Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Περί νευρικής ανορεξίας

Σήμερα κάναμε κουβέντα με τον άντρα μου για την περίπτωση της γνωστής παρουσιάστριας Νανάς Καραγιάννη η οποία ως γνωστόν βρίσκεται σε καταστολή στο νοσοκομείο και υποβάλλεται σε θεραπεία για να συνέλθει απ' το κώμα.
Συζητούσαμε πως η νευρική ανορεξία είναι μια πολύ ύπουλη διαταραχή που αν δεν δώσεις σημασία στα σημάδια της αμέσως έχεις πέσει στην παγίδα της. Έτσι την "πάτησε" και η Νανά και χωρίς να το καταλάβει βρέθηκε σε μια κατάσταση που την πισωγύριζε! 
Θυμάμαι κάποτε στα νιάτα μου που ασχολήθηκα λίγο με το ραδιόφωνο, ερχόταν άλλη μια κοπέλα για να κάνει εκπομπή ήταν πάρα πολύ αδύνατη κι έπινε συνεχώς καφέδες. Αυτή η κοπέλα έδειχνε απ' το πρόσωπο της πως κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί της. Φορούσε φαρδιά ρούχα και δεν φαινόταν ότι έπασχε από κάτι όμως το πρόσωπο της ήταν σχεδόν αποστεωμένο. Δεν ξεχνώ που μια μέρα αναρωτιόταν αν είχε φάει! Απόρησα κι εγώ με το ερώτημά της κι αντί να πάει δίπλα στο πρατήριο φούρνου να αγοράσει κάτι να φάει αυτή έφτιαχνε καφέδες και κάπνιζε μανιωδώς κι έλεγε συνεχώς "όταν πάω σπίτι θα φάω".
Δεν ξέρω τι απέγινε εκείνη η κοπέλα, αυτό που ξέρω είναι πως κάπως έτσι ξεκινάει η νευρική ανορεξία: "Έφαγα σήμερα; Μάλλον έφαγα αφού δεν πεινάω"!
Άλλη μια κοντινή μου περίπτωση ήταν η κουμπάρα μου. Την εποχή που σπούδαζε ερωτεύτηκε έναν συμφοιτητή της. Εκείνος δεν της έδινε την σημασία που περίμενε εκείνη αν και γνώριζε τα αισθήματά της. Περίμενε πως κάποια στιγμή εκείνος θα ανταποκρινόταν, γιατί του είχε εξομολογηθεί τι αισθανόταν. Δεν ανταποκρίθηκε. Μάλλον δεν ήταν ξεκάθαρος και να της πει: "ξέρεις σε συμπαθώ αλλά δεν επιθυμώ να κάνω κάτι μαζί σου" ή "λυπάμαι με ενδιαφέρει κάποια άλλη". Έπαιξε μαζί της και η κουμπάρα μου απ' την βουλιμία που περνάμε όλοι οι παχύσαρκοι του κόσμου, ξαφνικά το γύρισε στην μερική ανορεξία μέχρι που κατέληξε στη νευρική, με το σκεπτικό πως έφταιγε η εμφάνισή της. Καθημερινά έτρωγε με το ζόρι ένα πορτοκάλι, όπως μου είχε εξομολογηθεί, για να χάσει κιλά και να του γίνει αρεστή. Προσπαθούσα να την πείσω να τον ξεχάσει και να συνέλθει γιατί κάνει κακό στο εαυτό της και δεν αξίζει... Μάταια. Μέχρι που για ένα μήνα έχασα την επικοινωνία μαζί της, μόνο ένα μήνυμα μου έστειλε στο κινητό μου πως είχε εξεταστική πτυχίου και τελικά εκείνη είχε καταλήξει στο νοσοκομείο με νευρική ανορεξία και κατεστραμμένο μεταβολισμό.
Πήγε σε ψυχολόγο κι αντιμετώπισε την κατάσταση όπως έπρεπε. Αποφάσισε πως δεν άξιζε να καταστραφεί για έναν έρωτα χωρίς ανταπόκριση κι άξιζε να ζει τις στιγμές της ζωής της όπως έρχονταν, ευχάριστες ή δυσάρεστες!

