Shame on me!

Τι να σημειώσω πια... Πάνω που λέω άντε να οργανωθώ εκεί χαλάω το πρόγραμμα. Αυτή η πρωινή βάρδια στην δουλειά είναι άστα να πάνε. Ξυπνάω απ'τα άγρια χαράματα και γυρίζω το μεσημέρι ταλαιπωρημένη και κουρασμένη και όσο κι αν θέλω να διατηρήσω το ημερήσιο θερμιδικό μου διαιτολόγιο, η κούραση δεν με αφήνει. Δεν έχω καν την διάθεση να σημειώσω το τι καταναλώνω ημερησίως. Απλά ανοίγω το ψυγείο, τρώω ότι βρίσκω μπροστά μου και ξαπλώνω για να χαλαρώσω. Ξυπνώντας η μέρα έχει σχεδόν φύγει και το στομάχι κάνει πάρτυ... Μιλάμε ότι επί 8ώρου βάσεως κάνω συνεχώς "γυμναστική" θέλοντας και μη.
Η απογευματινή βάρδια μου αρέσει περισσότερο. Οργανώνομαι καλύτερα και το βράδυ επιστρέφοντας θα αρκεστώ σε κάτι πολύ ελαφρύ γιατί αυτό που επικρατεί στο μυαλό μου είναι να πέσω για ύπνο και να ξεκουραστώ.
Πρέπει να το παλέψω με αυτά τα δύσκολα της πρωινής βάρδιας...