Ε, άσε με πια, βαρέθηκα!

Κατέβηκα νωρίτερα από κάτω στους δικούς μου να πιω έναν καφέ να πω καμιά κουβέντα να περάσει η ώρα μιας κι ο Κώστας είναι απογευματινός στην δουλειά. Μα όποτε κατέβω από κάτω βάζει η μάνα μου να δει στην τηλεόραση Τατιάνα. Δεν μπορώ να διαφωνήσω μιας και στην τηλεόραση την δική τους οι γονείς μου θα δουν ό,τι θέλουν, οπότε όταν είμαι μαζί τους αναγκαστικά υπομένω τις τηλεοπτικές τους προτιμήσεις. Ένα απ'τα θέματα της Τατιάνας, τι άλλο... το αδυνάτισμα "λιποαναρρόφηση χωρίς νυστέρι"... Θυμάστε την ελληνική ταινία "Ευτυχώς τρελάθηκα"; Εκεί ο Σταυρίδης έκανε επίτηδες τον τρελό γιατί χρωστούσε της Μιχαλούς, εκεί στο τρελάδικο που τον έβαλαν ένας τρελός πιάνει και του λέει "την επιστήμη μου εγώ την έχω προχωρήσει, κάνω εγχειρήσεις πάνω απ'τα ρούχα...". Να αυτό θυμήθηκα με το θέμα της Τατιάνας. Κι έλεος δηλαδή κάθε φορά να κάνουμε κουβέντα με την μάνα μου για δίαιτες κι αδυνάτισμα για το πόσο αδυνάτισε μια άλλη γειτόνισσα κλπ κλπ..

Ναι, σήμερα η κουβέντα μας ήταν για μια γειτόνισσα πίσω από εμάς την οποία ενώ την ξέραμε να έχει ένα τέλειο κορμί ξαφνικά την είδαμε το καλοκαίρι που μας πέρασε τετραπλάσια. Φυσικά υπήρχε λόγος που η κοπέλα είχε παχύνει. Πρώτον περνούσε κατάθλιψη. Ακολουθούσε θεραπεία κι ευτυχώς τόσο οι αδερφές της όσο και ο πατέρας της (έχασε την μάνα της στα 18 της απ'την επάρατο) την βοήθησαν και την βοηθάνε. Κατανοούν το πρόβλημά της και την στηρίζουνε. Εκτός απ'τα αγχολυτικά χάπια που έπαιρνε η Ρένα, έτρωγε και κρυφά. Όταν πήγαινε στον φούρνο πάντα επέστρεφε με μια τυρόπιτα ή πίτσα στο χέρι και πάντα κοντοστεκόταν πίσω απ'το αυτοκίνητό μας να φάει ότι είχε αγοράσει για να μην την δουν στο σπίτι. Το συζητούσαμε με τον άντρα μου και της δίναμε κάποιο δίκιο. Κοπέλα μόνη να ζει με τον πατέρα της, οι αδερφές της -μεγαλύτερες από αυτή- παντρεμένες και με παιδάκια και η Ρένα πριν πάθει ότι πάθε, πέρασε μια χοντρή ερωτική απογοήτευση. Συχνά βλέπαμε να εκσφενδονίζει πράγματα στο δρόμο απ'το θυμό της, να κλαίει και να ωρύεται! Ίσως η απογοήτευσή της αυτή να της έφερε νευρικό κλονισμό κι έπειτα κατάθλιψη. Για ένα διάστημα είχαμε χάσει την Ρένα. Δεν την βλέπαμε να παίρνει το ποδηλατό της και να κάνει βόλτα ή να περνά να πηγαίνει στο φούρνο. Κι όταν την είδαμε, η Ρένα ήταν πρησμένη αρχικά έπειτα στην ίδια εμφάνιση την όμορφη με την λεπτή σιλουέτα και ξαφνικά με παραπανίσα κιλά. 100 κοντά έφτασε όπως είπε στην μάνα μου και τα έχασε γιατί έκοψε να τρώει κρυφά -είχε θέμα νυχτερινής υπερφαγίας, αλλά αλλιώς το έπιασε η μάνα μου. Η Ρένα βρίσκει τον εαυτό της και πάλι. Πήγε κομμωτήριο, έκανε ανταύγιες επάνω στα ξανθά φυσικά μαλλιά της, έφτιαξε αφέλειες, έβαλε τις φόρμες της και τα αθλητικά της και παίρνει το κινητό της μαζί με τα ακουστικά στα αυτιά να ακούει την αγαπημένη της μουσική περπατώντας. Άλλαξε η διάθεσή της και η Ρένα ομόρφυνε και πάλι.

Όμως για την μάνα μου δεν χωράει η δικαιολογία ότι κάποιος ή κάποια μπορεί να το ρίξει στο φαγητό επειδή εκεί βρίσκει ευχαρίστηση. Η μάνα μου έχει μια λογική με παρωπίδες. Βλέπει το καρότο και ακολουθεί, δεν υπάρχει κάτι άλλο!!! Δεν κάθισα να της εξηγήσω το πως και το γιατί, απλά διότι δεν θα έβγαζα άκρη μαζί της. Η άποψή της θέλει να υπερισχύει. Κι αφού το βραδυνό φαγητό είναι αυτό που ευθύνεται για το πάχος, πρέπει να κοπεί και πρέπει να τρώει κανείς για να χάσει βάρος μια φορά την μέρα. Πάει και τελείωσε. Κάποτε που είχα την αντοχή και ήμουν κοριτσάκι δεν με ένοιαζε το έκανα: έτρωγα μια φορά την μέρα. Τώρα όμως δεν μπορώ. Θέλω να έχω σταθερά τουλάχιστον 3 γεύματα την ημέρα, μα πολύ ή λίγο να είναι το φαγητό, η σταθερότητα θέλω να υπάρχει. Απλά εγώ καθορίζω την ποσότητα ώστε αν θέλω να χάσω βάρος να χάσω βάρος κι αν με πιάσουν τα ψυχολογικά μου να φάω πολύ περισσότερο, αλλά όχι να περάσω πάλι από την νυχτερινή υπερφαγία. Εδώ η μάνα μου νομίζει ότι παχαίνει με το νερό, μη σου πω και με τον αέρα που αναπνέει!!! Άντε συ τώρα να βγάλεις άκρη μαζί της!!! :P