Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Το μενού της Τετάρτης 23/12/2015

ΠΡΩΙΝΟ
1 γιαούρτι στραγγιστό 0%, 2
4 κρακεράκια Elite με σίκαλη & νιφάδες βρώμης, 2
1 φέτα τετηγμένο τυρί 12% Linessa, 1

ΔΕΚΑΤΙΑΝΟ
1 μήλο, 2

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ
70 γρ. dirollo καπνιστό, 4
Λαχανοσαλάτα με 1 ΚΣ λάδι, 3

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ
1 φλ. καφές ελληνικός σκέτος, 0
1 μελομακάρονο, 4

ΒΡΑΔΥΝΟ
1 μικρή μερίδα  ομελέτα με χωριάτικο λουκάνικο, 4,5
1 κομματάκι γραβιέρα, 1,5

Flexi Points: 24/24

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Το σημερινό μενού 22/12/2015

Και σήμερα το μενού ήταν το ίδιο με το χθεσινό. Αναγκαστικά, γιατί επέστρεψα αργά στο σπίτι.

ΠΡΩΙΝΟ
1 γιαούρτι στραγγιστό 0%, 2
2 κρημ κράκερς χωρίς ζάχαρη Παπαδοπούλου, 2
2 φέτες τετηγμένο τυρί 12% Linessa, 2

ΔΕΚΑΤΙΑΝΟ
1 καπουτσίνο light μέτριο (με ζαχαρίνη)*, 1,5
1 μήλο, 2

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ
90 γρ. κοτόπουλο στήθος ψητό, 3
1 φλ. λαχανοσαλάτα με 1 ΚΣ λάδι, 3

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ
1 φλ. καφέ ελληνικό σκέτο, 0
1 μήλο μικρό, 1

ΒΡΑΔΥΝΟ
90 γρ. κοτόπουλο στήθος ψητό, 3
1 φλ. λαχανοσαλάτα με 1 ΚΣ λάδι, 3


Flex Points: 22,5/24

* Βάση της λίστας τροφίμων του προγράμματος έχει 3 πόντους για τέτοιο καπουτσίνο, αλλά για μεγάλο ποτήρι των 480 ml. Αυτό που ήπια σήμερα ήταν 1 φλιτζάνι.

Τι έφαγα χθες Δευτέρα 21/12

ΠΡΩΙΝΟ
1 γιαούρτι στραγγιστό 0%, 2
1 σαντουϊτσάκι με:
- 1 φέτα ψωμί πολύσπορο, 1
- 1 φέτα ντιρόλο καπνιστό, 1

ΔΕΚΑΤΙΑΝΟ
1 μήλο, 2

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ
120 γρ.κοτόπουλο στήθος ψητό, 4
1 φλ. λαχανοσαλάτα με 1 ΚΣ λάδι, 3

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ
1 φλ. καφέ ελληνικό σκέτο, 0

ΒΡΑΔΥΝΟ
90 γρ. κοτόπουλο στήθος ψητό, 3
½ φλ. λαχανοσαλάτα με 1 ΚΣ λάδι, 3
1 πορτοκάλι, 1

ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΥΠΝΟ
1 φλ. γάλα (νερό + 80 γρ. γάλα εβαπορέ 4%), 2

Flex Points: 22/24

Στην διάρκεια των 3 κυρίως γευμάτων καταπίνω από 1 πολυβιταμίνη για μαλλια-νύχια-δέρμα!
Να συμπληρώσω πως τα κυρίως γεύματα μου μπορεί να διαρκέσουν μισή ώρα, ειδικά αν είναι κρύα.
Το γιαούρτι σήμερα για παράδειγμα έκανα να το φάω μία ώρα!
Γενικώς οι τροφές θέλουν αργό και καλό μάσημα!
Α! Και για να μην υπάρχει απορία: ναι! ζυγίζω την πρωτείνη μου, ώστε να τρώω την μερίδα που πρέπει. Γιατί μέχρι πριν λίγο καιρό έτρωγα πολύ λιγότερο κι ίσως αυτό να φέρει την ευθύνη της λιγούρας που περνούσα!

