Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Ασπαρτάμη στην εγκυμοσύνη;

Πάνω στο ζάπινγκ της τηλεόρασης σήμερα που ξάπλωσα λίγο να ξεκουράσω τα πόδια μου, πέτυχα στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη το θέμα: Οι βιταμίνες στη διατροφή μας. Καλεσμένος της μέσω λινκ ήταν ο ειδικός παθολόγος διαβητολόγος Χρήστος Ζούπας.

Συζήτησαν αρκετά πράγματα όσον αφορά την διατροφή και τις βιταμίνες (μπορείτε να πετύχετε το θέμα εδώ απ'το σημείο 1:24:25 κι έπειτα) και φτάνουν στην διατροφή των γυναικών που κυοφορούν. 
Το ερώτημα της Ελένης εν μέσω χαλασμένου λινκ ήταν αν οι εγκυμονούσες μπορούν να τρώνε τα φαγητά τους λιγότερο μαγειρεμένα. Και η απάντηση του γιατρού ήταν η παρακάτω:

Πρέπει να τα τρώει καλομαγειρεμένα. Εκείνο που απαγορεύεται είναι μόνο το τηγάνι όλα τα άλλα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει άφοβα.
Και για γλυκαντικό μια και μου το λέτε, στην εγκυμοσύνη το καλύτερο απ' όλα είναι η ασπαρτάμη, το πιο αθώο κι ακίνδυνο γλυκαντικό, με το οποίο ευτυχώς έχουμε φτιάξει την κόκα κόλα λάιτ και την ζίροου ώστε να μην μπορούν οι γυναίκες να παχαίνουν και να πίνουν άφθονα υγρά.

Αυτό που έχω τονίσει ειλικρινά μου έχει καθίσει πολύ στραβά. Μήπως ο γιατρός έχει χορηγό το αναψυκτικό, το οποίο μπορεί να καθαρίσει τέλεια τα άλατα μιας λεκάνης τουαλέτας; Είναι δυνατόν να προτείνει γιατρός τέτοια πράγματα; Ναι μεν προτείνει ότι οι εγκυμονούσες πρέπει να τρώνε απ' όλες τις τροφές με πιο υγιεινό τρόπο, αλλά έρχεται και σου χώνει στην μούρη την ασπαρτάμη που δεν νομίζω ότι είναι και τόσο αθώο γλυκαντικό. Αν ήταν  αθώο λοιπόν, γιατί όταν βάλω σε γιαούρτι ή σε κάποιο φρούτο από πάνω εγώ προσωπικά, μου δημιουργεί καούρα στο στομάχι; Η ζάχαρη ή η φρουκτόζη που δεν είναι και τόσο αθώες γιατί δεν μου δημιουργούν τέτοιο θέμα;
Μήπως οι γυναίκες που είναι στην περίοδο της εγκυμοσύνης να μην πλησιάζουν την ασπαρτάμη για καλό δικό τους αφού είναι 100% βιομηχανοποιημένο προϊόν, να αποφεύγουν και τα αναψυκτικά;
Ντόκτορ δεν μας τα λες καλά!

Μελέτη ύπνου

Σήμερα πέρασα άλλη μια μέρα με  το πόδι να μου δίνει προειδοποίηση πως αν δεν το ξεκουράσω, θα κλατάρει! 
Το να πας λοιπόν στην Αθήνα και να ξεχυθείς στα νοσοκομεία είναι εύκολο. Επιστρέφοντας όμως στην Χαλκίδα και θέλοντας να πας σπίτι σου με το αστικό γιατί δεν θες να χαλάσεις το 3ευρο στο ταξί, θα δεινοπαθήσεις! 

Σήμερα λοιπόν είχα ραντεβού στο ιατρείο μελέτης ύπνου στον Ευαγγελισμό. Πήγα πάλι λίγο πιο νωρίς και με δέχτηκαν στο ιατρείο επίσης πιο νωρίς. Αυτό μιλάμε είναι χλιδή για μένα αυτές τις μέρες. Όλα τα ιατρεία μου ανοίγουν τις πόρτες πιο νωρίς απ' την καθορισμένη ώρα ραντεβού!
Η γιατρός εκεί μου πήρε πλήρες ιστορικό για τον ύπνο μου και τις άπνοιες μου. Είδε και την εξέταση που πήρα απ' τον εδώ πνευμονολόγο κι αφού ήδη είχα παραπεμπτικό για μελέτη ύπνου, μου είπε να πάω στο Ευγενίδειο για να κλείσω ραντεβού, μιας και όλα τα εξωτερικά περιστατικά του Ευαγγελισμού τα στέλνουν εκεί για έλεγχο αφού τους πάρουν το ιστορικό. 
Όταν το άκουσα πως θα πάω αλλού ένιωσα έναν ψιλοπανικό. Βαριέμαι αφόρητα το να ρωτάω που και πως θα πάω. Τελικά δεν ήταν τίποτε. Με το μετρό οι αποστάσεις διανύονται σε δευτερόλεπτα! Έτσι για πότε έφυγα απ' τον Ευαγγελισμό και βρέθηκα στο Ευγενίδειο, μίλησα με την γραμματέα του τμήματος, έκλεισα την ημερομηνία... ούτε που το κατάλαβα. 

14 Ιουνίου 10 βράδυ Σαββάτου θα ροχαλίζω στο Ευγενίδειο κι 6 το πρωί της Κυριακής "σχολάει" το πάρτυ!!! 

Πολλά τα περιστατικά μιλάμε με άπνοιες. Ο καθένας να κουβαλά και μια διαφορετική πάθηση και να του κάνει άπνοιες, όπως κάνει σε μένα η παχυσαρκία μου.
Μου ζήτησαν να έχω μαζί μου τα σεντόνια και την μαξιλαροθήκη μου και μου έδωσαν οδηγίες για το τι πρέπει να κάνω πριν πάω για ύπνο εκεί (χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί τις ίδιες οδηγίες μου έδωσαν σε χαρτί εκτός απ' το Ευγενίδειο και στον Ευαγγελισμό).

Χθες πήρα τα αποτελέσματα απ' το μικροβιολογικό και το ζώον δεν τις έδειξα στον παθολόγο που είχα ραντεβού μαζί του. Εκείνος μου έγραψε το τρίπλεξ κάτω άκρων που είναι να κάνω κι έτσι από Δευτέρα έχω συνέχεια στο τρέξιμο με ραντεβού στη γυναικολόγο, αλλά και να κάνω υπέρηχους ήπατος-χολής-νεφρών.

Τρίτη πάω και στον ΟΑΕΔ να μην το ξεχάσω κιόλας για ανανέωση της κάρτας αλλά και αίτηση για επίδομα ανεργίας, αφού πλέον κλείνω το 12μηνο χωρίς εργασία. Και μετά από αυτό το άσχετο διάλειμμα έχω συνέχεια με τις εξετάσεις, γιατί δεν νομίζω ότι απ' το γυναικολογικό του νοσοκομείου θα μου δώσουν την απεικόνιση του ενδοκολπικού υπέρηχου  και της γνωμάτευσης που θέλω.