Δεν αξίζει κανένας και καμία να περνάει κανείς στο άλλο άκρο. Το άγχος που περνάμε καθημερινά ο καθένας το αντιλαμβάνεται ανάλογα και το φορτώνεται δυσανάλογα! Είναι κρίμα να φτάνουμε στα άκρα για να ικανοποιούνται άλλοι, να αρέσουμε σε άλλους και να ξεχνάμε να φροντίζουμε σωστά τον εαυτό μας. Πρώτα φροντίζουμε να είμαστε εμείς καλά και μετά όλα τα άλλα. Φροντίζουμε να δίνουμε τροφή στο σώμα μας για να μπορεί να λειτουργεί σωστά, όχι να το τιμωρούμε για εξωγενής άσχετους παράγοντες. Αν κάτι δεν μας πάει καλά, προσπαθούμε να βρούμε βοήθεια σε κάποιον ειδικό.

Περισσότερες πληροφορίες για την "νευρική ανορεξία": εδώ

Μπράβο Μαρία!

Τη ρώτησα πάλι, δεν μου 'πε τίποτε! 
Ξεκινάω σήμερα το πρωί να πάω να πληρώσω τους λογαριασμούς τηλεφώνων των γονιών μου (σταθερά, του εδώ και του χωριού τηλέφωνα).
Ακούω δύο φορές να φωνάζουν το όνομα μου. Την πρώτη φορά δεν έδωσα σημασία γιατί σκέφτηκα πως δεν ήμουν η μοναδική Μαρία στη γειτονιά. Με την δεύτερη όμως γύρισα πίσω.
Περνούσα εκείνη την ώρα μπροστά απ' το σπίτι της γειτόνισσας που έχει "φαγωθεί" να μάθει πως αδυνάτισα. Κάνω πίσω και την βλέπω να κάθεται στο βάθος της αυλής της με μια άλλη γειτόνισσα και να πίνουν καφέ. Μου χαμογελάνε!
"Πωπω βρε Μαρία πως αδυνάτισες έτσι, κούκλα έγινες... Μπράβο, μπράβο! Να κι εμένα να έπεφτε λίγο το στήθος εδώ... Τι έκανες;"... Χαμογελάω κάνω ένα "Αααα... καλημέρα σας" και φεύγω. Αυτό το πισογύρισμα μου κόστισε μια καθυστέρηση δευτερολέπτων γιατί στο πήγαινε θα έπαιρνα το αστικό που περνούσε εκείνη την ώρα και θα επέστρεφα με τα πόδια. Δεν λέει να περπατάς μέσα στο λιοπύρι μεγάλη απόσταση!
Έχει καταντήσει γελοίο πλέον! Απ' την άλλη έχει περάσει ενάμισης χρόνος. Απλή λογική είναι να καταλάβει κανείς πως και με μια απλή δίαιτα σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα μπορείς να χάσεις μεγάλο μέρος κιλών αν υπάρχει συνέπεια στην σωστή διατροφή και εξάσκηση. Ντε και καλά να τους ξεστραβώσω; Το τι κάνω για μένα αφορά εμένα στην τελική. 
Επειδή υπάρχει κάποια στη γειτονιά που ενδιαφέρεται να χάσει γρήγορα κιλά λόγω υγείας (είχε χάσει με διατροφή αλλά τα ξαναπήρε μετά από 3 χρόνια εγκράτειας) και δεν μιλιόμαστε (γιατί ο αλλοδαπός άντρας της την είδε αρχηγός στην γειτονιά και νόμιζε πως όλοι είναι σαν τα μούτρα του), βάζουν τώρα την γειτόνισσα που μιλιόμαστε να δώσω την ιδέα. Αμ, δε!
Αρκετά ασχολήθηκαν με το σπίτι μου, αρκετή "καλοσύνη" φάγαμε... ας φάνε τώρα την σκόνη μου. Επιλογή μου είναι!

Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Η ζάχαρη κι εγώ

Πέρασα ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που η εξάρτησή μου από την ζάχαρη άρχισε να μπερδεύει το μυαλό μου και να αναρωτιέμαι που στο καλό "δουλεύει" το χειρουργείο, όταν η ζάχαρη διαφεντεύει το μυαλό και το σώμα μου!
Πέρασα μια δυνατή φάση ανεξέλεγκτης όρεξης και κυρίως επιθυμίας για γλυκά. Δεν ξέρω αν έχει συμβεί και σε άλλους χειρουργημένους, αλλά σε μένα συνέβη και θα έλεγα ότι ήταν μια πολύ περίεργη φάση.
Ξέφυγα απ' το πρόγραμμα μου χωρίς να το καταλάβω. Ναι η διατροφή ενός χειρουργημένου ανθρώπου είναι αυτή ενός ανθρώπου σε δίαιτα. Εγώ ξέφυγα πάρα πολύ. Ίσως επειδή υποσυνείδητα κυριαρχούσε η σκέψη πως αφού έκανα χειρουργείο γιατί να κάνω δίαιτα, τι μου χρειάζεται; Χρειάζεται όμως μια φυσιολογική διατροφή κι αυτό αρκεί. Χρειάστηκε να  περάσω όμως από αυτό το στάδιο που ποτέ δεν περίμενα πως θα περνούσα.
Γλυκά! Λόγω του χειρουργείου δεν μπορούσα -αλλά και δεν μπορώ- να φάω απ' όλα! Λαχταράω να φάω ένα κομμάτι γαλακτομπούρεκο, αλλά θα αρκεστώ σε ελάχιστο (2-3 πιρουνιές μικρές) γιατί με ενοχλεί το σιρόπι και το φύλλο κρούστας. Αυτά που δεν με ενοχλούν είναι οι αφράτες πάστες με πραλίνα ή κρέμα αμυγδάλου, παγωτά και κυρίως τα μπισκότα... Ένιωθα μια ανεξέλεγκτη ανάγκη πως έπρεπε ο καφές μου τουλάχιστον να συνοδεύεται από κάποια μπισκότα. Ίσως να φταίει και η ηλικία, ίσως το ότι ο οργανισμός μου δεν ξέρει πως να αντιδράσει σε αυτή την απόλυτη διατροφική αλλαγή.
Όμως το γερό σφίξιμο των οικονομικών μας αυτή την περίοδο με έκανε να έρθω στα συγκαλά μου! Με βοήθησε το να σκεφτώ ποιες ήταν οι πιο σωστές επιλογές ώστε να τρώω και πάλι σαν ένας φυσιολογικός άνθρωπος κι όχι σαν χοντρός άνθρωπος και κυρίως να μην έχει κόστος στο ταμείο μας! Έτσι λοιπόν έβαλα στη ζωή μου ξανά το μέλι που το είχα παραμερίσει,  τα λάιτ ζελεδάκια που τα είχα στο ντουλάπι μου ξεχασμένα, τις πολυβιταμίνες που τις είχα κι αυτές παραμερίσει, και άρχισα να διατηρώ τα 2ωρα-3ωρα στα γεύματα (δηλαδή να έχω 3 κυρίως γεύματα και 2-3 ενδιάμεσα σνακ). Τα δε γεύματα μου περιλαμβάνουν όλων των ειδών τα φαγητά, σε ποσότητα ενός με ενάμιση φλιτζανιού (άλλωστε το στομάχι δεν μπορεί να χωρέσει κάτι παραπάνω)  ανάλογα το φαγητό. Όταν έρχεται στο μυαλό η σκέψη της πείνας αμέσως την καλύπτω με φρουτοσαλάτα ή με μια μικρή χούφτα καρύδια με λίγο μέλι.
Έχει περάσει μια εβδομάδα και χαίρομαι που επανήλθα. Σκέφτομαι πως η "ανάγκη" μου για ζάχαρη κάπως θα εξηγείτε ιατρικά (αυτό θα το συζητήσω στο ραντεβού του Σεπτέμβρη στο ιατρείο παχυσαρκίας) αλλά μάλλον παιχνίδι του μυαλού ήταν.
Δεν με αγχώνει η απώλεια πλέον. Αλλά έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου την έννοια να μην πάρω κιλά. Σήμερα η ζυγαριά μου έδειξε πως έχασα μερικά γραμμάρια ακόμη και το χάρηκα.
Ας γράψω ενδεικτικά τι έφαγα χθες:

