Να που ξεκόλλησε η ζυγαριά κι αρχίζει να αποδίδει αποτέλεσμα! Παρά 200 γραμμάρια, 2 κιλά η απώλεια!
Σιγά σιγά αρχίζω και μασάω τις τροφές πολύ καλά, αλλά και τα αλεσμένα δεν γίνεται να τα αποφύγω. Την Τετάρτη αλλάζω φάση και μπαίνω στις μαλακές τροφές. Πλέον προστίθεται ο κιμάς (επιτέλους να φάω μπιφτεκάκι), τα μακαρόνια, τα φασόλια, οι φακές και τα κράκερς! Πλέον όταν θα πηγαίνω κάπου δεν θα έχω να αναρωτιέμαι τι να φάω όταν είναι ώρα να φάω κάτι βέβαια!
Το Σαββάτο που πήγαμε πάλι επίσκεψη, ήδη είχαν αγοράσει φρυγανιές για μένα, αλλά τελικά προθυμοποιήθηκαν να μου βάλουν λίγη απ'την ψαρόσουπα τους, γιατί θα ετοίμαζαν ποπ κορν να τσιμπολογούσαν όλοι οι άλλοι! Εκτιμώ το να μου δίνουν κάτι ξεχωριστό, αλλά αισθάνομαι κι άβολα όσο να'ναι! Ώρα να πάω στην επόμενη φάση, πάντα με προσοχή στις μερίδες και στις επιταγές του στομαχιού μου!
Μια χαρά!!! Μπράβο!!! Να μην αισθάνεσαι άβολα καθόλου. Ισα ισα να αισθάνεσαι μια χαρά που οι φίλοι σου σε στηρίζουν και νοιάζονται για σενα και έτσι μπορείς να συνεχίσεις να κοινωνικοποιήσε και να μην μένεις σπίτι μέχρι να περάσει αυτή η "άχαρη" περίοδος απο άποψης ιδιαιτερότητας των τροφών σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύη ευτυχώς που δεν έχουν μεγάλη διάρκεια οι φάσεις των τρόπων διατροφής κι έτσι θα έρθει και η στιγμή που θα μπορώ να τσιμπολογήσω κι εγώ κάτι από τα διάφορα κεράσματα που βγάζουν! Αλλά όταν πας για καφεδάκι και στο τέλος το ένα φέρνει το άλλο, εκεί είναι που λες "ωχ δεν οργανώθηκα", γιατί όσο άβολα αισθάνομαι εγώ άλλο τόσο κι οι φίλοι μου που τυχόν δεν έχουν κάτι που να τρώω κι εγώ. Όσο χυμό ή τσάι και να πιεις, το στομάχι πλέον την θέλει την στερεά τροφή του!
Διαγραφή