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Ποδοφουσκάλες

Με τόσο περπάτημα, πως να μην βγάλουν φουσκάλες οι πατούσες; Να λέω τι σκάτα έχει μπει στο πέδιλο και με ενοχλεί στην φτέρνα και τελικά φτάνοντας στο σπίτι διαπίστωσα πως ήταν μια τεράστια φουσκάλα στο αριστερό και μια μικρότερη στο δεξί!
Που θα πάει θα τελειώσει ο αγώνας και δεν θέλω να κάνω παύση. Αφού άρχισα και τα ραντεβού πέφτουν κοντά το ένα στο άλλο, γιατί να αφήσω την ευκαιρία να απομακρυνθεί, αφού το ίδιο το ΙΚΑ μέχρι να βγάλει την έγκριση θα κρατήσει την απόσταση!
Λοιπόν, σήμερα πήγα στον μικροβιολόγο που πήγα την πρώτη φορά. Απογοητεύτηκα όταν είδα την πόρτα κλειστή και ένα χαρτάκι επάνω της πως έλεγε πως σήμερα ήταν κλειστά. Του Αη Γιαννιού του Ρώσσου σήμερα και μάλλον ο ντόκτορ πήγε για προσκύνημα. 
Λέω "Μαρία μην απογοητεύεσαι εντελώς κάνε τον κόπο και πέρνα απ' το νοσοκομείο που ούτως ή άλλως στο δρόμο σου είναι". Μπαίνω μέσα πάω απευθείας στο μικροβιολογικό. Χτυπώ το κουδούνι του εργαστηρίου τους ρωτάω αν έκαναν τις εξετάσεις όλες... Όχι τίποτε άλλο αλλά μέσα στην τσάντα είχα και ένα ποτηράκι με κάτουρο κι αισθανόμουν κομματάκι άσχημα να το έχω μαζί μου. Ρώτησα αν μπορούσα να κάνω σήμερα τις εξετάσεις και μου είπε ο μικροβιολόγος να ρωτούσα στα εισιτήρια κι αν μου έβγαζαν θα έκαναν την αιμοληψία.
Ευτυχώς τελικά έβγαλα εισιτήριο και σχεδόν αμέσως μου πήραν το ποτηράκι μου πήραν κι αίμα. Αύριο θα είναι έτοιμα τα αποτελέσματα.
Έλα που εγώ αύριο λέω να καθίσω λίγο σπίτι να χαλαρώσω σαν άνθρωπος, να ξεκουραστούν οι πατούσες και κυρίως το γόνατο που κάθε βράδυ (όταν έχει προηγηθεί αρκετό περπάτημα) δεν ξέρω πως να το βολέψω. Δεν είναι πόνος, αλλά είναι μια αίσθηση λες κι έχει ξεκουμπώσει η κλείδωση που αν δεν την λαδώσεις και λιγάκι τρίζει σαν παλιοκασέλα!!!
Θα πάω την Πέμπτη να τις πάρω που έχω το ραντεβού με τον παθολόγο.

Σήμερα είναι μεγάλη μέρα για την Εύβοια. Να ευχηθώ τα καλύτερα για τους Γιάννηδες και τις Γιαννούλες που γιορτάζουν σήμερα και είναι ταμένοι στον Αγ. Ιωάννη τον Ρώσσο. Ας δίνει δύναμη απ' την δύναμή του να αντέχουμε, όπως άντεξε κι εκείνος τα δικά του βάσανα.

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Γεμάτη εβδομάδα

Από σήμερα μπήκα στον χορό των εξετάσεων. Την Παρασκευή μπορεί να πήρα απογοήτευση που το ΠΕΔΥ είναι απλά ένα μπάχαλο, αλλά όταν τελικά τα κάνεις με γονεϊκή "επιδότηση ΕΣΠΑ" (!), όλα αρχίζουν να τρέχουν ρολόι.

Πρωί πρωί σήμερα πήγαμε στον παθολόγο-πνευμονολόγο της μάνας μου, μαζί με την μάνα μου. Με ακροάστηκε, μου πήρε πίεση, με ζύγισε, μου πήρε το ύψος, μου έκανε σπιρομέτρηση και μου έδωσε την γνωμάτευσή του. Μου έγραψε και τις αιματολογικές εξετάσεις που εκκρεμούσαν, την ακτινογραφία θώρακος, την γενική ούρων και την μελέτη ύπνου. Η θώρακος βγήκε αμέσως στο ΙΚΑ (ευτυχώς που δεν πήγα στο νοσοκομείο γιατί είχε πολυκοσμία στο ακτινολογικό και θα τελείωνα το απόγευμα). Μας είπε πως η μελέτη ύπνου γίνεται και στο νοσοκομείο μας και ήμουν όλο χαρά που δεν θα ταξίδευα στην Αθήνα για να την κάνω (αμ, δε!). Η θώρακος που την είδε ο πνευμονολόγος ήταν καθαρή.

Πήγαμε στο νοσοκομείο με όλα τα παραπεμπτικά, έκλεισα το ραντεβού με τον πνευμονολόγο που είναι υπεύθυνος του ιατρείου μελέτης ύπνου και με δέχτηκε αμέσως. Μου εξήγησε πως υπήρχε κάποια εξειδικευμένη νοσηλεύτρια που έκανε την ολονύχτια παρακολούθηση, αλλά της άλλαξαν τμήμα και δεν έχει καλυφθεί η θέση της στο ιατρείο αυτό με κάποιο άλλο άτομο. Όμως αν πληρώναμε 50 ευρώ η συγκεκριμένη νοσηλεύτρια θα βρισκόταν στο τμήμα ώστε να κάνει την μελέτη και να πάρω εγώ την γνωμάτευση. Κι αν προσθέσω τα 22 ευρώ της συμμετοχής που μου αναλογούν για την μελέτη πάμε αυτομάτως στα 70 ευρώ. Μου είπε πως μπορούσε να μου κάνει έναν απλό έλεγχο για μερικές ώρες και να μου δώσει γνωμάτευση. Αρνήθηκα να κάνω έναν έλεγχο που δεν πληρεί τις ανάγκες μιας μελέτης ύπνου και φυσικά να πληρώσω το ποσό που μου είπε κι έτσι ο γιατρός μου έδωσε τηλέφωνα ώστε να κλείσω ραντεβού στο νοσοκομείο Σωτηρία για να κάνω εκεί την μελέτη ύπνου. 
Ρωτήσαμε επιπλέον αν στο νοσοκομείο γίνονταν κάποιοι υπέρηχοι (ήπατος, νεφρών κλπ) και μια εξέταση τρίπλεξ. Οι υπέρηχοι γίνονταν αλλά όχι το τρίπλεξ και για να μην επιβαρυνθώ το κόστος της χρειάζεται παραπεμπτικό από επιμελητή παθολόγο του νοσοκομείου ώστε να πληρώσω μόνο το ποσοστό συμμετοχής. Ανέβηκα στην παθολογική κλινική, γιατί δεν ήθελα να μιλήσω με ειδικευόμενο ή να έχει την σφραγίδα η εξέταση από ειδικευόμενο. Εκεί στο τμήμα των νοσηλευτριών που έκανα ερώτηση αν υπάρχει κάποιος να με εξυπηρετήσει με παρέπεμψαν στα εξωτερικά τακτικά.

Μας πήρε μεσημέρι τελικά να πηγαίνουμε από ιατρείο σε ιατρείο μήπως και έκανα σήμερα κάποιες επιπλέον εξετάσεις, αλλά ένιωσα κουρασμένη και έπρεπε κάπως να ξεκουράσω και το πόδι μου, γιατί όλες αυτές τις μέρες που είμαι στο περπατητό το γόνατο διαμαρτύρεται.

Οπότε φτάνοντας σπίτι, έκλεισα τα ραντεβού κι έτσι: 


  • αύριο πάω για την γενική ούρων και τις λοιπές αιματολογικές εξετάσεις
  • την Πέμπτη πάω στον παθολόγο να μου γράψει το τρίπλεξ, 
  • την Παρασκευή κατεβαίνω στον Ευαγγελισμό για την μελέτη ύπνου (σιγά μην τρέχω στο Σωτηρία γιατί όπως μου το περιέγραψε η μάνα μου τα τμήματα είναι σε διαφορετικά κτίρια, όπως στο Ασκληπιείο της Βούλας)
  • 2 Ιουνίου (διπλό ραντεβού) είμαι για τους υπερήχους κι αμέσως μετά για το γυναικολογικό μιας και χρειάζεται γνωμάτευση κι από εκεί.


