Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015

-1,7

Πλησιάζει η αλλαγή της δεκάδας και μου φαίνεται σαν ψέμα. Χάθηκαν άλλα 1,7 κιλά. Και τρώω! Ειδικά πολλάααα φρούτα! Λαχανικά όχι και τόσο γιατί μου προκαλούν λιγούρα, αλλά τρώω πολύ λίγα από αυτά ίσα για να κατέβει το φαγητό κάτω, να γλυστρίσει. Όμως από φρούτα του δίνω και καταλαβαίνει. 
Κατά τ’ άλλα είχα ένα διήμερο που «τρωγόμουν»  να φάω γλυκό. Είχαν περισσέψει απ ’την γιορτή μου γλυκά και ήθελα να φάω ένα παστάκι. Το τόλμησα χθες. Η αλήθεια είναι πως είναι στιγμές που δεν νιώθεις καλά και θες να φας κάτι γλυκό. Το μισό κοφτό κουταλάκι φρουκτόζη που βάζω στον καφέ μου δεν καλύπτει και τόσο την ανάγκη θα έλεγα αλλά και τα φρούτα επίσης. Χέστηκα αν με έπιανε το dumping, γιατί σαν άνθρωπος θες να φας κάτι απαγορευμένο. Και ναι το έφαγα και κυρίως δεν με έφαγε. Το απόλαυσα αργά αργά και το χόρτασα. Μετά από αυτό ήρθα στα ίσα μου. 
Το κουτί με τα υπόλοιπα γλυκά τα κατέβασα από κάτω στο ψυγείο των γονιών μου. Δεν χρειάζεται μετά από αυτό να με κυριεύει η ιδέα πως το δικό μου ψυγείο έχει γλυκά. Ναι, η αλήθεια είναι πως τα μάτια παίζουν άσχημο παιχνίδι όσον αφορά τις παλιές κακές διατροφικές συνήθειες. Και παλεύω απίστευτα να «ακούω» το στομάχι μου και μόνο. 

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

-1,3

2 εβδομάδες πέρασαν με κόλλημα στην ζυγαριά. Μέχρι που ένα ζύγισμα μεσοβδόμαδα με έκανε να πιστεύω πως ίσως η μπαταρία της ζυγαριάς ήταν στο τελείωμα της κι έπαιζε μαζί μου. Τελικά σήμερα αποζημιώθηκα με -1,3 κιλά. Το ότι κατέβηκα απ’ τα 95 κι ότι πλησιάζω ολοένα στην επόμενη δεκάδα είναι είναι λόγος που με ενθουσιάζει συνεχώς.
Πλέον μπαίνω σε ρούχα που απλά έπιαναν χώρο στην ντουλάπα και αρνιόμουν πεισματικά να τα βγάλω και να τα βάλω στις θήκες με τα ρούχα που φορούσα πριν πολλά χρόνια και φυσικά ζύγιζα κάτω των 95 κιλών.
Χθες ρώτησα τον άντρα μου να μου πει τις εντυπώσεις του:
1. Ο ύπνος μου πως είναι; Συνεχίζω ροχαλίζω;
- Κοιμάσαι μια χαρά και ροχαλίζεις που και που. Όχι όπως πριν, δεν έχει καμία σχέση το ροχαλητό εκείνο με αυτό που κάνεις τώρα. Και κυρίως δεν ξυπνάω από αυτό μες την νύχτα!
2. Πως με βλέπεις; Σου αρέσει η εμφάνιση μου που αλλάζει συνεχώς;
- Μου αρέσει. Ομορφαίνεις συνέχεια, κάτι που δεν φαινόταν πριν!

Αυτές τις μέρες αποφάσισα να μου κάνω και δώρο στον εαυτό μου. Αγόρασα ένα καλό ζευγάρι αθλητικά παπούτσια απίστευτα αναπαυτικά, ώστε όταν ο καιρός δροσίσει να βάλω σε πρόγραμμα τακτικό περπάτημα. Ο χειμώνας ειδικά είναι μια εποχή που με κλείνει μέσα, φέτος θέλω να είμαι εν κινήση, έστω από μισή ώρα μέρα παρά μέρα.

Κατά τ’ άλλα όλα καλά και στην γιορτή μου τόλμησα κι έφαγα γλυκάκι. Ένα ολόκληρο μακαρόν! Αν και λατρεύτω την σοκολάτα, μια μικρή μπουκίτσα έκλεψα απ’το παστάκι του άντρα μου και μου έπεσε βαρύ κι ασήκωτο! Ευτυχώς που είναι καλοκαίρι και τρώω φρούτα, πολλά φρούτα! 

Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

Της μόδας τα χειρουργεία παχυσαρκίας!

