Αναζητώντας χειρουργική λύση

Θες πες' με επηρέασε η περίπτωση της παλιάς μου φίλης της Βούλας, θες πες πως και η μάνα μου από κοντά με πάει να το ψάξω και θα με βοηθήσει, θες πες πως είμαι και καλά σε δίαιτα αλλά κάθε άλλο παρά δίαιτα κάνω, τελικά μπήκα στον κόπο να το ψάξω.

Έχω εδώ και 10 μέρες περίπου που αναζητώ πληροφορίες. Μάλιστα θέλω να βρω ένα έτοιμο πακέτο πληροφοριών, αλλά τι τα θες τι τα γυρεύεις όλα όσα βρίσκω αφορούν σε περιπτώσεις προ "μπουμπούκου". Το σύστημα υγείας ενώ ήταν όπως γνωρίζουμε υπό κατεδάφιση, ήρθε ο "μπουμπούκος" και το απολλοτρίωσε εντελώς! Κι έτσι λοιπόν προσπαθούσα πότε μέσω φόρουμ ή μέσω κάποιων μπλογκ να βγάλω άκρη.

Ναι η αλήθεια είναι ότι ζηλεύω τελικά όσους κατέφυγαν στο χειρουργίο, γιατί διαβάζω πόσο πολύ διαφορετική είναι η ζωή τους. Και δεν στέκομαι στο γεγονός ότι βρήκαν έναν χαμένο εαυτό κι ότι η ψυχολογία τους ανέβηκε, αλλά στο γεγονός ότι κάποια θέματα υγείας ή βελτιώθηκαν ή θεραπεύτηκαν. Κι εμένα στην ηλικία πλέον που είμαι με ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι, της υγείας. Να σήμερα νιώθω πόνο στην μέση. Αν ήμουν αρκετά κιλά λιγότερη δεν θα ένιωθα τέτοιο πόνο.

Σκεφτόμουν να τηλεφωνήσω στην ίδια την Βούλα να μου πει τα βήματα που έκανε, τις εξετάσεις που έκανε και πόσο χρόνο ήταν στην αναμονή για το χειρουργίο, αλλά υποτίθεται ότι το' χει μυστικό. Ε, δεν θέλω να προδώσω την άλλη φίλη που μου το εκμυστηρεύτηκε. Μου το εμπιστεύτηκε λοιπόν και το αφήνω όπως είναι. Η Βούλα προφανώς θέλει να μας δείξει τον νέο της εαυτό σαν έκπληξη και δεν ξέρω βέβαια και πως θα το δικαιολογήσει αν τυχόν συναντηθούμε.

Έτσι λοιπόν προτίμησα να ταλαιπωρηθώ και να χαθώ σε δεκάδες σελίδες και βιντεάκια στο διαδίκτυο αναζητώτας πληροφορίες για τις βαριατρικές επεμβάσεις. 

Μιλάμε μου έφυγε το καφάσι -που λένε- από κάτι τιμές εξωφρενικές που είδα. Σχεδόν αυτοκίνητο αγοράζεις με τέτοιο κόστος όταν μάλιστα γίνονται σε ιδιωτικές κλινικές! Που να βρω εγώ η έρμη τόσο χρήμα; Τόση είναι η αποζημίωση που -ίσως- πάρει ο άντρας μου απ' το εργοδότη που τρέχουν στα δικαστήρια και ξέχασε τις οφειλές του στο προσωπικό του κι αυτός τώρα κάνει την ζωούλα του (άσχετο)!

Ταλαιπωρία το ΙΚΑ, αλλά είπα να το παλέψω με το ΙΚΑ. Αυτό έχω και με αυτό θα βαδίσω. Με το ΙΚΑ άλλωστε την επέμβαση την έχω πληρωμένη στην τελική! Σκέφτηκα κι ότι όταν χρειάστηκε κι ο άντρας μου να κάνει λιθοτριψία την έκανε με το ΙΚΑ και δεν πληρώσαμε μία, ζητήθηκαν όμως κάποιες εξετάσεις προηγουμένως και το σχετικό παραπεμπτικό υψηλού κινδύνου και προχωρήσαμε. Φαντάζομαι κάτι παρόμοιο να γίνεται και με το θέμα της παχυσαρκίας.

Οι πληροφορίες που λάβαινα ήταν μπερδεμένες κι όλες παλαιωμένες! Τίποτε νεώτερο. Βρίσκω και κάποιον που έκανε πρόσφατα την επέμβαση στην Θεσσαλονίκη και επικοινώνησα μαζί του και μου είπε πως την έκανε σε ιδιωτική κλινική, όχι μέσω ΙΚΑ. Ήρθα στο 0.

Αυτό που μου πρότειναν σε φόρουμ είναι να βρω κάποιον γιατρό που κάνει βαριατρικές επεμβάσεις σε δημόσιο νοσοκομείο αφού θέλω να κάνω την επέμβαση μέσω ΙΚΑ. Έτσι κι έκανα.