Τελικά, όσο και να θέλεις να μην πληρώσεις φράγκο για το σύνολο των εξετάσεων, δυστυχώς το σύστημα είναι τέτοιο που θα πληρώνεις και τα 5ευρα στα εισιτήρια για τα τακτικά ιατρικά ραντεβού, αλλά και τα ποσοστά συμμετοχής για τις εξετάσεις. Αυτά που λέει που η διαφήμιση για τα τηλεφωνικά ραντεβού στο ΠΕΔΥ για εξετάσεις, είναι κουραφέξαλα... γιατί δεν γράφουν όπως σημείωσα στην άλλη ανάρτηση εξετάσεις.
Σήμερα δηλαδή, η επίσκεψη στον ιδιωτικό πνευμονολόγο και η επίσκεψη στον πνευμονολόγο του νοσοκομείου κόστισαν 40 ευρώ.

Θα σημειώνω σε μπλοκάκι τι πληρώνω την φορά, ώστε κάποια στιγμή όταν τελειώσω, να βγάλω το κόστος σε σύνολο. Εύχομαι μόνο να μην χρειαστεί να πληρώσω συμμετοχή και για την επέμβαση με αυτές τις αλλαγές του συστήματος.




Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Παθολόγος στο ΙΚΑ, 0 εις το πηλίκον!

Τι είχα γράψει στην προ-προηγούμενη ανάρτησή μου; Ότι είχα για σήμερα ραντεβού με παθολόγο στο ΙΚΑ για να μου γράψει τις εξετάσεις; Χαχαχαχαχαχα!!!! Ευθυμήσαμε και σήμερα!!!!  
Όχι που ο "μπουμπούκος" θα άφηνε τίποτε στην θέση του όπως ήταν παλιά. Αμ, δε τελικά!
Δεν γράφουν πλέον εξετάσεις οι γιατροί στο ΙΚΑ. Κάνουν μόνο διαγνώσεις και γράφουν μόνο φάρμακα. Διαφορετικά πέφτουν πρόστιμα.
Το ότι μπαίνεις μέσα στο ιατρείο και φαίνεται σαν τεκές, αυτό να το προσπεράσω; Γιατί οι περισσότεροι γιατροί στο ΙΚΑ μετατρέπουν τα ιατρεία που φιλοξενούνται, καπνιστήρια; Κάποιος να τους ελέγξει έτσι ξαφνικά δεν γίνεται; Εμ, πληρώθηκε από την δική μου άπραγη επίσκεψη το ποσοστό του ο γιατρός, εμ το'χει και καπνιστήριο ο θεριακλής; 
Του εξήγησα τι ήθελα τις εξετάσεις και μου είπε ο αθεόφοβος να μου τις γράψει ο γιατρός που μου τις είπε. Του έδειξα το χαρτί και του εξήγησα πως ο συγκεκριμένος χειρουργός περιμένει απλά τις εξετάσεις όλες που χρειάζονται για το χειρουργείο. Μου είπε πως παλιά έγραφαν εξετάσεις, τώρα με τα νέα δεδομένα δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Μου πρότεινε να πάω στο νοσοκομείο.
Άλλοι γελοίοι κι εκεί. Πάω στο γραφείο πολίτη για πληροφορίες και ενώ εξήγησα, μου είπε να πάω στα έκτακτα στο παθολογικό. Πήγα. Μπήκα μέσα. Κοιτάζει το χαρτί με τις εξετάσεις ένας παθολόγος (ο Θεός να τον κάνει) και μου λέει ότι γίνονται στο μικροβιολογικό και να κλείσω ραντεβού εκεί.
Εγώ περίμενα να μου πει κλείσε ραντεβού στο τακτικό παθολογικό να σου γράψουν τις εξετάσεις ή πήγαινε στα γραφεία των γιατρών στην παθολογική κλινική να στις γράψουν κι έπειτα κλείνεις ραντεβού στο μικροβιολογικό. Δηλαδή πια, το σύστημα έχει γίνει πιο χολεριασμένο παντελώς, που χολέρα να κολλήσει ο "μπουμπούκος" και να το βρει απ' τα παιδιά του τα καλά που κάνει ο τρισκατάρατος.
Έκλεισα εγώ ένα άτυπο ραντεβού με το μικροβιολογικό για την Δευτέρα. Λες και θα γίνει τίποτε! Απ' την άλλη μου λέει και η μάνα μου να πάμε μαζί στον γιατρό της που είναι πνευμονολόγος για να γίνει τουλάχιστον από εκεί μιαν αρχή. 
Θα μεταθέσω το ραντεβού στο μικροβιολογικό, για να δω από πλευράς του πνευμονολόγου τι θα λάβω. 
Γαμώ το κωλοσύστημα υγείας. Το' χει φτιάξει έτσι ο τρισκατάρατος για να δουλεύει με καρτούλες υγείας. 
Άντε στο διάολο μαλάκα κι ακόμη παραπέρα.

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Το κίνητρό μου για την χειρουργική λύση