ΠΡΩΙΝΟ
3  φρυγανιές χωρίς ζάχαρη (είναι μικρές σε μέγεθος, αν είναι απ' τις κανονικές βάζω 2) με μαργαρίνη λάιτ, μέλι και κανέλλα (που τη λατρεύω)
1 πολυβιταμίνη

ΔΕΚΑΤΙΑΝΟ
1 φραπέ μέτριο με ασπαρτάμη και λίγο γάλα εβαπορέ λάιτ (ο καφές είναι ντεκαφεινέ με λίγο ανακαταμένο απ' τον κανονικό, ο κανονικός μου φέρνει ταραχή)

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ
Λίγες πατάτες τηγανιτές με 2 αυγά τηγανιτά μάτια
Λίγη χωριάτικη σαλάτα
1 μικρή γωνία ψωμί

ΜΙΑ ΩΡΑ ΜΕΤΑ
1 φέτα καρπούζι

ΑΠΟΓΕΥΜΑ
1 μπωλ ζελέ λάιτ ανανά
Φραπεδάκι όπως στο δεκατιανό

ΒΡΑΔΙΝΟ
1 πιατάκι χωριάτικη σαλάτα
1 φετούλα ψωμί

ΜΙΑ ΩΡΑ ΜΕΤΑ
1 φέτα καρπούζι

Και εννοείτε ... νερό... Πολύ νερό λόγω ζέστης. Τουλάχιστον 2 λίτρα τα κατεβάζω πλέον!
Τώρα αν τυχόν ξανάχω κρούσμα "υπογλυκαιμικό", τρώω λίγο πριν τον απογευματινό καφέ μου, ένα πιατάκι γλυκό του κουταλιού στραγγισμένο απ' το σιρόπι του. Και είμαι καλά!
Ελπίζω πια να είναι έτσι οι μέρες μου... εγκεφαλικά ήρεμες!

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

Στον ουρολόγο

Αφού έχω πάρει αμπάριζα τις ιατρικές ειδικότητες, είπα να περάσω κι απ' τον ουρολόγο!
Βέβαια δεν πήρα την απόφαση έτσι αυθαίρετα και για αστείο, απλά συντρέχει ένα πακετάκι συμπτώσεων που αποφάσισα να ελέγξω.
Όπως είχα γράψει στην περασμένη ανάρτηση, είχα πάει για γυναικολογικό τσεκ-απ στο παράρτημα επί της Λαμψάκου του Αλεξάνδρα. Κατά την διάρκεια της εξέτασης η γιατρός με ρώτησε 2-3 φορές αν είχα πάει τουαλέτα. Την επιβεβαίωσα πως είχα πάει κι ότι ήμουν εντάξει. Μου είπε πως παρατηρούσε να έχω ούρα στην κύστη. 1ο σύμπτωμα!
Καλοκαίρι και ζέστες και πίνω πάλι -επιτέλους- πολύ νερό. 3 λίτρα (και ίσως κάτι παραπάνω) την ημέρα θα τα πιω πλέον. Όμως παρά το πολύ νερό, δεν πάω συχνά στην τουαλέτα. Μάλιστα δεν ιδρώνω αρκετά ώστε να δικαιολογεί την κατάσταση. 2ο σύμπτωμα!
Χάθηκαν τα κιλά σχεδόν όλα, αλλά έχω έντονους πόνους στη μέση σε μεγάλη συχνότητα σε σχέση με πριν το χειρουργείο. Οι πόνοι εντοπίζονται σύνηθως στο ύψος των νεφρών και με μικρότερη συχνότητα στο σημείο της "ουράς". 3ο σύμπτωμα!
Αποφάσισα λοιπόν πως έπρεπε να πάω στον ουρολόγο πριν καταλήξω κι ενοχλήσω τον χειρουργό μου.
Ο ουρολόγος μου είπε πως θα κάνουμε αρχικά έναν υπέρηχο στην κοιλιά και μια εξέταση & καλλιέργεια ούρων, ώστε να δούμε αν το ουροποιητικό είναι σε καλή κατάσταση. Μου είπε βέβαια πως για την κατακράτηση υγρών μπορεί να ευθύνεται και κάποιο καρδιακό πρόβλημα. Του είπα πως δεν υπήρχε τέτοιο θέμα και του μίλησα για την ταλαιπωρία που πέρασα με την διάγνωση περί "κολπικής μαρμαρυγής", άλλωστε αν υπήρχε κάποιο καρδιακό πρόβλημα θα είχε εντοπιστεί με τις εξετάσεις προ χειρουργείου.

