Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Όπου δεν έχει ζάχαρη, έχει...

...πετιμέζι!
Τελικά τα προϊόντα που είναι αυτούσια χωρίς την παρουσία ζάχαρης ή οποιουδήποτε γλυκαντικού μέσου, είναι απειροελάχιστα στην ελληνική αγορά!
Βρίσκω πολύ βαρετό να θέλω να βρω ένα προϊόν χωρίς να έχει ζάχαρη σε οποιαδήποτε μορφή της και να στέκομαι στο ίδιο σημείο για ώρα διαβάζοντας ετικέτες μπροστά στο σχετικό ράφι του σούπερ μάρκετ ή του παντοπωλείου. Πολλές φορές βλέπεις τους υπαλλήλους να έρχονται και να ξανάρχονται για να κοιτάνε μήπως τυχόν και τους κλέψεις! 
Θα με ρωτήσεις "προς τι αυτή η εμμονή για την απουσία ζάχαρης". 
Εδώ λοιπόν έχω να εξομολογηθώ μια μεγάλη αλήθεια: το χειρουργείο μου με βοήθησε μέχρις ενός σημείου, ο αγώνας μου έχει αρχίσει αυτό το διάστημα να είναι αδυσώπητος, γιατί για να διατηρήσω τα κιλά που είμαι (κυρίως για να χάσω τα 5 κιλά που έβαλα) είναι πολύ σκληρός! Η ζάχαρη λοιπόν μου έχει προκαλέσει τέτοιο εθισμό, που γίνεται πολλές φορές ανεξέλεγκτος. Τρώω γλυκά -ευτυχώς όχι όλα- προκειμένου να καλύψω την ανάγκη μου (την ιδέα του μυαλού μου βασικά) για ζάχαρη. Φυσικά μετράω το σάκχαρο μου τακτικά και ποτέ δεν ξεπερνάω το 110. Συνήθως παίζω ανάμεσα σε 80 με 90! Ναι, είναι μια ελαφρά υπογλυκαιμία όταν αγγίζω το 80, αλλά το να την ανατάξω με γλυκά, είναι η χειρότερη επιλογή! 
Εδώ και κάποιες μέρες λοιπόν έχω αποφασίσει να απομακρύνω την ζάχαρη εντελώς απ' την ζωή μου. Όσο μπορώ προσπαθώ να κάνω επιλογές με την μορφή της ασπαρτάμης (για στέβια ούτε συζήτηση, μου προκαλεί απίστευτο τυμπανισμό και καούρα). Βέβαια στο μυαλό πάντα τριγυρνά η σκέψη να πεταχτώ στο απέναντι ζαχαροπλαστείο να αγοράσω καμιά τάρτα ή καμιά παστούλα... αλλά παραμένει εκεί! Σκέφτομαι πως αυτή η επιλογή δεν θα μου αρκέσει ...
Όσο η ζάχαρη είναι μακριά από εμένα, είμαι καλά! Νιώθω πως η κατάσταση του οργανισμού μου βρίσκεται σε ισορροπία πολύ καλή, ενώ με την ζάχαρη είμαι σε θέση να ...φάω και σίδερα!
Αυτού του είδους διατροφικής συμπεριφοράς δεν υπήρχε πριν το χειρουργείο. Ο οργανισμός μου λοιπόν αποφάσισε να αντιδράσει μετά από 2,5 χρόνια και είναι σαν να μου δίνει κλωτσιές και μου λέει "θέλω πίσω τους τόνους λίπους που μου αφαίρεσες"!
Δεν θα περάσει αυτό... λοιπόν! Εγώ κι ο εγκέφαλός μου ήμαστε σε πόλεμο! Σκληρός πολύ, αλλά θα βγω νικήτρια. Δεν θα χαραμίσω αυτά τα 2,5 χρόνια έτσι, αυτά τα 2,5 ΥΓΙΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Τελειώνοντας να σημειώσω το εξής: ό,τι περνάω εγώ, δεν σημαίνει πως το περνάει οποιοσδήποτε άλλος που έχει κάνει χειρουργείο παχυσαρκίας. Υπάρχουν άνθρωποι που με το χειρουργείο κόπηκε μαχαίρι η πείνα και υπάρχουν άνθρωποι (σαν εμένα) που επανήλθε δριμύτερη!

Προσοχή στη ζάχαρη λοιπόν... όσο λιγότερη τόσο το καλύτερο!

Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017

Μαρμελάδα χωρίς προσθήκη ζάχαρης

Πήγα χθες σε ένα κοντινό ντόπιο σούπερ μάρκετ για να αγοράσω μαρμελάδα λάιτ. Είχα αγοράσει ένα βαζάκι μιας ελληνικής εταιρίας τροφίμων που είναι ελάχιστα γνωστή και περίμενα πως θα έβρισκα την ίδια. Δεν είχε όμως κι έτσι αναζήτησα στο ράφι με τις μαρμελάδες, τις άλλες τις γνωστές με την φρουκτόζη. Ούτε κι από αυτές είχε κι έτσι το μάτι μου έπεσε σε μια σειρά με βάζα, γαλλικής φίρμας που είχε διάφορες γεύσεις φρούτων μαρμελάδες, χωρίς προσθήκη ζάχαρης. Διάβασα την ετικέτα με τα διατροφικά στοιχεία κι όντως δεν περιείχε ζάχαρη, αλλά ως γλυκαντικό χρησιμοποιούσε χυμό σταφυλιού. Φυσικά σε θερμίδες ήταν πολύ παραπάνω σε σύγκριση με αυτές που περιέχουν φρουκτόζη. 
214 θερμίδες στα 100 γρ. η μαρμελάδα χωρίς προσθήκη ζάχαρης, 160 θερμίδες στα 100 γρ. η μαρμελάδα με φρουκτόζη (κοινώς λάιτ).
Τέλος πάντων, ήταν βέβαια κάπως ακριβή, την αγόρασα όμως. 
Στο σπίτι ανοίγω το βάζο και βάζω 1 κουταλιά πάνω σε μια φέτα ψωμί την επόμενη μέρα. Τόσο υπερβολικά γλυκιά μαρμελάδα δεν έχω ξαναδοκιμάσει, ούτε οι κοινές μαρμελάδες τόση γλύκα δεν έχουν. Η γεύση πολύ καλή μεν, αλλά τόση γλύκα... δεν παλεύεται. 
Θα μου πεις: "βάλε λιγότερη μαρμελάδα στο ψωμί σου". Αν επιλέξω να βάλω στην άκρη του κουταλιού μαρμελάδα θα είναι σαν να τρώω απλά σκέτο το ψωμί με κάτι απροσδιόριστο να το γλυκίζει! 
Γλυκά με το μούστο είναι η μουσταλευριά και τα μουστοκούλουρα... όχι όμως μαρμελάδες! Θα καταλήξει τελικά πάνω σε γιαούρτι, γιατί μόνο εκεί ταιριάζει!