Ο άνθρωπος που ήταν υποστηρικτής μου στην προσπάθεια μου να χάσω κιλά πριν χρόνια ήταν ο αδερφός μου. Στις πιέσεις της μάνας μου να φάω κάτι απ' τις λιχουδιές που έβαζε στο τραπέζι ή μου πρόσφερνε, αμέσως αντιδρούσε ο αδερφός μου αντί για μένα. Ήταν μεγάλη ανακούφιση βάρος απ' το "βάρος" μου (το συναισθηματικό βέβαια) να το φορτώνετε ο αδερφός μου. Με κούραζε να τσακώνομαι με την μάνα μου, για το φαγητό μου (επειδή γέμιζα μια σαλατιέρα γεμάτη -αλάδωτη συνήθως- σαλάτα, θεωρούσε πως ήταν προτιμότερο να τρώω φαγητό κανονικό, αφού έτρωγα τόσο πολύ)!  Ήθελε την αδερφή του, να έχει φυσιολογικά κιλά και κυρίως να με βλέπει να μην αισθάνομαι άσχημα με την εμφάνισή μου.
Κίνητρο λοιπόν για την απόφασή μου να ζητήσω χειρουργική λύση, ήταν πάλι ο αδερφός μου, αλλά... προς το ανάποδο κάπως. Σε μια επίσκεψή του μαζί με την γυναίκα του και τον ανιψιό μου κάναμε πάλι συζήτηση για το θέμα της παχυσαρκίας. Πήρα πολλές ανάσες να μην ξεσπάσω σε δάκρυα γιατί ο καθένας είχε να πει κι από μια διαφορετική γνώμη. Βλέπεις όσοι είναι έξω απ' τον χορό, πολλά τραγούδια λένε. Ο αδερφός μου ξαφνικά ας πούμε πως έγινε "εχθρός" μου γιατί εγώ φταίω για το πως έχω υπερβεί στα κιλά και το πως εγώ δεν δείχνω την συνέπεια και την πειθαρχία που πρέπει. Το ψυχολογικό κομμάτι της προσπάθειας αλλά και της ηλικίας πια, ούτε καν που του πέρασε απ' το μυαλό. Θεωρεί πως είμαι ακόμη κάπου στα 20-25, πως έχω την ίδια διάθεση με τότε και πως μπορώ αν θέλω να είμαι συνεπής σε μια σωστή δίαιτα. Έλα όμως που δεν είναι έτσι τελικά, όταν μεγαλώνεις. Αλλάζει η ζωή σου, επηρεάζεται και η υγεία σου λόγω κιλών, αλλά και η ψυχολογική κούραση απ' την συνεχή προσπάθεια απώλειας βάρους είναι ακόμη μεγαλύτερη. Ο μόνος άνθρωπος που κατάλαβε -ωωω! ναι, για πρώτη φορά- την ψυχολογία μου ήταν η μάνα μου: "τρως παιδάκι μου από άγχος, δεν μας το δείχνεις αλλά έχεις πολύ άγχος κι αυτό είναι το χειρότερο"! 
Ξαφνικά αντιστραφήκαν οι ρόλοι. Σε μια αναλαμπή της κατάλαβε πως η όλη κατάσταση που βιώνουμε στο σπίτι μας λόγω ανεργίας και τις αλλαγές που έχει φέρει στον τρόπο ζωής μας ώστε να ζούμε με λίγη αξιοπρέπεια, μου δημιουργεί άγχος. Κι όταν βέβαια έμαθε και για την παλιά μου φίλη την Βούλα πως έκανε εγχείριση (και που και η ίδια ζει παρόμοια κατάσταση στο σπίτι της όπως την δική μου εδώ και χρόνια, άρα μεγαλύτερο άγχος γι' αυτήν) και που η ίδια την είδε πρόσφατα και έχει αλλάξει πολύ (φαίνεται η απώλεια κιλών πλέον, πόσο έχει ομορφύνει, πόσο η διάθεσή της είναι καλύτερη και φροντίζει και τον εαυτό της τώρα, που περπατά πιο άνετα κλπ) με ωθούσε με επιμονή να το ψάξω, να μην το σκέφτομαι κι όσον αφορά το οικονομικό -αν χρειαστεί- θα βοηθήσει. Ήδη τις προάλλες πριν κατέβω Αθήνα, ήθελε να μου δώσει χρήματα για τα πρώτα έξοδα. Δεν πήρα τίποτα. Της είπα πως αν τυχόν χρειαστεί να κάνω εξετάσεις που δεν τις καλύπτει το ΙΚΑ, τότε το ξανασυζητάμε.
Ο αδερφός μου δε, ξαφνιάστηκε με το νέο! Πως μου ήρθε λέει εμένα να φτάσω εκεί! Έλα μου ντε! Την ψυχολογία του παχύσαρκου δεν μπορείς να την ορίσεις, να την καθορίσεις ή να την περιορίσεις. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Κι όσο μεγαλώνει σε κάποια θέματα αλλάζει γνώμη και προσπαθεί να λάβει την καλύτερη δυνατή απόφαση για τον εαυτό του. Εφόσον "μπούκωσα" και "μπούχτησα" από δίαιτα, πάω στο επόμενο βήμα και τελευταίο. 
Δεν κατάφερα να του αναπτύξω το σκεπτικό μου όταν με ρώτησε, γιατί ο ανιψιός μου είχε άλλες διαθέσεις και αλλάξαμε την συζήτηση αμέσως. Παρόντος του 6 μηνών ανιψιού που αρχίζει να ανακαλύπτει τον κόσμο γύρω του, μονοπωλεί το ενδιαφέρον μας κι όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα!
Κι επειδή κι ο ανηψούλης μου είναι κομματάκι υπέρβαρος, τόσο εγώ όσο και η μάνα μου επιμένουμε στον αδερφό μου και την νύφη μου να μην τον πιέζουν στο φαγητό του. Ο μικρός αντιδρά στην πίεση του να πιει το γάλα του και τον ζορίζουν. Δεν πρέπει όμως. Και να μην φάει 1-2 γεύματα γάλακτος αφού δεν θέλει, δεν θα πάθει τίποτε. Αφού θηλάζει όσο θηλάζει, δεν χρειάζεται να πίνει και το συμπλήρωμα γάλακτος. Μιλάμε ότι έχουν πετάξει 20εύρα έτσι, για το έτοιμο γάλα που τελικά ο μικρός συνήθως θα πιει 5-6 γουλιές (κι αν της πιει βέβαια) και τέλος. Η εικόνα του μικρού θυμίζει εμένα ως μωρό. Κοιτάζω φωτογραφίες μου και δεν θέλω να φανταστώ πως όταν μεγαλώσει θα έχει πρόβλημα βάρους σαν εμένα. Γιατί αν κατηγορώ κάποιον που μια ζωή υπήρξα υπέρβαρη, είναι η μάνα μου που δεν είχε τον σωστό έλεγχο στο θέμα αυτό από μωρό και με άφηνε να τρώω μεγάλες ποσότητες κι όχι μικρά και τακτικά γεύματα, όπως είναι και το πιο σωστό για τα παιδιά. Κι αφού δεν ήμουν και ιδιότροπη στο φαγητό αυτό θα την διευκόλυνε πάρα πολύ στο πως θα με έτρεφε.
Και να τώρα που μάλλον το νιώθει και βάρος στην συνείδησή της, θέλει να είναι η υποστηρίκτιά μου σε αυτό μου το βήμα, έστω κι αργά!

Όσον αφορά τον άντρα μου: για πρώτη φορά τον είδα να ψάχνει λεπτομέρειες για το γαστρικό μανίκι. Από περιέργεια ήθελε να δει πως αλλάζει η εικόνα του στομαχιού. Του εξήγησα πως ναι μεν εγώ λέω πως θέλω γαστρικό μανίκι, όμως ο γιατρός δεν μου είπε ακόμη ποιά είναι η κατάλληλη επέμβαση για μένα γιατί πρέπει να του πάω πρώτα όλες τις εξετάσεις που ζήτησε. 
Ήδη αρχίζει να σκέφτεται πόσο πολύ θα αλλάξω και ότι θα πάψω να φοράω ρούχα μεγαλίστικα. Ότι θα μπορώ να περπατάω άνετα, ότι θα ντύνομαι πιο όμορφα, ότι θα φτιάξει η ψυχολογία μου. Μπορώ να πω ότι μια μικρή ανυπομονησία την έχει! Κι αυτή του η αντίδραση ενισχύει την διάθεσή μου, για μια Μαρία γεμάτη υγεία κι απαλλαγμένη από το περιττό της βάρος! 

Χιουμοράκι
Μπορώ να γυμνάσω μόνο ένα μέρος του σώματος μου την φορά. Και συνήθως είναι, ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ.

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Αναζητώντας χειρουργική λύση 2

... σε συνέχεια από εδώ ...