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Το φαγητό μετά το χειρουργείο... Χρειάζεται η δίαιτα;

Όπως είχα σημειώσει σε περασμένη ανάρτηση, δεν ήμουν «καλό κορίτσι» γιατί συνεχώς μασουλούσα. Είχε ανοίξει η όρεξη κι άρχισα να τρώω τακτικά διάφορες τροφές και μερικές από αυτές ανθυγιεινές! Είδα τον εαυτό μου να γλιστράει σε μια παγίδα που με το καιρό ίσως να μου έφερνε πίσω μερικά απ’ τα χαμένα κιλά μου. Το «συμμαζέψου Μαρία» με παρότρυνε στο να βγάλω  απ’το ντουλάπι μου το πρόγραμμα διατροφής των πόντων Flex Points και να το βάλω σε εφαρμογή. Όσο κι αν φαίνεται τρελό αυτό που κάνω, θεώρησα πως αφού έχω το καλύτερο εργαλείο (χειρουργείο) στα χέρια μου ήταν στιγμή να το κάνω να δουλέψει μέχρι και τον τελικό στόχο, που αυτός ίσως να είναι και λιγότερο απ’ τα 70 κιλά που θέλω να φθάσω.
Το χειρουργείο μέχρι αυτό το σημείο με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Βρήκα την υγεία μου, αισθάνομαι όμορφα, φοράω παντελόνια πλέον (φούστα έχω να βάλω απ’ το καλοκαίρι). Βάση των στατιστικών για την μίνι γαστρική παράκαμψη, η απώλεια του περιττού βάρους που μπορεί να επιτευχθεί φτάνει το 80%. Αυτό το ποσοστό λοιπόν εγώ το έφτασα κι ο οργανισμός μου αργεί να κάψει επιπλέον λίπος ώστε να φτάσω σε φυσιολογικό βάρος. Αυτό συμβαίνει γιατί το μικρό στομάχι μπορεί να δεχτεί όλες τις τροφές σχεδόν, άρα αρχίζουμε να τρώμε λίγο παραπάνω. Μπορεί να μην μπορείς να φας όσο θα ήθελε το μάτι, όμως μπορείς να τρως κάθε λίγο και λιγάκι! Αυτό το πράγμα άρχισε να συμβαίνει και σε μένα λοιπόν. Ρώτησα και μου είπαν πως είναι φυσιολογικό και πως τυχαίνει σε όλους σχεδόν τους βαριατρικά χειρουργημένους.
Έπιασα τον εαυτό μου να τρώει γλυκά. Όχι ότι μπήκα σε ζαχαροπλαστείο και τα αγόραζα σε κούτες! Απλά τύχαινε να είναι κέρασμα κι αντί εγώ να αρκεστώ σε μερικές κουταλιές έτρωγα όλο το κομμάτι (όχι μεμιάς βέβαια). Το σύνδρομο dumping πλέον με επισκέπτεται όλο και πιο σπάνια, ώστε να πω πως θα με πειράξουν αυτά που τρώω. Η συμπεριφορά μου δεν μου άρεσε καθόλου. Με θυμώνει που η ζυγαριά έχει κολλήσει στο 80,5 και δεν λέει να κατέβει απ’ τα 80. Αν και σήμερα με το πρώτο ανέβασμα τσίμπησε το 79,6 αλλά μάλλον θα μου το δείξει σε επόμενο ζύγισμα! Αυτά τα δύο λοιπόν: το κόλλημα της ζυγαριάς και η συμπεριφορά μου στο φαγητό, με θύμωσαν πολύ.
Αποφάσισα πως το υπόλοιπο 20% που απομένει για να φτάσω σε φυσιολογικό βάρος πρέπει να το σπρώξω εγώ για να φύγει. Το χειρουργείο έκανε την μέγιστη δουλειά του και τώρα είναι η σειρά μου να το βοηθήσω να δουλέψει και πάλι!

Flex Points λοιπόν! Αγαπημένο διατροφικό πρόγραμμα που πριν το χειρουργείο δεν μπορούσα να τηρήσω. Οι μερίδες που απαιτεί το πρόγραμμα ήταν υπερβολικά μικρές και τώρα μου είναι κανονικότατες! Οι συμβουλές που περιλαμβάνει το πρόγραμμα, είναι και διατροφικές συμβουλές που έλαβα με την έξοδο μου απ’ το νοσοκομείο. 
Άρχισα προχτές. Οργανώθηκα και τρώω αυτά που πρέπει στην ώρα τους, στις σωστές μερίδες και κυρίως χωρίς άγχος. Το χειρουργο-εργαλείο δουλεύει θαυμάσια και ταιριάζει πολύ με το Flex Points, κάτι που δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα συνέβαινε.