Τον άλλο μήνα, θα κάνω την επίσκεψη μου στο ιατρείο υπερήχων και θα αφήσω τα "διαπιστευτήρια" (ούρα) μου στο μικροβιολογικό για να δούμε που βαδίζω!

Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

Αυτί και γυναικολογικά σήμερα!

Σήμερα έτρεχα στην Αθήνα πάλι. Είχα προγραμματίσει ταξίδι για να με δει ΩΡΛ στο Ιπποκράτειο και να μου μιλήσει τα περί χειρουργείου. Επίσης σήμερα προγραμμάτισα να κάνω και έναν κολπικό υπέρηχο για να δω σε τι κατάσταση είναι τα γεννητικά μου όργανα μετά την αφαίρεση πολύποδα της μήτρας πριν 2 χρόνια. Ναι άφησα και πέρασαν 2 χρόνια γιατί οικονομικά δεν έβγαινα για να πληρώσω την εξέταση. Αυτή τη φορά μου δάνεισε ο αδερφός μου και την προγραμμάτισα μαζί με την επίσκεψη στον ΩΡΛ ώστε να είναι ένα ταξίδι άρα ένα έξοδο γι' αυτό.
Περί πληρωμής της εξέτασης: την έκανα στο παράρτημα του Αλεξάνδρα επί της Λαμψάκου, εκεί την εξέταση την πληρώνεις ολάκερη, είχα μεν παραπεμπτικό αλλά αυτό ισχύε για το κεντρικό κτίριο του Αλεξάνδρα που εκεί η εμπειρία ήταν απογοητευτική, όταν χρειάστηκε να την κάνω λίγο πριν το χειρουργείο για τον πολύποδα.
Πρώτα έκανα την γυναικολογική εξέταση κι αυτό που έδειξε είναι πως τα ινομυώματα δεν έχουν αλλάξει μέγεθος και πως οι σάλπιγγες μου είναι ατροφικές. Τι να είναι αφού πέρασα απ' την εμμηνόπαυση τσακ-μπαμ; Γενικώς  όλα καλά λοιπόν.
Έπειτα πήγα στο Ιπποκράτειο στο ιατρείο ΩΡΛ. Υποβλήθηκα σε διάφορα τεστ ακοογραμμάτων και σχεδόν μία ώρα την πέρασα στο ιατρείο. Η διάγνωση ήταν πως έχω βαρηκοία και πως αν κάνω χειρουργείο υπάρχει πιθανότητα αποτυχίας που ανεβαίνει στο 40%. Η καλύτερη λύση είναι η χρήση ειδικού ακουστικού, το οποίο μειώνει τα βουητά κατά πολύ και βελτιώνει την όλη κατάσταση. Όχι ότι θα ακούω καλύτερα χωρίς το ακουστικό, απλά δεν θα έχω στο αυτί μου το έντονο βουητό που έχω μόνιμα πλέον.
Γι' αυτή την περίπτωση λοιπόν τα νέα μου για μένα είναι δυσάρεστα, γιατί θα πρέπει να κάνω αρκετή υπομονή, με βλέπω σύντομα να αρχίζω να πίνω ροφήματα βαλεριάνας για να μπορώ να κοιμάμαι σαν άνθρωπος γιατί τα βουητά με κάνουν πολλές φορές να χάνω τον ύπνο μου και τέλος η απόκτηση ακουστικού είναι ένα όνειρο τρελό όνειρο απατηλό, λόγω του υπέρογκου κόστους (αφού το φθηνότερο κοστίζει 800 ευρώ). 
Παίζει μια περίπτωση να δώσουν δωρεάν ακουστικά στα πλαίσια μιας έρευνας σε ένα χρόνο, αλλά κι αυτό παίζει μιας και είναι υπό συζήτηση το όλο θέμα. Αν προχωρήσει μου είπε ο γιατρός πως θα ειδοποιήσουν όσους το έχουν ανάγκη κι ανάλογα την περίπτωση κι εγώ είμαι ...περίπτωση!

