Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Όπου δεν έχει ζάχαρη, έχει...

...πετιμέζι!
Τελικά τα προϊόντα που είναι αυτούσια χωρίς την παρουσία ζάχαρης ή οποιουδήποτε γλυκαντικού μέσου, είναι απειροελάχιστα στην ελληνική αγορά!
Βρίσκω πολύ βαρετό να θέλω να βρω ένα προϊόν χωρίς να έχει ζάχαρη σε οποιαδήποτε μορφή της και να στέκομαι στο ίδιο σημείο για ώρα διαβάζοντας ετικέτες μπροστά στο σχετικό ράφι του σούπερ μάρκετ ή του παντοπωλείου. Πολλές φορές βλέπεις τους υπαλλήλους να έρχονται και να ξανάρχονται για να κοιτάνε μήπως τυχόν και τους κλέψεις! 
Θα με ρωτήσεις "προς τι αυτή η εμμονή για την απουσία ζάχαρης". 
Εδώ λοιπόν έχω να εξομολογηθώ μια μεγάλη αλήθεια: το χειρουργείο μου με βοήθησε μέχρις ενός σημείου, ο αγώνας μου έχει αρχίσει αυτό το διάστημα να είναι αδυσώπητος, γιατί για να διατηρήσω τα κιλά που είμαι (κυρίως για να χάσω τα 5 κιλά που έβαλα) είναι πολύ σκληρός! Η ζάχαρη λοιπόν μου έχει προκαλέσει τέτοιο εθισμό, που γίνεται πολλές φορές ανεξέλεγκτος. Τρώω γλυκά -ευτυχώς όχι όλα- προκειμένου να καλύψω την ανάγκη μου (την ιδέα του μυαλού μου βασικά) για ζάχαρη. Φυσικά μετράω το σάκχαρο μου τακτικά και ποτέ δεν ξεπερνάω το 110. Συνήθως παίζω ανάμεσα σε 80 με 90! Ναι, είναι μια ελαφρά υπογλυκαιμία όταν αγγίζω το 80, αλλά το να την ανατάξω με γλυκά, είναι η χειρότερη επιλογή! 
Εδώ και κάποιες μέρες λοιπόν έχω αποφασίσει να απομακρύνω την ζάχαρη εντελώς απ' την ζωή μου. Όσο μπορώ προσπαθώ να κάνω επιλογές με την μορφή της ασπαρτάμης (για στέβια ούτε συζήτηση, μου προκαλεί απίστευτο τυμπανισμό και καούρα). Βέβαια στο μυαλό πάντα τριγυρνά η σκέψη να πεταχτώ στο απέναντι ζαχαροπλαστείο να αγοράσω καμιά τάρτα ή καμιά παστούλα... αλλά παραμένει εκεί! Σκέφτομαι πως αυτή η επιλογή δεν θα μου αρκέσει ...
Όσο η ζάχαρη είναι μακριά από εμένα, είμαι καλά! Νιώθω πως η κατάσταση του οργανισμού μου βρίσκεται σε ισορροπία πολύ καλή, ενώ με την ζάχαρη είμαι σε θέση να ...φάω και σίδερα!
Αυτού του είδους διατροφικής συμπεριφοράς δεν υπήρχε πριν το χειρουργείο. Ο οργανισμός μου λοιπόν αποφάσισε να αντιδράσει μετά από 2,5 χρόνια και είναι σαν να μου δίνει κλωτσιές και μου λέει "θέλω πίσω τους τόνους λίπους που μου αφαίρεσες"!
Δεν θα περάσει αυτό... λοιπόν! Εγώ κι ο εγκέφαλός μου ήμαστε σε πόλεμο! Σκληρός πολύ, αλλά θα βγω νικήτρια. Δεν θα χαραμίσω αυτά τα 2,5 χρόνια έτσι, αυτά τα 2,5 ΥΓΙΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Τελειώνοντας να σημειώσω το εξής: ό,τι περνάω εγώ, δεν σημαίνει πως το περνάει οποιοσδήποτε άλλος που έχει κάνει χειρουργείο παχυσαρκίας. Υπάρχουν άνθρωποι που με το χειρουργείο κόπηκε μαχαίρι η πείνα και υπάρχουν άνθρωποι (σαν εμένα) που επανήλθε δριμύτερη!

Προσοχή στη ζάχαρη λοιπόν... όσο λιγότερη τόσο το καλύτερο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΟΥΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΓΚΡΙΣΗ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΥΠΟΜΟΝΗ!

Show Emoticons