Να ξεκαθαρίσω κάτι εδώ: φεύγοντας απ’ το νοσοκομείο μετά από χειρουργείο παχυσαρκίας, δίνονται δύο επιλογές ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του καθενός. Ή παρακολουθείσαι από την ομάδα υποστήριξης του ιατρείου παχυσαρκίας του νοσοκομείου (αν διαθέτει τέτοια ομάδα και ιατρείο) που έκανες το χειρουργείο ή (ίσως) πληρώνεις διαιτολόγο που συνεργάζεται ο γιατρός-χειρουργός σου ώστε να μπορέσεις να κάνεις μια πιο οργανωμένη διατροφή. Εγώ διάλεξα την πρώτη επιλογή. Δυστυχώς  διαιτολόγιο ποτέ δεν έχω λάβει και γενικά το μόνο που κάνει ο ίδιος είναι να δίνει γενικές διατροφικές συμβουλές όπως θα έλεγε σε οποιονδήποτε πελάτη του στο γραφείο του. Κι επειδή είναι νέος στην ομάδα το να αποκτήσει εμπειρία απ’ τις περιγραφές των χειρουργημένων θα τον βοηθήσει επαγγελματικά στο μέλλον. 
Απ’την άλλη το να πληρώσω την διαιτολόγο με την οποία συνεργάζεται ο γιατρός μου, μου είναι λιγάκι δύσκολο και κάποιες φορές ασύμφορο. Τα χρήματα δεν είναι πολλά βέβαια, αλλά η οικονομική κρίση δεν σε αφήνει να έχεις πολλές επιλογές παρά μόνο τις άκρως απαραίτητες!
Με το 2ο δεδομένο, έχοντας στα χέρια τις διατροφικές οδηγίες του νοσοκομείου και το Flex Points, τα έβαλα όλα μαζί να δέσουν και να δουλέψουν για μένα!
Μέχρι στιγμής πάει καλά... Καταλάγιασα την λιγούρα μου, τρώω τόσο όσο πρέπει, απ’ όλα, κρατώντας ισορροπία στο τι τρώω καθημερινά, κρατάω «λογαριασμό» καταγράφοντας τα πάντα και χαίρομαι για το χειρουργείο μου για 2η φορά!

Να γράψω λίγα λόγια για το Flex Points. 
Σε αυτό περιλαμβάνονται οι τροφές
με τους πόντους τους!
Είναι πρόγραμμα των γουέιτ γουότσερς. Κάπως πιο λεπτομερές απ’ το αρχικό πρόγραμμα πόντων που στην Αμερική κυκλοφορούσε με την ονομασία Winning Points ενώ σε άλλες χώρες κυκλοφορούσε ως «1,2,3 Success» (όπως και στην χώρα μας), «Pure Points» ή «Turn Around». Κάποιες φίλες του blog έχουν να θυμούνται το Flexi Points (πιο ανανεωμένη έκδοση και πιο... ευέλικτη). Όμως αυτό που εγώ άρχισα είναι κάπως πιο αυστηρό. Δεν περιλαμβάνει απεριόριστα ζυμαρικά και πατάτες και τα φρούτα έχουν πόντους! 
Δεν μπαίνω στην διαδικασία να υπολογίζω τους λεγόμενους κερδισμένους πόντους, γιατί δεν έχω διάθεση για περισσότερη σπαζοκεφαλιά! Θα τρώω αυτά που πρέπει να τρώω στο όριο που μου αναλογεί και δεν θα μπω στην διαδικασία να σκεφτώ  πως «α! από χθες έχω έναν περίσσιο πόντο.. κάτσε να τον φάω σήμερα μην πάει χαμένος»! Όχι... Το πρόγραμμα το προσάρμοσα στα μέτρα τα δικά μου, τα κιλά μου και την όρεξη μου! Όλες οι άλλες λεπτομέρειες... είναι περιττές για την ώρα.

