Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Peugeot 2

Το μόνο σίγουρο μέσο που δεν σε παρατάει στην μέση της διαδρομής και που φυσικά καίει μόνο νερό, είναι το "πεζό 2". Μπορεί καμιά φορά να σκουριάζει, όταν όμως το βγάλεις απ' το γκαράζ παίρνει τα πάνω του και ποιός το πιάνει!
Με το "πεζό 2" κυκλοφορώ αναγκαστικά (το αστικό δεν βολεύει σε καμιά περίπτωση: πρώτον τα δρομολόγια είναι δραματικά μειωμένα και δεύτερον δεν περνάει καν από κει που πάω εγώ). Την περασμένη Πέμπτη που πήγα στο νοσοκομείο, νόμιζα θα κάψει φλάτζες, αλλά οκ επέστρεψα με μηδέν απώλειες τελικά!
Σήμερα που πήγα στον μικροβιολόγο σαφώς η κατάσταση ήταν βελτιωμένη. Μια σχετική κούραση ένιωσα στην επιστροφή κι αν βάλεις ότι αντί να φτιάξω καφέ να πιω μια στάλα και να ξεκουραστώ 10 λεπτά, εγώ βάλθηκα να τακτοποιήσω κάτι ψώνια που έκανα επιστρέφοντας και φυσικά το σπίτι. Κάθισα, βρήκα μια συνταγή για κανελόνια που ήθελα και ξανασηκώθηκα. Α, προηγουμένως βεβαίως έκλεισα νέο ραντεβού με γυναικολόγο στο νοσοκομείο, ώστε αν αύριο -που θα πάρω τα αποτελέσματα των εξετάσεων και θα πάω στο νοσοκομείο απευθείας- αν δεν με δεχτεί η γυναικολόγος να δει τα αποτελέσματα, να είμαι καλυμμένη από ραντεβού.
Βάζω να ετοιμάσω τα κανελόνια για να φάμε το μεσημέρι, όσο αυτά ψήνονταν φτιάχνω κι ένα σοκολατένιο κορμό μιας και το βράδυ θα έρθει επίσκεψη  η κουμπάρα μας με τον αρραβωνιαστικό της που κάναμε μαύρα μάτια να τους δούμε!
Κάθομαι πάλι για λίγο να πιω άλλη μια γουλιά καφέ και σηκώνομαι να φτιάξω τις αποδείξεις για τον λογιστή να κάνουμε την φορολογική δήλωση να ξεμπερδεύουμε και με αυτόν τον βραχνά. Πριν δέκα λεπτά τελείωσα και τώρα κάθισα. Θα ξανασηκωθώ αργότερα να φτιάξω καφέ, να καθαρίσω και λίγο το μπάνιο, να τακτοποιήσω κάπως τα χειμερινά στρωσίδια που στεγνώνουν στις καρέκλες γιατί ο καιρός παλάβωσε και δεν μπορώ να τα απλώσω έξω (δυστυχώς η απλώστρα δεν βολεύει να τακτοποιήσει χαλάκια και κουβέρτες). 
Κι αύριο ξανά θα μπει μπροστά το πεζό 2 με "συνοδηγό" τον άντρα μου που αυτός θα πάει στον ΟΑΕΔ να βγάλει κάρτα ανεργίας, λίγο παρακάτω απ' τον μικροβιολόγο.
Του άντρα μου του φαίνεται γελοίο που κουράζομαι απ' το περπάτημα, όμως δεν λέει να εμπεδώσει πως είμαι και χοντρή -άρα η φυσική κατάσταση είναι στο 0- κι απ' την άλλη προσέχω τα γόνατά μου. Όσο πιο πολύ κουράζομαι τόσο περισσότερο τρίζουν. Με εκνευρίζει απίστευτα να "ακούω" τα κρακ - κρουκ στα γόνατά μου.
Α! Και πρώτη φορά στα χρόνια που είμαστε μαζί μου έκανε παρατήρηση πως τελευταία φτιάχνω γλυκά πολύ τακτικά. Παραμελώντας τις συνθήκες που εγώ καθόμουν κι έφτιαχνα γλυκά: έναν χαλβά σιμιγδαλένιο την Κυριακή των Βαίων στο οικογενειακό τραπέζι που τιμήθηκε δεόντως απ' όλους μα χάρηκα ακόμη περισσότερο που η νύφη μου δεν αρνήθηκε να πάρει μαζί της χαλβά που τον λατρεύει και φυσικά έμεινε μόνο 2 κομματάκια - κι έναν σοκολατένιο κορμό την δεύτερη μέρα του Πάσχα που κι αυτός τιμήθηκε δεόντως.
Και τώρα που έχουμε επίσκεψη δεν ήθελα να αγοράσω γλυκά που κοστίζουν αρκετά, ήθελα να φτιάξω ένα οικονομικό γλυκό - με τα χεράκια μου - που το λατρεύουν όλοι και που κανείς δεν αρνείται και δεύτερο κομμάτι! 
Τέλος πάντων το μήνυμα το έλαβα απ' τον άντρα μου και έχει δίκιο. Που ήμασταν; Α, ναι! Και ότι γλυκό φάω απόψε να 'ναι καλά το "πεζό 2" που αύριο για άλλη μια φορά θα το κάψει!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΟΥΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΓΚΡΙΣΗ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΥΠΟΜΟΝΗ!

Show Emoticons