Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Χαμηλός αιματοκρίτης και σίδηρος!

Αν και είχα προγραμματίσει να πάω να γράψω και να κάνω τις εξετάσεις αίματος και σιδήρου στο νοσοκομείο, επειδή ο Μάρτιος έπεφτε λιγάκι μακριά αποφάσισα και πάλι να βάλω το χέρι στη τσέπη.
Την περασμένη Παρασκευή πήγα σε ιδιώτη παθολόγο και μου έγραψε τις εξετάσεις και χθες πήγα και τις έκανα στο γνωστό μου ιδιωτικό μικροβιολογικό εργαστήριο. 
Το αποτέλεσμα έδειξε πως έχω χαμηλό αιματοκρίτη κάτω απ' το φυσιολογικό όριο και σίδηρο επίσης χαμηλό αλλά μέσα στα φυσιολογικά όρια.
Πριν από λίγο έστειλα με μέϊλ σκαναρισμένες τις εξετάσεις στην χειρουργό του ιατρείου παχυσαρκίας που μου τις ζήτησε κι αναμένω οδηγίες της. 

Κι εκεί που λέω "άντε και τελείωσες με τα χαπακώματα 3 φορές τη μέρα" το ξαναβλέπω να συμβαίνει πάλι εμπλουτίζοντας την ημερήσια αγωγή με τίποτε σίδηρο (μπλιαχ)!

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Ο τακτικός μου έλεγχος!

Χθες κατέβηκα Αθήνα! Ήταν η προγραμματισμένη επίσκεψη στο ιατρείο παχυσαρκίας, για να δουν τις εξετάσεις μου και να λάβω τις ανάλογες οδηγίες.
Ενώ η ώρα του ραντεβού ήταν 3 μετά το μεσημέρι, τελικά λόγω κάποιου θέματος όοοολα τα ραντεβού μετατέθηκαν μια ώρα πίσω. Δεν έκαναν καν τον κόπο να ενημερώσουν για την αλλαγή. Εγώ πήγα νωρίς -υπολόγιζα και τυχόν καθυστέρηση του τρένου, μιας και τελευταία λόγω μείωσης των δρομολογίων τις συνηθίζει πολύ συχνά- με το σκεπτικό πως αφού είμαι στην ώρα μου θα τελειώσω νωρίς!
Με το 10:25 έφυγα το πρωί (να πιω ένα καφεδάκι, να φάω κάνα σάντουιτς, να χαζέψω λίγο τον κόσμο και περνά η ώρα) κι επέστρεψα με το 18:45 για να είμαι στο σπίτι μου στις 9 το βράδυ λόγω καθυστέρησης του τρένου που πήγαινε αργά! Τέλος πάντων...
Οι εξετάσεις μου για άλλη μια φορά δεν ήταν πλήρης. Θα χρειαστεί να ξανακάνω την γενική αίματος κι έλεγχο σιδήρου. Το προγραμμάτισα σήμερα για τις αρχές Μαρτίου, δεν υπήρχε ενδιάμεσο διαθέσιμο ραντεβού στο νοσοκομείο στο παθολογικό ιατρείο. Έκλεισα και με το μικροβιολογικό του νοσοκομείου, αναγκαστικά. Δεν γίνεται να πληρώσω και πάλι τα μαλλιοκέφαλα μου στο ιδιωτικό (έστω κι αν είναι η συμμετοχή της ασφάλειας μου), θα πληρώσω μόνο για τον ορμονικό έλεγχο TSH που μου ζητήθηκε χθες μιας και μου έκαναν και μια μικρή αλλαγή στα φαρμακευτική μου αγωγή επειδή η τιμή ήταν σχεδόν στο ανώτερο όριο της φυσιολογικής τιμής του εργαστηρίου! Αυτός ο έλεγχος θα γίνει σε ενάμιση μήνα.
Για την δε τριχόπτωση -αν και δεν είναι έντονη πια- η τιμή του ψευδαργύρου αν και είναι στο φυσιολογικό της όριο είναι χαμηλή κι έτσι μου είπε η χειρουργός της ομάδας για 2 μήνες να παίρνω ψευδάργυρο σε ταμπλέτες.
Το επόμενο ραντεβού ορίστηκε για τον Σεπτέμβρη. Μένει μόνο να τηλεφωνήσω για μου δώσουν ημερομηνία γιατί είναι πολύ μακριά ώστε να μου την έδιναν χθες!

