TSH 13,9

Η κλωτσιά στον κώλο που έφαγα  σήμερα ήταν άλλο πράγμα! Να είμαι συνεπής με το χάπι μου, να  το'χω στο κομοδίνο μου και κάθε πρωί με το που ξυπνάω να το παίρνω και το αποτέλεσμα τελικά της εξέτασης, αφού πέρασε 1,5 μήνας που παίρνω το χάπι, όχι να με αποζημιώνει αλλά να μου δίνει μια γερή κλωτσιά κάτω απ'την ζώνη. Ειλικρινά τρελάθηκα!

Χθες βράδυ ήμουν μες την αισιοδοξία πως η περιπέτεια θα λάβαινε τέλος με την ελπίδα πως αν το αποτέλεσμα της εξέτασης αίματος ήταν καλό θα πήγαινα στο ΙΚΑ να δώσω τα χαρτιά μου. Αμ δε!

Είναι σαν κάτι να με εμποδίζει να προχωρήσω. Απ'το αρχικό 8,5 στο ενδιάμεσο 6,5 αντί να δω έστω 5 είδα την τιμή διπλάσια. Λέω δεν μπορεί κάποιο λάθος έχει γίνει στο μικροβιολογικό του νοσοκομείου. Ρωτάω και μου λένε όχι. Τι θα έλεγαν άλλωστε;

Σκέφτηκα μήπως τυχόν μπέρδεψαν τα σωληνάρια αίματος και εξέτασαν το αίμα άλλου. Δεν μπορώ να πιστέψω αλλά και δεν μπορώ να χωνέψω μια τέτοια τιμή σε ορμόνη!

Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ.

Τηλεφώνησα στον ενδοκρινολόγο και τον ενημέρωσα. Μου είπε να παίρνω πλέον 3πλάσια δόση του χαπιού μήπως και τελικά η ορμόνη πέσει στην φυσιολογική της τιμή. 

Απ'την άλλη σκέφτομαι και ποιός θα μου γράψει το σύνολο των εξετάσεων που πρέπει να ξανακάνω, αφού ο παθολόγος την προηγούμενη φορά μου είπε πως δεν μπορεί να γράψει την τριάδα των ορμονών. Ενδοκρινολόγο το νοσοκομείο δεν έχει, ούτε στο ΙΚΑ έχει. Γαμώ την τύχη μου μέσα. 

Σήμερα το απόγευμα βρεθήκαμε πάλι με την Βούλα.Έχασε σχεδόν όλα της τα κιλά! Εντυπωσιάστηκα πόσο γρήγορα τα έχασε. Σήμερα για πρώτη φορά η κολλητή μου της έδωσε να φορέσει παντελόνι. Για πρώτη φορά στην ζωή της η Βούλα φόρεσε ένα ρούχο που ποτέ δεν φανταζόταν πως θα φορούσε. Το παντελόνι φανέρωνε πλήρως το αποτέλεσμα. Και κουβεντιάζαμε για την δική μου γκαντεμιά. Καμάρωνα την παλιά μου φίλη που κατάφερε να χάσει τα κιλά της και καμάρωνα -στην σκέψη- την δική μου γκαντεμιά!

Η Βούλα επιμένει να τηλεφωνήσω στον χειρουργό και να τον ρωτήσω αν μπορώ να στείλω τα χαρτιά μου κι ας έχω ανεβασμένη την ορμόνη. Δεν ξέρω ... Νιώθω πελαγωμένη αυτή την στιγμή.  Ίσως να το κάνω το απόγευμα.

Έβαλα την Βούλα να μάθει αν η νύφη της (είναι παθολόγος) μπορεί να μου γράψει τις εξετάσεις αίματος για να πάω να τις κάνω σε εξωτερικό μικροβιολογικό εργαστήριο. Κι αυτό γιατί το πρωί που επέστρεψα απ'το νοσοκομείο κατέβηκα από κάτω στους δικούς μου να τους πω τα νέα κι αυτοί τα δικά τους μιας και είχαν πάει να κάνουν γενικές εξετάσεις. Ένα χαρτί ανάμεσα στις εξετάσεις τους ήταν αυτό που μου ενίσχυσε την διάθεση να κάνω ξανά τις εξετάσεις αίματος αλλά εκτός νοσοκομείου. Το χαρτί αυτό λοιπόν, ήταν παραπεμπτικό για γενικές αίματος, μιας άλλης ασθενούς με το αυτοκόλλητο της επάνω (που δίνουν στο μικροβιολογικό). 

Τους ρώτησα τι δουλειά είχε το παραπεμπτικό της εξέτασης στα δικά τους τα χαρτιά. Οι ίδιοι δεν το είχαν προσέξει και νόμιζαν πως ήταν το αντίγραφο του εισιτηρίου για να πάρουν τις απαντήσεις των εξετάσεών τους!

Εκεί κάναμε διάφορες υποθέσεις και φυσικά η περίπτωση λάθους μας έβαλε σε περισσότερη υποψία. Μου έδωσαν χρήματα, ώστε αν δεν μου γράψουν τις εξετάσεις, να τις κάνω έξω πληρώνοντας όλο το ποσό χωρίς παραπεμπτικό!

Τι άλλο πια θα μου τύχει γαμώ την γκαντεμιά μου;