Χθες πρωί πρωί γύρω στις 04:20 ξύπνησα. Ετοιμάστηκα, ήπια έναν καφέ στα γρήγορα, ξυπνάω και τον άντρα μου να ετοιμαστεί κι εκείνος να με πάει στα τρένα. 05:27 ξεκινούσε το πρώτο πρωϊνό δρομολόγιο των τρένων. Πήρα μαζί μου και το πακέτο με τις παλιές και νέες εξετάσεις στην περίπτωση που ζητηθούν. 
Στην Αθήνα ήμουν γύρω στις 7 το πρωί. Το τρένο γεμάτο από κόσμο που από την Αυλώνα μέχρι την Αθήνα γέμισε ασφυκτικά. Κατεβαίνω στο μετρό. Ρωτάω στα εισιτήρια ποιά γραμμή συρμού να πάρω για να πάω στον Ευαγγελισμό και μου είπαν: "Πάρτε τον συρμό για Ελληνικό κατεβείτε στο Σύνταγμα και μετά τον συρμό για Αεροδρόμιο". Και πάντα μα πάντα κοιτάω τον επεξηγηματικό χάρτη του δρομολογίου με τις στάσεις ώστε να ξέρω και πως θα επιστρέψω. Πες ότι βαριέμαι να ξαναρωτάω!
Κατεβαίνω στη στάση Ευαγγελισμού. Στον χάρτη που έχουν στην ιστοσελίδα του νοσοκομείου εγώ περίμενα πως θα περπατούσα 1,5 οικοδομικό τετράγωνο για να το βρω, αλλά αυτό ήταν ακριβώς πάνω σχεδόν στην στάση του μετρό. 
07:25 περίμενα να ανοίξουν το γραφείο των εισιτηρίων. Ευτυχώς στο θυρωρείο στην πύλη του νοσοκομείου βρισκόταν μια κυρία η οποία μου εξήγησε που θα πάω και που θα τα βρω όλα. Δεν υπάρχει παίδεμα:  γραφείο εισιτηρίων στον 1ο νούμερο 25, κι έπειτα στο υπόγειο που είναι τα εξωτερικά στο γραφείο νούμερο 9 που βρισκόταν και το τμήμα παχυσαρκίας (βάζω το "και" γιατί στο γραφείο αυτό υπήρχαν άλλα 2 ιατρεία).
Τέτοια ώρα στα  εισιτήρια δεν είχε κόσμο, ήμουν πρώτη. Πληρώνω το 5εύρο, παίρνω την απόδειξη και κατεβαίνω στο ιατρείο νούμερο 9. Περίμενα. Κάποια στιγμή έρχεται η νοσοκόμα του ιατρείου, με τον καφέ στο χέρι και μια εφημερίδα. Δεν είναι όπως εδώ στη Χαλκίδα που γιατροί και νοσοκόμοι κατεβαίνουν στα εξωτερικά μετά τις 9. Στον Ευαγγελισμό είδα πως οι νοσοκόμες ξεκινάνε την βάρδια τους απευθείας στα εξωτερικά και περιμένουν στο ιατρείο μέχρι να έρθει ο γιατρός. Ευγενικές όπως διαπίστωσα και αρκετά εξυπηρετικές. 
Η νοσοκόμα του ιατρείου που ήμουν για να μπω μάλλον ήπιε μια γουλιά καφέ και κατά τις 8 παρά βγαίνει και με ρωτάει αν έχω ραντεβού και τι ραντεβού είναι. Της εξήγησα, πήρε το εισιτήριο μου και μου ζήτησε να περιμένω. Κι από δω ξεκινάει η βαρεμάρα... Αν είχα μαζί μου όλη την σειρά βιβλίων του Τόλκιν όση ώρα περίμενα θα την είχα τελειώσει! Το ραντεβού μου ήταν στις 8:30 και ο γιατρός εμφανίστηκε κάπου στις 11:20. Η νοσοκόμα τακτικά έβγαινε και μου ζητούσε συγγνώμη για την καθυστέρηση και πως με τις βαριατρικές στον Ευαγγελισμό ασχολούνται μόνο 2 γιατροί. Ώσπου βρήκε τον έναν και τον ειδοποίησε πως υπάρχει ραντεβού. Πιάστηκε ο κώλος μου να κάθομαι. Να θέλω να κατουρήσω και να το σκέφτομαι να σηκωθώ να ανέβω επάνω στις τουαλέτες γιατί δεν ήξερα ο γιατρός πότε θα ερχόταν. Έκανα μια βόλτα σε όλο τον τεράστιο διάδρομο των εξωτερικών να βρω τυχόν πλησιέστερη τουαλέτα, αλλά τίποτα. Σκέφτηκα να μην απομακρυνθώ.
Ώσπου εμφανίστηκε. Μπαίνω μέσα. Ευγενικός και ομιλητικός, μου πήρε το ιστορικό, με ρώτησε γιατί ήθελα να χειρουργηθώ και μου τόνισε πως το χειρουργείο επίσης δεν αποτελεί λύση στην παχυσαρκία αν εγώ δεν είμαι αποφασισμένη να συνεργαστώ με τις οδηγίες του γιατρού. Γιατί μετά το χειρουργείο όλα αλλάζουν και θα πρέπει να αλλάξω και συνήθειες στην διατροφή μου. Του εξήγησα πως αν δεν ήμουν σίγουρη δεν θα έκανα αυτό το βήμα.
Είδε τις εξετάσεις μου τις πρόσφατες, είδε και τη σχετικά περσινή (την έβγαλα τον Δεκέμβρη του 12 αλλά το ραντεβού με τον ορθοπεδικό για να τη δει ήταν πέρσι τον Γενάρη) ακτινογραφία του γόνατος με την οστεοαρθρίτιδα και του είπα πως έκανα θεραπεία πέρσι. Με ρώτησε πως και είχα έτοιμες αιματολογικές εξετάσεις. Του εξήγησα πως έκανα ένα γυναικολογικό τσεκ-απ μιας και είμαι σε εμμηνόπαυση κι επειδή υπάρχει ινομύωμα, η γυναικολόγος του νοσοκομείου μου ζήτησε να κάνω αυτές τις εξετάσεις. 
Με ρώτησε τι τρώω, αν τσιμπολογάω, αν πίνω αναψυκτικά, αν είχα πάει σε κέντρα αδυνατίσματος τύπου bodyline, πρίνου, γκίλι νάιετ κλπ, αν έχω πάει σε διαιτολόγους και αν είδα αποτελέσματα απώλειας βάρους, αν έχω προσπαθήσει να χάσω κιλά με φάρμακα τύπου ξενικάλ κλπ, αν τρώω φαγητό απ' έξω και τέτοια. 
Τις περισσότερες εξετάσεις μου είπε πως ήδη τις είχα κάνει: αιματολογικές κι ορμονολογικές και μου πρότεινε να μην τις χάσω να τις έχω μαζί με τις υπόλοιπες που μου τσεκάρισε να κάνω. 
Έτσι λοιπόν μου έδωσε ένα χαρτί με τις εξετάσεις που πρέπει να κάνει ένας παχύσαρκος πριν μπει στο χειρουργείο. Σε εμένα λοιπόν εκκρεμούν και κάποιες άλλες από πλευράς αιματολογικών εξετάσεων, ακτινογραφία θώρακος,  μου τσεκάρισε να πάω σε Πνευμονολόγο (για σπιρομέτρηση και πνευμονολογική εκτίμηση) και από τον Ειδικό Έλεγχο να κάνω Μελέτη ύπνου (Υπνική άπνοια ή χρόνια κόπωση), μιας και όταν με ρώτησε αν τυχόν έχω άσθμα του είπα πως δεν έχω μεν, αλλά τελευταία -όπως μου έχει πει ο άντρας μου- ροχαλίζω πολύ στον ύπνο μου κι όταν ξαπλώνω στον καναπέ στο πλάι νιώθω να μου κόβεται η αναπνοή.
"Ααα! Μάλιστα" ήταν η έκφραση του γιατρού και τσεκάρισε αμέσως την μελέτη ύπνου, την οποία όπως μου είπε μπορώ να την κάνω κάπου έξω αν θέλω, αλλά γίνεται και στον Ευαγγελισμό και στο Σωτηρία.
Τον ρώτησα πόσο είναι η αναμονή για ένα τέτοιο χειρουργείο. Μου είπε πως η αναμονή είναι περίπου στο 6μηνο κι αυτό εξαρτάται απ' το πόσο γρήγορα θα πάρω την έγκριση απ' το ΙΚΑ.

Σήμερα έκλεισα ραντεβού με παθολόγο στο ΙΚΑ. Την Παρασκευή το πρωί θα πάω να μου γράψει τις εξετάσεις και μένει ο Πνευμονολόγος, που δυστυχώς δεν βρήκα διαθέσιμα ραντεβού στο ΙΚΑ και θα πάω έξω. Αυτόν σχεδόν μου τον έκλεισε η μάνα μου, μιας και είναι τακτική του πελάτισσα για το άσθμα της. Οπότε ας πούμε ότι κι από εκεί θα έχω σύντομα τον έλεγχο και την γνωμάτευση.

Αισθάνομαι ήδη κάπως περίεργα να πω την αλήθεια. Όχι άσχημα, αλλά έχω εκείνη την αίσθηση που είχα όταν υπήρξα για λίγο διάστημα αδύνατη. Νιώθω ότι η ώρα που θα φύγει από πάνω μου τόσα στρώματα λίπους χωρίς να σκέφτομαι το φαγητό ή να νιώθω ότι πεινάω, πλησιάζει. Είναι η αγωνία του καινούριου, αν και θα περιμένω βέβαια αρκετά λόγω ΙΚΑ!