Ευτυχώς που όση ώρα περίμενα στο σαλονάκι όλο και κάποιος ήθελε να εξυπηρετηθεί απ' την γραμματέα του ιατρείου που ήταν μέσα-έξω και μιλούσα και μάθαινα πολλά και διάφορα και έβλεπα και τους προς χειρουργείο νέους παχύσαρκους που κι εγώ με την σειρά μου εξιστορούσα την εμπειρία μου. Κάπως έτσι πέρασε η ώρα και δεν βαρέθηκα πολύ!

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016

Πριν και μετά


Και να'μαι! Η διαφορά του πριν και του μετά. Εύχομαι ποτέ να μην ξαναγίνω όπως ήμουν. 

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016

1 χρόνος -60 κιλά



Και να που πέρασε ένας χρόνος.
Ήταν Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015, ο καιρός ήταν ηλιόλουστος μεν παγωμένος δε... Τα βουνά της Αθήνας ολόγυρα είχαν χιόνια. Σήμερα ο καιρός είναι το αντίστροφο, ηλιόλουστος και ζεστός. Ακριβώς  όπως τα συναισθήματα μου πέρσι και σήμερα! Ήταν 07:30 το πρωί που ήρθε ο τραυματιοφορέας με το φορείο να με οδηγήσει στο χειρουργείο. Γενικά το χρονικό του χειρουργείου μου παχυσαρκίας είναι εδώ (κάνε κλικ), εδώ & εδώ  (απλή περιγραφή διατροφής).

Ένα χρόνο πια και τι κέρδισα: ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ ΠΙΣΩ. Δεν ροχαλίζω, δεν κάνω άπνοιες, κοιμάμαι σαν πουλάκι. Περπατάω άνετα και γρήγορα κι ανεβαίνω τις σκάλες χωρίς να λαχανιάζω, βέβαια παραμένει η αρθρίτιδα στο γόνατο και μου υπενθυμίζει κάποιες στιγμές την ύπαρξη της. Να όπως στο τελευταίο μου ταξίδι στην Αθήνα κάποιος ανελκυστήρας στο μετρό ήταν εκτός λειτουργίας λόγω συντήρησης (χρησιμοποιώ ασανσέρ) κι έπρεπε να ανέβω 2 επίπεδα για να φτάσω επάνω στα εισιτήρια. Δεν χρησιμοποιώ κυλιόμενες γιατί έχω φάει τα μούτρα μου σε αυτές της Ομόνοιας όταν ήμουν κοριτσάκι! Αυτά τα 2 επίπεδα με τις κανονικές σκάλες τα έφτασα άνετα, το γόνατο όμως με σούβλιζε σε κάθε βήμα (ο λόγος που χρησιμοποιώ το ασανσέρ). Ο πόνος πέρασε  αλλά το περπάτημα μου είναι αεράτο κι αυτό είναι που έχει σημασία.

Πέρασα σύνδρομο dumping (οι αναρτήσεις μου γι' αυτό) αλλά το περνάω ακόμη, δεν έχει όμως καμία σχέση με εκείνο της πρώτης φοράς  που μου δημιούργησε την αίσθηση πως πεθαίνω. Με έμαθε και το έμαθα! Απλά αποφεύγω τις τροφές που το δημιουργούν και κυρίως το αντιμετωπίζω αναλόγως έτσι και νιώσω λίγο κάπως! Δεν υπάρχει λόγος να τρομάξει κανείς με αυτό. Είναι απλά μια εμπειρία που σε μαθαίνει να τρως σωστά!