Και στο ερώτημα του τίτλου της ανάρτησης «χρειάζεται η δίαιτα;»! Ναι... έρχεται η ώρα που το καταλαβαίνεις πως πρέπει να οργανώσεις την διατροφή σου για καλό δικό σου και του κόπου που έκανες για να αποκτήσεις το καλύτερο «εργαλείο» που σου έχει δώσει τα μέγιστα! Είναι σαν να σου λέει, «τώρα είναι η σειρά σου να βάλεις  μπρος να χαθούν τα υπόλοιπα περιττά κιλά»!

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Τα μπαγιάτικα μου νέα!

Κατ’ αρχήν να σημειώσω πως ξαναζυγίστηκα αφού πήγα τουαλέτα πια κανονικά και είμαι στα ίδια κιλά, δηλαδή: 80,5. 

Τα νέα μου τώρα που έκανα καιρό να ενημερώσω:
Μέσα στον Οκτώβρη περίπου στο τελείωμα του μήνα, κρυολόγησα. Εκείνες τις μέρες σερνόταν και μια ίωση, όμως εγώ την έπαθα όταν το βράδυ του Αγίου Δημητρίου ψήναμε στην αυλή μας (γιόρταζε ο πατέρας μου και ο ανιψιός μου) και ήμουν με μια λεπτή μπλούζα κι είχε έντονη υγρασία η βραδιά. Την επόμενη μέρα ξύπνησα με ελαφρές κρυάδες. Δεν έδωσα σημασία και θεώρησα πως αν ντυνόμουν καλά θα μου περνούσαν. Περνούσε όμως η ώρα, οι κρυάδες έγιναν ένα ελαφρύ ρίγος, ξαπλώνω στον καναπέ κουκουλωμένη με μια κουβέρτα και το αποτέλεσμα ήταν πως όσο περνούσε η ώρα το ρίγος δυνάμωνε, ένιωθα το πρόσωπο μου να καίει κι όταν έβαλα θερμόμετρο είχα πυρετό κοντά 38,7. Με πιάνει και μια αναγούλα, νόμιζα πως θα έκανα εμετό αλλά δεν έβγαλα τίποτε.
Πήγα στο νοσοκομείο. Περίμενα μετά τις εξετάσεις που μου έκαναν να με έστελναν με αντιβίωση κι αντιπυρετικά στο σπίτι, αλλά  έκριναν πως έπρεπε να νοσηλευτώ. Ο πυρετός συνέχισε και την άλλη μέρα. Με τάραξαν σε 3 ειδών αντιβιώσεις (ενδοφλέβιες) και το αποτέλεσμα  ήταν να αρχίσω τις διάρροιες από κει που δεν είχα. Εξηγούσα στους γιατρούς πως έχω κάνει χειρουργείο παχυσαρκίας, τους έλεγα τον τύπο του χειρουργείου, τους εξηγούσα πως κάποιες φορές πάθαινα dumping, πως πέρνω χάπια επίσης γιατί λόγω χειρουργείου έχω λάσπη στη χολή κι όλα αυτά τα έλεγα ώστε να ξέρουν πως θα αντιμετωπίσουν την περίπτωση μου. Με τάραξαν στον φιδέ και στο ρύζι, νομίζοντας πως οι διάρροιες μου ήταν παθολογικής φύσης κι όχι παρενέργεια των αντιβιώσεων! Εξηγώ σε μια παθολόγο πάλι για το θέμα του χειρουργείου κι ότι εγώ πρέπει να έχω και πρωτείνη στο φαγητό μου κι ότι αυτά που μου σερβίρουν μπορεί να μου δημιουργήσουν dumping γιατί προσπαθώ να τα αποφεύγω. Το βράδυ μου έφεραν κοτόπουλο με ζυμαρικά... νερόβραστα κι ανάλατα! Τέλος πάντων... όλοι έκριναν πως εγώ είχα γαστρεντερίτιδα! Την έχω περάσει 2-3 φορές την γαστρεντερίτιδα στο παρελθόν ακόμη και στην οξεία της μορφή και ξέρω πως είναι. Ε, λοιπόν τα συμπτώματα της εγώ δεν τα παρουσίασα. Μια ίωση είχα που μου ανέβασε πυρετό και μου έφερε ρίγος.Τέλος πάντων, 4 μέρες με κράτησαν νοσηλεύομενη και στο εξιτήριο έγραφαν πως νοσηλεύτηκα για γαστρεντερίτιδα!