Αρχικά -μόλις σήμερα έγινε- τηλεφώνησα στο Ιπποκράτειο στην Αθήνα. Βρήκα ποιός γιατρός έκανε επεμβάσεις και πόσο ευχαριστημένοι ήταν οι ασθενείς μαζί του και το πόσο καλός άνθρωπος ήταν. Μου είπε πως δεν έκανε πλέον βαριατρικές επεμβάσεις στο Ιπποκράτειο και πως τις κάνει στην κλινική του, άρα χωρίς το ΙΚΑ. Ήταν πολύ ευγενικός ομολογουμένως κι όταν του ζήτησα να μου πει ποιά άλλα δημόσια νοσοκομεία έκαναν επεμβάσεις μου είπε για τον Ευαγγελισμό που "έχει καλά παιδιά" και το Τζάνειο. Μου ευχήθηκε να πάνε όλα καλά. Περίμενα ότι θα ήταν αρκετά τυπικός και θα μου έκλεινε το τηλέφωνο γρήγορα, αλλά τελικά όντως διαπίστωσα πως ήταν ένας απλός εξυπηρετικός άνθρωπος.

Έψαξα λοιπόν να δω που πέφτουν τα νοσοκομεία. Το Τζἀνειο μου πέφτει μακριά κι αποφάσισα να τηλεφωνήσω στον "Ευαγγελισμό". Αμέσως με σύνδεσαν με κάποια ιατρό που ειδικεύεται μάλλον στα θέματα παχυσαρκίας. Της εξήγησα τι ήθελα και αμέσως μου είπε να κλείσω ραντεβού στο νοσοκομείο (στο 1535) στο τμήμα νοσογόνου παχυσαρκίας. Αν έχω κι εξετάσεις καλό θα είναι να τις έχω μαζί μου. Εκεί θα συζητήσω για το θέμα μου, θα μου πουν ποιό θα είναι το επόμενο βήμα. Μου είπε πως το ΙΚΑ καλύπτει τα έξοδα της επέμβασης και ότι απαιτούνται πολλές εξετάσεις. Την ευχαρίστησα για την βοήθεια και έκλεισα το ραντεβού αμέσως στο 1535. 

19 Μαίου πρωί πρωί στις 8:30 έχω ραντεβού στο τμήμα νοσογόνου παχυσαρκίας. Θα πάρω το πρώτο πρωϊνό δρομολόγιο του τρένου για Αθήνα. Θέλω να είμαι εγκαίρως ώστε να βγάλω και το εισητήριο. Ίσως το ραντεβού να προκύψει κι αργότερα, αλλά θεωρώ ότι στα δημόσια νοσοκομεία της Αθήνας τα ραντεβού τρέχουν στην ώρα τους σε σχέση με της επαρχίας!

Κι όλα αυτά μόνη μου. Ο άντρας μου αδιάφορος εντελώς. Με ρωτούσε τι έψαχνα και τι διάβαζα. Του είπα. "Το πήρες απόφαση;" μου λέει. "Το ψάχνω, αν είναι για καλό μου" του απαντώ. "Εγώ θα σε στηρίξω όποια απόφαση λάβεις". Όσο την είδες άλλο τόσο την είδα κι εγώ. Ούτε που είχε την απορία να ψάξει να βρει κάποια σελίδα και να διαβάσει τι ακριβώς είναι το "γαστρικό μανίκι". Ψάχνει μόνο ιδέες για γλάστρες, για λουλούδια (που ποτέ δεν ασχολήθηκε με όσα έχουμε στο μπαλκόνι μας κι όσα φυτεύει τα αφήνει σε μένα στο τέλος), για ιδέες για ψάρεμα και να κοιτάξει να βρει πληροφορίες δεν το έκανε ποτέ. Ακόμη και για την κλιμακτήριο δεν έχει αναζητήσει να μάθει τι είναι. Θυμώνει και λέει απλά "τι να κάνουμε, θα το περάσουμε κι αυτό". Εδώ και για το θέμα στα νεφρά του εγώ έψαξα και διάβασα, εγώ του κανόνισα την λιθοτριψία κι εγώ του κανόνιζα τα ραντεβού με τους γιατρούς και τις εξετάσεις. Ένα κλικ είναι γαμώτη μου οι πληροφορίες στο διαδίκτυο και μια φορά να πει "ας ψάξω γι' αυτή την έρμη τη γυναίκα μου, να την βοηθήσω κάπως, να την ενθαρρύνω" δεν το'χει κάνει.

Πως να συμμετάσχω εγώ στην κάθε βλακεία που αναζητά, ενώ υπάρχουν θέματα υγείας που τρέχουν; Όλα στην καμπούρα μου πια; 

Σκέφτομαι πως αν τελικά καταλήξω σε χειρουργίο θα είμαι μόνη μου τις μέρες που θα χρειαστεί να νοσηλευτώ. Θα έρθει φαντάζομαι μόνο την μέρα του χειρουγίου και την μέρα που θα πάρω εξιτήριο. Δεν θέλω να προδικάσω αλλά τον έχω ικανό και για τέτοια ακραία αδιαφορία!

Αυτά για την ώρα... Ο Μάϊος με βρίσκει με τρέξιμο σε ιατρικά ραντεβού!