60 κιλά χάθηκαν σε αυτή την χρονιά! Θέλω να χάσω άλλα 7 περίπου κιλά, αλλά και να μην τα χάσω είμαι τρισευτυχισμένη στα κιλά που είμαι. Καλύτερα υπέρβαρη παρά νοσηρά παχύσαρκη. Έχει διαφορά το ένα απ' το άλλο μεγάλη.
Αγοράζω πλέον ρούχα κανονικού ανθρώπου. Κοιτάζω τα μεγάλα μεγέθη και σκέφτομαι τι απελπισία με έπιανε στο να βρω ρούχο στο μέγεθος μου αλλά και να μου πηγαίνει.
Φοράω παντελόνι πλέον καθημερινά. Κρυώνω πολύ και υπάρχουν φορές που μέσα απ' το παντελόνι βάζω κολάν! Φούστες και φορέματα θα φορέσω το καλοκαιράκι. Η γκαρνταρόμπα ανανεώνεται ανάλογα το πορτοφόλι μου κι όχι με βιασύνη γιατί πρέπει να περάσει άλλος ένας χρόνος ώστε το σώμα να σταθεροποιήσει το βάρος. Μου έχουν πει πως ο οργανισμός θα κολλήσει για κάποιο διάστημα και θα ξαναπάρει  "μπρος" μέχρι να φτάσει στα φυσιολογικά του κιλά.

Χαλάρωση. Υπάρχει αρκετή. Κυρίως στα πόδια, στα μπούτια. Στα χέρια η χαλάρωση είναι ελάχιστη σε σχέση με αυτή που μου κάνει το δέρμα στα μπούτια πλισέ. Στην κοιλιά η χαλάρωση είναι κάπως "φυσιολογική". 
Γυμναστική. Πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να πάω γυμναστήριο. Δυστυχώς είναι μια μικρή πολυτέλεια που για την ώρα δεν μπορώ να τακτοποιήσω, βλέπεις προέχει το να βάλουμε πετρέλαιο στη δεξαμενή μας για να'χουμε ζεστό το σπίτι παρά οτιδήποτε άλλο έξτρα. Παρόλα αυτά περπατάω. Οπουδήποτε και για οτιδήποτε πάω με τα πόδια. Το μόνο μέσο που χρησιμοποιώ στην ανάγκη είναι το ταξί κι αυτό όταν είναι νύχτα που φοβάμαι να επιστρέψω σπίτι με τα πόδια (συνήθως από ταξίδι στην Αθήνα).

Φωτογραφίες πριν και μετά. Θα μπουν... κάποια στιγμή!

Να ευχαριστήσω τον γιατρό μου Κωνσταντίνο Αλμπανόπουλο (Ιπποκράτειο Αθηνών) που τα μαγικά του χέρια με έκαναν να μην νιώσω πως χειρουργήθηκα και που βοήθησε σε οτιδήποτε χρειάστηκα έπειτα σαν νεούδι που ήμουν στα νέα μου βήματα για να βρω την αδυνατισμένη Μαρία. Ευχαριστώ τις φίλες μου Βούλα και Παγώνα (Πέγκυ θέλει να την λένε, αλλά εγώ Παγώνα την γνώρισα κι έτσι την αποκαλώ) που η απόφαση μου για το χειρουργείο μας ένωσε και πάλι τις 3 μας έστω κι αν δεν βλεπόμαστε συχνά. Και φυσικά άφησα για το τέλος τον άντρα μου, που ήταν δίπλα μου απ' την πρώτη στιγμή που του μίλησα πως σκεφτόμουν να προχωρήσω στην λύση του χειρουργείου κι όχι μόνο. Παντού μαζί μου είναι κι ας γκρινιάζω τις περισσότερες φορές!

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Αύξηση κόστους εξετάσεων!

Την Τετάρτη είναι να  κατέβω  Αθήνα για τον τακτικό ιατρικό έλεγχο για το χειρουργείο παχυσαρκίας. Για να επισκεφθώ όμως το ιατρείο παχυσαρκίας πρέπει να έχω μαζί μου και τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων που κάνω ανά διαστήματα.