Αρχές Νοεμβρίου ήταν να κατέβω στην Αθήνα στον ενδοκρινολόγο, αλλά τελικά το ανέβαλα για το τέλος του μήνα και να είναι καλά ο γιατρός μου που μπορεί να με εξυπηρετεί όποτε μου τύχει μια αναποδιά. Βλέπεις το ραντεβού εγώ το είχα κλείσει εδώ και μήνες πριν. Μου είχαν ζητήσει κι απ’ το ιατρείο παχυσαρκίας αλλά κι ο ενδοκρινολόγος να βγάλω υπέρηχους: χολής και θυρεοειδούς + εξετάσεις αίματος TSH & γλυκοζυλιωμένης. Να σημειώσω πως στο νοσοκομείο η TSH  έφτασε στο 7,4 (με ανώτατη φυσιολογική τιμή το 5) κι έπαιρνα κάθε πρωί το χάπι μου σταθερά! Έχασα τα αυγά και τα πασχάλια! Πήγα έκανα τις εξετάσεις λοιπόν, στον υπέρηχο χολής φαίνεται πως δεν έχω πλέον λάσπη και οι όζοι του θυροειδούς παραμένουν σχεδόν ίδιοι, οι δε εξετάσεις αίματος έδειξαν φυσιολογικές τιμές.
Κατέβηκα Αθήνα, είδε ο ενδοκρινολόγος το εξιτήριο απ’ το νοσοκομείο και κούναγε το κεφάλι με την ασχετοσύνη των γιατρών (όσον αφορά τα χειρουργεία παχυσαρκίας κι αντιμετώπιση σε περίπτωση ανάγκης). Μου είπε πως η φαρμακευτική μου αγωγή με τα χάπια του θυρεοειδή παραμένει όπως είναι, να ξανακάνω μια εξέταση TSH για το ραντεβού του Φεβρουαρίου στο ιατρείο παχυσαρκίας μιας και θα τον δω εκεί και στον χρόνο επάνω να ξανακάνω υπέρηχο να δούμε μήπως έχουν μεγαλώσει οι όζοι.

Αυτά εν ολίγοις τα νεώτερα από Οκτώβρη και Νοέμβρη!

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

+600 γρ!

Το’δα κι αυτό! Να με βγάζει η ζυγαριά 81,1! Μισό να το δικαιολογήσω: δεν πήγα τουαλέτα...
Αλλά σκύβω τα μάτια για να παραδεχτώ πως δεν ήμουν καλό κορίτσι αυτή την βδομάδα. Είναι κάτι μέρες που όλο με κάνα γλυκάκι βρίσκομαι στο χέρι. Με κερνάνε και το δέχομαι! Να πω όμως την μαύρη αλήθεια δεν μπορώ να φάω ό,τι να’ναι γλυκά. Όσον αφορά τα παστάκια! Κάποια μου κάθονται βαριά και τα αποφεύγω είναι όμως κάτι άλλα που τα τρώω με ευχαρίστηση. Κι εδώ είναι η μεγάλη παγίδα, που αν δεν προσέξω στο εξής, θα πέσω μέσα!
Χθες είχε γενέθλια ο ανιψιός μου... πως να απαρνηθώ το κομμάτι που ήρθε στο πιάτο και ήταν ακριβώς η σύσταση που με ευχαριστεί; Το απόλαυσα αργά αργά! 
Πρέπει να ανασκουμπωθώ και να αποφεύγω τις θερμιδογόνες βόμβες, κυρίως για να μη με βρει κάνα dumping πιο ισχυρό και δω τον ουρανό σφοντύλι! 

Μαρία συμμαζέψου!

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Τατιανιά 2!