Έφυγα με καλή διάθεση απ' το ιατρείο. Επέστρεψα στο σπίτι απίστευτα κουρασμένη, γιατί έκανα τρελή γυμναστική στις σκάλες του μετρό. Κατ' αρχήν δεν χρησιμοποιώ τις ηλεκτρικές γιατί έχω φοβία αφού κάποτε παραλίγο να σπάσω τα μούτρα μου όταν για πρώτη φορά θέλησα να τις δοκιμάσω πριν χρόνια. Έτσι λοιπόν ενώ κατά περίεργο τρόπο οι ταμπελίτσες με το αναπηρικό καροτσάκι ήταν χαμένες σε κάποιες αποβάθρες ώστε να πάρω τον ανελκυστήρα για να φθάσω επάνω στην αλλαγή αποβάθρας ή την έξοδο, αναγκαστικά ανέβαινα τις 3-4 σειρές με σκάλες. Σήμερα νιώθω λες και έχω φάει το ξύλο της χρονιάς μου. Πονάνε τα πάντα και δεν έχω διάθεση να κάνω την οποιαδήποτε δουλειά στο σπίτι. Σκούπισμα - σφουγγάρισμα θέλω και μου φαίνονται βαριές αγγαρείες! 

Αυτά τα νέα μου...

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Ραντεβού με γυναικολόγο σε νοσοκομείο... χμμμμμ...

Ξυπνάω το πρωί, κάνω το μπάνιο μου, πίνω τον καφέ μου χαλαρά περιμένοντας να έρθει η ώρα που θα πήγαινα στο νοσοκομείο για το ραντεβού μου στη γυναικολόγο. 
Φτάνει η ώρα. Βγάζω εισητήριο αμέσως. Το γυναικολογικό για άλλη μια φορά ήταν κλειστό οπότε ανεβαίνω στην μαιευτική κλινική. Με βλέπει η γιατρός. Με ρωτάει τι ήθελα, όχι πως θα με θυμόταν... Της εξηγώ και τις δίνω να δει τις εξετάσεις: "βλέπω πως είσαι σε εμμηνόπαυση". Εκείνη την στιγμή αναρωτήθηκα αν όλοι οι γυναικολόγοι ξέρουν να δώσουν μια σαφή απάντηση. Κι εγώ η ίδια τελικά δεν ξέρω τι έχω: κλιμακτήριο ή εμμηνόπαυση; Η ίδια άλλωστε στο προηγούμενο ραντεβού, μου έκανε τον διαχωρισμό κι επέμεινε πως ήμουν σε κλιμακτήριο κι όχι σε εμμηνόπαυση!
Μου ζήτησε να της υπενθυμίσω γιατί την είχα επισκεφθεί την περασμένη φορά. Και θυμήθηκε πως μου είχε πει πως θα μου έδινε χάπια για την περίοδο αφού είχα παχύ ενδομήτριο ή θα κάναμε απόξεση. "Αλλά σου είπα να κάνεις τις εξετάσεις όταν θα είσαι σε περίοδο". Εκεί αρχίζω πλέον να αμφιβάλω για την ειδικευόμενη γιατρό η οποία μου είχε κάνει καλή εντύπωση την πρώτη φορά. Δεν της είπα πως δεν μου το διευκρίνισε αυτό, αλλά:  "Πότε δηλαδή; Μετά από 1 χρόνο; Την περίοδο μου πλέον την βλέπω μια φορά τον χρόνο κι αυτή την φορά φέτος είχε μεγαλύτερη διάρκεια κοντά 15 μέρες". Εκεί προσπάθησε κάπως να τα μπαλώσει... "και πως θα ξέρω εγώ αν δεν έχω σαφή εικόνα... και περίμενε λίγο να κάνουμε υπέρηχο... μπλα μπλα μπλα...".
Εκεί είναι που αρχίζεις να σκέφτεσαι πως, όταν είναι να πηγαίνεις σε ραντεβού με γυναικολόγο να καταργήσεις το βρακί!
Βγαίνει μια ξανθιά γιατρός, ούτε κονκάρδα είχε στην ποδιά της για να δω το όνομά της και τι σκατά ακριβώς ήταν... της εξηγεί η Κατερίνα και με βάζουν για υπέρηχο.
Λέω το ιστορικό μου άλλη μια φορά στην ξανθιά που τα ελληνικά τα μιλούσε άλα ρώσα-βουλγάρα και μάλλον για ρωσίδα-βουλγάρα μου έκανε αφού και τα χαρακτηριστικά του προσώπου της έφερναν για βόρεια!
Το ινομύωμα βάσει των λεγομένων της -από τον τελευταίο υπέρηχο- κάθε άλλο παρά σα ρεβύθι είναι σε μέγεθος! Όμως... "θα είναι καλύτερα να κάνετε έναν υπέρηχο έξω γιατί το μηχάνημα αυτό τα δείχνει λίγο θολά"... Πόσα θέλουν να με τρελάνουν τη γυναίκα; Αφού το μηχάνημα δεν είναι αξιόπιστο εμένα γιατί με βάζεις να σου ανοίξω τα πόδια και κυριοτέρως γιατί δεν ρωτάς αρχικά αν οικονομικά αντέχω να πληρώνω εξετάσεις "έξω"; Πείτε απ' την αρχή ότι το μηχάνημά σας δεν είναι καλό και πείτε το και σε όλες τις γυναίκες που έρχονται για εξετάσεις να μην ταλαιπωρούνται. Ή πείτε μας πως αφού έχουμε ΙΚΑ να πάμε να πνιγούμε!
Τέλος πάντων... μου ζητάει να κατέβω απ' το κρεββάτι εξέτασης και να ανέβω στην καρέκλα... Βγάζει το μαρκούτσι για να κάνει μακροσκοπικό έλεγχο. Όταν το βλέπω, παραλίγο να με πιάσει υστερία. Της εξήγησα πως δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει αυτή η εξέταση γιατί πονάω και ότι ούρλιαξα την περασμένη φορά. Το θυμήθηκε η Κατερίνα και με επιβεβαίωσε.
Με καθησύχασε όμως η ξανθιά και μου ζήτησε να χαλαρώσω και να ακούσω τις οδηγίες της γιατί η εξέταση έπρεπε να γίνει. Όντως με χαλαρό σώμα και με βήχα έκανε την "εισαγωγή". Έκανε την εξέταση δεν βρήκε κάτι. Αλλά... μου ζήτησε να κάνω καλλιέργεια: ούρων, κολπικού και τραχηλικού υγρού κι ένα τεστ πρεπ το οποίο λέει θα πληρώσω απ' την τσέπη μου και το οποίο δείχνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με το απλό τεστ παπ. Το κόστος 40 ευρώ. Βάλε κι άλλα 7 οι άλλες εξετάσεις πάμε στο 50ευρο (ίσως και παραπάνω εγώ το κόβω)!
Κι εδώ είναι που με βγάζουν απ' τα ρούχα μου. Αν είναι να κάνω έναν ΓΕΝΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ γράψε τις εξετάσεις να τις κάνω μαζεμένες. Μη με ταλαιπωρείς έτσι. Κι αν δεν είσαι και σίγουρη για το τι ακριβώς βλέπεις πες μου ότι καλύτερα θα είναι να τρέχω στις Αθήνες αν θέλω να βρω την υγειά μου, γιατί απ' το νοσοκομείο της πόλης μου δεν το βλέπω. Θα με αρρωστήσουν μ' αρέσει δεν μ' αρέσει. 

Τελικά δεν ξέρω τι μου γίνεται!