Τις εξετάσεις τις έγραψα πριν ένα  μήνα. Σήμερα πήγα στο ιδιωτικό μικροβιολογικό εργαστήριο που τις κάνω  κι εκεί με ενημέρωσαν πως το κόστος των εξετάσεων (με την συμμετοχή που μου αναλογεί) έχει αυξηθεί και πρέπει να πληρώσω την διαφορά. Πέραν του ότι ο παθολόγος στο νοσοκομείο ξέχασε να συμπεριλάβει στην γενική αίματος την τιμή του αιματοκρίτη, μαζί με κάτι έξτρα εξετάσεις (μαγνήσιο και ψευδάργυρο) που πλέον δεν δικαιολογεί ο ΕΟΠΠΥ θα πληρώσω 50 ευρώ στο σύνολο! Το παθαίνεις το εγκεφαλικό ή δεν το παθαίνεις; 
Α, το να κάνω τις εξετάσεις αυτές στο νοσοκομείο της πόλης μου δεν παίζει, γιατί γίνονται λάθη και την έχω πατήσει. 

Δυστυχώς όσο πάνε τα πράγματα, αντί να βελτιωθούν χειροτερεύουν συνεχώς. Το βλέπω να επιστρέφουμε στα γιατροσόφια των γιαγιάδων και στις γονυκλισίες στις εκκλησίες για κάνα θαύμα έτσι και αρρωστήσουμε βαριά!

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Και το dumping λειτουργεί... σωστά!

Είναι εδώ και δεν φεύγει και υπάρχει για να μου θυμίζει πως δεν έκανα το χειρουργείο για να το παίζω άνετη κι ωραία  κι ότι πρέπει να διαχωρίσω το τι θέλει το στομάχι και τι τα "μάτια".

Το Σάββατο λοιπόν, το έριξα έξω. Έφαγα αρκετά πατατάκια. Το αποτέλεσμα; Μετά μισή ώρα το στομάχι μου με βάραινε. Δεν έλεγε να  χωνέψει και να κατεβάσει εκείνες τις τελευταίες μπουκιές. Δεν άντεξα πήγα κι έκανα εμετό. Και στο στόμα έμεινε μια πάρα πολύ πικρή γεύση. Δηλητήριο μιλάμε! Το στομάχι μου όμως αλάφρυνε. Πλέον όσα πατατάκια έφαγα, έφαγα. Ίσως πια κάνω πολύ καιρό να τα ξαναδοκιμάσω. Η τροφή ως τροφή δεν προσφέρει κάτι, παρά θερμίδες άδειες και τίποτε  ουσιώδες στον οργανισμό. Απλά ικανοποίηση τα μάτια πήραν και λίγο ο ουρανίσκος. Κι επί της ουσίας δεν πεινούσα.

Σήμερα πεθύμησα κέϊκ. Πέρασα από φούρνο κι αγόρασα δύο ατομικά. Το ένα κεκάκι το έφαγα στο δρόμο, μιας και πήγαινα σε κάποια δουλειά. Το άλλο το έφαγα αργά το μεσημέρι μετά το φαγητό. Αυτό το 2ο που ήταν σοκολατένιο, ήρθε να μου κάνει το στομάχι μπαλόνι. Εμετός πάλι. Ότι δεν μπορεί να τραβήξει προς το έντερο το στομάχι το βγάζει απ' το στόμα. Και πάλι είχα εκείνη την έντονα πικρή γεύση. Το δηλητήριο που έγραψα πιο πάνω. Άλλη μια τροφή που επίσης θα κάνω καιρό πολύ να προτιμήσω. Δεν ξέρω ποιο υλικό είναι αυτό που μου δημιουργεί αυτήν την περίεργη αίσθηση, γιατί και της νύφης μου τα κέϊκ μια απ' τα ίδια μου κάνουν. Όταν κάνω δικό μου κέικ, δεν έχω τέτοιο πρόβλημα! Τι να πω...