Πέρασε 1 μήνας, από την τελευταία ανάρτηση.
Και μιας και στην τελευταία ανάρτηση ασχολήθηκα με τατιανιά θα κάνω κι αυτή την φορά το ίδιο!
Που και που τ’ απογεύματα αράζω λίγο στον καναπέ να ξεκουραστούν τα πόδια μου και χαζεύω τηλεόραση. Τις προάλλες λοιπόν έτυχε να δω την περίπτωση μιας κοπέλας που έκανε χειρουργείο παχυσαρκίας. Η οποία επί της ουσίας για πιο λόγο πήγε; Να ζητήσει να κάνει πλαστική στο στήθος! Χειρουργημένη 1 χρόνο και θέλει να κάνει πλαστική. Ναι μεν έχει φτάσει στα κιλά της, όμως όπως γνωρίζω πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 2 χρόνια ώστε να έχει προσαρμοστεί πλήρως ο οργανισμός στα νέα του κιλά, να φανεί καθαρά και το δέρμα κατά πόσο συρρικνώνεται μετά την μεγάλη απώλεια και έπειτα ψάχνεις να βρεις τι μπορείς να βελτιώσεις αισθητικά επάνω στο σώμα σου. Η κοπέλα μάλλον δεν είχε την διάθεση να ψάξει τις πληροφορίες  ή τουλάχιστον να ενημερωθεί απ’ τον γιατρό της.
Στο δε ρεπορτάζ στην εκπομπή που έκαναν τόνιζαν πως είχε χάσει 85 κιλά! Ότι τάχα μπήκε στο χειρουργείο 147 κιλά, ενώ η ίδια στην εκπομπή είπε πως μπήκε περίπου στα 120 γιατί ήδη είχε χάσει κιλά πολύ πριν το χειρουργείο κι όταν  άρχισε πάλι να ανηφορίζει και διαπίστωσε πως πήγαινε για νέο σκαμπανέβασμα κιλών πήρε την απόφαση για το νυστέρι. Έκανε γαστρικό μανίκι. Στο ρεπορτάζ παρουσίασε τι έτρωγε πριν  το χειρουργείο και τι τρώει πλέον μετά το χειρουργείο. 
Το θέμα, εστιάστηκε στο πως άλλαξε η ζωή της κοπέλας, στο πως  ο άντρας της (παχύσαρκος κι αυτός) της επέμενε να κάνει δίαιτα που με τα λόγια ήταν υποστηρικτικός αλλά δεν βοηθούσε κι αυτός την κατάσταση αφού κουβαλάει κι αυτός παραπάνω κιλά. Δεν είναι περίπτωση ανθρώπου που δεν γνωρίζει το πως νιώθει  ένας παχύσαρκος, αλλά  όπως ειπώθηκε το πακέτο το επιβαρρυνόταν η κοπέλα, τον ένοιαζε η εμφάνιση της γυναίκας του η οποία είχε κι ένα παιδί να μεγαλώσει και τα περίσσια της κιλά δυσκόλευαν την κατάσταση, γιατί δεν μπορούσε να κινηθεί άνετα και με το άγχος της καθημερινότητας το έριχνε στο φαγητό.
Εγώ αυτό που ξέρω είναι πως όταν ένα ζευγάρι περνάει το ίδιο λούκι, πιάνεται απ’ το χέρι και το περνάνε παρέα! Δεν λέω να πήγαινε κι αυτός για χειρουργείο, αλλά στις διατροφικές προσπάθειες που έκανε  η γυναίκα του να ήταν κι αυτός παρών και να ακολουθούσε. Το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο!
Το θέμα πάντως με την πλαστική στο στήθος η Τατιάνα το πέρασε στα πεταχτά «θα σε βοηθήσουμε, θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε» της είπε απλά κι αυτό ήταν!

Πληροφοριακά λοιπόν -αν και το’χω ξαναγράψει- η οποιαδήποτε πλαστική μετά από χειρουργείο παχυσαρκίας γίνεται μετά από 2 χρόνια κι αφού έχει σταματήσει η απώλεια των κιλών και έχει σταθεροποιηθεί το βάρος.  Τα 2 χρόνια είναι το ελάχιστο γιατί η προσαρμογή από οργανισμό σε οργανισμό διαφέρει.

Αυτάααα... Έχω κι άλλα νέα. Θα τα γράψω εντός των ημερών.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!