Απόφαση: πάω στο επόμενο ραντεβού τη Δευτέρα για την παχυσαρκία. Κι αν όλα πάνε καλά, ίσως να τρέξω και τα γυναικολογικά μου στον Ευαγγελισμό ώστε να γίνουν τα πάντα όταν νοσηλευτώ στην περίπτωση του χειρουργείου, γιατί στη Χαλκίδα προκοπή δεν βλέπω... για να μη πω πως τους έχω ικανούς να μου πουν στο τέλος πως θα δω τα ραδίκια ανάποδα!

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Θα προλάβω ή όχι άραγε;

Η σκέψη που τριβελίζει το μυαλό μου αυτές τις μέρες είναι αν τελικά στην περίπτωση που όλα πάνε κατ' ευχήν στο ενδεχόμενο βαριατρικής επέμβασης θα προλάβω άραγε να την κάνω;
Το ερώτημα γεννιέται γιατί η ασφαλιστική μου κάλυψη με το ΙΚΑ λήγει τον Φεβρουάριο του 2015. Οι εξετάσεις όπως τουλάχιστον έχω διαβάσει σε φόρουμ είναι ένα πακετάκι κι εκτός αυτού είναι και το θέμα πότε θα περάσω από επιτροπή για να πάρω έγκριση.
Το άλλο ερώτημα είναι, αν τελικά πάρω έγκριση πότε θα οριστεί ημερομηνία για χειρουργείο.
Κάνω λες και τα έχω προεξοφλήσει όλα. Αλλά... κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουραγύρευε! 
Ναι έχω μια αγωνία για το ραντεβού μου στον Ευαγγελισμό και η μέρα είναι σχεδόν κοντά μου... 6 μέρες απέμειναν! Λες κι όταν πάω, μου κλείσουν τις πόρτες και μου πουν... "ααα τώρα που σε βρήκαμε κάτσε να σου κάνουμε την εγχειρησούλα"!!! 
Πέρα από την πλάκα, έχω διαβάσει πως η αναμονή για τις βαριατρικές επεμβάσεις όταν είναι με την ασφάλειά σου (ειδικά με το ΙΚΑ) παίρνει μια καθυστέρηση από μερικούς μήνες μέχρι και χρόνο. Κι αν έχω το οκ την Δευτέρα, εγώ έχω στενά χρονικά περιθώρια. Εκτός κι αν οι νοσηρά παχύσαρκοι λόγω προβλημάτων υγείας έχουμε μια κάποια προτεραιότητα, σε σχέση με αυτούς που ακόμη δεν έχουν παρουσιάσει κάτι.
Ελπίζω να μου "κόψει" να τις κάνω τις ερωτήσεις αυτές την Δευτέρα!

Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Μέϊλς χωρίς απόκριση

Ψάχνεις να βρεις ποιοί γιατροί είναι αυτοί που έχουν εμπειρία σε βαριατρικές επεμβάσεις κι ενώ διαβάζεις ένα σύγγραμα-βιογραφικό, βάζουν στο τέλος και την διεύθυνση μέϊλ τους για επικοινωνία. Επικοινωνείς και δεν σου απαντάνε.
Κατανοώ ότι ο φόρτος εργασίας είναι μεγάλος, το τρέξιμο επίσης (όταν πρόκειται για καθηγητές Πανεπιστημίων κλπ), όμως αν δεν υπάρχει περίπτωση να απαντηθεί κάποιο μέϊλ, γιατί ρε άνθρωποι μου το βάζεται δημοσίως; Δεν το περιμένετε πως κι ένας απλός πολίτης θα επικοινωνήσει μαζί σας;
Τουλάχιστον αποκρύψτε το να μην ασχολούμαστε εμείς οι "ταπεινοί και καταφρονεμένοι"!

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Αναζητώντας χειρουργική λύση