Και η άλλη μου απόφαση: το πορτοφόλι θα μένει στο σπίτι! Προσφορές στο σούπερ μάρκετ που είναι στο δρόμο μου, έχει και την επόμενη μέρα ώστε να το πάρω μαζί! Η απόφαση ελήφθη ώστε να αποφεύγω τις αγορές "απ' έξω"... καφέ, κουλουράκι, μηλόπιτα κλπ κλπ... όταν μου το ζητά ο ανιψιός που θέλει να βγαίνουμε βόλτα όταν βλέπει τον ήλιο έξω!

Να και μια ενδιαφέρουσα εικόνα που μας αφορά ώστε να αποφύγουμε τις άχρηστες τροφές:

http://www.herbs-info.com/blog/what-food-cravings-are-telling-you-about-your-nutrition/

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Οι βιταμίνες παχαίνουν;

Το ερώτημα του τίτλου λοιπόν το έγραφα στο google για να βρω τις απαντήσεις που ήθελα. Οι απαντήσεις λοιπόν έλεγαν πως "όχι δεν παχαίνουν" πουθενά όμως δεν υπήρχε μια διευκρίνηση που να λέει πως ίσως ανοίγουν την όρεξη!

Στο θέμα μου... Εδώ κι ένα μήνα λοιπόν η κατάσταση με την διατροφή μου ήταν  η χειρότερη. Έτρωγα συνεχώς, μικρές ποσότητες μεν, αλλά συνεχώς! Προσπαθούσα με πειθαρχία να ελέγξω την κατάσταση αλλά παράμενε ανεξέλεγκτη. Είναι τραγικό να ακούς το στομάχι σου να γουργουρίζει, να πίνεις νερό για να καλύψεις την πείνα και τελικά να νιώθεις ένα "κόμπο" στο στομάχι που το νερό δύσκολα τον περνούσε. Η υπερφαγία που πέρασα δεν ήταν συναισθηματικής φύσης, ήταν επειδή το στομάχι ήθελε τροφή. Άρχισα να υποψιάζομαι τις βιταμίνες που έπαιρνα για μαλλιά-νύχια-δέρμα.
Η ενδεικτική πρόταση στη συσκευασία έγραφε να παίρνω καθημερινά 3 ταμπλέτες μαζί με το φαγητό. Οι τροφές που ήθελα να τρώω ήταν κυρίως υδατάνθρακες!
Χθες αποφάσισα να μην πάρω την βραδινή ταμπλέτα αλλά και γενικά πλέον να σταματήσω να παίρνω αυτές τις πολυβιταμίνες. Χθες ας πούμε πως ήταν μια ακόμα υπερφαγική ημέρα. Όχι κιλά δεν παίρνω με όσα τρώω, αντίθετα μένω στάσιμη στα κιλά ή θα χάσω μισό κιλό. Αυτή ήταν και η απορία του άντρα μου.
Σήμερα χωρίς ταμπλέτες η μέρα κυλάει φυσιολογικά. Το πρωί είχα μια μικρή τάση και πήγα κι αγόρασα μια ατομική μηλόπιτα από φούρνο. Είχα διάθεση να την καταβροχθίσω. Έφαγα όμως το γιαούρτι με το μέλι μου κι αυτό με κράτησε για 2 ώρες που ακολουθούσε το επόμενο γεύμα μου. Οπότε μετά από 2 ώρες έφτιαξα καφέ κι έκοψα μισή μηλόπιτα. Αυτό το μισό κομμάτι με "γέμισε" κι απόλαυσα τον καφέ μου χωρίς ενοχές. Στο 2ωρο επάνω δεν έφαγα το υπόλοιπο μισό της μηλόπιτας όπως θα έκανα αν συνέχιζα τις πολυβιταμίνες, έφαγα ένα πορτοκάλι κι αυτό ήταν! Ήρθα σπίτι, έφαγα  το κομμάτι μου το παστίτσιο και δεν νιώθω τάση να φάω κάτι επιπλέον. Νιώθω πλήρης, όπως ακριβώς πριν απ' τις συγκεκριμένες πολυβιταμίνες.