Περιτριγυρίζοντας στο διαδίκτυο ή σε φόρουμς πέφτω συνήθως σε εκφράσεις που μου ανάβουν τα λαμπάκια. Όπως αυτή: "τα χειρουργεία παχυσαρκίας είναι της μόδας".
Δηλαδή πόσο βλαμμένος πρέπει να είσαι και ειδικά όταν είσαι γιατρός ή διαιτολόγος ώστε να βγάζεις τέτοιο συμπέρασμα;
Κάνεις μια εξέταση σε νοσηρά παχύσαρκο που συμπεριλαμβάνεται στο πακέτο εξετάσεων που απαιτείται ώστε να του δώσει βεβαίωση ο χειρουργός, γνωρίζεις τα χειρουργεία παχυσαρκίας από απόσταση, βλέπεις έναν χοντρό - μια χοντρή (για να χρησιμοποιήσω πιο βαριά έκφραση) λες να κατάληξε στην απόφαση για χειρουργείο χωρίς να το σκεφτεί καλά; Χωρίς να το ψάξει; Λες να ξύπνησε ένα πρωϊνό και να είπε «δεν μ’ αρέσω, ας κάνω ένα χειρουργείο τώρα που μας βρίσκεται»! Έλεος!
Κάνε τον κόπο κι ενημερώσου σε βάθος, παρακολούθα κάνα σεμινάριο μπας και ξεστραβωθείς. Για καλό σου θα είναι αλλά και για το γενικό καλό γενικά, μιας και η παχυσαρκία στην χώρα μας έχει χτυπήσει κόκκινο.
Άνοιξε τα στραβά σου και δες τι σκατοδιαφημίσεις βάζουν στην τηλεόραση, στα περιοδικά: φαγάδικα, φαγητά, παγωτά... Όλα για το φαγητό! Σκέψου πόσα φαγάδικα συναντάς σε μια βόλτα. Την εποχή που δεν υπήρχαν τόσα πολλά και συναντούσες ένα φαγάδικο ή κάποια καντίνα τυχαία, το να μπεις και να αγοράσεις έναν γύρο ή σάντουϊτς το σκεφτόσουν πολύ γιατί ήταν και ακριβό «έδεσμα». Την τελευταία 30ετία, ξαφνικά η χώρα μας άρχισε σιγά σιγά να αλλάζει ρότα. Κάθε αμερικανιά έγινε συνήθεια και να τα φαστ φουντ και να οι πιτσαρίες και να οι ψησταριές! Στα 10 βήματα κι ένα φαγάδικο. Το άγχος της εποχής απίστευτο, τόσο γιατί η ζωή μας φέρνει συνεχώς τούμπες και δεν μπορούμε να πάρουμε ανάσα, βάλε την ανεργία, βάλε τις σχέσεις που πάνε κατά διαόλου, βάλε χωρισμούς -  διαζύγια, βάλε να’χεις παιδιά και να είσαι και άνεργος και πόσες ακόμα ιστορίες που κάνουν την καθημερινότητα μας έναν τεράστιο βούρκο απελπισίας... Αυτό το άγχος αυτής της τρέλας έρχεται να ξεσπάσει στο φαγητό. Ο χοντρός - η χοντρή που τρώει συνεχώς κάθε ώρα, προσπαθεί να καταπνίξει τα προβλήματα του. Μπορεί και να γεννήθηκε έτσι! Το σκέφτηκες άραγε; Μπορεί να κάνει έναν αγώνα πολλών χρόνων και να μην έχει άλλο το κουράγιο να κάνει άλλη μια προσπάθεια να χάσει κιλά με δίαιτα... μπορεί... μπορεί... μπορεί... πολλά μπορεί! 
Αναζήτησε να μάθεις την ψυχολογία του παχύσαρκου, δες πως είναι η καθημερινότητα ενός τέτοιου ανθρώπου!
Στην ψυχολόγο της ομάδας που με παρακολουθεί μετά το χειρουργείο, όταν της μίλησα για την καθημερινότητα μου - την ζωή μου την ίδια, ξαφνιάστηκε. «Είναι τόσα πολλά όλα αυτά ...» μου είπε και με κοίταζε σαν χάνος μην ξέροντας τι να με συμβουλέψει (λέω εγώ τώρα)! Δεν μπορεί ένας νοσηρά παχύσαρκος άνθρωπος να διαχειριστεί πολλά πράγματα μαζί όταν μάλιστα νιώθει πως είναι μόνος - μόνη σε αυτόν τον αγώνα. Δεν γίνεται να διαβάζει ένα διαιτολόγιο στεγνό και στην πορεία να μην μπορεί να το κάνει γιατί δεν έχει την δύναμη να το κάνει, γιατί πνίγεται και καταλήγει στην εύκολη λύση, το ψυγείο ή το ντουλάπι!
Υπάρχουν επιστήμονες που βαδίζουν με όλα αυτά και φροντίζουν να ενημερώνονται, να παρακολουθούν και να βοηθάνε τις περιπτώσεις αυτές μετά το χειρουργείο παχυσαρκίας. Μια μικρή συμβουλή πάντα είναι πολύτιμη. Αλλά εσείς οι υπόλοιποι οι άσχετοι που φοράτε παρωπίδες και μεταδίδεται αυτά που δημοσιεύονται όπου να’ ναι καλύτερα να κλείνεται το στόμα σας. Αφήστε τον κάθε χοντρό ή χοντρή να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό για τον εαυτό του για την υγεία του και μην το παίζεται σαν να είστε πυρηνικοί επιστήμονες! Κακό κάνετε όχι καλό.
Η μόδα λοιπόν βρίσκεται κάπου στις πολιτικές του τόπου και τον κατά διαόλου εκσυγχρονισμό. Αν ο εκσυγχρονισμός είναι να ανοίγει ένα φαγάδικο σε κάθε γειτονιά, μην ρίχνεται την ευθύνη στον παχύσαρκο. Ο παχύσαρκος γίνεται θύμα αυτής της μόδας και γιατί το χρήμα είναι πάρα πολύ για να γεμίζουν οι τσέπες κάποιων καιροσκόπων.
Προκειμένου λοιπόν να βρει ο νοσηρά παχύσαρκος λύση στο πρόβλημα του θα καταφύγει στο τελευταίο εργαλείο που του προσφέρει η επιστήμη, ώστε να κερδίσει την ποιότητα της ζωής του και την υγεία του πίσω. Ενοχλεί μια τέτοια απόφαση ε; Σας κάνει ζημιά στην μάσα ε; 

