτερικό υπέρηχο κοιλίας για έλεγχο μήτρας, σαλπίγγων κλπ κλπ.. Α! Και να κάνω και μια καλλιέργεια ούρων. Αυτό δεν το ξέχασε η Κατερίνα μιας και μου το είχε σημειώσει στον προηγούμενο ραντεβού που είχαμε. Ίσως το κάνω την Παρασκευή. Πρέπει να κλείσω και με ορθοπεδικό, γιατί το γόνατό μου μέρα με την μέρα ζορίζει περισσότερο!
Απ’ τις 8:30 το πρωί, επέστρεψα στο σπίτι στις 12:30.
Θα καθίσω αύριο και μεθαύριο σπίτι. Επιτέλους. Την Πέμπτη θα πάω με την μάνα μου στον δικό της ακτινολόγο για να κάνω το τρίπλεξ. Το έψαξα και δέχεται παραπεμπτικά ΕΟΠΥΥ. Μένει τώρα να κλείσω ραντεβού στο Αλεξάνδρα. Θα κοιτάξω μήπως κι αλλάξω το ραντεβού για τον ύπνο στο Ευγενίδειο ώστε να συμπέσει την ίδια μέρα με την γυναικολογική εξέταση για να μην τρώω 10εύρα στα πήγαιν’ έλα Χαλκίδα-Αθήνα.

Αυτά για σήμερα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΟΥΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΓΚΡΙΣΗ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΥΠΟΜΟΝΗ!

Show Emoticons