Οπότε λοιπόν το συμπέρασμα μου είναι, πως υπάρχουν πολυβιταμίνες που ανοίγουν την όρεξη κι ας γράφουν στη συσκευασία πως δεν υπάρχει κάποια "αντένδειξη". Και βέβαια αυτό είναι μια συμπεριφορά στον οργανισμό που σημαίνει πως αυτές οι πολυβιταμίνες σε άλλους οργανισμούς να μην παρουσιάσει τίποτε. Αν λοιπόν διαπιστώσετε κάτι τέτοιο, όσο αθώες κι αν είναι οι πολυβιταμίνες, ίσως να ευθύνονται αυτές για το άνοιγμα της όρεξης.

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

Έξυπνη βερμούδα για χαζούς καταναλωτές!



Δηλαδή πόση εξυπνάδα μπορεί να έχει ένα ρούχο; Πήξαμε στις έξυπνες ύλες καιρός να τους μετρήσουμε το iq τους, γιατί το ανθρώπινο αγγίζει το όριο της χαζομάρας!

Έχει τώρα κάτι μέρες που προβάλλεται στην τηλεόραση η "έξυπνη βερμούδα" που προκαλεί απλώς εφίδρωση κι ότι τάχα σε μαζεύει! Μπορείς μάλιστα να την φοράς και στο γυμναστήριο! Αυτό το τελευταίο μάλιστα μου βάρεσε καμπάνες -όχι κουδουνάκια- γιατί αν φορέσεις αυτό το ρούχο και πας και γυμναστείς το σίγουρο είναι πως μετά από μια ώρα θα σε μαζεύουν με φορείο, λόγω αφυδάτωσης. Δεν γίνεται ρε άνθρωποι να φοράς κάτι τέτοιο να γυμνάζεσαι 1-2  ώρες συνέχεια και να μην πίνεις κουβάδες με νερό. Εδώ στη σάουνα μπαίνεις και δεν αντέχεις πάνω από μισή ώρα. Θυμάμαι μας έλεγαν -όταν πήγαινα κάποτε γυμναστήριο- να μπαίνουμε ανά 10λεπτο και να πίνουμε 1-2 ποτήρια νερό πριν μπούμε. Δεν γίνεται λοιπόν να χαθούν πόντοι με ένα τέτοιο προϊόν. Με καθαρή εφίδρωση χάνεις μεν πόντους αλλά όταν πιεις νεράκι του Θεού, να'τοι στην θέση τους πάλι! 
Για να γίνει το θαύμα πρέπει να δουλέψει ο εγκέφαλος σωστά ώστε να δίνουμε στο σώμα μας σωστή τροφή και να γυμνάζουμε το σώμα μας για δύναμη κι εκτόνωση. Όλα τα υπόλοιπα λοιπόν, είναι απλώς άχρηστα.

Κατανοούμε το γεγονός πως ψάχνεται χαζούς καταναλωτές που περιμένουν το απόλυτο θαύμα για να χαθούν ως διά μαγείας τα κιλά! Πρέπει όμως κι εσείς να κατανοήσετε πως υπάρχουν κι άνθρωποι ταλαιπωρημένοι με τα κιλά τους και που έχουν σκορπίσει πολύ χρήμα για να δουν τον εαυτό τους αδυνατισμένο στο παρελθόν, αλλά πλέον... η κατσίκα δεν μασάει ταραμά, με όσους και καλά πελάτες δείχνετε που ισχυρίζονται πως δοκίμασαν το προϊόν και έμειναν κατευχαριστημένοι!

Σας παρακαλούμε βάλτε τέλος στις "εξυπνάδες"... Το πολύ το κυρΕλέϊσον το βαριέται κι ο παπάς!