Να πω την αλήθεια μου, δεν έχω ελπίδες όπως και να'χει, αφού για φέτος δεν βρέθηκε να κάνει μεροκάματο ο άντρας μου με ένσημο. Και επειδή οι επιλογές λόγω ηλικίας είναι από ελάχιστες ως μηδαμινές για να εργαστεί σαν άνθρωπος, βγαίνει στην μαύρη εργασία, όπως κάνει πλέον ο περισσότερος κόσμος για να ζήσει με τα βασικά.
Η πραγματικότητα αυτή είναι πλέον... Η ανάπτυξη που λένε οι καρεκλοκένταυροι ντε!!!

Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

"Χειρουργήθηκα στο Ρίο, άρα... τα ξέρω όλα"!

Μπαίνεις στο φβ σε ομάδα για παχύσαρκους χειρουργημένους κι ενώ καταθέτεις την εμπειρία της
δικής σου πορείας ως απάντηση σε κάποια ερώτηση φρεσκοχειρουργημένης, αρχίζουν οι σχολιασμοί που στο τέλος καταλήγουν στο απόλυτο ξεκατίνιασμα!
Δεν μου αρέσει όλο αυτό που συμβαίνει πλέον τακτικά, αλλά και δεν θέλω να εμπλακώ σε τέτοιες συζητήσεις' παραμένω αναγνώστρια.
Να ξεκαθαρίσω από εδώ για οποιαδήποτε ή οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο: νοσοκομεία στην Ελλάδα υπάρχουν που κάνουν χειρουργεία παχυσαρκίας, δεν έχει την αποκλειστικότητα το Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίο που κάποιοι θέλουν κι επιμένουν να το διαφημίζουν σε κάθε ευκαιρία. Όπως υπάρχουν επιπλοκές στα χειρουργεία στα διάφορα άλλα ταπεινά νοσοκομεία της χώρας, το ίδιο συμβαίνει και στο νοσοκομείο του Ρίο, άσχετα αν δεν βγαίνουν παραέξω.
Θυμάμαι όταν άρχισα να ψάχνω τα πιο κοντινά μου νοσοκομεία μέσω φόρουμ, υπήρχαν μέλη που επέμεναν για του Ρίο. Υπήρχαν και κάποιοι που μου άφηναν το ελεύθερο να αναζητήσω και τα νοσοκομεία της Αθήνας, μιας και η δική τους εμπειρία με το Ρίο ήταν λίγο γλυκόπικρη: παρουσίασαν επιπλοκές μετά από κάποιο χρονικό διάστημα κι ο γιατρός τους (καθηγητής κι έμπειρος στα βαριατρικά από τους πρώτους στο είδος για την χώρα μας) αδιαφόρησε και τελικά τους βοήθησε άλλος χειρουργός από ακόμη πιο μακρινό νοσοκομείο, μέσω τηλεφώνου και σωστή καθοδήγηση, που στην τελική θα μπορούσε να αδιαφορήσει. Δεν το έκανε, γιατί βλέπεται υπάρχουν και γιατροί που σκέφτονται τον παράγοντα άνθρωπο αφιλοκερδώς.
Υπάρχουν λοιπόν σειρήνες, με  απίστευτο θράσος, που επιβάλουν την γνώμη τους και με τις γνώσεις "ξερόλα" επιμένουν πως η δική τους καλή πορεία μετά το χειρουργείο θα είναι ίδια και με τους άλλους υποψήφιους για χειρουργείο παχυσαρκίας.
Δεν είναι έτσι: ο κάθε ανθρώπινος οργανισμός είναι ξεχωριστός και μοναδικός. Η πορεία μετά το χειρουργείο είναι θέμα καθαρά του ίδιου του οργανισμού. Οι επιπλοκές είναι στο πρόγραμμα. Συνήθως ταλαιπωρούν τον οποιονδήποτε χειρουργημένο, αλλά όταν περνάνε, το αποτέλεσμα δικαιώνει τους πάντες. Επίσης το στομάχι του καθενός στις τροφές αντιδρά διαφορετικά. Το dumping είναι ακόμη υπό έρευνα, μπορεί να το πάθει κανείς (όχι όλοι) με οποιαδήποτε τροφή κι όχι αποκλειστικά με τους υδατάνθρακες γενικώς.
Τέλος να διαβάζεται τα πάντα για να υπάρχει μια γενική και σφαιρική γνώση πάνω στα χειρουργεία παχυσαρκίας. Ο κάθε χειρουργός δεν εξηγεί τα πάντα στα πρώτα ραντεβού γιατί μπορεί να μην παρουσιαστεί το παραμικρό. Δεν θέλει να φοβίσει ή να τρομάξει τον κάθε ενδιαφερόμενο. Είναι όμως διαθέσιμος να σε βοηθήσει με τον καλύτερο τρόπο στην πορεία σου, αρκεί να τον ενημερώνεις για οτιδήποτε συμβαίνει.
Όσο για τα φβ-ξεκατινιάσματα, κρατάτε την ψυχραιμία σας κι αποφύγετε αυτού του τύπου σειρήνες που μόνο κακό κάνουν σε μια ομάδα και που με ανησυχεί που οι διαχειριστές δεν βάζουν τάξη στο μπάχαλο, ώστε η διανομή γνώσεων να γίνεται ομαλά κι  όχι επειδή και καλά μετά από 2 χρόνια χειρουργείου απέκτησαν την εμπειρία πάνω σε αυτό. Η εμπειρία του καθενός αφορά τον ίδιο, απλά την μοιράζεται για να υπάρχει μια εικόνα στο σύνολο που ενδιαφέρεται να προχωρήσει παρά κάτω για τη δική του καλή  υγεία.

Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Τι έκανες κι αδυνάτισες;

Κατ' αρχήν καλό μας μήνα και εν δευτέροις τροφή στις κουτσομπόλες της γειτονιάς δεν θα δώσω!
Ακούς μαρή; Επιμένει πως έκοψε το φαγητό!
Πήγαμε λαϊκή νωρίτερα με τον σύζυγο και στον δρόμο συναντήσαμε μια γειτόνισσα. Με είχε δει πριν μερικές μέρες και ρωτούσε τι έκανα κι έχασα κιλά. Της είπα πως απλά έκοψα το φαγητό για λόγους υγείας, επειδή μεγαλώνω και τα πράγματα πήγαιναν άσχημα. Έτσι απλά! Η κουβέντα έμεινε εκεί και εισέπραξα το ανάλογο "φτύσιμο" για να μη με ματιάσει. Το ότι ματιάζει και σε κάνει για όλη τη μέρα ράκος, είναι γεγονός και δεν μπορώ να το εξηγήσω!
Να'τη και σήμερα με την ίδια απορία: "Μα τι έκανες Μαρία κι αδυνάτισες; Δεν τρως; Να, θέλω κι εγώ να αδυνατίσω και δεν μπορώ". Του κώλου τα εννιάμερα βέβαια. 84 χρόνων γυναίκα (που ειλικρινά δεν της φαίνεται και μοιάζει με 65άρα) και θέλει να χάσει κιλά απ' την κοιλιά της (είναι απλά ευτραφής γυναίκα, ούτε καν χοντρή) κι αποζητά με τρόπο να της πω το μυστικό μου. Επέμεινα κι εγώ στο δικό μου πως έκοψα το φαγητό και τρώω πολλά φρούτα και λαχανικά!
Μαζεύονται στο σπίτι της οι αρχικουτσομπόλες της γειτονιάς κι έχουν φάει τα λυσακά τους να μάθουν πως κατάφερα κι αδυνάτισα τόσο γρήγορα και τι μου συμβαίνει κλπ.. Ας φάνε τις σάρκες τους, δεν έχω σκοπό να βγάλω τελάλη να διαλαλήσει το τι κάνω εγώ. Τα εν οίκω μη εν δήμω! 
Δεν επέμεινε περισσότερο και ξανά μ' έφτυσε για να μη με ματιάσει και όταν την προσπεράσαμε ο άντρας μου άρχισε το ξεμάτιασμα και το σταυροκόπημα! 
Μας είχε ήδη κάνει νταούλι!