Σταματήστε τις παπαριές και τους εκφοβισμούς κι αφήστε τον καθένα να προχωρήσει με την ζωή του όπως νομίζει. Αν είστε σωστοί επιστήμονες και έχετε γνώσεις από χειρουργεία παχυσαρκίας, οφείλεται να ενημερώσετε για τα υπέρ και τα κατά και για τυχόν επιπλοκές. Όχι όμως να εκφοβίζεται τον κόσμο και να μιλάτε για καρκίνους και πολύποδες και διάφορα άλλα παρανοϊκά. Διαφορετικά να σκίσετε τα πτυχία σας. Ο Ιπποκράτης θα ντρεπόταν για σας.

Είμαι δυστυχισμένος γιατί τρώω
και τρώω γιατί είμαι δυστυχισμένος.


Τρίτη 4 Αυγούστου 2015

-1,8 για την εβδομάδα και -41 κιλά στο σύνολο!

Κατ'αρχήν καλό μήνα!
Κοιτάζω το τικεράκι μου στην σελίδα "Έλα να ζυγιστούμε darling!" και μου φαίνεται απίστευτο πως μέσα σε 5,5 μήνες έφυγαν από επάνω μου 41 κιλά! Σαν νερό! Χωρίς πείνα! Ο στόχος για τα 70 που έχω θέσει όλο πλησιάζει. Σκέφτομαι πως κλείνοντας χρόνο απ'το χειρουργείο θα έχω πλησιάσει τα 70 αρκετά. Όμως δεν ξεχνώ και τον παράγοντα πως ο οργανισμός θα κολλήσει και για να φτάσω τα 70 ίσως πάρει και παραπάνω απ'ότι εγώ ελπίζω. Δεν με πειράζει! Αρκεί που είμαι υγιής.
Το σύνδρομο dumping πλέον είναι φορές που το νιώθω και το ελέγχω. Κι όπως έχω καταλάβει στην περίπτωση μου έχει να κάνει και με το διαφορά ώρας που πρέπει να πίνω το νερό απ'το φαγητό. Ενώ το όριο είναι η μισή ώρα εγώ αφήνω να περάσει μία ώρα (παρά το ότι το στόμα μου είναι εντελώς στεγνό). Συνεχίζω να αποφεύγω τους υδατάνθρακες όσο μπορώ. Με τρελαίνει να βλέπω γεμιστά και να μην τρώω, είναι φορές όμως που δεν αντέχω κι έτσι ένα γεμιστό θα το φάω και συνήθως χωρίς συνέπεια απ'το σύνδρομο. Έτσι κάπως διατηρώ την διατροφική μου ισορροπία.
Είχα κολλήματα στη ζυγαριά μέσα στον Ιούλιο κι έτσι ο μήνας έφυγε με μια καλή "αποζημίωση", -1,8. Χωράω άνετα πλέον σε ρούχα που δεν έμπαινα. Το αριστερό μου γόνατο είναι φορές που με ενοχλεί, αλλά δυστυχώς η οστεοαρθρίτιδα θα βρίσκεται να μου υπενθυμίζει την "ύπαρξή" της. Τουλάχιστον σκέφτομαι, πως κινούμαι άνετα στις σκάλες του σπιτιού μου που πριν κάτι μήνες αυτό μου ήταν αρκετά δύσκολο με εξαίρεση κάποιες ημέρες που δεν ήταν υγρές και δεν είχα ενοχλήσεις. Δεν γίνεται να την αποφύγω αλλά θέλω να ελπίζω να μείνει τουλάχιστον στάσιμη -αν αυτό γίνεται- ώστε μεγαλώνοντας να μη με δυσκολέψει περισσότερο και χρειαστεί να κάνω κάποιο χειρουργείο στο γόνατο. Αυτά για την ώρα!