Θες πες' με επηρέασε η περίπτωση της παλιάς μου φίλης της Βούλας, θες πες πως και η μάνα μου από κοντά με πάει να το ψάξω και θα με βοηθήσει, θες πες πως είμαι και καλά σε δίαιτα αλλά κάθε άλλο παρά δίαιτα κάνω, τελικά μπήκα στον κόπο να το ψάξω.
Έχω εδώ και 10 μέρες περίπου που αναζητώ πληροφορίες. Μάλιστα θέλω να βρω ένα έτοιμο πακέτο πληροφοριών, αλλά τι τα θες τι τα γυρεύεις όλα όσα βρίσκω αφορούν σε περιπτώσεις προ "μπουμπούκου". Το σύστημα υγείας ενώ ήταν όπως γνωρίζουμε υπό κατεδάφιση, ήρθε ο "μπουμπούκος" και το απολλοτρίωσε εντελώς! Κι έτσι λοιπόν προσπαθούσα πότε μέσω φόρουμ ή μέσω κάποιων μπλογκ να βγάλω άκρη.
Ναι η αλήθεια είναι ότι ζηλεύω τελικά όσους κατέφυγαν στο χειρουργίο, γιατί διαβάζω πόσο πολύ διαφορετική είναι η ζωή τους. Και δεν στέκομαι στο γεγονός ότι βρήκαν έναν χαμένο εαυτό κι ότι η ψυχολογία τους ανέβηκε, αλλά στο γεγονός ότι κάποια θέματα υγείας ή βελτιώθηκαν ή θεραπεύτηκαν. Κι εμένα στην ηλικία πλέον που είμαι με ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι, της υγείας. Να σήμερα νιώθω πόνο στην μέση. Αν ήμουν αρκετά κιλά λιγότερη δεν θα ένιωθα τέτοιο πόνο.
Σκεφτόμουν να τηλεφωνήσω στην ίδια την Βούλα να μου πει τα βήματα που έκανε, τις εξετάσεις που έκανε και πόσο χρόνο ήταν στην αναμονή για το χειρουργίο, αλλά υποτίθεται ότι το' χει μυστικό. Ε, δεν θέλω να προδώσω την άλλη φίλη που μου το εκμυστηρεύτηκε. Μου το εμπιστεύτηκε λοιπόν και το αφήνω όπως είναι. Η Βούλα προφανώς θέλει να μας δείξει τον νέο της εαυτό σαν έκπληξη και δεν ξέρω βέβαια και πως θα το δικαιολογήσει αν τυχόν συναντηθούμε.
Έτσι λοιπόν προτίμησα να ταλαιπωρηθώ και να χαθώ σε δεκάδες σελίδες και βιντεάκια στο διαδίκτυο αναζητώτας πληροφορίες για τις βαριατρικές επεμβάσεις. 
Μιλάμε μου έφυγε το καφάσι -που λένε- από κάτι τιμές εξωφρενικές που είδα. Σχεδόν αυτοκίνητο αγοράζεις με τέτοιο κόστος όταν μάλιστα γίνονται σε ιδιωτικές κλινικές! Που να βρω εγώ η έρμη τόσο χρήμα; Τόση είναι η αποζημίωση που -ίσως- πάρει ο άντρας μου απ' το εργοδότη που τρέχουν στα δικαστήρια και ξέχασε τις οφειλές του στο προσωπικό του κι αυτός τώρα κάνει την ζωούλα του (άσχετο)!
Ταλαιπωρία το ΙΚΑ, αλλά είπα να το παλέψω με το ΙΚΑ. Αυτό έχω και με αυτό θα βαδίσω. Με το ΙΚΑ άλλωστε την επέμβαση την έχω πληρωμένη στην τελική! Σκέφτηκα κι ότι όταν χρειάστηκε κι ο άντρας μου να κάνει λιθοτριψία την έκανε με το ΙΚΑ και δεν πληρώσαμε μία, ζητήθηκαν όμως κάποιες εξετάσεις προηγουμένως και το σχετικό παραπεμπτικό υψηλού κινδύνου και προχωρήσαμε. Φαντάζομαι κάτι παρόμοιο να γίνεται και με το θέμα της παχυσαρκίας.
Οι πληροφορίες που λάβαινα ήταν μπερδεμένες κι όλες παλαιωμένες! Τίποτε νεώτερο. Βρίσκω και κάποιον που έκανε πρόσφατα την επέμβαση στην Θεσσαλονίκη και επικοινώνησα μαζί του και μου είπε πως την έκανε σε ιδιωτική κλινική, όχι μέσω ΙΚΑ. Ήρθα στο 0.
Αυτό που μου πρότειναν σε φόρουμ είναι να βρω κάποιον γιατρό που κάνει βαριατρικές επεμβάσεις σε δημόσιο νοσοκομείο αφού θέλω να κάνω την επέμβαση μέσω ΙΚΑ. Έτσι κι έκανα.
Αρχικά -μόλις σήμερα έγινε- τηλεφώνησα στο Ιπποκράτειο στην Αθήνα. Βρήκα ποιός γιατρός έκανε επεμβάσεις και πόσο ευχαριστημένοι ήταν οι ασθενείς μαζί του και το πόσο καλός άνθρωπος ήταν. Μου είπε πως δεν έκανε πλέον βαριατρικές επεμβάσεις στο Ιπποκράτειο και πως τις κάνει στην κλινική του, άρα χωρίς το ΙΚΑ. Ήταν πολύ ευγενικός ομολογουμένως κι όταν του ζήτησα να μου πει ποιά άλλα δημόσια νοσοκομεία έκαναν επεμβάσεις μου είπε για τον Ευαγγελισμό που "έχει καλά παιδιά" και το Τζάνειο. Μου ευχήθηκε να πάνε όλα καλά. Περίμενα ότι θα ήταν αρκετά τυπικός και θα μου έκλεινε το τηλέφωνο γρήγορα, αλλά τελικά όντως διαπίστωσα πως ήταν ένας απλός εξυπηρετικός άνθρωπος.
Έψαξα λοιπόν να δω που πέφτουν τα νοσοκομεία. Το Τζἀνειο μου πέφτει μακριά κι αποφάσισα να τηλεφωνήσω στον "Ευαγγελισμό". Αμέσως με σύνδεσαν με κάποια ιατρό που ειδικεύεται μάλλον στα θέματα παχυσαρκίας. Της εξήγησα τι ήθελα και αμέσως μου είπε να κλείσω ραντεβού στο νοσοκομείο (στο 1535) στο τμήμα νοσογόνου παχυσαρκίας. Αν έχω κι εξετάσεις καλό θα είναι να τις έχω μαζί μου. Εκεί θα συζητήσω για το θέμα μου, θα μου πουν ποιό θα είναι το επόμενο βήμα. Μου είπε πως το ΙΚΑ καλύπτει τα έξοδα της επέμβασης και ότι απαιτούνται πολλές εξετάσεις. Την ευχαρίστησα για την βοήθεια και έκλεισα το ραντεβού αμέσως στο 1535. 
19 Μαίου πρωί πρωί στις 8:30 έχω ραντεβού στο τμήμα νοσογόνου παχυσαρκίας. Θα πάρω το πρώτο πρωϊνό δρομολόγιο του τρένου για Αθήνα. Θέλω να είμαι εγκαίρως ώστε να βγάλω και το εισητήριο. Ίσως το ραντεβού να προκύψει κι αργότερα, αλλά θεωρώ ότι στα δημόσια νοσοκομεία της Αθήνας τα ραντεβού τρέχουν στην ώρα τους σε σχέση με της επαρχίας!
Κι όλα αυτά μόνη μου. Ο άντρας μου αδιάφορος εντελώς. Με ρωτούσε τι έψαχνα και τι διάβαζα. Του είπα. "Το πήρες απόφαση;" μου λέει. "Το ψάχνω, αν είναι για καλό μου" του απαντώ. "Εγώ θα σε στηρίξω όποια απόφαση λάβεις". Όσο την είδες άλλο τόσο την είδα κι εγώ. Ούτε που είχε την απορία να ψάξει να βρει κάποια σελίδα και να διαβάσει τι ακριβώς είναι το "γαστρικό μανίκι". Ψάχνει μόνο ιδέες για γλάστρες, για λουλούδια (που ποτέ δεν ασχολήθηκε με όσα έχουμε στο μπαλκόνι μας κι όσα φυτεύει τα αφήνει σε μένα στο τέλος), για ιδέες για ψάρεμα και να κοιτάξει να βρει πληροφορίες δεν το έκανε ποτέ. Ακόμη και για την κλιμακτήριο δεν έχει αναζητήσει να μάθει τι είναι. Θυμώνει και λέει απλά "τι να κάνουμε, θα το περάσουμε κι αυτό". Εδώ και για το θέμα στα νεφρά του εγώ έψαξα και διάβασα, εγώ του κανόνισα την λιθοτριψία κι εγώ του κανόνιζα τα ραντεβού με τους γιατρούς και τις εξετάσεις. Ένα κλικ είναι γαμώτη μου οι πληροφορίες στο διαδίκτυο και μια φορά να πει "ας ψάξω γι' αυτή την έρμη τη γυναίκα μου, να την βοηθήσω κάπως, να την ενθαρρύνω" δεν το'χει κάνει.
Πως να συμμετάσχω εγώ στην κάθε βλακεία που αναζητά, ενώ υπάρχουν θέματα υγείας που τρέχουν; Όλα στην καμπούρα μου πια; 
Σκέφτομαι πως αν τελικά καταλήξω σε χειρουργίο θα είμαι μόνη μου τις μέρες που θα χρειαστεί να νοσηλευτώ. Θα έρθει φαντάζομαι μόνο την μέρα του χειρουγίου και την μέρα που θα πάρω εξιτήριο. Δεν θέλω να προδικάσω αλλά τον έχω ικανό και για τέτοια ακραία αδιαφορία!

Αυτά για την ώρα... Ο Μάϊος με βρίσκει με τρέξιμο σε ιατρικά ραντεβού!

Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

Αν τα 47 κιλά θεωρούνται ιδανικά

... τότε εγώ μάλλον δεν είμαι παχύσαρκη και τσάμπα κλαίγομαι και αγωνιώ για την υγεία μου!

Αυτό το πράγμα δηλαδή με διαφημίσεις για την ανορεξία της Αντζελίνας Τζόλι (και μιας άλλης μαζί) ξεπερνάει οτιδήποτε άλλο, όταν με την εικόνα της προσπαθούν να σε πείσουν πως μπορείς κι εσύ να γίνεις ανορεξικός άνθρωπος αρκεί να αγοράσεις τα μούρα που πουλάνε.
Καταλαβαίνω πως όλα για το κέρδος γίνονται, αλλά όχι με αυτό τον τρόπο ώστε να πείθουν τον κόσμο πως όσο πιο σκελετωμένος είσαι τόσο το καλύτερο!
Καλύτερα να λένε "κοίτα την χοντρή πως είναι" παρά "πωπω την κακομοίρα, άρρωστη είναι"!
Κάποιος να τους μαζέψει παρακαλώ! 

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Καλή Πρωτομαγιά


Σ΄ ένα στέφανο του Μάη ,
όλη η Άνοιξη χωράει .

Κύκλους , κύκλους τα λουλούδια ,
οι χοροί και τα τραγούδια .

Στα χρυσά του ήλιου καφάσια
ωριμάζουν τα κεράσια .

Πέρα ως πέρα φως απλώνει ,
γλάστρα ανθίζει στο μπαλκόνι .

Είναι ο Μάης δίχως ταίρι ,
ένα ολάνθιστο παρτέρι .

Σ΄ ένα στέφανο του Μάη ,
όλη η Άνοιξη χωράει .